SPOŁECZEŃSTWO OBYWATELSKIE

klasyczna def.. (republik.) – wspólnota obywatel. troszczących się o dobro wspólne, np. Arystoteles, Cyceron (res publica), Machiavelli, Rousseau

nowożytna (liber.) – rozdział państwa od społ, samodzielność i wolność społ., państwo efektem umowy społ., uczestnictwo w życiu publ, np. J. S. Mill, A. Tocqueville, J. Locke (współpraca jednostek)

współczesna def. – ogół pozapaństw. ruchów, organizacji, zrzeszeń, zdolnych do samoorganiz, niezal. od państwa, dopełnienie funkcji państwa

instytucja społ. – organiz., w trwały sposób wykonuje zadania powierz. przed społ., cel, personel, środki realizacji celów (np. polit., ekonom., relig., socjal., wych-kult),

przejawy społ. obyw. – aktywność w różnych sferach, samoorganizacja obyw., współpr.. na rzecz wpóln. i jej dobra, oddolne, nieprzymuszone ruchy.

podmioty: gospod. (poprawa warunków)

instytucje:

• polit. (pośrednictwo władza-obywatel) - Obywatele RP (P. Kasprzak, Warsz.), Miasto Jest Nasze (Warsz., członek Jan Śpiewak, walka z magistratem), budżet obyw. (Lublin),

• społ. (aktywizacja społ.) – hospicja, stołówki, domy dziecka, WOŚP

• relig. (wsparcie ubogich, chorych, integr. relig.) - festyny paraf., zbiórki Caritas, Brat Albert, , Hosp. Małego Księcia,

• gospodar. (poprawa syt. gospod.) – zrzeszenia pracodawców (Związek Pracodawców i Przedsiębiorców Lubelskie, Lubelskie Forum Pracodawców)

• kultur. - biegi (społecznik Piotr Kitliński), , CSK, Filh. Lub (Piotr Wajrak), Teatr Stary, Teatr Polonia (Warsz., K. Janda), , biblioteki, teatry, domy kultur.,