4. PRĘDKOŚĆ MIARODAJANA I PROJEKTOWA W ULICACH

Prędkość miarodajna odwzorowuje rzeczywistą prędkość pojazdów na drodze. Prędkość miarodajna na ulicy wynika z prędkości dopuszczalnej na obszarze zabudowanym. Jest to uzasadnione gdyż rzeczywiste prędkości samochodów osobowych w ruchu swobodnym zależą od prędkości dopuszczalnej.

Prędkość miarodajna służy do ustalenia wartości tych elementów geometrycznych dróg klasy G i wyższych klas oraz skrzyżowań i węzłów, które ze względu na bezpieczeństwo ruchu powinny być dostosowane do prędkości samochodów osobowych w ruchu swobodnym.

Na podstawie Vm ustala się:

• najmniejszą odległość widoczności na zatrzymanie

• najmniejszą odległość widoczności na wyprzedzanie

• długość pasów włączenia i wyłączenia

• długość dodatkowych pasów na skrzyżowaniach

• wymagane pola widoczności na skrzyżowaniu

na ulicach:

Vm= V₀+20km/h – jeżeli jezdnia nie jest ograniczona krawężnikami

Vm= V₀+10km/h – jeżeli jezdnia jest ograniczona z jednej lub z obu stron krawężnikami

V₀ – największa dopuszczalna prędkość samochodów osobowych na ulicy, ograniczona znakiem lub dopuszczona przepisami [km/h]

Prędkość projektowa jest podstawową obok dostępności cecha ulicy. Prędkość projektowa jest podstawowym parametrem techniczno-ekonomicznym, któremu podporządkowane są graniczne wartości parametrów geometrycznych, dopuszczalne proporcje między nimi oraz zakres wyposażenia ulicy. Na podstawie prędkości projektowej ustala się:

• najmniejszy promień łuku kołowego w planie

• parametr krzywej przejściowej w przypadku ulic klasy Z i wyżej

• największe zalecane i największe dopuszczalne pochylenie niwelety

• najmniejszy promień krzywej wypukłej i wklęsłej

• udział odcinków z możliwością wyprzedzania

• niektóre parametry pasów włączeni i wyłączenia

• wartość przechyłki na łuku kołowym w planie

Prędkość projektowa na ulicach:

Klasa drogi	A	S	GP	G	Z	L	D
Vp km/h	80	80,70,60	70, 60	60, 50	60, 50, 40	40, 30	30

Prędkość projektową dobiera się w stosowanie do warunków terenowych oraz zagospodarowania terenu. Vp należy dostosować do trudności terenowych i ograniczeń związanych z zagospodarowaniem terenu.