Średniowiecze	1263- pierwsza historyczna wzmianka o Brodnicy, informująca o zniszczeniu grodu przez Jaćwingów. Napisał ją krzyżacki kronikarz Piotr Dusburg. 1298- wspomniany wyżej kronikarz odnotował, że oddział 140 Litwinów zaatakował osadę Brodnica, zapisaną jako „Streisberg”. (Brodnica miastem) 1226- Ziemia Chełmińska została nadana przez Konrada Mazowieckiego Krzyżakom wraz z Brodnicą 1317- Brodnica wykupiona na własność przez Krzyżaków od będącego w kłopotach finansowych księcia kujawskiego Leszka Ziemomysłowica. 1305 - 1339- budowa miasta i zamku krzyżackiego Miasto w średniowieczu podlegało komturowi krzyżackiemu i co roku na św. Marcina (11 listopada) płaciło mu 45 grzywien (1 grzywna = 180 g srebra) renty gruntowej oraz po 6 denarów (1 grzywna dzieliła się na 720 denarów) od każdej parceli. 1285 - 1340- wybudowany został kościół parafialny pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny i Świętej Katarzyny, nad którym pieczę sprawowali również Krzyżacy. To oni wyznaczali plebana i na początku XV wieku założyli przy kościele szkołę parafialną. Pod koniec XIV wieku w północnej części rynku wybudowany został dwukondygnacyjny, murowany ratusz zwieńczony ośmioboczną wieżyczką, a na przedmieściu Kamionka powstał szpital i kościół Świętego Ducha. 1331- Brodnica stała się siedzibą komturii obejmującej dość duży obszar, składający się z 19 wsi czynszowych. Pod koniec XIV wieku komturia brodnicka szczyciła się znaczną siłą militarną. Liczyła 178 jeźdźców i piechurów, w tym 10 braci rycerzy, 80 giermków i sług, 29 wójtów, 35 jeźdźców z dóbr niemieckich i 24 z polskich. Do tego dochodziły tabory. W okresie wojen polsko-krzyżackich rycerstwo Ziemi Michałowskiej walczyło po stronie krzyżackiej. Pod Grunwaldem do walki poprowadził je komptur Baldwin Stahl, który poległ w boju. Rycerstwo polskie zdobyło chorągiew komturii brodnickiej z charakterystycznym czerwonym jeleniem na białym polu. 1440- próba zrzucenia krzyżackiego jarzma przez Związek Pruski, do którego przystąpiła również Brodnica, 1466- kres krzyżackiego panowania przyniósł w II pokój toruński, w wyniku którego zachodnia część Prus Zakonnych z Ziemią Chełmińską i Michałowską weszły w skład państwa polskiego. 1479 rozpoczęcie się odbudowy miasta ze zniszczeń spowodowanych wojnami polsko-krzyżackimi. 1485 r. z rąk drugiego starosty - Franciszka Głowicza (pierwszym był Wincenty ze Skępego), wykupił ją wojewoda inowrocławski, Mikołaj Działyński. Starostwo brodnickie w latach 1485 - 1604 pozostawało w rękach rodziny Działyńskich.
Nowożytność	Działyńscy byli przychylnie nastawieni do miasta i wspierali wysiłki mieszkańców, zmierzające do gospodarczej odbudowy Brodnicy. 1526- 1625 wyraźnego rozwoju Brodnicy dzięki sprzyjającym okolicznościa ( rok 1525) XVI wiek- największą pożar, podczas którego spłonęła znaczna część budynków. Mieszczanie zostali wtedy zwolnieni na 8 lat od płacenia podatków. 1553- król Zygmunt August zatwierdził darowiznę starostwa brodnickiego Rafałowi Działyńskiemu, w zamian za odbudowę po pożarze zamku i miasta. Działyńscy zaczęli traktować starostwo brodnickie jak swą dziedziczną własność. Połowa XVI wieku docierają do Brodnicy hasła luteranizmu i kalwinizmu. 1554 - 1598 Ewangelicy przejmują brodnicką farę oraz szpital i kościół św. Ducha. Przed 1572- Brodnica otrzymała od króla Zygmunta Augusta przywilej pozwalający swobodnie wyznawać protestantyzm. 1577- przez ponad tydzień przebywał w Brodnicy ze swoim dworem król Stefan Batory, który jechał do Gdańska. Pod koniec XVI wieku katolicy odzyskali farę oraz kościół św. Ducha. Przy farze znowu zaczęła funkcjonować szkoła katolicka. Szkołę ewangelicką przeniesiono do Ratusza, a od połowy XVII wieku działała przy nowym kościele luterańskim mieszczącym się przy rynku. 1604- starostwo brodnickie nadanie siostrze Zygmunta III Annie Wazównie, która w roku 1611 objęła także starostwo golubskie. Sprowadziła do Brodnicy znanego lekarza Piotra Strusia, utrzymywała kontakty z botanikiem uniwersytetu w Krakowie, Szymonem Syreniuszem, prowadziła korespondencję na tematy teologiczne z uczonymi Gdańska, zajmowała się przyrodolecznictwem. W pobliskim Golubiu założyła ogród botaniczny, w którym hodowała rzadko spotykane zioła, rośliny i krzewy lecznicze oraz zupełnie nieznany w ówczesnej Polsce tytoń. Zmarła w Brodnicy 6 lutego 1625 r., przeżywszy lat 57. Uroczysty pogrzeb odbył się dopiero po jedenastu latach, w lipcu 1636 r. Królewna spoczęła w należącym wtedy do ewangelików kościele Najświętszej Marii Panny w Toruniu. 1613- pod Brodnicą rozbiły obóz wojska najemne. Miasto przez 2 miesiące utrzymywało 4 500 żołnierzy. Brodnica była trzykrotnie zajmowana przez Szwedów: 1628 - 1629, 1655 - 1659, 1703 - 1705.  1655 - 1659- najcięższa okupacja podczas tzw. potopu szwedzkiego, kiedy zniszczony został pokrzyżacki zamek, a Brodnica i Ziemia Michałowska - splądrowane. XVII wiek, w celu poprawy sytuacji w rolnictwie, zaczęto do Polski sprowadzać osadników holenderskich zwanych Olendrami. Przekazywano im obszary źle zagospodarowanej ziemi. Holendrzy osiedlili się m.in. w znajdującym się dziś w granicach miasta Michałowie oraz w pobliskich wsiach. 1708- wybuchła dżuma, nieurodzaje i głód - 1736, pomór bydła - 1744, plaga szarańczy - 1748. Miary nieszczęść dopełnił I rozbiór Polski. 1772- w wyniku I rozbioru, Brodnica znalazła się pod panowaniem Prus. Król pruski Fryderyk Wielki zlikwidował stanowisko starosty. Na czele powiatu stanął landrat. Do miasta napływali urzędnicy i koloniści niemieccy. 1787- wydał zezwolenie na rozbiórkę zrujnowanego zamku krzyżackiego. Z dawnej warownej budowli pozostała jedynie narożna wieża oraz fragmenty murów i piwnic. Cegły z rozbiórki zużyto na budowę domów dla niemieckich urzędników. 1773- zniesienie zakazu osiedlania się Żydów, do miasta przybywało coraz więcej kupców i rzemieślników tej narodowości. Na skutek przyrostu naturalnego i imigracji szybko przybywało ludności. W 1773 r. Brodnica liczyła 1 283 mieszkańców, w roku 1804 - 2 113.
XIX wiek
I wojna światowa
20-lecie między wojenne
II wojna światowa
Czasy PRL-u
Czasy najnowsze

---