SCENARIUSZ ZAJĘĆ, ZABAW, ĆWICZEŃ PORANNYCH W PRZEDSZKOLU

(PROTOKÓŁ HOSPITACJI ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU)

Data : 15.04.2012r.

Grupa wiekowa : 5 latki

Prowadzący :

Temat kompleksowy : Taki jestem

Temat zajęcia : Zwroty grzecznościowe

Cele ogólne : 2; 4/1,2.

Cele obszarowe: 3, 4.

Cele szczegółowe :

-poznawcze :

-kształcące :

-wychowawcze :

Pomoce dydaktyczne : książka „Franklin mówi przepraszam”, tekst wiersza, plansze, płyta CD z piosenkami.

Etapy zajęcia (zabawy)	Przebieg zajęcia (zabawy)	Cele operacyjne	Uwagi
1. Wprowadzenie do tematu	N: proponuje zabawę integracyjną: „uściśnij dłoń”. Uczestnicy chodzą swobodnie po sali, nauczyciel podaje im kolejne instrukcje: - uściśnij jak najwięcej dłoni - witają się osoby które noszą okulary - witają się osoby które są dziś wesołe -witają się same dziewczynki (chłopcy) itp. Dzieci siadają w kole. N: dziś porozmawiamy o zwrotach grzecznościowych. Czy ktoś z was wie jakie słowa zaliczamy do zwrotów grzecznościowych? Dz: odpowiedzi dzieci. N: uzupełnia odpowiedzi dzieci. A czy potraficie powiedzieć w jakich sytuacjach możemy powiedzieć: dziękuję, proszę, przepraszam, dzień dobry, do widzenia.	Dziecko chętnie bierze udział w zabawie, zna znaczenie zwrotów grzecznościowych i wie kiedy ich użyć.
2. Wysłuchanie tekstu pt. „Franklin mówi przepraszam”.	N: Czyta książkę dzieciom.	Dziecko uważnie słucha tekstu czytanego przez nauczyciela.
3. Rozmowa	1. Wiadomości: Co było przyczyną kłótni Misia i Franklina? 2. Rozumienie: Co Franklin zrobił, że Miś mu wybaczył? 3. Zastosowanie: Czy ty również postąpiłbyś tak samo jak Franklin, w chwili gdy przepraszał Misia? 4. Analiza: Czy Franklin dobrze postąpił ulegając namowie Lisa wyjawiając mu tajemnicę? 5. Synteza: Jak ty byś się zachował w stosunku do Misia gdybyś był Franklinem? 6. Ocena: Czy Franklin to dobry przyjaciel?	Dziecko chętnie bierze udział w rozmowie.
4. Zabawa dydaktyczna	1. N:Pamiętacie jak w opowiadaniu Franklin był smutny, bo Miś nie chciał z nim rozmawiać? Jak wyglądała twarz Franklina? Gdy dzieci prawidłowo odpowiedzą nauczyciel kładzie na dywanie kilka obrazków ze smutną buzią. N: A pamiętacie jaki Miś był zadowolony gdy Franklin go przeprosił? Jak wyglądała twarz Misia? N: kładzie obrazki w wesołą buzią. N: A jak wyglądała twarz Franklina i Misia gdy zobaczyli jak Lis pokazuje flagę Bobrowi i Ślimakowi? N: Kładzie obrazki ze złą buzią. N: A jak mogła wyglądać mina Misia, który po kłótni z Franklinem przyszedł po swoją flagę i spotkał wszystkich kolegów w domku na drzewie? N: Kładzie obrazki ze zdziwioną buzią. 2. N: Niech każdy zabieże po jednej buzi leżącej na dywanie. Przeczytam teraz wiersz i będą wstawać te osoby, które mają buzie odpowiadające wyczytywanym emocjom. SMUTNO MI, GDY JESTEM W DOMU SAM. CIESZĘ SIĘ, GDY PRZYJACIELA OBOK MAM. DZIWI MNIE, GDY W ŁAZIENCE MYDŁA BRAK. ZŁOŚCI MNIE, GDY WSZYSTKO JEST NIE TAK.	Dziecko poprawnie ukazuje emocje mimiką twarzy oraz prawidłowo je nazywa.
5. Zabawa ruchowa	1. N: dzieli dzieci na dwie grupy. I grupa dziewczynki- „słoneczka” - żółte szarfy, II grupa chłopcy- „chmurki” - niebieskie szarfy. W czasie melodii żywej- „ słoneczka” biegają po całej sali, a „chmurki” trzymają nisko kolorową chustę. Przy melodii smutnej „ słoneczka” chowają się- przykucają pod chustą, a „chmurki” unoszą ręce w górę. Potem następuje zmiana ról. 2. N: śpiewa piosenkę „Grzeczne słówka” , dzieci chodzą po sali i gdy usłyszą dane słowa stają na przeciw siebie i wykonują ustalone gesty. Dzien dobry -kłaniają się, do widzenia - machają ręką, dziękuję - podnoszą rękę do góry, proszę - odchylają rękę w bok, przepraszam - podają sobie dłonie na zgodę.	1. Dziecko odpowiednio reaguje na melodię żywą i spokojną. 2. Dziecko będzie poprawnie gestykulowało słysząc akcentowane słowa piosenki.
6. Praca plastyczno-konstrukcyjna	Dzieci wykonują wesołą, uśmiechniętą twarz.	Dziecko wie jak poprowadzić kreskę, aby twarz była wesoła.

---