Chiny po II wojnie światowej

Chiny po zakończeniu II wojny światowej były państwem słabym, zacofanym i rozbitym politycznie. Od wiosny 1927 r. toczyła się walka o władzę między Partią Narodową (Kuomintang) i Komunistyczną Partią Chin (KPCh). Powstał w Szanghaju w 1921 r. W latach 1926 - 1927 Czang - Kai - Szek (Kuomintang) dokonał przewrotu i objął władzę w większości prowincji chińskich. W latach 30-tych komuniści zaczęli w wyniku kryzysu gospodarczego zyskiwać popularność. W końcowym okresie II wojny światowej wojska komunistyczne okazały się na tyle silne, że zaczęły zagrażać władzy Czang - Kai - Szeka i Kuomintangu. Na żądanie koalicji zaczęły się w sierpniu 1945 r. rozmowy między Czang - Kai - Szekiem a komunistami. W 1947 r. walki między dwoma ugrupowaniami rozgorzały na nowo. Po dwóch latach wojny domowej w 1949 r. Chińska Armia Ludowo Wyzwoleńcza opanowała całe terytorium państwa , a komuniści przejęli władzę w Pekinie. Utworzono Centralny Rząd Ludowy z Mao Tse - Tungiem na czele. 1 października 1949 r. proklamowano Chińską Republikę Ludową.