Idywidualny program rewalidacyjny dla dziecka o umiarkowanym stopniu upośledzenia umysłowego


IDYWIDUALNY PROGRAM REWALIDACYJNY

dla dziecka o umiarkowanym stopniu upośledzenia umysłowego

na rok szkolny 2009/2010

Indywidualny program rewalidacyjny dla dziecka upośledzonego umysłowo opracowałam zapoznając się z diagnozą niepełnosprawności. Analizowałam następujące dokumenty:

W planowaniu pracy z wychowankiem wyszczególniłam sfery najmniej zaburzone w rozwoju w celu dostosowania zadań i ćwiczeń do możliwości rozwojowych dziecka oraz uwzględniłam kompensowanie różnego rodzaju braków w zakresie funkcjonowania procesów poznawczych.

Głównym zadaniem programu jest stymulowanie i wspomaganie rozwoju dziecka w klimacie swobody i aktywności. Dla osiągnięcia zamierzonych celów konieczna jest systematyczna współpraca z nauczycielem prowadzącym i matką dziecka.

Zajęcia odbywać się będą w gabinecie zajęć rewalidacyjnych dwa razy w tygodniu: poniedziałek; czwartek, w godzinach: od 10 do 11.

Obserwacja wstępna:

Tomasz jest dzieckiem upośledzonym umysłowo w stopniu umiarkowanym. Wychowuje się w niepełnej rodzinie. Jest dzieckiem z zaburzeniami emocjonalnymi i lekowymi, w kontaktach z dorosłymi i starszymi dziećmi jest małomówny i wycofany.

Podczas zajęć Tomasz pracuje bardzo powoli, potrzebuje dużo pozytywnych bodźców by rozpocząć pracę. Jego uwaga jest krótkotrwała. Jest raczej wytrwały i zainteresowany przedmiotem działania. Zaczętą pracę doprowadza do końca. W pracy intelektualnej wykazuje dużą męczliwość. Chłopiec ma zaburzone funkcje poznawcze, bardzo niską sprawność motoryczną, koordynację wzrokową, słuchową oraz sferę komunikacyjną i poznawczą. Tomek znacznie lepie pracuje podczas zajęć indywidualnych, ujawnia własne możliwości, potrzeby, przejawia większą aktywność aniżeli podczas zajęć grupowych.

Cele główne:

Oddziaływania rewalidacyjne z Tomkiem uwzględniały jago możliwości i potrzeby, prowadzone będą systematycznie z uwzględnieniem indywidualizowania wymagań, doboru metod, środków dydaktycznych, tempa pracy.

Główne kierunki pracy rewalidacyjnej to:

  1. Stymulacja rozwoju fizycznego ( zaburzenia funkcji ruchowych ).

A. Ćwiczenia ogólnej sprawności fizycznej:

- usamodzielnienie w czynnościach samoobsługowych

- ćwiczenia z zakresu orientacji przestrzenno- ruchowej

- zachęcanie do zabaw ruchowych (zabawy skoczne, bieżne, rzutne, ćwiczenia gimnastyczne)

- ćwiczenia z zakresu orientacji kierunkowej (przestrzennej)

- ćwiczenia gimnastyczne wyrabiające siłę, wytrzymałość, szybkość, zręczność, oraz wzmacniające mięśnie ciała

- ćwiczenia rozruchowe, zręcznościowe

- ćwiczenia metodą N. C. Kepharta (ćwiczenia sensoryczno - motoryczne)

- koordynacja wzrokowo- ruchowa w zakresie prawej i lewej ręki w rytm uderzania pałeczką

- koordynacja wzrokowo- ruchowa w zakresie obu rąk

- koordynacja wzrokowo- ruchowa w zakresie palców ręki prawej i lewej

- ćwiczenia orientacji w schemacie własnego ciała; różnicowanie kierunków

- kreślenie w powietrzu na przemian prawą i lewą ręką oraz obiema jednocześnie różnych form kolistych

B. Hydroterapia.

- opanowywanie własnego ciała

- kontrolowanie równowagi

- kontrolowanie głowy

- kontrolowanie oddechu

- koordynacja układu krążenia

- zmniejszenie napięcia mięśniowego, łagodzenie ruchów mimowolnych

- masaż wodny mięśni

C. Ćwiczenia sprawności manualnej i grafomotorycznej:

- malowanie palcem, pędzlem, patykiem, kredkami, rysowanie, wyrywanie, wycinanie, naklejanie, kopiowanie, modelowanie w plastelinie, glinie, majsterkowanie

- pogrubianie konturów dużych rysunków i figur geometrycznych

- kreślenie dużych płynnych linii (na dużych arkuszach papieru, na tablicy, w powietrzu)

- rysowanie wzorów po śladzie

-rysowanie za pomocą szablonów form geometrycznych i prostych przedmiotów

- kopiowanie przez kalkę

- wypełnianie konturów

- kreskowanie - linie poziome, pionowe

- rysowanie szlaczków obrazkowych, literopodobnych w liniaturze, zgodnie z kierunkiem pisania

- ćwiczenia w rozpoznawaniu liniatury (powiększony format i na kartkach zeszytu)

- montowanie konstrukcji z gotowych elementów (klocków, krążków)

- układanki płaskie (obrazkowe, geometryczne), klockowe, wtyczkowe z zachowaniem stopnia trudności; na wzorze, według wzoru i bez wzoru (z pamięci lub z domysłu)

- nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków przez otworki w tekturkach

- zwijanie sznureczka, wężyka igielitowego

- szycie ściegiem fastrygowym - przewlekanie igły z nitką przez otwory w tekturce

- łamanki papierowe (łódeczki, samoloty, czapeczki)

- stemplowanie

  1. Stymulowanie funkcji poznawczych (zaburzenia funkcji poznawczych):

A. Stymulowanie percepcji wzrokowej:

- kierowanie spostrzeżeniami wzrokowymi

- obserwacja baniek mydlanych, sztucznych ogni

- obwodzenie konturów figur kredką, pogrubianie, kalkowanie

- nakładanie figur na siebie

- segregowanie według różnych zasad doboru

- dobieranie par jednakowych obrazków (figur geometrycznych)

- układanie obrazka z części wg wzoru lub bez wzoru

- odszukiwanie różnic pomiędzy przedmiotami

- układanie obrazków i kompozycji z figur geometrycznych wg wzoru

- odtwarzanie z pamięci układów elementów

- pisanie po śladzie

- wyszukiwanie identycznych liter

- wyszukiwanie wyrazów z daną literą

B. Stymulowanie percepcji słuchowej

- umuzykalnianie- śpiew

- zabawy rytmiczne

- różnicowanie dźwięków z otoczenia (szumy, szelesty, odgłosy przyrody)

- rozpoznawanie i różnicowanie dźwięków (wysokość, natężenie, barwa)

- odtwarzanie struktur rytmicznych ze słuchu i wg wzoru

III. Stymulowanie zaburzeń rozwoju społeczno-emocjonalnego.

- stwarzanie sytuacji, w których dziecko doznaje pozytywnych wzmocnień (pochwała, nagroda)

- unikanie sytuacji stresowych

- zachęcanie do ujawniania swoich uczuć

- aktywizowanie do działań zgodnych z możliwościami dziecka

- pomaganie dziecku w kontrolowaniu i opanowywaniu swoich reakcji emocjonalnych

- uaktywnianie poprzez działania dające poczucie sukcesu

- dostrzeganie i eksponowanie nawet niewielkich osiągnięć

- zachęcanie do samokontroli

- zadania rozwijające zaradność i dojrzałość społeczną, opanowanie czynności samoobsługowych

- relaksacja, samoakceptacja, prawidłowa komunikacja społeczna, wyrażanie własnych potrzeb, uczuć

- okazywanie cierpliwości, życzliwości i zrozumienia

IV. Współpraca z rodziną:

- informowanie o postępach chłopca

- skupienie uwagi na pozytywnych stronach dziecka

- wspólne planowanie zajęć

- ustalenie struktualizacji zajęć w ciągu dnia (wprowadzenie drobnych zwyczajów, rytuałów w trakcie przebywania z dzieckiem)

Zajęcia prowadzone będą do czasu wyeliminowania lub złagodzenia zaburzeń będących powodem do objęcia ucznia zajęciami rewalidacyjnymi.

Ćwiczenia prowadzone z Tomaszem podczas terapii będą aktualizowane i dostosowywane do potrzeb, możliwości i umiejętności dziecka.

Zajęcia rewalidacji indywidualnej z uczniem będą dokumentowane w formie opisowej (z uwzględnieniem postępów chłopca) oraz w dzienniku zajęć.

Opracowała:

mgr Iwona Gruszka

nauczyciel- wychowawca w SOSW



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Indywidualny program rewalidacyjny dla dziecka o umiarkowanym stopniu upośledzenia umysłowego
„JUŻ WIEM!” ‐ zabawa edukacyjna dla dzieci umiarkowanie i znacznie upośledzonych umysłowo(1)
Indywidualny program edukacyjny dla dziecka upośledzonego w stopniu umiarkowanym, nauczanie indywidu
Indywidualny program edukacyjny dla dziecka upośledzonego w stopniu umiarkowanym
Indywidualny program edukacyjny dla dziecka upośledzonego w stopniu umiarkowanym 2
program dla dziecka up w stopniu umiarkowanym
Diagnoza i program terapii dla dziecka z zaburzeniami mowy, Dokumenty(1)
SYMPTOMATOLOGIA STOPNI UPOŚLEDZENIA UMYSŁOWEGO, Pedagogika specjalna
Indywidualny program?ukacyjny dla dziecka upośledzonego w stopniu umiarkowanym
INDYWIDUALNY PROGRAM DLA DZIECKA Z ZESPOŁEM DOWNA I NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU UMIA
PROGRAM REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ TERAPIA INDYWIDUALNA DZIECKA UPOŚLEDZONEGO UMYSŁOWO W STOPNIU
PROGRAM NAUCZANIA RELIGII DLA UCZNIÓW Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM W STOPNIU UMIARKOWANYM NA IV ETAP?UK
Program nauczania dla uczniów z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym w gimnazjum Wysłany przez Anton
autorski PROGRAM NAUCZANIA dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym dla trzeciej klasy s
Program zajęć rewalidacji indywidualnej dla ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu głębokim(1)
Program zajęć rewalidacji indywidualnej dla ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu głębokim
Indywidualny program terapeutyczny dla uczniów upośledzonych, DOKUMENTY AUTYZM< REWALIDACJA, re
Indywidualny program dla dziecka, dla dzieci, rewalidacja indywidualna
UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE W STOPNIU UMIARKOWANYM, Pedagogika dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

więcej podobnych podstron