ŚRODKI I FORMY PRAWNE WYKORZYSTYWANE W PROCESIE ODDZIAŁYWANIA PAŃSTWA NA GOSPODARKĘ

Ratio legis - efektywność ww. funkcji organów administracji publicznej realizowanych w stosunku do gospodarki zależy od wykorzystywanych do ich realizacji środków prawnych.

Pojęcia

1. ŚRODKI PRAWNE - sposób oddziaływania na adresata poddanego interwencji organu władzy publicznej ( zarówno restrykcyjnej jak i pozytywnej ). Poszczególne środki prawne różnią się tym, jak kształtują sytuację prawną adresata.

2. FORMY PRAWNE DZIAŁANIA ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ - zewnętrzny przejaw środka prawnego ( stosowania tego środka ) .

Zasada: w większości przypadków przewiduje się do wykorzystania środka prawnego wykorzystanie określonej formy prawnej.

Ratio legis - od formy prawnej zależy skuteczność środka prawnego.

Wyjątek: środki prawne mogą być stosowane w różnych formach ( np. subwencje- decyzja, umowa cywilnoprawna ).

Różnica jest więc widoczna- np. koncesja - to środek prawny, ale może być udzielany w różnych formach- decyzji czy umowy prywatnoprawnej.

Charakterystyka

Nie stworzono jak dotąd jednolitej klasyfikacji ( zwłaszcza dotyczy to form prawnych ). Brak powszechnie przyjętej teorii prawnych form działania administracji gospodarczej. Powinno się dokonać reklasyfikacji prawnych form działania administracji powszechnej, zmodyfikować je i dostosować do specyficznych cech charakterystycznych dla procesu gospodarowania- uwzględniając dynamikę tego procesu i złożoność skutków pewnych działań wobec gospodarki. Istnieją przesłanki nakazujące wyodrębnienie odrębnego instrumentarium prawnego uwzględniającego specyfikę procesu gospodarowania, gdyż uczestnicy tego procesu powiązani są wzajemnymi zależnościami.

1. decyzja gospodarcza rodzi skutki prawne wykraczające poza dwustronny układ organ administracji publicznej- przedsiębiorca.

Przykład: podjęcie decyzji o udzieleniu subwencji wobec określonego przedsiębiorcy- rodzi:

- skutek wobec beneficjenta subwencji,

- skutki wobec innych przedsiębiorców, zwłaszcza konkurentów.

Czy zatem powinniśmy zastosować te same kryteria co do decyzji adresowanej do obywatela, który składa np. wniosek o zmianę nazwiska? Raczej nie. Skuteczność takiej decyzji musi być poddana surowszym kryteriom. Inaczej niż w przypadku klasycznej decyzji administracyjnej- komu miałoby przypadać prawo skargi? Czy powinni je mieć przedsiębiorcy trzeci, którzy nie byli adresatem decyzji przyznającej subwencję?

2. prawo wspólnotowe- koncepcja decyzji negocjacyjnych ( KOOPERATYWNY/NEGOCJACYJNY/KONSULTACYJNY TRYB PODEJMOWANIA DECYZJI GOSPODARCZYCH ( ← PAŃSTWO KOOPERATYWNE )- decyzje podejmowane przez organy wspólnotowe są oparte na negocjacjach, są uzgadnianie, a nie hierarchiczne. Działania negocjacyjno- konsultacyjne tworzą instytucjonalne podstawy uzgadniania tych decyzji.

Przykład: polskie veto- są negocjacje, konsultacje, nie ma jednostronnie podejmowanej, arbitralnej decyzji.

Prawne formy działania administracji gospodarczej są zatem in statu nascendi.

ŚRODKI PRAWNE- KLASYFIKACJA

← prof. Lech Morawski: "Główne problemy współczesnej filozofii prawa" - wyróżnił następujące środki oddziaływania:

a. behawioralne

b. pośrednie

c. poprzez bodźce.

Niniejsza klasyfikacja odpowiada temu podziałowi

I. Kryterium: charakter motywacji prawnej ich adresatów do podjęcia określonych działań

1. ŚRODKI NAKAZOWO- ZAKAZOWE ( BEHAWIORALNE )- interwencja restrykcyjna wobec podmiotów gospodarczych, jest to przejaw bezpośredniego sterowania postępowaniem przedsiębiorców. Z nimi wiążą się określone wzorce postępowania.

Ratio legis - wymuszenie określonego postępowania

- zakaz praktyk antykonkurencyjnych ( w celu ochrony konkurencji )

- zakaz udzielania pomocy publicznej,

- nakaz spełnienia warunków podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej,

- zakazy i nakazy w ramach 4 swobód rynku

- zakaz stosowania taryfy celnej,

- zakaz stosowania środków równoważnych i innych opłat,

- nakaz ograniczenia działalności monopoli handlowych.

Cechy

a. mają one silne nasilenie imperatywności- zobowiązują adresatów do bezwzględnego wykonania obowiązku

b. zaopatrzone są w rozbudowany system sankcji

- sankcja nieważności

- sankcja represyjna,

- uporczywe niewykonywanie zakazów ( nakazów ) może doprowadzić do zastosowania sankcji przez organy ochrony konkurencji i konsumentów,

- kary pieniężne,

- odebranie przyznanych uprawnień zainteresowanemu podmiotowi.

c. mogą być wyrażone:

- w przepisach prawa powszechnie obowiązującego - delegalizacja działań podjętych niezgodnie z ich treścią w trybie i na podstawie zasad przyjętych w obowiązujących przepisach prawnych.

Np. zakaz praktyk antykonkurencyjnych.

- w aktach o charakterze indywidualnym.

d. szeroki zakres stosowania- nie są stosowane na zasadzie wyjątku. Są to zasadnicze środki prawne, przy pomocy których organy administracji publicznej realizują zadania o charakterze restryktywnym ( policja gospodarcza, regulacja, reglamentacja gospodarcza ).

- duża ilość nakazów i zakazów w przepisach prawa obowiązującego.

2. INSTRUMENTY I ŚRODKI EKONOMICZNE ( POŚREDNIE )- ( parametry ekonomiczne- ceny, podatki, kredyty ) - pośredni sposób oddziaływania na zachowania podmiotów gospodarujących - zespół narzędzi oddziaływania na wybór, inicjatywę i decyzję podmiotów gospodarujących, wykorzystujących stosunki i kategorie ekonomiczne.

Wykorzystując środki i kategorie ekonomiczne organy administracji publicznej kształtują zewnętrzne warunki działania określonych podmiotów gospodarujących, dając określony sygnał w postaci dezaprobaty lub preferencji dla określonego działania przedsiębiorców.

Cechy

a. nie mają silnego nasilenia imperatywności- nie zawierają nakazu lub zakazu, nie zobowiązują adresatów do określonego działania- adresaci działają w warunkach wyboru ( SWOBODA POD WZGLĘDEM PRAWNYM )

b. zawierają jednak pewne formy przymusu ekonomicznego- wskazują pożądany sposób postępowania ( CZĘŚCIOWY PRZYMUS POD WZGLĘDEM EKONOMICZNYM )

Jeśli podmioty gospodarujące ocenią dany sposób postępowania jako korzystny, to podporządkują się wskazówkom organu administracji publicznej- pośrednio dostosują się do sugestii wyrażonej w danym układzie parametrów.

c. można dzięki nim osiągnąć taki efekt jak dzięki nakazowi ( zakazowi )

Przykład:

- zakaz importu ( środek nakazowo- zakazowy )- ogranicza swobodę decyzyjną

- ustalenie opłaty importowej- ( środek ekonomiczny )- może uczynić import nieefektywnym ( instrument ekonomiczny )- nie ograniczy jednak swobody decyzyjnej- być może import nawet przy wysokich opłatach będzie opłacalny.

d. wyrażone są zawsze w normach prawa powszechnie obowiązującego

Ratio legis - indywidualizacji stosowanych parametrów ekonomicznych stanowią zaprzeczenie pośredniego systemu zarządzania gospodarką, gdyż w ten sposób narzędzia ekonomiczne przekształcają się w nakazy lub zakazy określonego postępowania.

e. brak sankcji prawnej - konsekwencja jest "wbudowana" w system parametrów ekonomiczno- finansowych w postaci:

- określonych korzyści, gdy dokonany wybór postępowania przedsiębiorstw okazał się trafny,

- określonych strat, gdy przedsiębiorca wybrał niewłaściwą drogę postępownia.

3. BODŹCE FINANSOWE ( POPRZEZ BODŹCE ) - państwo stymuluje określony sposób postępowania ich adresatów:

- subwencje

- dotacje

- subsydia

Cechy

a. stosowane najczęściej w ramach funkcji wspierania gospodarki - aby zorientować działalność podmiotów gospodarujących na kierunki pożądane z punktu widzenia polityki gospodarczej państwa.

b. można dzięki nim osiągnąć taki efekt jak nakazu ( zakazu ).

SUBWENCJA - materialna korzyść ( wsparcie ) ze środków państwowych, udzielana przez właściwe organy administracji i instytucje prawa publicznego, za pomocą której stymuluje się postępowanie prywatnych przedsiębiorców, zmierzające do realizacji określonego celu publicznego.

Państwo wykorzystuje subwencje jako środek kierownictwa gospodarczego, swoiście "wykupując" działalność podmiotów gospodarujących, skierowanych na realizację celów publicznych, eliminując tym samym potrzebę kierownictwa gospodarczego za pośrednictwem nakazów i zakazów- po osiągnięty cel jest taki sam.

Ratio legis - urzeczywistnienie zamierzonych celów gospodarczych bez ograniczania zasad gospodarki rynkowej koordynowanej przez mechanizm konkurencji.

PRAWO SUBWENCYJNE - określa zasady i tryb subwencjonowania podmiotów gospodarczych.

Ratio legis - wykorzystanie subwencji wymaga precyzyjnej regulacji prawnej z uwagi na kompleksowy, wielostronny charakter stosunków faktycznych i prawnych przyznania subwencji, generujących kolizję między:

- podmiotami subwencjonowanymi

- pozostałymi podmiotami gospodarczymi- subwencjonowanie powoduje różnicowanie sytuacji uczestników życia gospodarczego poprzez stwarzanie uprzywilejowanej pozycji subwencjonowanych przedsiębiorców, co może naruszać:

- wolność konkurencji

- zasadę równości

stwarzają motywację do wykonywania zadań publicznych nieopłacalnych bez ich zastosowania. "Wykupuje" się działalność podmiotów gospodarczych zorientowaną na zaspokojenie celów publicznych. Stanowią nieekwiwalentną korzyść odniesioną przez przedsiębiorców uzyskaną od państwa/instytucji przez państwo kontrolowanych

II. Podział środków prawnych realizujących funkcję reglamentacji

1. KONCESJA- stosowany przez ustawodawcę środek reglamentacji gospodarczej mający na celu ograniczenie swobody działalności podmiotów gospodarczych.

2. ZEZWOLENIE- akt woli właściwego organu administracji publicznej wyrażonej w formie prawnej decyzji administracyjnej, z którego wynika dopuszczalność podjęcia przez zainteresowanego przedsiębiorcę działalności gospodarczej w określonym przedmiotowo zakresie- jako konsekwencja stwierdzenia, że przedsiębiorca ten spełnia określone prawem warunki do wykonywania działalności gospodarczej.

Udzielenie zezwolenia uchyla prawny zakaz podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w danej dziedzinie, tym samym umożliwiając realizację prawa podmiotowego - prawa do swobodnej działalności gospodarczej:

Uchylenie tego zakazu następuje:

a. w stosunku do konkretnego przedsiębiorcy

b. w konkretnej sprawie.

Różnice między koncesją a zezwoleniem

a. forma prawna

- zezwolenie- decyzja administracyjna

- koncesja

- decyzja administracyjna

- umowa pomiędzy:

- koncesjodawcą a

- beneficjentem- uprawnionym do uzyskania koncesji i tym samym do realizacji prawa podmiotowego

b. zakres uznania organu administracji publicznej

- zezwolenie- organ związany jest ustalonym stanem faktycznym- spełnieniem przez zainteresowanego warunków, od których ustawa uzależnia wydanie zezwolenia. Gdy organ stwierdzi taki stan faktyczny, to jest obowiązany wydać zezwolenie na podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej- działa w sferze związania administracyjnego

- koncesja- organ działa w sferze uznania administracyjnego , choć ostatnio jest to coraz silniej ograniczane.

3. ZGODA na prowadzenie określonej działalności, dokonania jakiejś czynności albo wykonywania określonego zawodu lub zajęcia

4. LICENCJA - nie obowiązuje pojęcie jednolite, jego miejsce zajmują pojęcia w ujęciu poszczególnych aktów prawa materialnego, które nadały mu swoiste znaczenie odpowiednio do funkcji.

FORMY PRAWNE- KLASYFIKACJA

- formy działania organów mają charakter służebny wobec zadań i celów w zakresie oddziaływania na gospodarkę

- charakter prawnego instrumentarium administracji gospodarczej determinuje przyjęta metoda realizacji zadań wobec gospodarki- konstytuuje określony typ form prawnych wykorzystywanych dla określonych środków prawnych.

1. METODA PUBLICZNO - PRAWNA

→ formy prawne o charakterze publiczno- prawnym

- metoda zasadnicza. choć coraz silniejsza jest tendencja do posługiwania się metodą prywatno- prawną

- domniemanie form publiczno- prawnych

2. METODA PRYWATNO- PRAWNA - tendencja tworzenia podstaw prawnych PAŃSTWA KOOPERATYWNEGO - takiego, w którym w szerokim zakresie wykorzystuje się wszelkiego rodzaju współdziałanie z obywatelem z wyłączeniem środków władczych ( PAŃSTWO SUBORDYNACYJNE - podporządkowuje sobie własnych obywateli - takie, które w arbitralny, całkowicie dyskrecjonalny sposób podejmuje decyzji, nie mając na uwadze w ogóle zdania obywateli dotkniętych przez te decyzje ).

→ formy prawne o charakterze prywatno- prawnym

Ratio legis:

- bogatszy rezerwuar norm,

- skuteczniejsze i szersze możliwości rozwiązywania sytuacji kolizyjnych

- większa adekwatność form do specyfiki procesów gospodarczych,

- większa elastyczność

Nietypowe grupy działań jako wynik wpływu prawa wspólnotowego

I. UZGODNIENIOWO- KONSULTACYJNE - administracja organizuje stosunki gospodarcze w formie PRAWA UZGADNIANEGO, w wyniku którego władza egzekucyjna prawa jest uzupełniania albo wręcz zastępowana przez różnego rodzaju działania o charakterze przekonywania, nakłaniania, informowania czy konsultowania.

← prawo wspólnotowe

a. wydłużenie stadiów przeddecyzyjnych - zanim dojdzie do podjęcia decyzji następuje współpraca organów, która ma na celu jak najlepsze załatwienie sprawy, o czym przesądza

- kompletność informacji jakimi dysponują organy i

- kontrola przeprowadzana przez organy.

- współdziałania pionowe - wieloszczeblowy system podejmowania decyzji - w procesie decyzyjnym biorą udział przedstawiciele zarówno Państw Członkowskich jak i WE.

Współdziałanie polega np. na udzieleniu informacji Komisji o wydaniu aktu i jego treści lub też organów innych państw członkowskich. Jest to rodzaj procedury rozpowszechnionej w prawie wspólnotowym, której podstawową cechą jest rozpatrywanie projektów aktów administracyjnych ( indywidualnych ) i aktów generalnych ( normatywnych ) przez specjalnie powołane komitety ( stąd nazwa procedury : procedura komitologii ) w skłąd którego wchodzą głównie przedstawiciele państw członkowskich. W zależności od rodzaju komitetu ( administracyjny, konsultacyjny, doradczy ), stosuje się odpowiednią procedurę podejmowania aktu prawnego Komisji.

Np. prawo ochrony konkurencji i konsumentów- wiele instytucji, które wykazują tendencję kooperacji między organami UE a Państwami Członkowskimi. Prezes UOKiK nie jest organem, który działa w izolacji w stosunki do innych organów ochrony konkurencji i konsumentów w Państwach Członkowskich i organów WE.

- agencje - jednostki organizacyjne wchodzące do struktury organizacyjnej WE, których zadaniem jest przygotowanie decyzji podejmowanych przez Komisji.

- współdziałanie poziome - pomiędzy poszczególnymi Państwami Członkowskimi.

Np. wymiana informacji między organami poszczególnych Państw Członkowskich, udzielanie pomocy przez organy różnych państw w formie przeprowadzenia postępowania administracyjnego lub jego części- np. przeprowadzenie kontroli i przekazanie informacji o jej wynikach.

- aprobata - aktu prawnego Państwa Członkowskiego przez organ innego Państwa Członkowskiego. Brak aprobaty dla wydanego aktu prawnego może stanowić źródło sporu między Państwami Członkowskimi, rozstrzygane decyzją w postępowaniu rozjemczym przed KE.

2. NIEFORMALNE DZIAŁANIA ( INSTRUMENTY ) PRAWNE - działania administracji wobec gospodarki i jej podmiotów, o niewiążącym charakterze, mniej zrestrukturyzowane prawnie, nastawione na wywoływanie skutków faktycznych.

Nie znaczy to, że działania te są działaniami pozaprawnymi- przeciwnie- wykorzystanie tych działań przez odpowiednie organy i instytucje przewidują przepisy prawa obowiązującego. Są one dopuszczalne przez przepisy prawa pozytywnego.

a. w prawie wspólnotowym- SOFT LAW - środki wykorzystywane przez instytucje europejskie, w szczególności KE:

- komunikaty,

- informacje,

- deklaracje,

- wytyczne,

- okólniki

- obwieszczenia

b. w prawie krajowym-

- ostrzeżenia

- zalecenia

- testy towarów

Cechy:

a. działania te z założenia nie są skierowane na wywoływanie określonych skutków prawnych, ale skutków faktycznych - wskutek ich podjęcia nie dochodzi do zmiany stosunków prawnych między podmiotami, które w nich uczestniczą.

Np. ostrzeżenia wydawane w celu powstrzymania się konsumenta od zakupu produktu.

b. ich podejmowanie nie jest przejawem imperium, charakterystycznego dla władczych działań administracji

c. z drugiej strony - mają jednak istotny wpływ na proces ostatecznego stosowania prawa wspólnotowego- nie mają charakteru obojętnego wobec praw podmiotowych adresatów.

Działanie te należy odnotować, zanalizować a w następstwie ego poddać je zabiegom klasyfikacyjnym. Na razie możemy powiedzieć, że traktujemy je jako istotny instrument postępowania i być może zajmą one trwałe miejsce w klasyfikacji:

- być może pozostaną działaniami nieformalnymi,

- być może będą miały swoistą formę prawną.

I. JEDNOSTRONNE - AKTY ADMINISTRACYJNO- GOSPODARCZE

AKT ADMINISTRACYJNO- GOSPODARCZY - jednostronny, władzy, autorytatywny objaw woli organu administracji gospodarczej podjętej na podstawie prawa i w granicach przyznanych kompetencji skierowany do indywidualnie określonego podmiotu ( przedsiębiorcy ), w konkretnej sprawie, związanej z działalnością gospodarczą

Akty administracji gospodarczej zaznaczają się pewną swoistością w stosunku do aktów administracji powszechnej

Różnice:

1. kryterium: charakter wywoływanych skutków prawnych - akty administracji przyjmujące formę prawną decyzji nie są tożsame co do charakteru wywoływanych skutków prawnych w stosunku de decyzji administracji powszechnej.

a. decyzja organu administracji powszechnej- układ dwustronny,

b. decyzja gospodarcza - układ wielostronny Ta odrębność wynika z odrębności sfery ingerencyjnej w gospodarce.

( ← doktryna niemiecka- Hube, Steuber )

- WIELOSTRONNOŚĆ SKUTKÓW PRAWNYCH- stanowi źródło wielostronnych relacji prawnych między

- adresatami decyzji,

- organem administracji gospodarczej,

- osobami trzecimi, których praw zostały naruszone lub zagrożone.

- KOMPLEKSOWY CHARAKTER

- skutki mają charakter złożony

- decyzja gospodarcza kształtuje sytuację prawną wielu podmiotów

2. kryterium: odmienne założenia co do trwałości:

a. decyzja organu administracji powszechnej- trwała, korzysta z prawomocności materialnej ( ← UKŁAD STATYCZNY )

b. decyzja gospodarcza- nietrwała, nie korzysta z prawomocności materialnej - ( ← UKŁAD DYNAMICZNY ) obowiązywanie jej w czasie w sposób trwały i niezmienny nie jest możliwe. Trwałość decyzji wymaga niezmienności warunków powstałych przy wydawaniu decyzji. Zmiana tych warunków powoduje dezaktualizację podjętej decyzji- pod wpływem zmiany może okazać się nieaktualna. Nie sposób założyć niezmienności warunków podejmowanych decyzji w tak dynamicznej sferze jaką jest gospodarka.

3. kryterium: tryb podejmowania

a. decyzja organu administracji powszechnej- postępowanie uregulowane w KPA + ustawy szczególne

b. decyzja gospodarcza- nie jest podejmowana na podstawie kpa, najczęściej na podstawie przepisów prawnych nakazujących SZCZEGÓLNY TRYB POSTĘPOWANIA.

- decyzje Prezesa UOKiK- ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów + postępowanie cywilne + postępowanie administracyjne- doprowadziło to do wyodrębniania się szczególnego trybu postępowania złożone z wielu elementów ( POSTEPOWANIE HYBRYDOWE )

Ratio legis - specyfika sprawy- wymaga zbudowania swoistego postępowania. W tym przypadku swoistość wyraża się w złożonej determinacji proceduralnej

- decyzje komercjalizujące/ prywatyzujące przedsiębiorstwa państwowe- brak sądowej kontroli legalności decyzji

W rezultacie

1. jeśli przepis prawa wyraźnie stanowi dla określonego środka prawnego formę "DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ" , to nie ma to wątpliwości- wola ustawodawcy przesądza o formie prawnej- KLASYCZNEJ DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ

Np. udzielenie koncesji, zezwolenia, licencji.

2. jeśli przepis prawna ogranicza się jedynie do terminu "DECYZJA", to zależy to od organu:

a. KLASYCZNA DECYZJA ADMINISTRACYJNA

b. DECYZJA GOSPODARCZA.

II. DWUSTRONNE

1. UMOWY PUBLICZNO- PRAWNE

Wykorzystywane są w coraz szerszym zakresie dla stosowanych środków oddziaływania na gospodarkę.

← doktryna- umowa publiczno- prawna to prawna forma działania organu administracji publicznej

← wykładnia komparatystyczna- porządki prawne Francji, Szwajcarii, Niemiec, Austrii - jedna z najczęściej wykorzystywanych prawnych form działania.

- niemiecka ustawa o postępowaniu administracyjnym- umowa publiczno- prawna stanowi równoważną formę działania w stosunku do decyzji administracyjnej. W sposób wyraźny ta prawna forma została wprowadzona jako alternatywa dla jednostronne, władczej decyzji administracyjnej

- prawo francuskie- ojczyzna kontraktu administracyjnego, podlegał specyficznemu reżimowi, odmiennemu od prawa prywatnego.

← prawo wspólnotowe ( ← prywatyzacja realizacji zadań publicznych )

← koncepcja państwa kooperatywnego.

Stosowana w tych sytuacjach, w których relacje między państwem a gospodarką cechuje swoisty konflikt interesów.

2. UMOWY PRYWATNO- PRAWNE

Zatem

1. możliwość zastosowania przez organ administracji publicznej różnych form prawnych działania za pośrednictwem których realizuje swoje działania nie jest ograniczona do form prawnych prawa publicznego

2. jeśli konkretny przepis prawny na to pozwala, organ administracji publicznej może wybrać formę prawną realizacji zadań publicznych

Zarówno stosowanie form dwustronnych i jednostronnych musi mieć zawsze podstawę prawną- organ musi działać w zakresie swych kompetencji ( ← zasada praworządności ). Musi być legitymacja zawarta w przepisie ustawowym. To, że organ administracji publicznej skorzysta nawet z umowy prawa prywatnego nie przekształca go w podmiot prawa prywatnego- pozostaje w sferze prawa publicznego- a jeśli tak, to musi mieć kompetencję to zawierania umów.

Tak więc "prywatyzacja" prawnych form działania organów to wynik obowiązujących przepisów prawnych -

Zasada: nie ma co do zasady wyboru co do stosowanych form prawnych

Wyjątek: gdy jest to uzasadnione interesem publicznym- organ może zastosować formę prawa prywatnego - prywatyzuje przedsiębiorstwa wykonujące zadania w sferze użyteczności publicznej.

Przykład: ustawa o gospodarce komunalnej- zadania o charakterze użyteczności publicznej są realizowane przez:

- podmioty prawa prywatnego- w wyniku umowy zawartej pomiędzy organem jst a prywatnym przedsiębiorcą. Zadania własne gminy mogą być to wykonywane za pośrednictwem podmiotu prawa prywatnego na podstawie zawartej z tym podmiotem umowy

- - podmioty prawa publicznego ( gminę )

- w formie organizacyjnej prawa publicznego- zakład budżetowy,

- w formie organizacyjnej prawa prywatnego- spółka prawa handlowego

3. pozwala to wybrać najbardziej optymalną formę działalności ingerencyjnej

Wnioski de lege ferenda

1. w prawie administracyjnym gospodarczym

Prawne instrumentarium wykorzystywane w procesie oddziaływania państwa na gospodarkę jest swoiste- należy stworzyć aposterioryczną koncepcję prawnych form działania administracji gospodarczej w oparciu o wyniki prawno- dogmatycznej analizy obowiązujących przepisów prawnych.

Jest to o tyle ważne, iż ustawodawca nie ma świadomości odmienności tych form działania. Doktryna od czasu do czasu stara się podejmować tę problematykę ( głównie z Uniwersytetu Wrocławskiego )- sporo opracowań odwołujących się do specjalnej struktury działania administracji gospodarczej.

Trzeba dziś przesądzić kwestię odrębności prawnych form uwzględniając:

- tendencję rozwoju,

- istniejące trudności

a. model teoretyczny

b. model empiryczny- działania administracji + praktyka orzecznicza.

2. w prawie administracyjnym powszechnym - ugruntowana klasyfikacja prawnych form działania, choć modyfikowana przez różne czynniki.