Temat Ćwiczenia nr 10 |
WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ |
Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone dwiema powierzchniami kulistymi
( wypukłymi lub wklęsłymi ) lub jedną powierzchnią kulistą i jedną płaską. Promieniami krzywizn soczewki nazywamy promienie kul, których częściami są powierzchnie ograniczające soczewkę, natomiast środki tych kul nazywamy środkami krzywizn soczewki. Przy opisie soczewek przyjmujemy, że promienie krzywizny wypukłych powierzchni soczewki są wielkościami dodatnimi, a promienie krzywizny wklęsłych powierzchni soczewek - wielkościami ujemnymi. Powierzchnia płaska posiada nieskończony promień krzywizny.
Soczewkę nazywamy skupiającą, jeżeli promienie równoległe do głównej osi optycznej po przejściu przez soczewkę odchylają się ku osi, rozpraszającą - jeżeli promienie równoległe do głównej osi optycznej po przejściu przez soczewkę odchylają się od osi. Promienie przyosiowe ( padające pod niewielkim kątem na powierzchnię soczewki w pobliżu środka soczewki ) biegnące równoległe do głównej osi optycznej, po przejściu przez soczewkę zbierającą skupiają się w jednym punkcie (F) zwanym ogniskiem soczewki. Pozorne ognisko soczewki rozpraszającej wyznaczają wsteczne przedłużenia promieni rozproszonych przez soczewkę. Każda soczewka ma dwa ogniska położone w równych odległościach po obu stronach soczewki.
Odległość ( f ) ogniska od środka soczewki nazywamy ogniskową soczewki. Wartość ogniskowej soczewki określona jest wzorem
gdzie:
f - ogniskowa
r1, r2 - promienie krzywizn soczewki
ns - współczynnik załamania materiału soczewki
no - współczynnik załamania otaczającego ośrodka
dla soczewek skupiających f > 0, dla rozpraszających f < 0. Z powyższego wzoru wynika, że o rodzaju soczewki ( skupiająca, rozpraszająca ) decyduje zarówno geometria soczewki, jak i rodzaju materiału, z którego wykonano soczewkę i ośrodka, w którym soczewka jest umieszczona.
Za pomocą soczewek skupiających otrzymujemy obrazy rzeczywiste - powstające w wyniku przecięcia promieni lub urojone ( pozorne ) - powstające w wyniku przecięcia przedłużeń promieni. Soczewki rozpraszające pozwalają otrzymać tylko obraz pozorny przedmiotu.
Zdolnością skupiającą soczewki „D” nazywamy odwrotność jej ogniskowej:
Jednostką zdolności skupiającej jest dioptria ( 1D ) - jest to zdolność skupiająca soczewki o ogniskowej 1m.
WYKONANIE ĆWICZENIA:
Ogniskową soczewki można wyznaczyć różnymi metodami.
Pomiar odległości przedmiotu i obrazu od soczewki
Ogniskową soczewki można obliczyć z zależności:
gdzie:
x - odległość przedmiotu od soczewki
y - odległość obrazu od soczewki
TABELA POMIAROWA 1:
Soczewka 1
x [m] |
y [m] |
L [m] |
L' [m] |
0,095 |
0,764 |
0,015 |
0,133 |
0,105 |
0,595 |
0,015 |
0,11 |
0,10 |
0,50 |
0,015 |
0,085 |
TABELA POMIAROWA 2:
Soczewka 2
x [m] |
y [m] |
L [m] |
L' [m] |
0,125 |
0,775 |
0,015 |
0,093 |
0,14 |
0,46 |
0,015 |
0,042 |
0,15 |
0,35 |
0,015 |
0,042 |
Niepewność całkowitą pomiaru uc(f) obliczam na podstawie prawa przenoszenia niepewności
Dla soczewki 1
Dla soczewki 2
Wyznaczanie ogniskowej soczewek z wielkości powiększonego obrazu
gdzie:
L - wielkość przedmiotu
L' - wielkość obrazu
y - odległość obrazu od soczewki
Soczewka 1
Soczewka 2
Niepewność całkowitą pomiaru uc(f) obliczam na podstawie prawa przenoszenia niepewności
Dla soczewki 1
Dla soczewki 2
Wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela
gdzie:
d - odległość przedmiotu od obrazu
l - odległość między dwoma położeniami soczewki
Soczewka 1 |
Soczewka 2 |
||
d [m] |
l [m] |
d [m] |
l [m] |
0,70 |
0,51 |
0,60 |
0,33 |
0,60 |
0,41 |
0,50 |
0,21 |
Dla soczewki 1 Dla soczewki 2
Niepewność całkowitą uc(f) obliczono z prawa przenoszenia niepewności
Dla soczewki 1
Dla soczewki 2
Wyznaczanie ogniskowej soczewki rozpraszającej (metoda Bessela )
Tabela pomiarowa
d [m] |
0,90 |
0,81 |
0,71 |
l [m] |
0,57 |
0,496 |
0,407 |
Ogniskowa dla układu soczewek
Niepewność całkowitą dla układu soczewek obliczam z prawa przenoszenia niepewności
Ogniskowa soczewki rozpraszającej
gdzie:
- ogniskowa układu
- soczewka skupiająca o znanej ogniskowej
Niepewność całkowitą pomiaru uc(f) obliczam na podstawie prawa przenoszenia niepewności
WNIOSKI:
W ćwiczeniu należało wyznaczyć ogniskowe soczewek różnymi metodami:
pomiar odległości przedmiotu i obrazu od soczewki: uzyskane wartości ogniskowej soczewki wynoszą: - dla soczewki 1: fśr. = 0,085 [m]
- dla soczewki 2: fśr. = 0,107 [m]
wyznaczanie ogniskowej soczewek z wielkości powiększonego obrazu: uzyskane wartości ogniskowej wynoszą: - dla soczewki 1: fśr. = 0,074 [m]
- dla soczewki 2: fśr. = 0,107 [m]
wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela: uzyskane wartości ogniskowej soczewek wynoszą: - dla soczewki 1: fśr. = 0,081 [m]
- dla soczewki 2: fśr. = 0,104 [m]
wyznaczanie ogniskowej soczewki rozpraszającej: uzyskana wartość ogniskowej soczewki wynosi: fśr. = - 0,686 [m]
Najdokładniejszą z opisanych metod jest metoda Bessela, dlatego wartości ogniskowych soczewek obliczone tą metodą mogą być najbliższe wartością rzeczywistych ogniskowych soczewek zastosowanych w ćwiczeniu.
Uzyskane wartości ogniskowych soczewek nieznacznie różnią się od siebie. Wynika to z tego faktu iż obliczone wartości są obarczone błędami pomiarowymi, które wynikły z niedokładnego odczytu wartości mierzonych.