Wprowadzenie:

"Tak więc trwają wiara, nadzieja i miłość, te trzy: z nich zaś największa jest miłość" (1Kor13,13)Przyszedł na świat, by mówić o miłości, by dać świadectwo o miłości. Przyszedł i dawał miłość w każdej chwili swego ziemskiego życia. I w ostatnich dniach dopełnił miłości, abyśmy też mogli miłować.
Czy jednak nim ruszymy w ten Piątkowy wieczór razem z Nim w ostatnia drogę, nie warto zastanowić się po co tu jesteśmy.
Przyjacielu, po coś przyszedł?...
To Chrystusowe pytanie skierowane do Judasza było ostatnimi słowami Zbawiciela, jakie wypowiedział przed swoim pojmaniem i uwięzieniem. Zanim rozpocznie się Droga Krzyżowa stańmy wobec tych słów: Przyjacielu, po coś przyszedł? Czy dlatego, że należy do dobrego tonu wziąć udział w tym nabożeństwie? Czy dlatego, że spotykają się tu tak zwani porządni ludzie? A może urzeka Cię nastrój tego wieczoru?
Po coś przyszedł? Krzyż jest zgorszeniem, głupstwem, porażką. Na pewno chcesz iść z nami? Nosimy krzyżyki na łańcuszkach, wieszamy je w domach, szkołach, biurach i nierzadko potem pod tymi krzyżami przeklinamy, że coś się nam nie powiodło, że nie poszło po naszej myśli, że ktoś nas odrzucił. Mówimy o krzyżu, śpiewamy o krzyżu, a kiedy przychodzi, często jesteśmy zaskoczeni i oburzeni. 
Przyjacielu, po coś przyszedł? 
Wyruszamy wspólnie, wspólnie niesiemy krzyż. Czy zostaniesz ze mną do końca ? Czy mi pomożesz gdy już nie będę miał siły ?

Jeżeli tak to idźmy za krzyżem. Pokorni, uważni, skupieni. Idźmy na kolejną lekcję miłości.
On przeszedł dla nas 14 stacji. W każdej z nich ukazał nam swoją miłość do nas. Pójdźmy i my z Nim. Zobaczmy naszą miłość w zwierciadle miłości samego Boga.

Zakończenie:

Oto przeszedłem z Tobą Panie całą Twą Drogę Krzyżową. W każdym momencie chciałeś mi wskazać wielką siłę miłości, która podnosi się po każdym upadku i konsekwentnie zmierza do celu. A ja? Czy nauczyłem się czegoś? Czy zrozumiałem, że prawdziwa miłość jest cierpliwa, cicha i nie zna granic? Czy teraz gdy stanę przed Twym krzyżem w drugim człowieku dostrzegę Ciebie? Czy będę umiał go kochać? 

Co dla człowieka jest końcem - dla Boga jest początkiem.
Niech zbliżą się do mnie: król i niewolnik.
Jestem tak samo dobry dla wszystkich proszących.
Niech do mnie przystąpią: niewolnica i pani,
nie ma bowiem u mnie względu na osobę...
Niech piją moją krew - tak mali i wielcy
bo jeden kielich jest, bez dzielenia.
Ja wezmę drzewo krzyża, aby się uniżyć
i podźwignąć w górę grzesznego Adama.
Bądźcie niedaleko i zupełnie spokojni,
aż powstanę z grobu - wytrwajcie w pokoju...
Bądźcie niedaleko i zupełnie spokojni,
bo przybędę do was w zwycięstwie i chwale...