diagnoza Kepharta EWA I PRZEMO


Malicka Aleksandra

PKW1

DIAGNOSTYKA PEDAGICZNA( ZELEGŁE ĆWICZENIA 4 ROK)

Wstęp:

Ze względu na brak możliwości diagnozowania dziecka z Poradni Pedagogicznej, pozwoliłam sobie diagnozować dwójkę rodzeństwa uczęszczającego na zbiórki zuchowe prowadzone przeze mnie od 9 lat. Ewa i Przemek są bliźniakami. Mają 9 lat. Od 6 roku życia uczęszczają na zbiórki zuchowe.

Opis:

Ciąża przebiegała prawidłowo, podczas porodu nie było żadnych komplikacji. Dzieci urodziły się przez cesarskie cięcie ze względu na dużą masę urodzeniową. Ewa urodziła się pierwsza, jest starsza od Przemka o 1 min. Mama dzieci twierdzi że obydwoje nieźle radzą sobie w szkole Wielokrotnie podczas praktyk byłam obecna na ich lekcjach. W klasie pierwszej Przemek miał niewielkie trudności w nauce czytania i pisania, do dziś bardzo nieczytelnie i niestarannie pisze. Poświęca pisaniu bardzo dużo uwagi i energii. Ewa natomiast więcej musi przykładać się do matematyki.

Ewa zdecydowanie lepiej radzi sobie z językiem polskim oraz ćwiczeniami sprawnościowymi, chętniej bierze udział w wycieczkach rowerowych czy konkurencjach sportowych. Przemek można powiedzieć jest umysłem ścisłym, woli matematykę i prace na komputerze, nie lubi uprawiać sportu, ciężko jest go zmobilizować żeby wziął udział w jakiejś konkurencji sportowej. Mama bliźniaków co jakiś czas wzywana jest do szkoły z powodu Przemka. Jego gadulstwa, dyskusji z nauczycielem, i w związku z tym przeszkadzaniem na lekcji.

Rodzeństwo podeszło do ćwiczeń bardzo chętnie i ż ciekawością. Zadania były dla nich proste, niektórych momentach zostały celowo utrudnione by zachować ich atrakcyjność. Cześć zadań została przeprowadzona na świeżym powietrzu, część w pomieszczeniu zamkniętym.

  1. RÓWNOWAŻNIA.

Zadanie wykonane zostało na placu zabaw, za równoważnie wybrana została krawędź piaskownicy, w związku z tym że była szeroka dodatkowym utrudnieniem by można było sprawdzić jak zachowuje się w przypadku utraty równowagi było zamknięcie oczu.

CHODZENIE DO PRZODU

EWA

PRZEMEK

  1. Równowaga

-Potrafi utrzymać równowagę nawet z zamkniętymi oczami,

-stawia stopy równolegle tak, aby palce i pięta kontaktowały się z belką przy każdym kroku,

-czasami zatrzymuje się i spada z belki( tylko zamkniętymi oczami) idzie stanowczo, nie wacha się.

-Potrafi utrzymać równowagę nawet z zamkniętymi oczami, -stawia stopy równolegle tak, aby palce i pięta kontaktowały się z belką przy każdym kroku,

- nie spada z belki, nie zatrzymuje się, idzie ostrożnie.

  1. Elastyczność postawy

-Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

  1. Lateralizacja

Używa jednej strony ciała dla przeciwwagi

Używa jednej strony ciała dla przeciwwagi

  1. Orientacja w przestrzeni

Wie jak ma iść po belce

Wie jak ma iść po belce

CHODZENIE DO TYŁU

EWA

PRZEMEK

  1. Równowaga

-Potrafi utrzymać równowagę nawet z zamkniętymi oczami,

-stawia stopy równolegle tak, aby palce i pięta kontaktowały się z belką przy każdym kroku,

-- nie spada z belki, nie zatrzymuje się

- nie odwraca się mimo zamkniętych oczu idzie, stawia stopy blisko siebie

-Potrafi utrzymać równowagę nawet z zamkniętymi oczami, -stawia stopy równolegle tak, aby palce i pięta kontaktowały się z belką przy każdym kroku,

- nie spada z belki, nie zatrzymuje się, idzie ostrożnie.

- nie odwraca się mimo zamkniętych oczu idzie, stawia stopy blisko siebie

  1. Elastyczność postawy

-Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

  1. Lateralizacja

Używa jednej strony ciała dla przeciwwagi

Używa jednej strony ciała dla przeciwwagi

  1. Orientacja w przestrzeni

Wie jak ma iść po belce, nie ogląda się za siebie,.

Wie jak ma iść po belce, nie ogląda się za siebie.

CHODZENIE DO TYŁU

EWA

PRZEMEK

  1. Równowaga

-schodzi z belki ale tylko dlatego iż ma zamknięte oczy i nie widzi belki.

-Z otwartymi oczami nie schodzi z belki.

- schodzi z belki ale tylko dlatego iż ma zamknięte oczy i nie widzi belki.

Z otwartymi oczami nie schodzi z belki.

  1. Elastyczność postawy

-Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

Koryguje postawę w momencie zagrożenia spadnięcia z przyrządu.

  1. Lateralizacja

-Przenosi ciężar ciała z jednej nogi na drugą, przesuwa się ruchem w prawo

- brak zakłopotania

- potrafi zmienić kierunek z prawej na lewą stronę,

Przenosi ciężar ciała z jednej nogi na drugą, przesuwa się ruchem w prawo

- brak zakłopotania

- potrafi zmienić kierunek z prawej na lewą stronę,

  1. Orientacja w przestrzeni

Wie jak ma iść bokiem, wie co to znaczy

Wie jak ma iść bokiem, wie co to znaczy

  1. SKAKANIE (pokonywanie siły ciężkości)

  2. EWA

    PRZEMEK

    1. OBIE NOGI

    -złączone stopy,

    -korzystania z obu stron ciała

    -złączone stopy,

    -korzystania z obu stron ciała

    1. PRAWA NOGA

    -lewa noga nie odtyka podłogi,

    -potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

    -prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

    -lewa noga nie odtyka podłogi,

    -potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

    prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

    1. LEWA NOGA

    - prawa noga nie odtyka podłogi,

    -potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

    -prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

    - prawa noga nie odtyka podłogi,

    -potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

    -prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

    1. PRZESKAKIWANIE Z NOGI NA NOGĘ

    - skacze używając na przemian obu nóg,

    -ruch swobodny

    -zmienia strony bez trudności

    - skacze używając na przemian obu nóg,

    -ruch swobodny

    -zmienia strony czasami zastanawiając się która powinna być teraz noga, widać skupienie ale nie zatrzymuje się na dłużej

    1. PODSKAKIWANIE 1/1

    - pozostaje w jednym miejscu

    ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

    Najpierw musi pomyśleć co ma zrobić potem pokazuje już bez problemu, pozostaje w jednym miejscu

    ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

    1. PODSKAKIWANIE 2/2

    ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

    Po dłuższym zastanowieniu ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

    1. PODSKAKIWANIE 2/1

    Rytm wykonany prawidłowo

    Rytm po drobnej poprawie, bez pomocy dorosłego rytmiczny

    1. PODSKAKIWANIE 1/2

    Rytm wykonany prawidłowo

    Rytm wykonany prawidłowo

    1. ROZPOZNAWANIE CZĘŚĆI CIAŁA

    Zarówno Ewa jak i Przemek bez problemu potrafili płynnie wskazać i nazwać części ciała. Są świadomi istnienia poszczególnych części ciała oraz dokładnego położenia ich względem całego ciała. Wprowadzonym utrudnieniem było wskazywanie raz lewej raz prawej części ciała( prawy łokieć, lewe kolano) tu czasami wkradało się zakłopotanie i trudność i zastanowienie się a nie szybka reakcja.

    1. NAŚLADOWANIE RUCHÓW. Ćwiczenie wykonane było na placu zabaw.

    U Ewy i u Przemka ruchy wykonywane były szybko i zdecydowanie, Ewa wykonywała ruchy odwrócone, Przemek natomiast wykonywał czasami lustrzane odbicie (wtedy od razu to zauważam i się poprawiał) następnie ruchy odwrócone.

    1. ĆWICZENIA Z PRZESZKODAMI

    PRZECHODZENIE POD, NAD I MIĘDZY PRZESZKODĄ BEZ DODTYKANIA. Ćwiczenie wykonane zostało na placu zabaw, przeszkodą była skakanka, praz dwie osoby stojące blisko siebie.

    Ćwiczenia zostały wykonane prawidłowo, zarówno Ewa jak i Przemek prawidłowo ocenili odległość od przedmiotu, zarówno tego widzianego jak i pozostającego poza zasięgiem wzroku.

    1. ORŁY NA ŚNIEGU

    Ćwiczenia wykonane zostały przez Ewę i Przemka w pokoju na dywanie, z jednakową precyzyjnością i płynnością. Ruchy dzieci były zdecydowane. Ruchy Ewy były bardziej dokładne osiągały zawsze maksymalny zasięg, Przemkowi zdarzało się że nie wykonywał ruchów do samego końca, skupiał się na szybkim wykonaniu zadania, miał niewielkie problemy z wykonaniem czynności naprzemiennych( prawa ręka, lewa noga itd.)

    1. CHODZENIE PO KAMIENIACH.

    Ćwiczenie wykonane zostało na placu zabaw, na chodniku namalowane zostały kwadraty( czerwone i białe)

    EWA

    PRZEMEK

    1. Koordynacja

    oko-noga

    -W oparciu o bodziec wzrokowy potrafi określić kierunek wymaganego ruchu nogi

    - potrafi odpowiednio dostosować pozycję własnego ciała w celu postawienia stopy zgodnie bodźcem wzrokowym

    W oparciu o bodziec wzrokowy potrafi określić kierunek wymaganego ruchu nogi

    - potrafi odpowiednio dostosować pozycję własnego ciała w celu postawienia stopy zgodnie bodźcem wzrokowym

    1. Znajomość kierunków

    Wie w którą stronę ma się poruszać, którą nogę postawić, swobodnie zmienia nogę i kierunek.

    Wie w którą stronę ma się poruszać, którą nogę postawić, swobodnie zmienia nogę i kierunek.

    1. Lateralizacja

    Nie zmienia położenia stopy wykonując zadanie,

    -prawidłowo wykonuje krok nie schodzi z kamieni

    Nie zmienia położenia stopy wykonując zadanie,

    -prawidłowo wykonuje krok nie schodzi z kamieni

    1. TABLICA SZKOLNA

    Rysunki wykonywane kredą na placu zabaw.

    EWA

    PRZEMEK

    1. RYSUNEK KOŁA

    Wykonany prawidłowo:

    - jedną i tą samą ręką którą pisze na co dzień, płynnie używając przedramienia i barku, koło miało prawidłowy rozmiar i kształt

    Wykonany prawidłowo:

    - ręką którą pisze na co dzień, pomaga sobie nieznacznie drugą ręką, płynnie używając przedramienia i barku, koło miało prawidłowy rozmiar i kształt

    1. PODWÓJNE KOŁA

    Wielkość narysowanych kół jest przybliżonej wielkości, w nieznacznej odległości od siebie, koła nieznacznie spłaszczone, ale z raczej zachowanym kształtem, uwaga skoncentrowana bardziej na lewym kole ale nieznacznie.

    Wielkość narysowanych kół jest przybliżonej wielkości, w nieznacznej odległości od siebie, koła nieznacznie spłaszczone, ale z raczej zachowanym kształtem, uwaga skoncentrowana bardziej na prawym kole ale nieznacznie.

    1. LINIE POPRZECZNE

    Połączone punkty od strony lewej do prawej, nie poruszając przy tym ramieniem tylko samą ręką

    , ruch płynny bez zatrzymania

    Połączone punkty od strony lewej do prawej, nie poruszając przy tym ramieniem tylko samą ręką

    Ruch raczej płynny, raz się zatrzymał by sprawdzić czy prosto rysuje.

    1. LINIE PIONOWE

    Linie proste, prawidłowe brak zakrzywień(większych) skupione na dwóch liniach

    Linie proste, prawidłowe brak zakrzywień(większych) skupione na dwóch liniach

    1. WODZENIE OCZAMI

    Ćwiczenia wykonane w domu.

    EWA

    PRZEMEK

    1. WODZENIE POZIOME

    - porusza gałkami ocznym

    -obie gałki jednakowo obserwują cel

    -skupia się na przedmiocie

    -porusza gałkami ocznym

    -czasami gubi cel, ale szybko go odnajduje

    -obie gałki jednakowo obserwują cel

    1. WODZENIE PIONOWE

    1. WODZENIE PO PRZEKĄTNEJ

    1. WODZENIE KOLISTE

    1. WODZENIE JEDNEGO OKA (prawego)

    1. WODZENIE JEDNEGO OKA (lewego)

    1. WZROKOWA ZNAJOMOŚĆ KSZTAŁTÓW

    Ćwiczenie wykonane w domu,

    Rysunki wykonane prawidłowo, o takich samych wymiarach, w rzędach od góry do dołu, (w załączniku.)

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic

    0x08 graphic
    0x08 graphic
    0x08 graphic
    0x08 graphic

    0x08 graphic

    1. TESTY KRAUSA-WEBERA

    Ćwiczenia wykonane w domu.

    EWA

    PRZEMEK

    WYKONANIE PRAWIDŁWO/NIEPRAWIDŁOWO

    1. TEST Z leżenia tyłem z rękami na karku i nogami przytrzymywanymi przez współćwiczącego przejście do siadu prostego

    prawidłowo

    prawidłowo

    1. TEST Z leżenia tyłem z rękami na karku, stopy oparte o podłoże samodzielne przejście do siadu prostego.

    prawidłowo

    prawidłowo

    1. TEST Z leżenia tyłem z rękami na karku unoszenie nóg wyprostowanych w stawach kolanowych na wysokość 25 cm i utrzymanie tej pozycji przez 10 sek.

    prawidłowo

    prawidłowo

    1. TEST W leżeniu przodem z rękami splecionymi na karku podnoszenie głowy i tułowia i wytrzymanie tej pozycji 10 sek.

    prawidłowo

    prawidłowo

    1. TEST W leżeniu przodem na poduszce wznoszenie nóg prostych w stawach kolanowych i wytrzymanie tej pozycji 10 sek.

    prawidłowo

    Prawidłowo (widoczne zmęczenie)

    1. TEST

    Z postawy zasadniczej skłon tułowia w przód (bez zamachu), próba dotknięcia podłoża wyprostowanymi palcami rąk - wytrzymanie w tej pozycji 3 sek.

    prawidłowo

    prawidłowo



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    diagnoza Kepharta
    DIAGNOZA KEPHART
    Ginekologia W2 03 03 2014 diagnostyka i postępowanie ratunkowe w przemocy seksualnej
    Niebieska Linia ROLA STEREOTYPÓW W DIAGNOZOWANIU PRZEMOCY, ROZNE (Zobacz), PRZEMOC W RODZINIE
    Przewodnik diagnostyczno interwencyjny Jak pracować z ofiarami przemocy domowej
    Wykorzystywanie technik projekcyjnych w diagnozowaniu przemocy i nadużyć w środowisku wychowawczymx
    Diagnoza przypadków przemocy w rodzinie, wypracowania
    DIAGNOZA wg Kepharta 1
    Przemoc - diagnoza, patologie społeczne - dr Krystyna Kmiecik- Baran
    Diagnoza przemocy w rodzinie
    DIAGNOZA wg Kepharta 1
    Ewa Jarosz, Ewa Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna
    Diagnoza przypadków przemocy w rodzinie
    Diagnostyka zakażeń grzybiczych – Romanowska ewa
    Profilaktyka przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt Ewa Sasimowska
    Interwencje diagnoza terapia dzieci ofiar przemocy seksualnej Artykul
    PRZEMOC WOBEC DZIECI PRZYCZYNY, PRZEJAWY, DIAGNOSTYKA, SKUTKI
    Makaruk K Wlodarczyk J Wojcik S 2013 Metodologia Ogolnopolskiej diagnozy problemu przemocy
    Wlodarczyk J 2013 Przemoc rowiesnicza Wyniki Ogolnopolskiej diagnozy

    więcej podobnych podstron