Koncepcja
samorządu, choć w różnym stopniu i różnych formach obecna w
Polsce od lat, cały czas podlega tworzeniu. Większość osób, gdy
mówi o samorządzie zawodowym, rozumie to samo, brak jednak legalnej
definicji tego pojęcia. Podobnie przedstawia się kwestia samorządu
terytorialnego. Samorząd gospodarczy, w chwili obecnej w Polsce w
zasadzie nie istnieje. Dlatego dyskusja o tej nowej i prawie
nieznanej formie samorządu wywołuje szereg nieporozumień i
niejasności. One z kolei wywołują bardzo silne emocje, które
objawiają się poprzez liczne publikacje prasowe jak i burzliwe
obrady w Sejmie. Wielu emocji i sporów dałoby się uniknąć, gdyby
wszyscy mówiąc o samorządzie, myśleli o tej samej
instytucji.
Pewną pomocą mogą służyć słownikowe definicje
słowa samorząd:
"...samodzielne i niezależne wykonywanie
pewnych funkcji o charakterze administracyjnym przez określony
organizm społeczny (związek osób, instytucję)"1,
"...wykonywanie
władzy lub innej działalności organizacyjnej przez terytorialne
lub zawodowe grupy ludności, za pośrednictwem wybranych przez
siebie organów"2.
W
Polsce, gdzie zmienia się struktura gospodarki i ustrój
terytorialny kraju, gdzie kształtuje się dopiero społeczeństwo
obywatelskie, kształtują się także różnego rodzaju samorządy.
Trudno więc precyzyjnie ustalić, która z form samorządu
gospodarczego okaże się w przyszłości optymalna.
Niniejsze
opracowanie, powstałe z incjatywy wicemarszałka Sejmu Jana Króla,
ma na celu przybliżenie i wyjaśnienie pojęcia samorządu
gospodarczego. Przedstawia ono polskie doświadczenia z okresu
międzywojennego, rozwiązania strukturalne i prawne wybranych państw
europejskich oraz główne tezy dyskusji o samorzadzie gospodarczym,
która toczyła się w Sejmie II kadencji.
Część pierwsza - organizacje przedsiębiorców obecnie
Unormowania regulujące prawo zrzeszania się podmiotów gospodarczych lub przedsiębiorców pochodzą z przełomu lat osiemdziesiąych i dziewięćdziesiątych.
1. Zrzeszeniami podmiotów gospodarczych o najdłuższej tradycji są organizacje rzemieślnicze. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. Nr 17 z 1989 r. poz. 92 z późn. zm.) rzemieślnicy mogą zrzeszać się w organizacjach samorządu rzemiosła. Organizacja samorządu rzemieślniczego jest trójstopniowa. Najniższym stopniem jest cech, w którym zrzeszają się rzemieślnicy. Cechy z danego okręgu zrzeszają się w izbach rzemieślniczych, a izby rzemieślnicze zrzeszają się w Związku Rzemiosła Polskiego. Na koniec 1997 r. cechów było 484 a izb rzemieślniczych 27. Organizacjami rzemieślniczymi są także spółdzielnie rzemieślnicze, których w roku 1997 było 332. Zgodnie z art. 7 ustawy do zadań samorządu należy w szczególności reprezentowanie interesów rzemieślników wobec organów władzy i administracji państwowej.
2.
Zgodnie z ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym
niektórych przedsiębiorców (Dz. U. Nr 35 z 1989 r. poz. 194 zm.
Dz. U. Nr 121 z 1997 r. poz. 770) osoby-przedsiębiorcy prowadzące
działalność gospodarczą i nie będące rzemieślnikami mogą
zrzeszać się w zawodowych samorządowych organizacjach:
1)
zrzeszeniach handlu i usług,
2) zrzeszeniach transportu,
3)
innych organizacjach przedsiębiorców.
Obie powołane wyżej regulacje dotyczą prawa zrzeszania się osób fizycznych.
3.
Ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. Nr 35 z
1989 r. poz. 195 z późn. zm.) reguluje prawo zrzeszania się
podmiotów gospodarczych będących osobami fizycznymi jak i prawnymi
w izbach gospodarczych. Do założenia izby potrzeba współdziałania
co najmniej 50 podmiotów gospodarczych z obszaru województwa. Izby
mogą zrzeszać się w Krajowej Izbie Gospodarczej. Na koniec roku
1997 w Krajowej Izbie Gospodarczej zrzeszonych było 155 izb
3.
Zgodnie
z art. 2 wyżej powołanej ustawy "Izba
gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego,
reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w
zakresie ich działalności wytwórczej, handlowej budowlanej lub
usługowej, w szczególności wobec organów państwowych."
Zgodnie
z art. 4 ust. 1 "Izba
gospodarcza jest uprawniona do wyrażania opinii o projektach
rozwiązań odnoszących się do funkcjonowania gospodarki oraz może
uczestniczyć na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w
przygotowywaniu projektów aktów prawnych w tym zakresie."
Zgodnie z ust. 2 "Izba gospodarcza może dokonywać ocen
wdrażania i funkcjonowania przepisów prawnych dotyczących
prowadzenia działalności gospodarczej."
4.
Podmioty gospodarcze mogą także zrzeszać się na gruncie przepisów
ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. Nr
55 z 1991 r. poz. 235 zm. Dz. U. Nr 34 z 1996 r. poz.
148).
Pracodawcy mogą tworzyć związki pracodawców, federacje
i konfederacje takich związków.
Zgodnie z art. 5 "Podstawowym
zadaniem związków pracodawców, ich federacji i konfederacji jest
ochrona praw i reprezentowanie interesów zrzeszonych członków
wobec związków zawodowych pracowników, organów władzy i
administracji państwowej oraz organów samorządu
terytorialnego."
Zgodnie
z art. 16 ust. 1 "Federacje
i Konfederacje wymienione w art. 2 mają prawo opiniowania założeń
i projektów ustaw oraz aktów wykonawczych do tych ustaw w zakresie
objętym zadaniami związków pracodawców.",
a zgodnie z ust. 2 "Organy
władzy i administracji państwowej oraz organy samorządu
terytorialnego obowiązane są zapewnić organizacjom pracodawców
wykonywanie uprawnień, o których mowa w ust. 1, na równych prawach
ze związkami zawodowymi."
Organizacja
krajowa, Konfederacja Pracodawców Polskich, zrzesza 66 lokalnych lub
branżowych związków pracodawców.
5. Osoby fizyczne zajmujące się działalnością gospodarczą mogą też zrzeszać się w stowarzyszenia działające na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20 z 1989 r. poz. 104 z późn. zm.).
6. Dla osiągnięcia wspólnych celów podmioty gospodarcze (osoby fizyczne jak i osoby prawne) mogą także zakładać fundacje działające na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach (t.j. Dz. U. Nr 46 z 1991 r. poz. 203).
W podsumowaniu rozdziału można stwierdzić, że przedsiębiorcy mają liczne i różnorodne możliwości dobrowolnego zrzeszania się i artykułowania swoich interesów.