Broń palna - budowa, funkcjonowanie

1. Czy GLOCK-17 ma zabezpieczenia:

1. nie ma zabezpieczeń,

2. ma 2 zabezpieczenia,

3. ma 3 zabezpieczenia.

2. Podaj przyczynę zacięcia - nabój nie wszedł do komory nabojowej, spowodowane przez:

1. nieumiejętne przeładowanie pistoletu; słabą sprężynę powrotną; zabrudzoną komorę nabojową,

2. słabą sprężynę powrotną; uszkodzony wyrzutnik; słabą sprężynę magazynka,

3. zabrudzone prowadnice zamka i szkieletu; zbyt mocną sprężynę powrotną; ułamaną iglicę.

3. Podaj przyczyny zacięcia „niewypał”:

1. słaba sprężyna powrotna, złamana iglica,

2. złamana iglica, uszkodzony wyrzutnik,

3. wadliwy nabój, złamana iglica.

4. Magazynek składa się z:

1. pudełka, podajnika, kopytka, sprężyny,

2. podajnika, wyrzutnika, kopytka, sprężyny,

3. sprężyny, pudełka, wskaźnika naboju.

5. Usuwając zacięcie pistoletu P-64 „nabój nie wszedł do komory nabojowej” należy:

1. wyjąć magazynek i ponownie przeładować pistolet,

2. przeładować pistolet,

3. docisnąć zamek tak, aby przesunął się w skrajnie przednie położenie.

Przydzielanie i przechowywanie broni służbowej

1. Broń palną służbową przydziela się;

1. policjantom w służbie stałej, którzy ukończyli przeszkolenie na kursie specjalistycznym, a także policjantom, którzy w trakcie przeszkolenia podstawowego zdali egzamin z budowy, warunków i przypadków użycia broni palnej,

2. policjantom, którzy ukończyli podstawowe przeszkolenie, a także policjantom, którzy zdali egzamin z budowy, warunków i przypadków użycia broni palnej oraz zasad, warunków i przypadków użycia środków przymusu bezpośredniego,

3. policjantom, którzy zdali egzamin z budowy, warunków i przypadków użycia broni palnej oraz zasad warunków i przypadków użycia środków przymusu bezpośredniego.

2. Przydziału broni palnej służbowej dokonuje się na podstawie:

1. pisemnego wniosku Komendanta Wojewódzkiego Policji dla policjantów w oddziałach prewencji,

2. pisemnego wniosku Komendanta Powiatowego (Miejskiego Policji dla policjantów podległej jednostki organizacyjnej,

3. pisemnego wniosku Komendanta Wojewódzkiego Policji dla policjantów w podległych Komisariatach.

3. Broń palną służbową krótką przechowuje:

1. policjant w służbie stałej w miejscu zamieszkania lub w jednostce Policji, gdy tak zdecyduje Komendant tej jednostki lub sam policjant nie ma możliwości przechowywania broni, o czym powiadamia przełożonego,

2. policjant w służbie przygotowawczej w jednostce Policji gdzie całodobowo pełniona jest służba dyżurna,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

4. W czasie pełnienia służby broń palną:

1. krótką, policjant przenosi przy sobie w futerale,

2. krótką, policjanci przewożą w radiowozie w zamocowanych uchwytach,

3. długą, policjant przewozi w radiowozie na kolanach, przygotowaną do natychmiastowego użycia.

5. Broń w jednostce Policji przechowuje się w następujący sposób:

1. jedynie w pomieszczeniach zajmowanych przez dyżurnego jednostki,

2. w magazynach uzbrojenia pododdziałów prewencji, szkół i ośrodków szkolenia Policji,

3. w pomieszczeniach służbowych policjanta, gdzie znajdują się urządzenia sygnalizacyjne podłączone do najbliższej jednostki Policji, w której jest pełniony całodobowy dyżur.

6. Zasady przechowywania broni służbowej przez policjantów reguluje:

1. Zarządzenie nr 6/2000 Komendanta Głównego Policji z dnia 16.05.2000 r.,

2. Zarządzenie nr 30/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 21.11.1997 r.,

3. Rozkaz nr 7/95 Komendanta Głównego Policji z dnia 07.07.19995 r.

7. Policjant może wywieźć broń służbową za granicę za zgodą:

1. Komendanta Głównego Policji,

2. Komendanta Wojewódzkiego Policji,

3. Ministra Spraw Wewnętrznych. i Administracji.

8. Nie przydziela się broni palnej, a przydzieloną niezwłocznie się odbiera policjantom, którzy:

1. zostali zawieszeni w czynnościach służbowych,

2. wykazują skłonność do nadmiernego jej stosowania niezgodnie z Ustawą o Broni i amucjii,

3. znajdują się na zwolnieniu lekarskim.

9. Policjantowi wolno:

1. dokonywać napraw broni palnej we własnym zakresie,

2. posiadać przy sobie broń palną podczas prywatnych wyjazdów zagranicznych,

3. nosić broń palną - pistolet- zabezpieczony, bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej.

10. Policjant pododdziału antyterrorystycznego może:

1. nosić broń palną nosić w sposób umożliwiający mu najsprawniejsze jej wykorzystanie,

2. nosić broń w miejscu widocznym bez zgody kierownika jednostki Policji,

3. nosić broń podczas prywatnego udziału w imprezach rozrywkowych.

Zasady, warunki i przypadki użycia broni palnej

1. Użycie broni palnej należy traktować jako środek działania:

1. bezpośredni,

2. zapobiegawczy,

3. ostateczny.

2. Użyciem broni palnej przez policjanta jest:

1. oddanie strzału ostrzegawczego,

2. oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

3. Bezprawne użycie broni przez policjanta, to:

1. zranienie osoby, wobec której użyto broni,

2. użycie niezgodne z warunkami i przypadkami użycia broni,

3. spowodowanie śmierci osoby, wobec której użyto broni.

4. Ile strzałów ostrzegawczych należy oddać przed użyciem broni:

1. jeden strzał ostrzegawczy,

2. rozporządzenie nie określa górnej liczby strzałów ostrzegawczych,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

5. Sierżant W. J. w czasie rutynowego pieszego patrolu nosił broń służbową, zabezpieczoną z

wprowadzonym nabojem do komory nabojowej. Czy według ciebie:

1. nosił broń prawidłowo,

2. powinien nosić broń niezabezpieczoną bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej,

3. powinien nosić broń zabezpieczoną bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej.

6. Policjant jest zobowiązany sporządzić pisemny raport do kierownika jednostki Policji z użycia broni palnej:

1. w przypadku, gdy w wyniku użycia broni nastąpiła śmierć osoby, zranienie lub szkoda w mieniu,

2. zawsze, niezwłocznie po jej użyciu,

3. w przypadku, gdy nastąpiła śmierć osoby.

7. Policjant, który oddał strzał w kierunku sprawcy zamachu na życie ludzkie lecz go nie trafił, dokumentuje ten fakt w następujący sposób:

1. sporządza protokół z użycia broni palnej oraz szczegółową notatkę służbową,

2. dokonuje zapisu w notatniku służbowym i sporządza raport z użycia broni palnej,

3. dokonuje zapisu w notatniku służbowym i sporządza raport o uzupełnienie amunicji.

8. W przypadku ósmym policjant ma prawo użycia broni w celu odparcia bezpośredniego zamachu min. na:

1. obiekty ważne dla bezpieczeństwa i obronności państwa,

2. konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową,

3. konwój ochraniający dokumenty państwowe.

9. Sprawca usiłował odebrać bezprawnie broń umundurowanemu żołnierzowi WP. Widząc to policjant użył w stosunku do sprawcy broń palną. Który z przypadków pozwalał mu na to:

1. przypadek drugi,

2. przypadek trzeci,

3. przypadek pierwszy,

10. Po użyciu broni palnej służbowej ze skutkiem zranienia sprawcy przestępstwa, policjant powinien podjąć następujące czynności:

1. niezwłocznie powiadomić bezpośredniego przełożonego i prokuratora,

2. sprawdzić stopień obrażeń ciała, zabezpieczyć wszelkie ślady i dowody, niezwłocznie powiadomić dyżurnego najbliższej jednostki Policji, ustalić świadków zdarzenia,

3. wezwać pomoc medyczną i o wszystkim co zaszło powiadomić swojego bezpośredniego przełożonego.

11. W raporcie z czynności poprzedzających użycie broni palnej policjant powinien zawrzeć m.in. następujące informacje o:

1. wezwaniu do zachowania zgodnego z prawem, wezwaniu „stój, bo będę strzelał”, oddaniu strzału ostrzegawczego, liczbie zużytej amunicji,

2. okrzyku „Policja”, wezwaniu do zachowania zgodnego z prawem, wezwaniu „stój, bo będę strzelał”, oddaniu strzału ostrzegawczego,

3. oddaniu strzału ostrzegawczego.

12. Po użyciu broni ze skutkiem śmiertelnym należy:

1. przeszukać sprawcę, udzielić mu pierwszej pomocy, powiadomić przełożonego,

2. zabezpieczyć miejsce zdarzenia, oczekiwać na przyjazd grupy operacyjno-dochodzeniowej,

3. zabezpieczyć ślady na miejscu zdarzenia i nie dopuścić na to miejsce osób postronnych, w miarę możliwości ustalić świadków zdarzenia, powiadomić dyżurnego najbliższej jednostki, powiadomić swojego przełożonego pisemnym raportem.

13. Zasada niezbędności zastosowania broni palnej mówi, że:

1. odstępuje się od użycia broni, gdy zagrożenie minęło albo gdy jej użycie

nie przyniosło, bądź wiemy, że nie przyniesie pożądanego skutku,

2. nakazuje ona stosowanie broni tylko w granicach niezbędnych do usunięcia

zagrożenia i musi wynikać z uzasadnionej okolicznościami potrzeby,

3. zasada ta nie obowiązuje, gdy zachodzi konieczność natychmiastowego działania.

14. Policjant może użyć broni palnej do osoby, wobec której było dopuszczalne użycie broni w sytuacjach określonych przypadkami od 1-3 i 5:

1. do każdej osoby z wyjątkiem kobiet o widocznej ciąży, osób których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców i osób o widocznym kalectwie,

2. do każdej osoby,

3. do każdej osoby z wyjątkiem starców, kalek i osób nieletnich,

15. Przedmiotem niebezpiecznego zamachu dokonanego w czwartym przypadku użycia broni są min.:

1. siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,

2. obiekty gospodarki i kultury narodowej,

3. obie odpowiedzi są prawidłowe.

Środki przymusu bezpośredniego

1. Obrona konieczna to:

1. prawo każdego człowieka, w obliczu zamachu, do przeciwstawienia się agresji i oparcia jej, choćby istniała inna możliwość uniknięcia niebezpieczeństwa wynikającego z zamachu, np. w drodze ucieczki,

2. tylko instytucja prawa karnego, pozwalająca na zastosowanie przymusu fizycznego, w tym i zezwalająca na użycie broni wobec sprawców przestępstw,

3. prawo do przeciwstawienia się agresji bezpośrednio zaatakowanego o ile zamach będzie rzeczywisty, bezpośredni, bezprawny.

2. Zasada celowości użycia środków przymusu bezpośredniego określa:

1. stosowanie środka przymusu w granicach niezbędnych do usunięcia zagrożenia, zaprzestanie stosowania, gdy zagrożenie minęło lub gdy stosowanie tego środka nie przyniosło i nie przyniesie pożądanego skutku,

2. stosowanie środka przymusu w sytuacjach zaistnienia rzeczywistej potrzeby uzasadnionej okolicznościami oraz zmierzać do osiągnięcia pożądanego celu,

3. stosowanie środka przymusu w sytuacjach i granicach wskazanych w przepisach prawa oraz regułach praktyki policyjnej.

3. Ręczny miotacz gazowy wzór RMG-75 możesz stosować:

1. w pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa i wykroczenia,

2. w celu odparcia czynnej napaści, przeciwdziałania niszczeniu mienia, pokonania czynnego i biernego oporu,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

4. Fakt zastosowania środka przymusu bezpośredniego (bez broni) w przypadku, gdy nastąpiło zranienie osoby, policjant dokumentuje:

1. w notatce urzędowej,

2. sporządza raport,

3. sporządza notatkę służbową i zapis w notatniku służbowym.

5. Decydując się na użycie broni traktujemy ją jako środek ostateczny ponieważ:

1. wcześniej zastosowane środki przymusu są niewystarczające,

2. zastosowaliśmy już siłę fizyczną i RMG,

3. w danej chwili dysponujemy tylko bronią palną.

6. Wobec kobiet o widocznej ciąży i starców dopuszcza się stosowanie następujących środków:

1. siły fizycznej i RMG,

2. pałki służbowej i siły fizycznej ,

3. siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających.

7. Policjant może odstąpić od wzywania osoby do zachowania zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego jeżeli:

1. zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także mienia,

2. zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego,

3. zawsze musi wzywać do zachowania zgodnego z prawem.

8. Używając siły fizycznej:

1. niedopuszczalne jest zadawanie uderzeń ,

2. wolno zadawać uderzenia w sytuacji, gdy policjant działa w obronie koniecznej,

3. wolno zadawać uderzenia w pościgu za sprawcą przestępstwa.

9. Kajdanki można stosować:

1. wobec skazanych tymczasowo aresztowanych i zatrzymanych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi oraz na polecenie Sądu lub prokuratora,

2. wobec wszystkich zatrzymanych,

3. tylko na polecenie Sądu lub prokuratora.

10. Zakazem stosowania pałki służbowej objęte są min.:

1. osoby których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat,

2. kobiety i starcy,

3. dzieci do lat 15 i osoby ułomne.

11. Wobec kobiety o widocznej ciąży, która nie chce opuścić miejsca grożącego awarią techniczną, możesz użyć:

1. tylko siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających,

2. siły fizycznej lub pałki,

3. siły fizycznej lub RMG.

12. Wobec żołnierzy Wojska Polskiego w uzasadnionych przypadkach policjant może

stosować:

1. tylko kajdanki,

2. wszystkie środki przymusu bezpośredniego,

3. wszystkie środki przymusu bezpośredniego za wyjątkiem broni palnej.

13. Pies służbowy nie wyszkolony do działania bez kagańca może być wykorzystany bez

niego m.in. do:

1. odpierania czynnej napaści,

2. gdy jest używany do czynności służbowych podejmowanych wobec osób o których mowa w art.17 ust.1 pkt.6 Ustawy o Policji,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

14. Kaftan bezpieczeństwa stosuje się wobec osób, które swym zachowaniem stwarzają

niebezpieczeństwo dla:

1. życia ludzkiego, a także mienia, a inne środki przymusu bezpośredniego okazały

się bezskuteczne,

2. zdrowia ludzkiego, a zastosowanie innych środków przymusu bezpośredniego jest niemożliwe

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe,

15. Kolczatki drogowej nie stosujesz gdy:

1. motocykl jedzie z dużą szybkością,

2. samochód osobowy jedzie z dużą szybkością,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

16. Zastosowanie pocisków niepenetracyjnych przez pododdziały zwarte w sytuacji zbiorowego zakłócenia porządku publicznego może nastąpić na polecenie:

1. każdego przełożonego, w razie konieczności zastosowania takich środków,

2. wyznaczonego dowódcę operacji policyjnej, któremu podlegają te pododdziały,

3. Komendanta Głównego Policji, Komendanta Wojewódzkiego Policji lub osób przez nich upoważnionych.

Legitymowanie osób

1. Policjant, który wykonuje przymusowe doprowadzenie osoby uchylającej się od obowiązkowego stawiennictwa na wezwanie uprawnionego organu:

1. legitymuje osobę, zapisuje jej dane osobowe i zatrzymuje jej dokument tożsamości,

2. legitymuje osobę, a po zapisaniu danych osobowych zwraca jej dokument tożsamości,

3. legitymuje osobę, zapisuje jej dane osobowe i poucza o obowiązku zabrania ze sobą dokumentu tożsamości.

2. Policjant będący w ubiorze cywilnym, podczas czynności legitymowania, powinien okazać legitymację służbową:

1. zawsze i udostępnić osobie dane w niej znajdujące się,

2. na żądanie legitymowanego i wtedy dopiero udostępnić osobie dane w niej znajdujące się,

3. nie udostępniając danych w niej znajdujących się.

3. Legitymując osoby znajdujące się w pojeździe, policjant:

1. ma prawo żądać opuszczenia pojazdu przez te osoby, gdy uzasadniają to względy bezpieczeństwa;

2. ma prawo żądać opuszczenia pojazdu, ale tylko przez kierowcę,

3. nie ma takiego prawa.

4. Przystępując do legitymowania umundurowani policjanci są zobowiązani:

1. okazać legitymację służbową i podać przyczynę legitymowania,

2. zasalutować i podać podstawę prawną legitymowania,

3. zasalutować, przedstawić się oraz podać podstawę prawną i przyczynę legitymowania.

5. Tożsamość osoby można ustalić przede wszystkim na podstawie:

1. prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego, książeczki ubezpieczeniowej,

2. książeczki wojskowej żołnierza, książeczki żeglarskiej, dowodu osobistego,

3. tymczasowego zaświadczenia tożsamości, paszportu, tymczasowego dowodu osobistego.

6. Jeżeli osoba odmawia policjantowi okazania dokumentu stwierdzającego tożsamość albo nie udziela mu danych o tożsamości wówczas policjant powinien:

1. uprzedzić osobę o prawnych konsekwencjach takiego postępowania wynikających z art. 65 k.w., a gdy to nie skutkuje, doprowadzić osobę do jednostki i ustalić jej tożsamość,

2. dokonać kontroli osobistej osoby oraz w przypadku odnalezienia dokumentu

na podstawie którego można ustalić tożsamość, wypełnia druk Stp. 11

3. dokonać przeszukania osoby i sporządzić wniosek o ukaranie do Sądu Grodzkiego.

Zatrzymywanie osób

1. Z czynności zatrzymania osoby policjant sporządza protokół zatrzymania osoby:

1. niezwłocznie po doprowadzeniu osoby zatrzymanej do jednostki Policji,

2. po umieszczeniu osoby zatrzymanej w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych,

3. na polecenie przełożonego lub dyżurnego jednostki Policji;

2. Przystępując do zatrzymania osoby policjant jest zobowiązany do:

1. poinformowania osoby o przyczynach zatrzymania, uprzedzenia o możliwości zastosowania środków przymusu bezpośredniego oraz doprowadzić do jednostki Policji,

2. poinformowania osoby o zatrzymaniu i jego przyczynach, uprzedzenia o konieczności podporządkowania się wydanym poleceniom oraz doprowadzenia do jednostki Policji,

3. poinformowania osoby o zatrzymaniu i doprowadzenia do jednostki Policji;

3. Zatrzymanemu, na jego żądanie należy:

1. niezwłocznie umożliwić nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z adwokatem jeśli ma go ustanowionego, a także bezpośrednią z nim rozmowę,

2. niezwłocznie umożliwić nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z osobą najbliższą, a także bezpośrednią z nią rozmowę,

3. odpowiedzi a i b są nieprawdziwe.

4. Z czynności zatrzymania nieletniego sporządza się dokument w postaci:

1. raportu o zatrzymaniu osoby,

2. protokołu zatrzymania osoby,

3. raportu o zatrzymaniu osoby nieletniej.

5. Od jakiego momentu liczy się czas zatrzymania osoby?

1. od momentu poinformowania osoby o zatrzymaniu,

2. od chwili faktycznego pozbawienia wolności człowieka, choćby poinformowanie o zatrzymaniu nastąpiło później,

3. od momentu doprowadzenia osoby do jednostki Policji.

6. Zatrzymanie nieletniego polega na:

1. krótkotrwałym pozbawieniu wolności osoby nieletniej ujętej przez Policję na gorącym uczynku przestępstwa,

2. umieszczeniu nieletniego w policyjnej izbie dziecka, jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełnił czyn karalny, a zachodzi uzasadniona obawa ukrycia się nieletniego lub zatarcia śladów czynu, albo gdy nie można ustalić tożsamości nieletniego,

3. krótkotrwałym pozbawieniu wolności nieletniego przez każdą inna osobę bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa lub wykroczenia.

7. Jednym z celów wszczynania i prowadzenia zorganizowanych działań pościgowych Policji jest konieczność:

1. ujęcia osób stwarzających zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz mienia w znacznych rozmiarach,

2. skazanych, tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych, które zbiegły z miejsca

prawnej izolacji bądź konwoju,

3. właściwej realizacji programów prewencyjnych oraz wniosków przedstawicieli miejscowej władzy samorządowej.

8. Zażalenie na sposób zatrzymania osoba zatrzymana może wnieść:

1. do sądu,

2. do Prokuratora,

3. do kierownika jednostki organizacyjnej Policji.

9. Cudzoziemiec nie posiadający immunitetu zatrzymany przez Policję korzysta:

1. z praw przysługujących osobie zatrzymanej na ogólnych zasadach prawnych z wyjątkiem prawa powiadomienia osoby najbliższej,

2. z praw przysługujących osobie zatrzymanej na ogólnych zasadach prawnych z uwzględnieniem tłumaczenia przyczyn zatrzymania i stawiania zarzutów w języku zrozumiałym osobie zatrzymanej,

3. praw i obowiązków przysługujących przedstawicielowi kraju, którego jest obywatelem.

10. Policjant ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną jeżeli:

1. istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo,

2. istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub zachodzi obawa zatarcia śladów przestępstwa,

3. popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ukrycia przedmiotów, których posiadanie jest zabronione.

Przeszukanie osób, kontrola osobista, itp.

1. Sprawdzenie osoby, która w sposób oczywisty stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia

lub zdrowia ludzkiego, a także mienia w momencie jej zatrzymania jest czynnością:

1. procesową,

2. administracyjno - porządkową,

3. mającą charakter typowej czynności zleconej.

2. Kontrola osobista jest czynnością:

a) procesową,

b) administracyjno - porządkową,

c) mającą charakter typowej czynności operacyjno rozpoznawczej.

3. Policjant ma prawo dokonać kontroli osobistej:

1. wyłącznie na polecenie bezpośredniego przełożonego, gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie dokonania czynu zabronionego,

2. w sytuacji, w której czynność ta ma na celu zabezpieczenie lub ujawnienie dowodów albo rzeczy mających związek z realizacją czynu zabronionego,

3. w każdej sytuacji.

11. Z czynności kontroli osobistej sporządzamy:

a) zapis w notatniku służbowym, protokół z kontroli osobistej,

b) zapis w notatniku służbowym, notatkę służbową, zapis w książce wydarzeń,

c) zapis w notatniku służbowym, notatkę urzędową.

12. Dokumentację z przeprowadzonej kontroli osobistej sporządza się:

a) na żądanie osoby poddanej kontroli,

b) na polecenie dyżurnego jednostki Policji,

c) na żądanie organu procesowego.

13. Dokumentami uprawniającymi do dokonania przeszukania osoby i jej podręcznych przedmiotów są:

1. wyłącznie postanowienie sądu lub prokuratora, nakaz kierownika właściwej jednostki policji, legitymacja służbowa funkcjonariusza policji,

2. wyłącznie nakaz kierownika właściwej jednostki policji,

3. wyłącznie postanowienie sądu lub prokuratora.

14. Podstawę prawną dokonania kontroli osobistej stanowi:

1. art. 15, ust. 1, pkt. 5 Ustawy o Policji oraz par. 15 i par. 16 Rozporządzenia

Rady Ministrów w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób,

dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania bagaży i sprawdzania

ładunku przez policjantów z dnia 17. 09. 1990 r.

2. art. 15, ust. 1, pkt. 2 Ustawy o Policji oraz par. 15 i par. 16 Rozporządzenia

Rady Ministrów w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób,

dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania bagaży i sprawdzania

ładunku przez policjantów z dnia 17. 09. 1990 r.

3. art. 15, ust. 1, pkt. 2a Ustawy o Policji oraz par. 15 i par. 16 Rozporządzenia

Rady Ministrów w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób,

dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania bagaży i sprawdzania

ładunku przez policjantów z dnia 17. 09. 1990 r.

15. Przeszukania oraz sprawdzania bagażu nie wykonuje się w stosunku do:

1. członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych nawet wtedy, gdy policjant działa w obronie koniecznej lub stanie wyższej konieczności,

2. osób, które w sposób nie budzący wątpliwości wykażą, że korzystają z immunitetu parlamentarnego, sędziowskiego lub prokuratorskiego i nie zachodzi sytuacja, w której konieczne jest podjęcie przez policjanta działań w stanie wyższej konieczności lub obronie koniecznej

3. policjantów chyba, że działamy w obronie koniecznej lub stanie wyższej konieczności

16. Przeglądania zawartości bagażu lub sprawdzania ładunku przyjętego do przewozu dokonuje się:

1. wyłączenie w obecności właściciela,

2. w obecności przedstawiciela przewoźnika lub spedytora chyba, że z ustaleń policji wynika, że zwłoka mogłaby spowodować zagrożenie dla życia, zdrowia lub mienia,

3. w każdej sytuacji o ile policjant przybiera do tej czynności inna osobę.

17. Przeszukania osoby i jej podręcznych bagaży należy dokonywać:

1. bez względu na sytuację i okoliczności zawsze za pośrednictwem osoby tej samej płci co przeszukiwany,

2. płeć osoby przeszukiwanej nie ma żadnego znaczenia,

3. w miarę możliwości przy pośrednictwu osoby tej samej płci co przeszukiwany.

18. Osoba, która ma być poddana kontroli osobistej:

1. żąda, aby z tej czynności sporządzono protokół przeszukania osoby i podręcznego bagażu,

2. może żądać obecności przy tej czynności osoby przybranej przez prowadzącego czynność,

3. może żądać doręczenia przez policjanta postanowienia o zatwierdzeniu tej czynności.

19. Policjant dokonał kontroli osobistej Jolanty O. w hali dworca PKS Legionowo, pomimo tego, iż domagała się, aby tę czynność wykonała kobieta i to w innym miejscu.

Jolanta O. może złożyć skargę:

a) do prokuratora na legalność dokonanej kontroli osobistej,

b) do sądu na sposób dokonania kontroli osobistej,

c) do prokuratora na sposób dokonania kontroli osobistej.

13. Fakt wykonania czynności zbliżonych do przeszukania policjant dokumentuje:

1. zawsze w formie protokołu

2. wyłącznie w notatniku służbowym

3. w notatniku służbowym, a na żądanie osoby kontrolowanej bądź właściciela, przewoźnika lub spedytora bagażu lub ładunku w formie protokołu

14. Przeszukania osoby w porze nocnej, na dworcu kolejowym, można dokonać:

1. tylko w przypadku, gdy przeszukanie nakazane jest przez prokuratora,

2. tylko w przypadkach nie cierpiących zwłoki,

3. zawsze, gdy są podstawy, że osoba posiada rzeczy, które mogą podlegać zajęciu w postępowaniu karnym.

15. Przeszukania zamieszkałych pomieszczeń w porze nocnej (22⁰⁰-6⁰⁰), w celu znalezienia osoby, można dokonać:

a) tylko w przypadku, gdy przeszukanie nakazane jest przez prokuratora,

2. tylko w wypadkach nie cierpiących zwłoki,

3. zawsze, gdy są podstawy, że osoba tam się znajduje.

16. Dokonując przeszukania mieszkania Władysława B. sprawcy rozboju, zmuszony byłeś wyłamać drzwiczki szafy ubraniowej i na to się godziłeś wiedząc, iż inaczej nie można się dostać do wewnątrz. W takiej sytuacji powinieneś zwrócić się o zgodę do:

a) dyżurnego jednostki Policji,

2. kierownika jednostki Policji,

3. kierownika sekcji dochodzeniowo-śledczej.

Służba patrolowa, zasady i taktyka jej pełnienia.

1. Teren służbowy to:

1. geograficzny wycinek terenu wraz z obiektami i ludźmi zamieszkałymi na tym terenie, o ściśle określonych granicach, przydzielony policjantowi do wykonywania w nim stałych zadań służbowych,

2. obiekt lub niewielki obszar, który wg aktualnego rozpoznania wymaga systematycznego nadzoru i kontroli policyjnej ze względu na występowanie przestępstw, wykroczeń lub innych zjawisk patologii społecznej,

3. obszar charakteryzujący się szczególnym nasileniem przestępstw, wykroczeń lub występowaniem innych zjawisk patologii społecznej.

2. Miejsce zagrożenia, to:

1. miejsce, w którym policjant zobowiązany jest w czasie służby patrolowej przebywać

w określonym czasie,

2. miejsce do pełnienia służby policjanta przydzielone mu do wykonywania czynności

służbowych,

3. obiekt lub niewielki obszar, który wg aktualnego rozpoznania wymaga

systematycznego nadzoru i kontroli policyjnej ze względu na występowanie tam

przestępstw lub wykroczeń.

3. Odprawa policjantów do służby to:

1. zespół czynności przygotowawczych do służby,

2. jeden z rodzajów kontroli bieżącej służby,

3. wynikający z praktyki zwyczaj poprzedzający rozpoczęcie służby.

4. Podjęcie działań wymagających opuszczenie rejonu posterunku może nastąpić:

1. zgodnie z taktyką postępowania w określonych zdarzeniach,

2. wyłącznie za zgodą dyżurnego jednostki Policji,

3. w sytuacjach szczególnych bez powiadomienia dyżurnego jednostki Policji.

5. Jak długo może przebywać policjant w punkcie przejściowym?

1. do 15 minut,

2. do 30 minut,

3. do 45 minut.

6. Podczas patrolowania policjant powinien:

1. obchodzić wszystkie miejsca zagrożone znajdujące się na trasie lub w rejonie patrolu,

2. z miejsc zagrożonych wybrać 1 - 2 i tylko je obchodzić,

3. wybrać miejsce najbardziej zagrożone i w jego okolicy tylko przebywać.

7. Podczas patrolowania policjanci powinni przechodzić do dowolnie wybranych miejsc zagrożonych:

1. tę samą trasę i w tych samych odstępach czasowych,

2. różnymi trasami i w różnych odstępach czasu,

3. nie ma to istotnego znaczenia i zależy jedynie od patrolujących.

8. Obiekt chroniony wraz z przyległym terenem, o ściśle określonych granicach oraz ludźmi znajdującymi się w jego obrębie, przydzielony policjantowi do wykonywania w nim stałych zadań służbowych to:

a) posterunek,

b) miejsce zagrożone,

c) rejon służbowy.

9. Po zakończeniu poprzedniej 8 godzinnej służby, można ponownie wyznaczyć policjanta do służby po upływie:

a) 6 godzin,

b) 8 godzin,

c) 10 godzin.

10. Organizację i sposób pełnienia służby patrolowej reguluje:

a) Zarządzenie nr 23/93 Komendanta Głównego Policji z dnia 24 maja 1993 roku,

b) Zarządzenie nr 25/93 Komendanta Głównego Policji z dnia 05.06.1993 roku,

c) Zarządzenie nr 1/2001 Komendanta Głównego Policji z dnia 4.01.2001 roku.

Interwencje policyjne - zasady i taktyka przeprowadzania

1. Interwencja policyjna to:

1. działania policjantów polegające na przybyciu na miejsce zdarzenia, likwidacji

zagrożenia i przywróceniu porządku publicznego,

2. to zespół czynności policyjnych polegających na określeniu charakteru zdarzenia,

jego przyczyn i okoliczności, rodzaju i stopnia zagrożenia oraz przywróceniu w miarę

możliwości stanu pierwotnego,

3. wszelkie działania policjantów wobec obywateli, w których policjanci występują

jako organ administracji państwowej.

2. Zasady prowadzenia interwencji domowej określa:

1. Zarządzenie nr 23/93 Komendanta Głównego Policji z dnia 24 maja 1993 r,

2. Zarządzenie nr 25/98 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 1998 r,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

3. Do czynników subiektywnych wpływających na przebieg interwencji zaliczamy:

1. miejsce i czas interwencji, charakter zdarzenia, osoby objęte interwencją,

2. wiedzę ogólną i zawodową policjanta, wyposażenie i uzbrojenie do służby,

3. znajomość osób uczestniczących w interwencji.

4. Demoralizacja w rozumieniu ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich polega na:

1. spędzaniu wolnego czasu w środowisku rówieśniczym,

2. ucieczkach z domu rodzinnego,

3. trudnościach w nauce.

5. Policjant podejmuje interwencję:

1. jeżeli ma takie zadania postawione podczas odprawy służbowej,

2. na polecenie przełożonego, z własnej inicjatywy, żądanie obywatela, pokrzywdzonego,

3. na polecenie organów samorządu terytorialnego lub administracji rządowej.

6. Podejmując interwencję z własnej inicjatywy policjant powinien:

1. powiadomić dyżurnego jednostki Policji tylko w przypadku użycia środków przymusu bezpośredniego,

2. może, ale nie musi powiadomić dyżurnego jednostki,

3. zobowiązany jest powiadomić o tym fakcie dyżurnego jednostki Policji.

7. Radiowóz policyjny może stanowić środek przymusu bezpośredniego, gdy:

1. polecenie takie wyda przełożony,

2. sytuacja na to pozwoli,

3. sytuacja nie pozwala na zastosowanie innych przeszkód do zatrzymania pojazdu

8. Pościg czołowy za osobą ściganą to:

1. to działanie prowadzone w celu uniemożliwienia opuszczenia danego terenu przez osobę ściganą,

2. pościg prowadzony po drogach przyległych do ustalonej lub domniemanej trasy

ucieczki osoby ściganej,

3. to sposób działania mający na celu doścignięcie osoby ściganej po śladach pozostawionych przez nią na ustalonym bądź domniemanym kierunku ucieczki.

9. Sierż. Jan W. pełniąc służbę w patrolu zmotoryzowanym, w okresie wiosennym z powodu niskiej temperatury nałożył na mundur swoją prywatną kamizelkę koloru granatowego. Jego partner wytknął mu niezgodność umundurowania z przepisami. W tej sytuacji rację miał:

1. pierwszy z policjantów,

2. obaj policjanci, gdyż był to okres wiosenny,

3. drugi policjant.

10. Policjanci podejmując interwencję wobec przemocy w rodzinie obowiązani są do:

1. sporządzenia notatki urzędowej dotyczącej przemocy w rodzinie zwanej kartą "A",

2. sporządzenia notatki urzędowej dotyczącej przemocy w rodzinie zwaną kartą "B",

3. sporządzenia stron "A" i "C".

11. Przeprowadzając interwencję domową policjanci mogą zatrzymać trzeźwego sprawcę awantury, gdy:

1. jego postępowanie stwarza w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia,

2. na żądanie współmałżonka,

3. jego postępowanie stwarza w sposób oczywisty zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a współmałżonek złoży na piśmie taki wniosek.

12. Kontrola instruktażowa polega na:

1. obecności przełożonego przy wykonywanych czynnościach przez policjanta i możliwości bezpośredniego włączania się w ich realizację

2. możliwości bezpośredniego przekazywania kontrolowanym oceny ich pracy oraz wysłuchania ich,

3. możliwości zrealizowania przez kontrolującego pokazu i instruktażu dla kontrolowanych.

Konwojowanie osób i przedmiotów wartościowych

1. Konwój polega na:

a) przetransportowaniu osoby z miejsca pobrania do miejsca przekazania,

2. przetransportowaniu przedmiotów wartościowych z miejsca ich pobrania do miejsca ich deponowania,

c) odpowiedzi a i b są prawidłowe.

1. Kto wydaje polecenie podjęcia czynności zmierzających do przywrócenia porządku w przypadku zakłócenia rozprawy sądowej?

1. prokurator,

2. dowódca konwoju,

3. przewodniczący składu orzekającego.

3. Gdzie dowódca konwoju udaje się po odbiór dokumentacji niezbędnej w celu osadzenia

konwojowanego w jednostce penitencjarnej?

1. do przewodniczącego składu orzekającego,

2. do dyżurnego policji sądowej,

3. do sekretariatu sądu.

4. Konwoje wahadłowe osób wykonują policjanci:

1. policji sądowej,

2. pododdziałów konwojowych,

3. obie odpowiedzi są prawidłowe.

5. Powyżej ilu jednostek obliczeniowych policjanci wzmacniają transport wartości

pieniężnych NBP?

1. 30 j. o.

2. 75 j. o.

3. 150 j. o.

6. Transport wartości pieniężnych jest chroniony przez co najmniej trzech uzbrojonych konwojentów przy przewozie wartości pieniężnych:

1. powyżej 5 do 15 jednostek obliczeniowych,

2. powyżej 15 do 50 jednostek obliczeniowych,

3. powyżej 25 do 60 jednostek obliczeniowych;

7. Policjantów należy uprzedzić odpowiednio wcześniej w celu przygotowania się do konwoju, którego czas trwania w obie strony przekracza:

1. 8 godzin,

2. 10 godzin,

3. 12 godzin.

8. Do wykonywania konwojów nie wolno wyznaczać konwojentów przed upływem:

1. 6 godzin po powrocie z konwoju,

2. 12 godzin po powrocie z konwoju,

3. 24 godzin po powrocie z konwoju.

9. Samochód ubezpieczający jadący z tyłu za pojazdem transportującym przydziela się przy transporcie wartości pieniężnych powyżej:

1. 10 jednostek obliczeniowych,

2. 30 jednostek obliczeniowych,

3. 50 jednostek obliczeniowych.

10. Policjanci w chwili przyjęcia osoby konwojowanej do przetransportowania do aresztu śledczego powinni:

1. sprawdzić czy osoba nie posiada przy sobie niebezpiecznych przedmiotów, które mogłyby zagrozić życiu lub zdrowiu konwojentom,

2. ostrzec konwojowanego, że w przypadku podjęcia próby ucieczki użyją broni palnej,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

Udzielanie pomocy i asysty organom egzekucyjnym

1. Funkcjonariusz Policji, udzielający pomocy egzekutorowi zobowiązany jest do:

1. zapewnienia porządku na miejscu egzekucji, zapewnienia osobistego bezpieczeństwa egzekutorowi oraz udzielenia niezbędnej pomocy w zastosowaniu środków egzekucji administracyjnej,

2. zbadania, czy egzekucja jest zasadna i celowa oraz udzielenia niezbędnej pomocy w zastosowaniu środków egzekucji administracyjnej,

3. udzielenia pomocy egzekutorowi przy otwieraniu pomieszczeń.

2. Organ Policji udziela asysty organowi egzekucyjnemu, jeżeli:

1. egzekucja prowadzona jest przeciwko funkcjonariuszowi Policji,

2. egzekucja prowadzona jest przeciwko cywilnemu pracownikowi Policji,

3. egzekucja prowadzona jest w obrębie budynków lub pomieszczeń zajmowanych przez Policję.

3. Podstawą faktyczną udzielenia pomocy przez Policję egzekutorowi jest:

1. pisemne wezwanie do jej udzielenia oraz kopia tytułu wykonawczego,

2. tylko ustne wezwanie,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

4. Zabezpieczając prewencyjnie miejsce egzekucji prawnej policjant ma obowiązek:

1. nieudzielania jakiejkolwiek informacji przedstawicielom mediów,

2. odesłania do rzecznika prasowego jednostki macierzystej,

3. udzielić stosownej informacji zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Zagadnienia prawne - klasyfikacja czynów oraz postępowanie z ich sprawcami.

Pytania z prawa karnego.

1. Andrzej P. w maju 2001 r. pożyczył swojemu znajomemu Zygmuntowi M . pieniądze w kwocie 60 tyś. zł . Obaj umówili się , że zwrot pożyczki nastąpi do dnia 30 czerwca 2001 r. Pomimo upływu wyznaczonego terminu dłużnik nie wywiązał się ze zobowiązania, twierdząc , że Andrzej P będzie musiał zaczekać na pieniądze jeszcze około 3 miesięcy. Zdenerwowany takim obrotem sprawy Andrzej P w godzinach wieczornych pojawił się w mieszkaniu Zygmunta M , żądając natychmiastowego zwrotu wierzytelności , dłużnik zasłaniał się brakiem pieniędzy. W zaistniałej sytuacji Andrzej P stwierdził , że jeżeli do godzin popołudniowych następnego dnia nie otrzyma zwrotu długu , powiadomi Policję o prowadzonym przez Zygmunta M procederze handlu kradzionymi częściami samochodowymi. Czyn Andrzeja P. jest:

1. dozwoloną samopomocą legalną,

2. przestępstwem wymuszenia zwrotu wierzytelności /art.191§ 2 kk/,

3. przestępstwem wymuszenia rozbójniczego /art.282 kk/.

2. Tomasz N. popełnił przestępstwo rozboju z użyciem broni palnej .

Udało mu się uniknąć pościgu , w godzinach wieczornych pojawił się w mieszkaniu swojego kolegi Bogdana G, któremu opowiedział o całym zdarzeniu, prosząc jednocześnie o pomoc w ukryciu się. Bogdan G. Zgodził się proponując przewiezienie Tomasza N swoim samochodem na teren jego działki rekreacyjnej znajdującej się na Mazurach, gdzie sprawca przestępstwa będzie mógł ukryć się w domku letniskowym.

Czyn Bogdana G jest:

1. pomocnictwem do dokonania przestępstwa,

2. przestępstwem ułatwienia ucieczki osoby pozbawionej wolności,

3. przestępstwem poplecznictwa.

3. Umyślność zachowania się sprawcy czynu zabronionego zachodzi :

1. gdy sprawca nie ma zamiaru popełnienia czynu zabronionego, jednak popełnia go na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach , mimo , że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał,

2. wyłącznie wówczas gdy sprawca chce popełnić czyn zabroniony,

3. gdy sprawca ma zamiar jego popełnienia , to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia , na to się godzi.

4. Wycofanie przez pokrzywdzonego wniosku o ściganie karne sprawcy przestępstwa na etapie postępowania przygotowawczego jest dopuszczalne :

1. w sprawie o każde przestępstwo , gdyż pokrzywdzony decyduje o kontynuowaniu procesu,

2. tylko w sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek , którego wycofanie obligatoryjnie prowadzi do umorzenia postępowania,

3. tylko w sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek , z wyjątkiem przestępstwa zgwałcenia , wymaga zgody prokuratora nadzorującego postępowanie.

5. Policjanci z Komendy Powiatowej Policji w L. na polecenie prokuratora dokonywali przeszukania mieszkania wysokiej rangi funkcjonariusza publicznego . W toku prowadzonych czynności znaleźli pakiet dokumentów. Obecny przy przeszukaniu właściciel mieszkania oświadczył , że znalezione dokumenty zawierają wiadomości objęte tajemnicą państwową. Po uzyskaniu takiej informacji Policjanci zobowiązani są:

1. dokonać oględzin zabezpieczonych dokumentów , sporządzić ich spis i opis , następnie zabrać do jednostki Policji,

2. po oględzinach przekazać dokumenty osobie godnej zaufania , wskazanej przez ich posiadacza,

3. przekazać niezwłocznie dokumenty ,bez ich odczytania prokuratorowi w opieczętowanym opakowaniu.

6. Policjant Komisariatu w L. - Jerzy M. w toczącym się postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko jego koledze został przesłuchany w charakterze świadka ,z uwzględnieniem wszelkich wymogów formalnych związanych z przesłuchaniem, w toku którego celowo zeznał nieprawdę na temat znanych mu a będących przedmiotem postępowania okoliczności. Za swój czyn powinien ponieść:

1. odpowiedzialność karną za popełnienie przestępstwa zeznawania nieprawdy /art.233kk / i odpowiedzialność dyscyplinarną,

2. sprawa dotyczyła postępowania dyscyplinarnego , będzie więc odpowiadał tylko w trybie postępowania dyscyplinarnego,

3. odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków służbowych / art.231 § 1 kk/.

7. Mariusz P. obiecując korzyść majątkową w postaci 2 butelek wódki nakłonił swoich kolegów Wiktora K. i Stanisława S. do pobicia znajomego , z którym od dłuższego czasu znajdował się w konflikcie , wyrażając się ,że chce aby tamten na długo go zapamiętał. Wiktor K i Stanisław S. wywiązali się z obietnicy dokonania pobicia, zadając pokrzywdzonemu ciosy rękami oraz kopiąc po całym ciele. Po dokonanym pobiciu sprawcy zbiegli pozostawiając nieprzytomnego pokrzywdzonego na ulicy. Pomimo udzielenia pomocy medycznej ofiara zmarła w drodze do Szpitala. Wiktor K i Stanisław S będą odpowiadać za dokonanie przestępstwa pobicia , którego następstwem jest śmierć człowieka. / art.158 § 3 kk/. Mariusz P będzie odpowiadał za :

1. podżeganie do przestępstwa pobicia typu podstawowego,

2. podżeganie do przestępstwa pobicia typu kwalifikowanego / z następstwem w postaci śmierci człowieka/,

3. sprawstwo kierownicze przestępstwa pobicia.

8. Młodocianym jest sprawca , który :

1. w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 17 lat,

2. w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 18 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 21 lat,

3. w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat.

9. Policjant KPP w L. prowadzi postępowanie przygotowawcze w sprawie dokonanego dwa tygodnie wcześniej zgwałcenia Marianny G. dokonanego przez Stefana J. Pokrzywdzona oświadczyła , że po przemyśleniu całej sprawy , nie chce aby postępowanie było kontynuowane. Policjant powinien :

1. sporządzić protokół cofnięcia wniosku o ściganie karne i niezwłocznie umorzyć postępowanie,

2. sporządzić protokół cofnięcia wniosku o ściganie karne , akta sprawy przesłać do prokuratora nadzorującego postępowanie ,celem wyrażenia zgody na wycofanie wniosku,

3. poinformować pokrzywdzoną , że w sprawie o przestępstwo zgwałcenia wycofanie wniosku jest niedopuszczalne.

10. W Komendzie Powiatowej Policji w L. prowadzone jest postępowanie przygotowawcze przeciwko Janowi W podejrzanemu o dokonanie kradzieży z włamaniem. Do złożenia zeznań w charakterze świadka wezwany został Piotr P. Po stawieniu się na wezwanie, w trakcie przesłuchania w/wym. oświadczył , że jest wprawdzie osobą obcą w stosunku do podejrzanego ale pozostaje z nim w szczególnie bliskim stosunku osobistym , łączącym się z wdzięcznością za uratowanie mu życia podczas kąpieli przez Jana W, w sytuacji tej nie chciał by występować w procesie przeciwko znajomemu. Prowadzący postępowanie policjant powinien :

1. poinformować świadka , że zwolnienie od złożenia zeznań jest niedopuszczalne , gdyż świadek nie jest osobą najbliższą dla podejrzanego,

2. poinformować świadka , że zwolnienie takie jest dopuszczalne w świetle przepisów kodeksu postępowania karnego ,jednak zależy ono od decyzji organu prowadzącego czynność,

3. nie uwzględnić w protokole opisanych okoliczności i po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy, przesłuchać go.

11. Bójka to jednostronna agresja:

1. co najmniej dwóch osób,

2. co najmniej trzech osób,

3. obydwie odpowiedzi są nieprawdziwe.

12. Kto nakłania inną osobę do popełnienia czynu zabronionego , działając z zamiarem skierowania przeciwko niej postępowania karnego / tzw. prowokacja/, wówczas :

1. odpowiada za współsprawstwo czynu,

2. zawsze ponosi odpowiedzialność jak za podżeganie,

3. nie podlega karze jeżeli dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego, a w przypadku gdy czynu usiłowano tylko dokonać , sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

13. W letnie, sobotnie popołudnie patrol policyjny został poinformowany przez przechodniów, że na ławce przy Placu Zbawiciela leży pijany mężczyzna. Jeden z policjantów podszedł do wskazanej osoby i zaproponował, by mężczyzna udał się do domu. Ten zareagował gwałtownie i uderzył policjanta kilkakrotnie w głowę. Ryszard S. sprawca ataku na policjanta odpowie za:

1. czynną napaść na funkcjonariusza publicznego (art. 223 kk.),

2. naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza (art. 222 kk.),

3. zmuszanie do odstąpienia od prawnej czynności urzędowej (art. art. 224 kk.)

14. Jan S. pożyczył od kolegi pistolet P-64. zakradł się do swojej kochanki i oddał w jej kierunku 4 strzały, co spowodowało jej omdlenie. Jak się okazało, Jan S. nie był w wojsku i nie wiedział, że dostał od kolegi „ślepą amunicję” w tym stanie faktycznym Jan S będzie:

1. odpowiadał za usiłowanie nieudolne popełnienia zabójstwa i nielegalne posiadanie broni,

2. odpowiadał tylko za nielegalne posiadanie broni,

3. nie poniesie odpowiedzialności, gdyż działał w błędzie.

15. Jan K. przechadzając się parkiem znalazł portfel z zawartością 500 zł. Za którą to sumę kupił prezent dla konkubiny. Powyższy stan określisz jako:

1. przywłaszczenie,

2. kradzież,

3. czyn powyższy nie stanowi przestępstwa.

16. Sprawca wszedł do mieszkania Izabeli - matki jednorocznego dziecka, któremu przystawił brzytwę do szyi i grożąc zabójstwem dziecka zażądał pieniędzy, a gdy dostał -zbiegł, jest to:

1. wymuszenie rozbójnicze,

2. rozbój,

3. usiłowanie zabójstwa.

17. Zdesperowany policjant po podjętej po raz 5 interwencji wobec Grzegorza D. znęcającego się nad córką nakazał mu rozebrać się na miejskim rynku i wychłostał go publicznie. poniesie za swój czyn odpowiedzialność:

1. karną,

2. wyłącznie dyscyplinarną,

3. karną i dyscyplinarną.

18. Zenon D dokonał kradzieży torebki Anny F. Gdy ta próbowała go zatrzymać Zenon D odwrócił się do niej i uderzył ja otwartą dłonią w twarz. Anna F. doznała uszkodzenia ciała na czas poniżej siedem dni. Wartość strat określiła na 230 złotych. Czyn Zenona D. jest :

1. Rozbojem,

2. kradzieżą rozbójniczą,

3. lekkim uszkodzeniem ciała z art. 157 § 2 k.k.

Pytania z prawa wykroczeń.

1. Prawomocny mandat karny podlega uchyleniu jeżeli grzywnę nałożono:

1. za czyn nie będący wykroczeniem,

2. w wysokości niewspółmiernej do wagi popełnionego czynu,

3. za czyn nie będący czynem zabronionym jako wykroczenie

2. Od orzeczonego wyrokiem sądu rejonowego nakazu karnego w sprawie o wykroczenie uprawnione podmioty mogą złożyć środek zaskarżenia w postaci:

1. sprzeciwu,

2. apelacji na zasadach ogólnych,

3. zażalenia.

3. Postępowanie przyspieszone w sprawach o wykroczenia :

1. stosuje się zawsze do osób nie mających stałego miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu,

2. można stosować do osób przebywających jedynie czasowo na terytorium RP, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa ,że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione,

3. stosuje się po jego wprowadzeniu wobec wszystkich sprawców wykroczeń.

4. Jeżeli sprawca wykroczenia nie został pouczony o przysługującym mu prawie do odmowy przyjęcia mandatu karnego to fakt ten:

1. może być podstawą uchylenia mandatu karnego przez sąd,

2. powoduje uchylenie mandatu, przez przełożonego policjanta, który stosował postępowanie mandatowe,

3. nie może być podstawą uchylenia mandatu karnego

5. Mandatem karnym gotówkowym może być nałożona grzywna:

1. jedynie wobec sprawców wykroczeń nie mających stałego miejsca zamieszkania na terytorium RP,

2. jedynie wobec osób czasowo tylko przebywających na terytorium RP,

3. jedynie wobec osób nie mających miejsca stałego pobytu na terytorium RP.

6. Mandat karny kredytowany staje się prawomocny:

1. z chwilą uiszczenia grzywny,

2. z chwila podpisania przez ukaranego,

3. z chwilą wypełnienia odcinka formularza mandatu przez policjanta.

7. Przeszkodą do rozpoznania sprawy o wykroczenie w postępowaniu mandatowym jest:

1. celowość orzeczenia za wykroczenie środka karnego,

2. fakt czasowego przebywania sprawcy na terytorium RP,

3. wszystkie odpowiedzi są prawdziwe

8. Osoba przesłuchiwana w trybie art. 54 § 6 k.p.w. co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie:

1. ma obowiązek mówienia prawdy,

2. ma prawo do odmowy składania wyjaśnień ,

3. nie ma prawa składania wniosków dowodowych .

9. Zgodnie z wolą ustawodawcy czynności wyjaśniające w sprawie o wykroczenie winny być zakończone:

1. w terminie trzydziestu dni.,

2. niezwłocznie,

3. w ciągu miesiąca.

10. Sprawca rzuca kamieniem w samochód stojący z wyłączonym silnikiem na skrzyżowaniu w oczekiwaniu na zmianę sygnalizacji świetlnej, lecz nie trafia go..

Czyn ten wyczerpuje ustawowe znamiona wykroczenia:

1. art. 86 § 1 k.w,

2. art. 76 k.w,

3. art. 124 § 1 i 2 k.w.

11. Pijany sprawca uszkodził znak drogowy . Koszt przywrócenia uszkodzonego znaku do stanu poprzedniego wyceniono na 200 złotych.

Sprawca powinien ponieść odpowiedzialność za wykroczenie:

1. z art. 124 k.w,

2. z art. 85 § 1 k.w

3. z art.143 k.w.

12. Wykroczenie z art. 90 k.w .,,kto tamuje lub utrudnia ruch na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania" jest wykroczeniem:

1. materialnym

2. formalnym

3. abstrakcyjno - konkretnym.

13. Pijany sprawca zerwał tabliczkę z nazwą ulicy.

Zachowaniem swoim zrealizował ustawowe znamiona wykroczenia :

1. z art. 124 kw.

2. z art. 143 kw

3. z art. 85 k.w

14. Za wykroczenie z art. 86 § 2 k.w. ustawodawca :

1. przewiduje możliwość orzeczenia przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów,

2. nie przewiduje możliwości orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów,

3. przewiduje ,że sąd obligatoryjnie orzeka zakaz prowadzenia pojazdów

15. Wyłudzenie przejazdu prywatną taksówką stanowi:

1. przestępstwo jeżeli wysokość wyrządzonej tym czynem szkody przekracza 250 zł,

2. zawsze przestępstwo bez względu na wysokość wyrządzonej tym czynem szkody,

3. wykroczenie z art. 121 § 2 k.w. , bez względu na wysokość wyrządzonej tym czynem szkody.

16. Osoba , która zatrzymuje cudzy dowód osobisty popełnia:

1. wykroczenie z kodeksu wykroczeń,

2. wykroczenie z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych,

3. przestępstwo.

17. Wykroczeniem , którego dokonanie ustawodawca uzależnia od wystąpienia skutku przewidzianego w treści przepisu jest wykroczenie :

1. z art. 119 k.w( kradzież, przywłaszczenie cudzej rzeczy)

2. z art. 90 kw.( tamowanie ,utrudnianie ruchu na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania)

3. wszystkie odpowiedzi są prawdziwe

18. Kierowanie pojazdem bez wymaganych uprawnień na drodze oznakowanej jako droga wewnętrzna :

1. jest wykroczeniem z art. 94 § 1 k.w.

2. jest wykroczeniem z art. 95 k.w.

3. w ogóle nie stanowi wykroczenia

Psychologia - psychologiczno-socjologiczne aspekty interwencji policyjnych

1. W której fazie cyklu przemocy w rodzinie, ofiara przemocy prosi o przeprowadzenie interwencji domowej:

1. w fazie narastającego napięcia,

2. w fazie „miodowego miesiąca”,

3. w fazie gwałtownej przemocy.

2. Co może być przyczyną agresji rówieśniczej ?

1. samoobrona,

2. chęć dominowania w grupie rówieśniczej,

3. naśladowanie zachowań dorosłych.

3. Osoby, które popełniają przestępstwa

a) są zazwyczaj psychopatami,

b) są zawsze osobami uzależnionymi od środków odurzających lub psychopatami,

c) mogą być osobami zdrowymi psychicznie,

4. Procedura „Niebieskie Karty”

a) jest tylko szablonem notatki urzędowej, sporządzanej przez policjantów w czasie

interwencji domowej,

b) kładzie nacisk na współpracę policji z innymi instytucjami, w celu zapobiegania

przemocy w rodzinie,

c) składa się z karty A i karty B.

5. Podczas interwencji w sytuacji przemocy w rodzinie

a) wskazane jest, aby policjant odmówił udzielenia pomocy do czasu , gdy ofiara nie

złoży doniesienia o przestępstwie,

b) policjant powinien namawiać małżonków do pogodzenia się,

c) policjant powinien uwzględnić wpływ mechanizmów psychologicznych przemocy w

rodzinie, na zachowanie ofiar i sprawców przemocy.

6. Sprawcami przemocy wobec osób bliskich

a) są alkoholicy bez względu na płeć i wykształcenie,

b) są osoby z marginesu społecznego,

c) są osoby w różnym wieku, o różnym wykształceniu i statusie społecznym.

5. W czasie podejmowania czynności służbowych

a) policjant powinien być racjonalny i nastawiony zadaniowo,

b) policjant powinien emocjonalnie angażować się w każdą sytuację zawodową,

c) policjant powinien opowiadać się po którejś ze stron konfliktu.

6. Spożywanie niewielkiej dawki alkoholu po każdej służbie

a) jest dobrym sposobem na rozładowanie napięcia emocjonalnego,

b) może doprowadzić do uzależnienia,

c) wzmacnia więzi międzyludzkie.

7. Irracjonalność zachowań, podatność na sugestię, zaraźliwość poglądów, wzmożone poczucie mocy to właściwości

a) publiczności,

b) publiczności rozrywkowej,

c) tłumów.

8. Do jakiego rodzaju pytań zaliczysz pytanie podane niżej „Czy sprawca trzymał w ręku broń palną?”

a) pytanie kontrolne,

b) pytanie wyjaśniające,

c) pytanie sugestywne, sugerujące odpowiedź.

9. Podczas konwoju zauważasz u konwojowanego wyraźne drżenie rąk, nadmierne pocenie się, rozkojarzenie, nadpobudliwość. Są to objawy :

a) zespołu abstynenckiego,

b) zespołu leczącego,

c) zespołu zniesionej świadomości.

10. Normalną reakcją organizmu człowieka na skrajny, utrzymujący się ponad 1 miesiąc stres

jest :

a) PTSD,

b) TPSD,

c) SDPT.

11. Podkultura to:

1. środowisko zastępcze, rekompensujące niedostatki domu rodzinnego, dostarczające

emocji, które nie mogą być realizowane w inny sposób,

2. to tworzenie się i funkcjonowanie gangów młodzieżowych,

3. środowisko młodzieżowe dające możliwość pełnego, nieskrępowanego rozwoju

dopuszczone prawnie.

12. Struktura hierarchiczna w Policji polega m. in. na:

1. przestrzeganiu określonej praktyką policyjną stosunków służbowych i koleżeńskich

oraz ceremoniału niektórych uroczystości,

2. stosowaniu w pracy policyjnej sposobów i metod uznanych przez policjantów za

skuteczne,

3. właściwości terytorialnej, rzeczowej organów Policji.i przestrzeganiu określonej ustawami i przepisami wykonawczymi do ustaw procedury.

Przeprowadzanie kontroli drogowej

1. Przed przystąpieniem do kontroli drogowej informację o jej podjęciu drogą radiową

policjant podaje dyżurnemu jednostki, gdy:

1. zamierza wykonać kontrolę pojazdu z dyplomatycznymi tablicami rejestracyjnymi,

2. w przypadku uzasadnionego podejrzenia osób jadących pojazdem o popełnienie przestępstwa lub jego przygotowania,

3. zawsze.

2. Z jakiej odległości policjant podaje sygnał do zatrzymania pojazdu:

1. około 70 m. na obszarze zabudowanym,

2. około 150 m. poza obszarem zabudowanym,

3. dostatecznej zapewniającej bezpieczeństwo.

3. Do zatrzymanego pojazdu policjant podchodzi:

1. od tyłu, salutuje, przedstawia się i oznajmia kierującemu przyczynę zatrzymania,

2. z przodu, przedstawia się i oznajmia przyczynę zatrzymania,

3. z boku, okazuje legitymację i oznajmia przyczynę zatrzymania.

4. Doprowadzając kierującego wraz z pojazdem, pasażerami lub ładunkiem do jednostki

Policji policjant powinien w każdym przypadku:

1. zatrzymać dokumenty uprawniające do kierowania pojazdem, dokumenty pojazdu i ładunku, a w razie potrzeby także dokumenty pasażerów oraz określić kierującemu kierunek, prędkość i sposób jazdy,

2. zapewnić sobie pomoc drugiego radiowozu,

3. jechać przed pojazdem w bezpiecznej odległości.

5. Policjant zatrzyma prawo jazdy:

1. gdy upłynął termin ważności prawa jazdy,

2. gdy zostało wydane postanowienie starosty w tej sprawie,

3. w razie uzasadnionego przypuszczenia, że kierujący popełnił przestępstwo lub wykroczenie, za które może być orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów.

6. Pojazd powinien być zatrzymany przez policjanta w miejscu:

1. gdzie jest to dozwolone, nie utrudnia ruchu i nie zagraża bezpieczeństwu,

2. gdzie jest to zabronione, nie utrudnia ruchu i nie stwarza zagrożenia porządku ruchu,

3. gdzie jest to dozwolone i nie utrudnia ruchu oraz nie zagraża porządkowi.

7. Jeżeli inne szczególne względy lub polecenia nie nakazują inaczej, jeden patrol może

kontrolować:

1. maksymalnie dwa pojazdy,

2. jeden pojazd,

3. nie ma ograniczeń.

8. Jeżeli badanie stanu trzeźwości kierującego pojazdem przeprowadzone zostało

urządzeniem elektronicznym poza jednostką Policji i uzyskany został wynik dodatni,

policjant informuje o tym dyżurnego:

1. niezwłocznie,

2. na zakończenie służby,

3. po usunięciu pojazdu z drogi.

9. Przystępując do kontroli kierującego oraz sprawdzenia jego dokumentów i pojazdu

policjant powinien polecić:

1. włączenie świateł awaryjnych jeżeli pojazd jest w nie wyposażony - o każdej porze doby,

2. włączenie świateł awaryjnych w okresie zmniejszonej przejrzystości powietrza,

3. zajęcie miejsca w radiowozie do czasu potwierdzenia danych w informatycznej bazie danych.

10. W czasie kontroli pojazdu policjant powinien:

1. nie dopuszczać by kierujący pojazdem jednośladowym znajdował się z drugiej strony tego pojazdu,

2. każdorazowo legitymować osoby znajdujące się w pojeździe,

3. bezwarunkowo zabronić pasażerom opuszczania pojazdu.

11) Kierujący pojazdem jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie policjanta:

1. kartę pojazdu,

2. pozwolenie czasowe, jeżeli pojazd jest zarejestrowany czasowo,

3. dowód odprawy celnej.

12) Uczestniczący w ruchu samochód osobowy powinien posiadać:

1. apteczkę,

2. ogumione koło zapasowe,

3. nadane cechy identyfikacyjne np. numer VIN.

13) Jeżeli jeden z policjantów pełniących służbę w patrolu prowadzi kontrole pojazdu to drugi nie wykonujący czynności kontrolnych:

1. prowadzi stałą łączność radiową z dyżurnym jednostki,

2. ubezpiecza policjanta wykonującego czynności kontrolne,

3. na bieżąco dokumentuje czynności kontrolne.

14) Dokumentem dopuszczającym pojazd samochodowy do ruchu jest:

1. karta pojazdu,

2. pozwolenie czasowe,

3. tablice rejestracyjne i nalepka kontrolna.

Kryminalistyczno-kryminologiczne aspekty pracy policjanta prewencji

1. Policjant zabezpieczający miejsce zdarzenia do chwili oględzin ma obowiązek:

1. zabezpieczyć miejsce oględzin metodami osobową i techniczną,

2. sporządzić szkic, plan oraz protokół oględzin,

3. zabezpieczyć ślady kryminalistyczne pod względem materialnym.

2. Na miejscu zdarzenia:

1. mogą wystąpić ślady kryminalistyczne,

2. muszą wystąpić ślady kryminalistyczne,

3. mogą, ale nie muszą wystąpić ślady kryminalistyczne.

3. Ujawnienie śladów kryminalistycznych to:

1. wykonanie fotografii śladów,

2. przeniesienie śladów na folię daktyloskopijną,

3. czynienie śladów spostrzegalnymi.

4. Policjant zabezpieczający miejsce zdarzenia może dopuścić do zniszczenia śladów w następującej sytuacji:

1. gdy wymaga tego ratowanie życia, zdrowia lub mienia,

2. tylko te, które są niewyraźne,

3. nie można dopuścić do zniszczenia śladów.

5. Najważniejszą czynnością policjanta na miejscu zdarzenia do chwili oględzin jest:

1. udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym,

2. zabezpieczenie śladów i dowodów przed zniszczeniem,

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe.

6. Zabezpieczając prewencyjnie miejsce zdarzenia policjant ma obowiązek:

4. nieudzielania jakiejkolwiek informacji przedstawicielom mediów o zaistniałym zdarzeniu,

5. odesłania do rzecznika prasowego jednostki macierzystej,

6. udzielić stosownej informacji zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

7. Policjant realizując zabezpieczenie miejsca włamania do sklepu spożywczego wpisał w swój notatnik służbowy o godz.8.00 objęcie miejsca zdarzenia, i obowiązek jego zabezpieczenia oraz przełożonego, który mu takie zadanie postawił. Po upływie trzech godzin realizacji zadania , na miejsce przybył komendant jednostki i zarzucił mu brak bieżącego rozpisania notatnika służbowego. W wyjaśnieniu policjant powinien powołać się na:

1. zasady praktyki i zwyczaj w służbie,

2. wytyczne KGP w zakresie prowadzenia notatnika służbowego,

3. interpretację określenia „dokumentowanie służby na bieżąco”.

8. Obowiązek zabezpieczenia miejsca darzenia spoczywa:

1. wyłącznie na policjantach z grupy dochodzeniowej,

2. na policjantach w służbie, którzy jako pierwsi przybyli na miejsce zdarzenia,

3. na każdym policjancie bez względu na to czy jest w służbie.

9. Obowiązek prawny zawiadomienia o przestępstwie ma:

1. pokrzywdzony w wyniku popełnionego przestępstwa,

2. każdy obywatel dowiedziawszy się o jakimkolwiek przestępstwie,

3. lekarz dowiedziawszy się przy udzielaniu pomocy lekarskiej o popełnieniu przestępstwa przeciwko życiu.

10. W ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii występuje pojęcie „osoba uzależniona”. Czy jest to osoba:

1. która sporadycznie zażywa środki odurzające,

2. która zajmuje się wytwarzaniem lub rozprowadzaniem środków odurzających,

3. często przebywa w towarzystwie osób rozprowadzających narkotyki.

Pierwsza Pomoc Przedmedyczna

1. Wypadek samochodowy. Widoczny wyciek paliwa. Kierowca w pojeździe siedzi

nieruchomo z głową opartą na kierownicy.

a) natychmiastowa ewakuacja kierowcy z pojazdu,

b) ustalenie miejsca wycieku paliwa,

c) założenie kołnierza ortopedycznego.

2. Pieszy potrącony przez samochód. Leży na jezdni w pozycji „na wznak” jest nieprzytomny.

W trakcie szybkiego badania traci czynności życiowe.

a) przeniesienie poszkodowanego w bezpieczne miejsce,

b) natychmiastowe podjęcie czynności reanimacyjnych,

c) ułożenie w pozycji bocznej ustalonej.

3. W parku na trawniku leży człowiek na brzuchu. Nie porusza się, ma zamknięte oczy,

powłoki skórne blade.

a) ustalenie czynności życiowych,

b) odwrócenie z brzucha na plecy,

c) ułożenie w pozycji bocznej ustalonej,

d) próba podniesienia do pozycji siedzącej.

4. Podczas bójki jedna z osób zostaje ugodzona nożem w okolicę jamy brzusznej.

Poszkodowany pada na wznak z tkwiącym nożem w ranie.

a) ustalenie okoliczności zdarzenia,

b) usunięcie noża z rany,

c) założenie opatrunku stabilizującego nóż w ranie.

5. Przechodzień nagle z krzykiem upada na chodnik. Całe jego ciało doznaje silnych drgawek.

Szczególnie widoczne jest uderzanie głową o podłoże. Zachowanie osoby poszkodowanej

wskazuje na atak padaczki.

a) zabezpieczenie głowy przed urazami,

b) przyciskanie całego ciała poszkodowanego do podłoża,

c) ułożenie w pozycji bocznej ustalonej.

6. Ranę wylotową charakteryzuje:

a) smugowate osmalenia skóry z poważnymi uszkodzeniami wewnętrznymi.

1. nieregularny kształt, pęknięte lub rozszarpane obrzeża, rąbek zabrudzenia i osmalenia.

2. nieregularny kształt, rąbek otarcia naskórka na brzegach o szerokości 1-2 mm.

7. Poszkodowanym nieprzytomnym jest osoba, u której stwierdzamy :

1. brak funkcji życiowych

2. brak świadomości, zachowany oddech i praca serca

3. brak oddechu i odruchu neurologicznego

8. Ewakuacji poszkodowanego z pojazdu dokonujemy w momencie stwierdzenia:

1. urazu miednicy

2. braku funkcji życiowych

3. w każdej sytuacji urazowej

9. Opaska uciskowa ma zastosowanie w przypadku:

1. złamania otwartego kości,

2. przy krwawieniu z rany,

3. zmiażdżeniu, amputacji całkowitej części kończyny.

10. Dwóch ratowników prowadząc reanimację u dorosłego wg najnowszych standardów, zachowuje stosunek wdmuchnięć do uciśnięć mostka:

1. 5 : 10,

2. 2 : 15,

3. 1 : 5.

11. U poszkodowanego nieprzytomnego z powodu zwiotczenia mięśni poważnym

zagrożeniem jest:

1. opadający język na dno gardła,

2. skurcz mięśni krtani,

3. nadmierny ślinotok.

12. Ranę otwartą klatki piersiowej z naruszeniem opłucnej (cios nożem) zabezpieczmy:

1. nakładając opatrunek uszczelniający na ranę,

2. nakładając opatrunek osłonowy,

3. stosując opatrunek uciskowy.

Etyka i prawa człowieka

1. Policjant jest potencjalnym naruszycielem praw i wolności człowieka, ponieważ :

a) jest wyposażony w środki przymusu,

b) jest przedstawicielem władzy państwowej,

c) nie zawsze jest najlepiej przeszkolony.

2. Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego (art. 5 Europejskiej Konwencji Praw

Człowieka) nakłada na organy porządkowe m. in. następujące ograniczenia i obowiązki :

a) nie wolno nikogo zatrzymać bez uzasadnionego powodu i niezwłocznego

powiadomienia go o tym,

b) każdemu należy zapewnić osobistą ochronę,

c) nie wolno bez uzasadnionego powodu ingerować w życie prywatne człowieka.

3. Artykuł 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka mówi o prawie do życia . Jednocześnie

stanowi, że nie będzie naruszeniem tego artykułu pozbawienie życia człowieka :

a) w obronie własnego domostwa,

b) w tłumieniu zamieszek lub powstania przez policję,

c) w celu ochrony obiektów będących siedzibą naczelnych organów władzy

państwowej, przedstawicielstw dyplomatycznych, organizacji międzynarodowych,

obiektów gospodarki lub kultury narodowej.

4. Wolność od tortur, nieludzkiego bądź poniżającego traktowania albo karania może być

ograniczona :

a) w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa państwa,

b) w celu zapobieżenia popełnieniu poważnych przestępstw przeciwko życiu lub

zdrowiu,

c) nie może być ograniczona niezależnie od okoliczności.

5. Funkcjonariusz policji ma obowiązek zapewnienia opieki medycznej:

a) każdej osobie zatrzymanej, tylko gdy takiej opieki ona rzeczywiście potrzebuje,

b) każdej osobie zatrzymanej, gdy taka opieka jest potrzebna lub jej się żąda,

c) jedynie ofiarom przestępstw oraz wypadków.

6. Skodyfikowane zasady postępowania policjantów określone są w następujących

międzynarodowych dokumentach:

1. Kodeks Policjanta i Deklaracja o Policji,

2. Kodeks Postępowania Funkcjonariuszy Porządku Prawnego i Deklaracja o Policji,

3. Kodeks Zachowań Zgodnych z Prawem i Normami Etycznymi.

7. Policjant w służbie powinien kierować się zasadami etycznymi wynikającymi z:

1. norm prawa międzynarodowego,

2. oceny działań Policji przez społeczeństwo,

3. ślubowania i wewnętrznego poczucia odpowiedzialności w zakresie wykonywanych obowiązków.

8. Postępowanie zgodne z etyką zawodową polega na:

1. przestrzeganiu przepisów mówiących jakich powinniśmy używać środków i metod aby skutecznie wykonywać określony zawód,

2. przestrzeganiu norm określających jak z obyczajowego punktu widzenia powinni zachowywać się przedstawiciele danego zawodu,

3. przestrzeganiu norm określających jak z moralnego punktu widzenia powinni zachowywać się przedstawiciele danego zawodu.

9. Jaki warunek musi być spełniony, aby państwo mogło ingerować w prawa i wolności

człowieka :

1. ingerencja musi być konieczna w demokratycznym społeczeństwie,

2. decyzje o ingerencji musi podjąć odpowiedni organ władzy państwowej,

3. ingerencja musi być możliwa do przeprowadzenia bez użycia siły.

---