Egdar Allan Poe

Biografia:

Poe urodził się w Bostonie, w stanie Massachusetts, 19 stycznia 1809 roku, jako drugie dziecko małżeństwa aktorów - Elizabeth Arnold Hopkins Poe i Davida Poe. We wczesnym dzieciństwie, kiedy ojciec porzucił jego rodzinę a matka zmarła w rok później, został oddany pod opiekę Johna Allana, kupca mieszkającego w Richmond w stanie Wirginia. Bez powodzenia próbował studiować na uniwersytecie stanowym; począwszy od 1827 służył dwa lata w armii. Jako sierżant został skierowany do akademii wojskowej w West Point, jednak nie podjął tam nauki.

Przeniósł się następnie do Baltimore w stanie Maryland, gdzie dorabiał pisaniem drobnych utworów. W 1836 poślubił swoją kuzynkę Virginię Clemm. W latach 1835-1837 redagował czasopismo The Southern Literary Messenger, ukazujące się w Richmond. W 1849 powrócił na krótko do tego miasta. Zmarł w szpitalu w Baltimore w tajemniczych okolicznościach (niewykluczone, że na wściekliznę, po ugryzieniu przez chorego psa). Pośmiertnie przedstawiany jako alkoholik i nałogowy palacz opium.

/ z Wikipedia

„ Wielkie figury”

Krótkie opowiadanie , mające na celu przedstawienie charakteru człowieka, ośmieszające brak gustu oraz zbyt przesadne ego. Zbudowane głównie z dialogów. Zawiera również przesłanie które głosi : nie można się zrażać należy wytrwale dążyć do celu. Nie należy zwraca uwagi na bezpodstawną krytykę osób które się nie znają na rzeczy. Nos w opowiadaniu to symbol dobrego smaku, gustu. Utwór ośmiesz również ludzi którzy zafascynowani różnymi filozofiami a nie mają własnego zdania i nie dostrzegają swojej osoby

Streszczenie:

Utwór poprzedza motto:

„-wszyscy stanęli na palcach

W niemym podziwie

( Satyry Biskupa Halla)

Miejsce akcji: miasto Fum-Fudge

Opowiadanie rozpoczyna się opisem głównego bohatera będącego zarazem narratorem. Opowiada on o tym jak od najmłodszych lat fascynował się nosami . Celem jego życia było studiowanie Nosologii. Gdy był już dojrzały ojciec odbył z nim rozmowę na temat nosa po czym z zadowoleniem wyrzucił syna z domu. Syn (narrator) napisał rozprawę o Nosologii dzięki której zdobył rozgłos i sławę . Wszyscy byli zachwycenie jego nosem. Dostał zaproszenie na bal u królowej , gdzie zaproszenie goście wychwali zalety różnych filozofii i państw, bohater natomiast wyrażał zachwyt nad swoim nosem , czym wprawił wszystkich w ponowny zachwyt. Następnego dnia zaproszony na kolację został pocałowany przez księżne w nos co wywołało ogólne oburzenie. Bohater wdał się w kłótnie z Elektorem któremu nazajutrz odstrzelił nos. Po tym wydarzeniu został wyrzucony z arystokracji. Wraca do ojca który tłumaczy ,że: pomimo posiadania wspaniałego nosa nie może on konkurować z kimś kto nosa nie ma , ponieważ zawsze będzie przegranym a ta druga osoba ostanie okrzyknięta bohaterem .

KONIEC

„Opowieść Artura Gordona Pyma z Nantucket”

Rozdział I

W pierwszym rozdziale poznajemy Artura. Jest on synem znanego kupca. Ojciec wysyła go do szkoły w New Bedford , gdzie poznał Augusta- syna kapitan statku pana Barnarda. August podsycał w młodym Arturze zapał do podróżowania opowieściami o wyprawach morskich z ojcem. Pewnego wieczoru, po imprezie , Artur ze swoim przyjacielem postanowił wypłynąć w morze. Wziąwszy mała łódkę , wypłynęli z każdą chwilą oddalając się coraz bardziej od lądu. Artur zdziwiony zachowaniem przyjaciel chciał wracać , jednak August stanowczo się temu sprzeciwił , twierdząc ,że „ płynie w morze”. Po chwili okazało się że August jest skrajnie pijany. Padł nieprzytomnie na pokład. Jednocześnie na morzu rozpętała się burza. Fale zniszczyły statek przyjaciół a ich samych uratował przepływający nieopodal statek rybacki. Wydarzenia te jednak nie ostudziły zapału Artura; wręcz przeciwnie

Rozdział II

W półtora roku po wydarzeniach z pierwszego rozdziału nadarzyła się okazja do powtórnej podroży: ojciec Augusta wypływał na wyprawę brygiem do połowu wielorybów o nazwie „Grampus” . Artur postanowił przekraść się na pokład i udać się na te wyprawę. August ,przygotowawszy uprzednio kryjówkę dla Artura, wprowadził go na pokład. Kryjówka Artura znajdowała się w ładowni; była przy tym wyposażona we wszystko co było potrzebne do życia Arturowi tj. wodę ,jedzenie, świecie , ksiązki, alkohol. Artur miał tam spędzić kilka dni a późnej August powiedziałby o wszystkim ojcu. Przekonani o powodzeniu, wykonali swój plan. Jednak August odwiedził Artur zaledwie dwa razy. Artur, dalej ukryty w ładowni, zaczął się zastanawiać co może się dziać z jego przyjacielem. Jego zapasy zaczęły się kurczyć

Rozdział III

Do Artura przybiegł jego pies-Tygrys. Artur, który przebywał wciąż w ładowni spostrzegł ze pies ma przywiązany do grzbietu. Na kartce był napis: „ …. Krwią . pozostań w ukryciu jeśli Ci życie miłe”. Dodatkowo pies zdradzał objawy , jak sądził Artur z powodu braku pożywienia i atmosfery ładowni, wścieklizny. Zapasy Artura skończyły się, niepodobna było jednak przedrzeć się przez gąszcz skrzyń i baryłek bez światła. Będąc w fatalnym polożeniu , Artur spróbował. Gdy opadł już z sił usłyszał głos swojego przyjaciel- był uratowany

Rozdział IV

August zaczął opowiadać Arturowi wydarzenia które miały miejsce na pokładzie. Statek wyruszył zgodnie z planem. August odwiedził Artura , jednak ten spal wiec August pomyślał ze wszystko w porządku. Jak się później okazało sen ten spowodowany był zapachem tranu który może powodować omdlenia. Gdy August wrócił na pokład okazało się , że załoga wznieciła bunt. Buntownicy zamordowali kilku członków załogi a pozostałych, wraz z
kapitanem Barnardem, w szalupie zostawili na pełnym morzu. W wyniku upojenia alkoholem August utrzymał się przy życiu. Buntownicy podzielili się na dwie frakcję: jedna wraz z przywódcą buntu - porucznikiem oponowała za złupieniem jakiegoś statku i prowadzeniem życia korsarza. Druga frakcja, na czele której stał Dirk Peters ( postać bardzo ważna w dalszym ciągu opowiadania) , chciała udać się na Pacyfik , aby tam osiąść na jednej z licznych wysp. August został uwięziony.

Rozdział 5

Frakcja buntownicza opowiadająca się za podróżą na Pacyfik traci na znaczeniu. August postanawia przedstawi Petersowi Artura. Ten cieszy się z nowego towarzysza gdyż to wpłynie pozytywnie na liczbę zwolenników podróży na Pacyfik.

Rozdział VI i VII

Spiskowcy obmyślają plan przejęcia statku. Ostatecznie w tej grupie pozostają tylko : Dirk Peters , August i Artur. Reszta przechodzi do piratów.

Rozdzial VIII

Przy przejęciu statku spiskowcy postanawiają użyć podstępu. Artur przebrany za zmarłego przed kilkoma dniami pirata wpada do kajuty piratów. W tym czasie Peters i August obezwładniają resztę załogi. Wywiązuję się bitwa w której jednak górą są spiskowcy. Z piratów ocalał tylko Parker któremu darowano życie

Rozdział IX

Na morzu szaleje burza. Bohaterowie przywiązani do pokładu spędzają na nim dwa dni. Woda pozbawia i ich zapasów żywności. August w wyniku rany odniesionej w bitwie choruje ( gangrena). Spotykają okręt widmo wypełniony ciałami zabitych marynarzy

Rozdział X

Rozbitkowie nie mając żywności zmuszeni są do dramatycznej decyzji: losują życie jednego z nich. Przegrany zostanie zjedzony przez resztę. Przegrywa Parker który zostaje zabity przez Petersa. Jedzą wszyscy

Rozdzial XI

August umiera z wycieńczenia i ran. Sytuacja Artura i Dirk wydaje się opłakana. Nie mają jedzenia i wody. Statek przewraca się na bok. Nagle na horyzoncie pojawia się ratunek. Angielski statek polujący na foki

Rozdział XII

Ocalenie bohaterowie wyruszają w podróż w okolice bieguna w poszukiwaniu fok. Opis poprzednich ekspedycji , roślinności i znanych zwierząt żyjących na biegunie. Peters zabija niedźwiedzia polarnego

Rozdział XII

Wyprawa dociera do lądu zamieszkanego przez tubylców. Początkowo przyjaźni tubylcy ( jacyś Eskimosi) pomagają podróżnikom w zdobywaniu zapasów. Boją się jednocześnie wszystkich rzeczy (broni , luster)

Rozdział XIII

Eskimosie wciągaj podróżnych w pułapkę. W wąwozie osuwają na nich głazy. August który wraz z Petersem oddali się nieco od grupy zostają uwięzieni pod skałami ( co ratuje ich życie)

Tubylcy tymczasem atakują statek lecz w wyniku wybuchu znaczna ich część ginie

Rozdział XIV

August i Peters znajdują wyjście. Postanawiają porwać lodź. Udaje im się uwięzić tubylca. Uciekają porwaną łodzią.. Tubylcom nie udaje się ich złapać

Rozdział XV

Opis podróży. Tubylec umiera a bohaterowie wpływają w mgłę. Opowiadanie się kończy .

opowiadanie Opowieść Artura Gordona Pyma z Nantucket to opowiadanie prawie pozbawione dialogów. Jest to powieść przygodowa z Dos mocno nakreślona psychologia głównego bohatera. Naszpikowane jest terminologią żeglarską : Bukszpryt . sterburta.

Jest ono pozbawione zakończenia, ma konstrukcję otwartą . Posiada dokładne opisy fauny i flory a także opisy burz morskich.

---