Wydział Geoinżynierii Parszowice, 25 marca 2011

Górnictwa i Geologii

Politechniki Wrocławskiej

CHEMIA

Sprawozdanie z ćwiczenia

pt. „Analiza miareczkowa.”,

grupa: poniedziałek, 14.40 – 16.10

2011

1. WPROWADZENIE

Analiza miareczkowa jest klasyczną metodą analizy ilościowej. Polega ona na pomiarze objętości roztworu o znanym stężeniu (tzw. roztworu mianowanego) zużytego do całkowitego przereagowania z substancją badaną. Substancje te reagują ze sobą wg ściśle określonej reakcji chemicznej w ilościach równoważnikowych(Pauling, 1989).

Czynność dodawania niewielkich porcji roztworu odczynnika do naczynia z roztworem oznaczanym nazywamy miareczkowaniem. Zawartość oznaczanej substancji oblicza się na podstawie zmierzonej objętości zużytego roztworu mianowanego w punkcie równoważnikowym. Punkt równoważnikowy reakcji jest to moment, w którym doprowadzona została ilość odczynnika miareczkującego, równoważna chemicznie ilość składnika oznaczanego(Minczewski i Marczenko, 1973).

  Celem tego ćwiczenia jest obliczenie stężenia procentowego i molowego sposobem analitycznymi i chemicznym.

2.CZĘŚĆ EKSPERYMENTALNA

2.1. Metodyka

A. analitycznie

W plastikowym naczyniu wagowym zwarzono 2 pastylki NaOH, który następnie rozpuszczono w wodzie destylowanej znajdującej się w zlewce. Roztwór przelewamy poprzez lejek do kolby miarowej. Sporządzono roztwór mianowany NaOH uzupełniając wodą destylowaną do kreski miarowej kolby(250 ).

B. chemicznie

Do dwóch uprzednio przygotowanych zlewek nalewamy 6 i 8 roztworu NaOH, do których dodajemy po jednej kropli fenoloftaleiny. Następnie do obu naczyń dodajemy tyle kropel HCl aż roztwór zmieni barwę na przeźroczystą.

2.2. Obserwacje

Pastylki NaOH dobrze rozpuściły się w wodzie destylowanej nie zmieniając koloru roztworu. Po dodaniu kropli fenoloftaleiny roztwór mianowany NaOH zmienił swą barwę z przezroczystej na fioletową. Następnie po stopniowym dodawaniu HCl kolor roztworu powracał do wcześniejszego stanu, czyli bezbarwnego.

2.3. Interpretacja

2.4. Wnioski

Stężenie wyznaczone chemicznie powinno być mniejsze niż analitycznie ponieważ na wynik doświadczenia ma wpływ wiele czynników. Pastylki użyte w pierwszym doświadczeniu mogły być zanieczyszczone lub mokre przez co ich waga wzrosła, a także stężenie molowe. W tym przypadku jako odczynnika użyto fenoloftaleiny, po której dodaniu roztwór NaOH zmienił swój bezbarwny odcień na fioletowy, dzięki czemu utwierdziliśmy się o zasadowym odczynie tego roztworu.

3. LITERATURA CYTOWANA

Pauling L., Pauling P., Chemia, Warszawa, PWN, 1989.

Minczewski J., Marczenko Z., Chemia analityczna, analiza ilościowa, t. 2, Warszawa, PWN, 1973.

4