Zagadnienia teoretyczne
Wahadłem matematycznym nazywamy punkt materialny o masie m zawieszony na nierozciągliwej i nieważkiej nici o długości l.
Gdy wahadło jest w ruchu, działa na nie siła ciężkości F=mg. Składowa tej siły, Fx=mgsinα, skierowana stycznie do łuku. Siła kierująca k jest stosunkiem siły Fx do wychylenia, równego w przybliżeniu x, więc k=(mg/x)sinα, a dla małych wychyleń, gdzie przyjmujemy że x=lα, k=mg/l. Obliczając okres drgań wahadła mamy
(1)
Znając ten wzór możemy łatwo obliczyć wartość przyspieszenia ziemskiego g na podstawie okresu drgań i długości wahadła. Wzór powyższy nie jest niestety prawdziwy dla wahadła fizycznego, które nie jest jednym punktem materialnym, a raczej składa się z wielu, z których każdy posiada własny okres drgań. Moment siły M, działający na wahadło wychylone z położenia równowagi, wyraża się wzorem M=mgdsinϕ, gdzie d jest odległością środka ciężkości od punktu podparcia. Ze względu na małą wartość kąta ϕ moment siły można uprościć do M=-mgdϕ, gdzie mgd jest momentem kierującym D.
Zgodnie z twierdzeniem Steinera, moment bezwładności można przedstawić jako J=Js+md2, gdzie Js jest momentem bezwładności, gdy oś obrotu przechodzi przez środek ciężkości. W ten sposób dochodzimy do następującego wzoru na okres oscylacji:
(2)
Wprowadzając do poprzedniego równania oznaczenie
(3)
możemy wyrazić okres wahadła fizycznego tym samym wzorem co wahadła matematycznego o długości l (patrz równanie 1), którą nazywamy długością zredukowaną wahadła fizycznego. Jak widać, jest to funkcja momentów bezwładności i siły ciężkości wahadła fizycznego.
Długość zredukowana wahadła fizycznego odgrywa ważną rolę w wyznaczaniu przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Jeżeli zawiesimy wahadło na osi przechodzącej przez inny punkt, po przeciwległej stronie środka ciężkości wahadła, wzór na okres oscylacji wahadła przyjmie postać:
(4)
gdzie d' jest nową odległością od środka masy wahadła. Jeżeli nie wiemy, gdzie znajduje się środek masy wahadła, lecz na podstawie pomiarów znana jest nam równość okresów T i T'. Przyrównujemy do siebie równania (2) i (4) i otrzymujemy Js(d-d')-mdd'(d-d'). Równanie to wyznacza takie położenie środka ciężkości wahadła, które zapewnia omawianą równość okresów. Jest to możliwe gdy
Środek ciężkości znajduje się dokładnie w połowie drogi pomiędzy obiema położeniami (d=d'). Jest to jednak bardzo mało prawdopodobne.
a≠b. Wtedy obie strony równania skracamy przez d-d' i otrzymujemy Js=mdd'. Podstwaniamy otrzymaną wartość do wzorów (2) i (4) i otrzymujemy
(5)
Porównując powyższe z (1) widzimy, że okres drgań wahadła fizycznego jest taki sam, jak okres wahań wahadła zredukowanego o długości l=d+d'.