Jacek Dehnel (ur. 1980 r.)– dandys! – typowy wzniosły poeta, postmodernistyczny

Mandelsztam – wielki poeta rosyjski żydowskiego pochodzenia, zamordowany w łagrach przez Stalina w rewanżu za przestawienie do jako pryszczatego górala i kpinę z jego poczynań.

Nagroda Kościeliskich – nagroda Fundacji Rodziny Kościelskich, przyznawana dla wyróżniających się pisarzy nowego pokolenia. Jedym warunkiem uzyskania nagrody jest nie przekroczenie granicy wieku 40 lat.

Philip Larkin – poeta dekadencki, nihilistyczny.

Angelus – nagroda uzyskana przez J. Dehnela za powieść Lala, opowiadającej o jego babci, którą jest zafascynowany. Ukazała się w 2008 roku, pretendowała do nagrody Nike.

1. Określ czas i przestrzeń powieści (elementy świata przedstawionego)

2. Kilka słów o głównej postaci (bohaterze literackim), sekwencje motywów (cech, przedmiotów), które składają się na cechy

3. Kto jest narratorem i jak prowadzona jest narracja?

4. Wymień kilka postaci pobocznych, epizodycznie pojawiających się w utworze

5. Jaki rodzaj fabuły występuje w opowiadaniu

6. Czy istnieje przedakcja i podakcja

7. Najwazniejsze momenty przebieg akcji w opowiadaniu (zawiązanie, rozwinięcie, punkt zwrotny, rozwiązanie)

8. Jaki jest temat opowiadania Jacka Dehnela?

9. Idea (przesłanie) ukryte w opowiadaniu.

10. Czy w opowiadaniu istnieje motyw obiegowy?

ad 1. Miejscem akcji jest ekskluzywny dom publiczny (zamtuz – dom rozkoszy) signory Albacini w San Luca al Mare (w Hiszpanii). Jedynym określeniem czasu jest „kilka lat temu”, więc narratorka opowiada z dystansem, po czasie. Lokalizacja zdarzeń w czasie nie jest możliwa. Olaf Farbiarczyk przebywał w burdelu dwa miesiące. Utwór ma charakter ponadczasowy.

ad 2. Bohaterem jest młody mężczyzna z Norwegii, który podaje się za księdza wyrzuconego z parafii po kłótni z proboszczem. Jest przedstawiony jako postać cicha i nieśmiała, zagubiona w świecie do którego trafił. Jego atrybutem są pędzle i walizka, w której miał jeden zestaw ubrań, brewiarz oraz zapach książek, który unosił się wokół niego. Ostatecznie okazuje się oszustem i erotomanem korzystającym z usług licznych burdeli zarówno oferujących usługi hetero, jak i homoseksualne.

ad 3. Narratorem w opowiadaniu jest jedna z kurtyzan pracujących u signory Albacini, prowadzącą narrację pierwszoosobową, retrospektywną (wspomnienia sprzed kilku lat), opisuje własne przeżycia.

ad 4. Postaciami pobocznymi, epizodycznie pojawiającymi się w utworze doktor Tosti i sędzia Gattorini – stali klienci domu publicznego, signora Albacini (postać zwrotna w opowiadaniu, zawsze coś się dzieje, kiedy się pojawia), oraz postacie Mili i Marii, dwóch kurtyzan zazdrosnych i głównego bohatera.

ad 5. Związek przyczynowo – skutkowy

ad 6. W utworze pojawia się przedakcja – opowieść o wcześniejszych czynach głównego bohatera w innych domach publicznych.

ad. 7

Zawiązanie	Rozwinięcie	Punkt zwrotny	Rozwiązanie
Przybycie Olafa Farbiarczyka do domu publicznego signory Albacini	Ukrywanie się Olafa w pokoju, przygotowania do pracy Pierwszy stosunek Olafa z narratorką przy okazji malowania jej portretu	Sceny zazdrości o osobę Olafa Farbiarczyka, rozgrywające się między kurtyzanami Kurtyzany postanawiają dzielić się Farbiarczykiem Ucieczka Farbiarczyka	Ucieczka Farbiarczyka z domu publicznego i informacje odnośnie jego wcześniejszych przekrętów

Poakcja – fakty z przeszłości, przedstawione ZAWSZE na końcu utworu.

ad. 8. Tematem utworu może być niespełniona miłość anonimowej kurtyzany, historia „farbowanego lisa” opowiadana przez zawiedzioną kurtyzanę.

ad. 9. Olaf Farbiarczyk -> farba -> pędzel -> penis – maluje przestrzeń i „maluje” wnętrza kobiet. Nie można być wszystkiego pewnym, nawet mając 100% pewności w danej kwestii.

ad. 10. Możliwe, że pierwszy stosunek Farbiarczyka z narratorką – kurtyzaną sprawił, że poczuła ona wyższe uczucia. Opis przygotowań do pierwszego zbliżenia może być nawiązaniem do Pieśni nad pieśniami.