POLACY PO

POWSTANIU

STYCZNIOWYM

Po powstaniu styczniowym które

wpłynęło na decyzję cara o zlikwidowaniu

odrębności Królestwa Polskiego,

postanowił on ukarać poddanych stosując

rusyfikacje poprzez okrutne represje i

łącząc ziemie polskie z imperium

rosyjskim.

Tysiące powstańców rozstrzelano,

powieszono, skazano na karę śmierci,

kazano wstąpić do armii rosyjskiej lub

zesłano ich na Sybir lub w głąb Rosji i

podobnie jak po powstaniu

listopadowym(1864r.) wielu Polaków

udało się na emigrację.

Rusyfikacja- proces , który

polegał na stopniowym

wynaradawianiu Polaków poprzez

zmuszenie ich do przyjmowania

kultury i języka rosyjskiego

.

Za swoje zaangażowanie w powstaniu

styczniowym został również ukarany

Kościół; biskupów podporządkowano

Kolegium Duchownemu w Petersburgu

i przystąpiono do likwidacji klasztorów

oraz konfiskaty dóbr kościelnych. Przy

ogromnym oporze wiernych zaczęto

także kościoła unickiego w królestwie,

co służyło rusyfikacji ludności

ukraińskiej.

Od 1866r. Władze rosyjskie zaczęły likwidować polskie
instytucje autonomiczne, a Rosjanie nadali nową nazwę
obszarom Królestwa – Kraj Przywiślański. Dokonano
też nowego podziału administracyjnego i rozpoczęto
proces rusyfikacji urzędów

.

Rozwijano system szpiegowania i dozorowania uczniów,
kontrolowany przez kuratora Aleksandra Apuchtina,
którt dążył do wynarodowienia Polaków i był głównym
pomysłodawcą polityki rusyfikacji . Okres jego rządów
nazywamy nocą apuchtinowską

POLITYKA WŁADZ PRUSKICH

Antypolska polityka w zaborze pruskim
nasilała się dopiero po 1871r., kiedy
zakończył się proces zjednoczenia
Niemiec. Wówczas Otton von Bismarck
przystąpił do tworzenia silnego i
jednolitego państwa, w którym miało nie
być miejsca na odrębność narodową
Polaków, mieli oni zostać poddani
germanizacji, czyli zniemczeniu.

W tym samym czasie w całych

Niemczech rozpoczęto kulturkampf

czyli „walkę o kulturę’’ były to

zabiegi mające na celu ograniczenie

roli Kościoła katolickiego.

Dodatkowo władze niemieckie uznały

działalność kościoła za czynnik

umacniający tożsamość narodową

Polaków, dlatego w całości

postanowiły podporządkować go

państwu. Jednak an ziemiach

polskich polityka ta zwiększyła

jedynie opór ludności wobec zaborcy.

Mimo tej porażki kanclerz nie zrezygnował
z germanizacji wielkopolski, językiem
urzędowym stał się język niemiecki,
zmienił polskie nazwy geograficzne i
nazwiska na niemieckie, oraz ograniczył
prawo posługiwania się językiem polskim
publicznie. Gdy w 1908r. Weszła ustawa
kagańcowa, zabroniono używania języka
polskiego jeżeli Polacy stanowili mniej niż
60 % zgromadzonych.

Jedynym przedmiotem jaki nauczany był po
polsku była religia, jednak w 1900r. Zaczęto
zmuszać uczniów do uczenia i odmawiania
modlitw w języku niemieckim, co wywołało
sprzeciw wśród dzieci i rodziców.
Najgłośniejszy protest miał miejsce we
Wrześni w 1901r.

W 1885r. Niemcy rozpoczęli rugi pruskie ,
czyli akcję wysiedlania Polaków przebywających
nielegalnie w państwie niemieckim. Natomiast
w roku 1886 powstała Komisja Kolonizacyjna
mająca na celu wspieranie osadnictwa
niemieckiego na ziemiach polskich.

AUTONOMIA GALICYJSKA

Sytuacja w zaborze austriackim znacznie różniła

się od sytuacji w zaborach pruskich i rosyjskich,

co było związane z reformami wewnętrznymi.

Dzięki monarchii Habsburgów w 1861r.

Powołalno Sejm Krajowy, który sprawował

władzę ustawodawczą i przyznano Galicji pewną

autonomię. Natomiast w roku 1867 zawarto

porozumienie między przywódcami węgierskimi

i przekształcono monarchię w Austro- Węgry.

Władzę wykonawczą sprawował Wydział
Krajowy a najważniejszą instytucją
autonomiczną był Sejm Krajowy z siedzibą
we Lwowie. Przedstawiciele Galicji zasiadali
także w ogólnokrajowej Radzie Państwa, a
od 1896r. funkcję premiera rządu
wiedeńskiego pełnił Polak – Kazimierz
Badeni.
Autonomia Galicyjska miała bardzo duże
znaczenie dla rozwoju polskiej kultury i życia
politycznego, dlatego zabór austriacki stał
się głównym ośrodkiem polskości.

POLACY WOBEC POLITYKI

ZABORCÓW

Część Polaków zrezygnowała z walki

zbrojnej i przyjęła postawę

trójlojalistyczną, czyli pozostała wierna

rządom zaborczym

Po powstaniu największym poparciem

cieszyli się warszawscy pozytywiści,

którzy głosili ideę pracy organicznej, a

także potrzebę wspierania i kształcenia

biedniejszych warstw społecznych.

POLACY WOBEC POLITYKI

ZABORCÓW

Najcieższą walkę z próbą wynarodowienia
musieli stoczyć Polacy w zaborze
pruskim. Poolscy duchowni stanowczo
przeciwstawiali się polityce
kulturkampfu,a ludność broniła prawa do
używania swojego języka. Mieszkańcy
Wielkopolski toczyli- zgodnie z
obowiązującym orawem – długotrwałą
walkę o polskość nazywaną najdłuższą
wojną nowoczesnej Europy

ROZWÓJ GOSPODARCZY

ZIEM POLSKICH

Przemysł koncentrował się w okręgu

warszawskim, gdzie dominowała

produkcja maszynowa i metalowa,

a łódzkim- z ogromnymi zakładami

włókienniczymi oraz

częstochowsko-sosnowieckim z

nowoczesną stalownią, hutami i

kopalniami węgla kamiennego.

R

O

Z

W

ÓJ

Ł

O

D

ZI

Famuły, czyli osiedla wznoszone przez właścicieli fabryk dla wykwalifikowanych
p, pracowników , tworzyły niewielkie jednopiętrowe domy z czerwonej cegły.

R

O

Z

W

ÓJ

Ł

O

D

ZI

Fabryka Izraela Poznańskiego – rozległy kompleks zabudowań, w którego wskład
wchodziły nie tylko zakłady produkcyjne ale także szkoła dla dzieci robotników, szpital
oraz sklepy i domy dla pracowników.

DZIĘKUJEMY
ZA UWAGĘ !

