Któż z was nie czeka na wakacje? Każdy chce je przeżyć ciekawie, zdobyć tyle wrażeń, by było o czym opowiadać kolegom przez długie jesienne wie­czory. Ale o tym, jak zaplanować zuchowe lato trzeba pomyśleć dużo wcze­śniej. Zwłaszcza, jeśli w perspektywie jest wyjazd na kolonię zuchową. Wiele pracy czeka drużynowego, ale i Twoja „działka” na kolonii nie będzie mała. Zapewne podczas podziału obowiązków wśród kolonijnej kadry, część z nich przypadnie Tobie.

hm. Zbigniew Lewiński

Przyboczny na koloni zuchowej

Jeśli na kolonii będziesz „naczelnikiem” Zuchowej Poczty Kolonijnej - powinieneś do­brać sobie 3 - 4 zuchów, z którymi wykonasz skrzynkę pocztową, stempel, kupisz trochę kopert, znaczków, a na miejscu - także wi­dokówek, by zuchy zbyt często nie biegały do oddalonego i leżącego przy ruchliwej szosie -kiosku.

Skrzynka powinna być łatwo otwierana (np. możesz zamocować jej wieko na paskach dermy) i kolorowa. Wcale nie musi przypomi­nać prawdziwej pocztowej skrzynki.

Jeśli kolonia będzie nosiła nazwę „Miesz­kańców Prastarego Boru” - skrzynka może mieć kształt barci czy ula. A jeśli będziecie obywatelami „Wesołej Republiki Czujlandii” -możecie wykonać sobie skrzynkę - komputer... Zuchy na pewno wymyślą coś oryginalnego.

Wykonany z gumki do wycierania stempel Zuchowej Poczty Kolonijnej z symbolem kolo­nii lub Odznaką Zucha, będzie ozdobą każdego listu.

Każdego dnia, o tej samej, znanej zuchom godzinie (najlepiej po ciszy poobiedniej), bę­dziecie wyjmowali listy ze skrzynki, spraw­dzali, czy naklejony jest znaczek, prawidłowo napisany adres i po ostemplowaniu (nie wolno tego robić na znaczku! Raczej w dolnym le­wym rogu koperty!) przekażecie kwatermi­strzowi, który jadąc po zaopatrzenie, wrzuci je do prawdziwej skrzynki pocztowej.

Podczas ciszy poobiedniej możecie otwo­rzyć „okienko”, w którym przyboczny będzie sprzedawał widokówki, koperty i znaczki (może nawet kupony dopełniające do telefonów ko­mórkowych?...). W tym samym czasie jeden z zuchów będzie pełnił funkcję listonosza i roz­niesie adresatom przywiezione przez kwatermi­strza z poczty listy od rodziców. Taki zuchowy listonosz może mieć specjalny strój, czapkę i torbę wykonaną podczas majsterki. Będzie to dodatkowa atrakcja ciszy poobiedniej.

Cisza poobiednia to doskonała pora działalności „Zuchowego Pogotowia Kra­wieckiego”. Komuś urwał się guzik, trze­ba przyszyć nową sprawność... Nie każ­dy zuch potrafi to porządnie zrobić. A „pogotowie” pod Twoim kierunkiem wykona usługę szybko i dokładnie. Można opracować cennik: przyszycie guzika - dwa uśmiechy (bez wydawania reszty), wyprasowanie mundurka - 2 zwrotki nowej piosenki, itp.

A skoro mówimy o cenach, to nieodpar­cie nasuwa się myśl o pieniądzach. Jest z tym na kolonii sporo kłopotu; zuchy mają nie­rzadko po kilkadziesiąt złotych, a nie wszyst­kie są na tyle uważne, by ich nie zgubić. Co więc należy robić? Najlepiej byłoby założyć Zuchową Kasę Kolonijną. Coś, jak SKO, tyle, że książeczki ZKK zuchy wykonają same. A Ty, przyboczny, będziesz przyjmować i wy­płacać pieniądze (możesz nawet gdzieś w ką­ciku zrobić „okienko ZKK” i ustalić godziny urzędowania), ale przechowywać je będzie drużynowy. Tak będzie bezpieczniej. Pamię­taj przy tym, że jest to zadanie bardzo odpo­wiedzialne, musisz wiec dokładnie zapisywać wpłaty i wypłaty. Oprócz książeczek ZKK powi­nieneś prowadzić „kontrolkę wpłat i wypłat” w zeszycie, w którym każdą stronę przezna­czysz innemu zuchowi.

Jeśli na kolonii będzie was - przybocznych więcej, obowiązki podzielicie między siebie. Bo przecież musi funkcjonować „Biblioteczka Ko­lonijnych Lektur” składająca się z książek przy­wiezionych przez zuchy, „Wypożyczalnia Gier Planszowych”, czy „Fonoteka” z kasetami i CD dla tych, którzy przywieźli ze sobą odtwarzacze. A może zorganizujecie „Studio Nagrań Zucho­wych Piosenek” i „Kolonijny Kurier Telewizyj­ny”? Bo na kolonii znajdzie się pewnie jakiś ma­gnetofon, kamera i telewizor lub komputer?... Bywa, że wśród uczestników kolonii zbie­rze się spora grupa kolekcjonerów. Dobrze by­łoby więc zorganizować „Kolonijny Klub Hob­bystów”, który pod Twoim kierownictwem bę­dzie się zbierał na ciszy poobiedniej 1 - 2 razy w tygodniu.

Już łapiesz się za głowę? Ależ, mój dro­gi, to dopiero część obowiązków przyboczne­go na kolonii. Pamiętaj o dyżurach w łazien­ce podczas porannego i wieczornego mycia, o porządku w sypialniach, o pomocy w kuchni i stołówce, o codziennej opiece nad szóstką, z którą śpisz w jednej sali i mnóstwie obowiąz­ków podczas tzw. zajęć programowych!

Powiesz: skoro ja mam to wszystko robić, to po co drużynowy? No właśnie! Co będzie ro­bił Twój druh drużynowy? Otóż odpowiada on przede wszystkim za program, organizację dnia i bezpieczeństwo na kolonii. On „wymyśla” i przeprowadza zajęcia, a Ty mu w tym poma­gasz. A jeśli opracujecie ambitny program, wy­starczy pracy dla wszystkich. Będziesz opieko­wał się szóstką podczas zwiadu, wychodził z nią do sklepu (to też trzeba przewidzieć!), pomo­żesz najmłodszym zuchom ścielić łóżko, umyć menażkę... Zwłaszcza w pierwszych dniach ko­lonii. Czasem i bajkę opowiedzieć wieczorem wypadnie... A gdy piątego lub szóstego dnia niektóre zuchy się „rozmazgają” (tak będzie -sprawdziłem wielokrotnie!), pomożesz im prze­trwać kryzysowe chwile: zaproponujesz cieka­wą zabawę, nauczysz nowej piosenki, albo, po prostu, serdecznie z maluchem porozmawiasz.

Wraz z drużynowym podzielicie między sie­bie obowiązek prowadzenia codziennej gim­nastyki porannej. Jak to zrobić? Przeczytasz o tym w drugiej części poradnika.

Pozostaje jeszcze jedna ważna sprawa: po­budka i tak zwany „capstrzyk” - czyli ogłosze­nie ciszy nocnej. W zasadzie odpowiada za to oboźny kolonii, ale jeśli chcesz, możesz podjąć się tego zadania. Zwłaszcza, jeśli grasz na trąb­ce, flecie, organkach, czy nawet akordeonie. Wtedy o określonej godzinie wychodzisz na ko­rytarz i grasz. Na pobudkę coś wesołego, mar­szowego, a na „ciszę nocną” coś bardzo spokoj­nego. I zawsze te same melodie, tak, by wyrobić w zuchach nawyk szybkiego wstawania na gimnastykę zanim skończy się melodia pobudki i - gaszenia światła w sypialni zanim umilknie melodia grana na „ciszę”.

Jeśli nie grasz na żadnym instrumencie mo­żesz nagrać sygnały na kasecie magnetofonowej i odtwarzać je na kolonijnym korytarzu. Najle­piej przez głośniki szkolnego radiowęzła, a gdy go nie ma wystarczy podłączyć do magnetofonu dodatkowy głośnik. Z resztą, co ja Ci będę ra­dził - sam na pewno wymyślisz coś lepszego!

Ta „recepta” na przybocznego na kolonii nie jest pełna. Kolonijne życie dostarcza różnorod­nych sytuacji. W każdej z nich Twój drużynowy i Ty będziecie musieli sobie poradzić. I choć czasem poczujesz się zmęczony, to po powro­cie do domu będzie Ci brak tej „ważności”. Bo na kolonii będziesz „kimś” (choć wywyższać się nie zalecam), a w domu tylko dzieckiem!...

Już wiesz jakie będą Twoje zadania jako przybocznego na kolonii zuchowej. Ale, jeśli Twój hufiec kolonii nie or­ganizuje...

... nie roń łez z wielkiego żalu,

może fajnie być na NAL-u!...

I to nie tylko wtedy gdy dopisze pogoda. Wiele zależy od Ciebie. Bo to przecież Ty -przyboczny drużynowego zuchów zorganizujesz gromadę lub zastęp Nieobozowego Lata i sta­niesz się jej „sterem, żeglarzem, okrętem”... Będziesz wymyślał i organizował zajęcia. Może uda Ci się zdobyć „bazę” w starym, opuszczo­nym młynie, stodole, szkolnej harcówce czy... namiocie. Nie po to, by stale tam czas spędzać, lecz by mieć „swój kąt” na wypadek niepogody, na majsterkę, na spotkanie z ciekawym czło­wiekiem (chociaż: czy nie lepiej spotkać się przy niewielkim ognisku pod rozłożystym dę­bem?). W „bazie” będziecie też przechowywali rekwizyty potrzebne do wakacyjnych zabaw.

Żeby zdobyć „bazę” z prawdziwego zda­rzenia - potrzebni są sojusznicy. Znajdziesz ich na pewno wśród nauczycieli, rodziców, pracowników pobliskich zakładów pracy, SKR czy GS. Zorientuj się, czy miejscowy Młodzie­żowy lub Spółdzielczy Dom Kultury, WOK, lub TPD czy MOPS nie organizują latem jakichś ciekawych zajęć? Możesz się do nich włączyć wraz ze swoim zastępem czy gromadą. Powin­niście jednak zadbać o dorosłego opiekuna. Dzięki temu będziesz mógł organizować dalsze wyprawy, wycieczki, czy zajęcia nad wodą.

W poradnikach dla organizatorów akcji nieobozowej znajduje się pytanie: „jak zorganizować zastęp lub gromadę NAL?”. A ja uważam, że gromady NAL-owskiej wcale nie trzeba organizować. Stworzą ją Twoi koledzy i koleżanki, którzy podobnie jak Ty, część wa­kacji spędzają w miejscu zamieszkania.

Nikt nie chce przespać wakacji, toteż mu­sicie skrzyknąć się razem: zuchy i harcerze, przedszkolaki i uczniowie spoza naszej organi­zacji, dziewczęta i chłopcy. Razem stworzycie gromadę lub zastęp NAL.

Znacie się z podwórka, mieszkacie w jed­nej miejscowości. A przy tym nie brakuje wam pomysłów. Wykorzystajcie je w zabawie. Nie­które ciekawe zajęcia podpatrzycie w waka­cyjnych programach telewizyjnych, o innych przeczytacie w czasopismach i książkach - zbiórkach gier i zabaw, które bez trudu znaj­dziecie w szkolnej lub gminnej bibliotece.

Zgłoście się do komendy hufca. Na pewno pomogą. Może otrzymacie „Notatnik zastępo­wego NAL”, poradnik „Nieobozowe Lato” albo inne wydawane w minionych latach broszurki ze wspaniałymi pomysłami na to, jak nie nudzić się w miejscu zamieszkania podczas wakacji.

„Z zielonym sznurem w zuchowej

gromadzie” - Poradnik nie tylko dla

przybocznego gromady zuchów.

---