diagnoza Kepharta

Wstęp:

Ze względu na brak możliwości diagnozowania dziecka z Poradni Pedagogicznej, pozwoliłam sobie diagnozować dwójkę rodzeństwa uczęszczającego na zbiórki zuchowe prowadzone przeze mnie od 9 lat. Ewa i Przemek są bliźniakami. Mają 9 lat. Od 6 roku życia uczęszczają na zbiórki zuchowe.

Opis:

Ciąża przebiegała prawidłowo, podczas porodu nie było żadnych komplikacji. Dzieci urodziły się przez cesarskie cięcie ze względu na dużą masę urodzeniową. Ewa urodziła się pierwsza, jest starsza od Przemka o 1 min. Mama dzieci twierdzi że obydwoje nieźle radzą sobie w szkole Wielokrotnie podczas praktyk byłam obecna na ich lekcjach. W klasie pierwszej Przemek miał niewielkie trudności w nauce czytania, do dziś bardzo nieczytelnie i niestarannie pisze. Poświęca pisaniu bardzo dużo uwagi i energii. Ewa natomiast więcej musi przykładać się do matematyki.

Ewa zdecydowanie lepiej radzi sobie z językiem polskim oraz ćwiczeniami sprawnościowymi, chętniej bierze udział w wycieczkach rowerowych czy konkurencjach sportowych. Przemek można powiedzieć jest umysłem ścisłym, woli matematykę i prace na komputerze, nie lubi uprawiać sportu, ciężko jest go zmobilizować żeby wziął udział w jakiejś konkurencji sportowej. Mama bliźniaków co jakiś czas wzywana jest do szkoły z powodu Przemka. Jego gadulstwa, dyskusji z nauczycielem, i w związku z tym przeszkadzaniem na lekcji.

Rodzeństwo podeszło do ćwiczeń bardzo chętnie i ż ciekawością. Zadania były dla nich proste, niektórych momentach zostały celowo utrudnione by zachować ich atrakcyjność. Cześć zadań została przeprowadzona na świeżym powietrzu, część w pomieszczeniu zamkniętym.

  1. RÓWNOWAŻNIA.

Zadanie wykonane zostało na placu zabaw, za równoważnie wybrana została krawędź piaskownicy, w związku z tym że była szeroka dodatkowym utrudnieniem by można było sprawdzić jak zachowuje się w przypadku utraty równowagi było zamknięcie oczu.

CHODZENIE DO PRZODU
  1. Równowaga

  1. Elastyczność postawy

  1. Lateralizacja

  1. Orientacja w przestrzeni

CHODZENIE DO TYŁU
  1. Równowaga

  1. Elastyczność postawy

  1. Lateralizacja

  1. Orientacja w przestrzeni

CHODZENIE DO TYŁU
  1. Równowaga

  1. Elastyczność postawy

  1. Lateralizacja

  1. Orientacja w przestrzeni

  1. SKAKANIE (pokonywanie siły ciężkości)

EWA PRZEMEK
  1. OBIE NOGI

-złączone stopy,

-korzystania z obu stron ciała

-złączone stopy,

-korzystania z obu stron ciała

  1. PRAWA NOGA

-lewa noga nie odtyka podłogi,

-potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

-prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

-lewa noga nie odtyka podłogi,

-potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

  1. LEWA NOGA

- prawa noga nie odtyka podłogi,

-potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

-prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

- prawa noga nie odtyka podłogi,

-potrafi zmienić swoją postawę w celu posługiwania się tylko jedną stroną ciała

-prawidłowo skacze na odległość jednego kroku

  1. PRZESKAKIWANIE Z NOGI NA NOGĘ

- skacze używając na przemian obu nóg,

-ruch swobodny

-zmienia strony bez trudności

- skacze używając na przemian obu nóg,

-ruch swobodny

-zmienia strony czasami zastanawiając się która powinna być teraz noga, widać skupienie ale nie zatrzymuje się na dłużej

  1. PODSKAKIWANIE 1/1

- pozostaje w jednym miejscu

ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

Najpierw musi pomyśleć co ma zrobić potem pokazuje już bez problemu, pozostaje w jednym miejscu

ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.

  1. PODSKAKIWANIE 2/2

ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne. Po dłuższym zastanowieniu ruchy spokojne, harmonijne, rytmiczne.
  1. PODSKAKIWANIE 2/1

Rytm wykonany prawidłowo Rytm po drobnej poprawie, bez pomocy dorosłego rytmiczny
  1. PODSKAKIWANIE 1/2

Rytm wykonany prawidłowo Rytm wykonany prawidłowo
  1. ROZPOZNAWANIE CZĘŚĆI CIAŁA

Zarówno Ewa jak i Przemek bez problemu potrafili płynnie wskazać i nazwać części ciała. Są świadomi istnienia poszczególnych części ciała oraz dokładnego położenia ich względem całego ciała. Wprowadzonym utrudnieniem było wskazywanie raz lewej raz prawej części ciała( prawy łokieć, lewe kolano) tu czasami wkradało się zakłopotanie i trudność i zastanowienie się a nie szybka reakcja.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DIAGNOZA KEPHART
diagnoza Kepharta EWA I PRZEMO
DIAGNOZA wg Kepharta 1
diagnostyka
T 3[1] METODY DIAGNOZOWANIA I ROZWIAZYWANIA PROBLEMOW
Przedmiot PRI i jego diagnoza przegląd koncepcji temperamentu
DIAGNOSTYKA FIZJOLOGICZNA I 1
Dyslipidemie diagnoza JH
Diagnostyka i leczenie kaszlu
05 Badanie diagnostyczneid 5649 ppt
Diagnoza Funkcjonalna
Rola badań dodatkowych w diagnostyce chorób wewnętrznych wykład
Diagnoza rynku warzyw i owocow
Diagnoza rozne podejscia teoretyczne

więcej podobnych podstron