Logicznego ciągu krztyna,

Przemienności i różności

I nowego odrobina

Gdy sam wciągniesz się w zabawę

Na pochwałę wnet zasłużysz,

Że twe zbiórki są ciekawe.

ZASADA CZTERECH STAŁYCH ELEMENTÓW

Zasada ta sprawia, że zbiórka jest uporządkowana, a uczestniczący w niej zuch ma poczucie bezpieczeństwa i panowania nad sytuacją. Obrzędowe rozpoczęcie wprowadza w zuchowy świat, przypomina dziecku gdzie się znalazło i jakie panują tu zasady. Gawęda podpowiada mu, co będzie się działo na tej konkretnej zbiórce i w jakim świecie znajdzie się tym razem. Krąg Rady to „powrót" do harcówki i spraw gromady, zaś obrzędowe zakończenie obwieszcza koniec przygody na dziś.

ZASADA LOGICZNEGO CIĄGU

Gawęda opowiada o chorym chłopcu, który mieszka w małej wiosce. Dlatego też samolotem lecimy do Afryki, żeby tam pomóc w budowie igloo. Następnie przekonujemy ufoludka, żeby zabrał nas na swoją planetę i kiedy ten się zgodzi wyruszamy na pokaz rekinach kłów. Nawet kilkulatek zorientowałby się, że coś w tym nie gra, a co dopiero nasz mądry, zaradny 7 czy 8 - letni zuch. Nie możemy więc pozwolić by kolejne zabawy były chaotyczne i nie powiązane z sobą. Każdy element zbiórki powinien wynikać z poprzedniego, być jego uzupełnieniem lub kontynuacją. Przyjmujemy jedną koncepcję i trzymamy się jej przez całą zbiórkę, nie wprowadzając zabaw, które nie wiążą się z tematem lub od niego odbiegają.

ZASADA PRZEMIENNOŚCI ELEMENTÓW

Obserwując bawiące się dzieci szybko dostrzeżemy, że monotonia jest im zupełnie obca. Po męczącym wspinaniu się na drzewo miło jest poleżeć w trawie zastanawiając się co przypominają kształty obłoków. Wynika z tego, że nawet nasz najbardziej żywy zuch nie może przez całą zbiórkę biegać, a najspokojniejszy przez godzinę lepić z plasteliny. Pamiętajmy, że po ruchowej, wymagającej wysiłku zabawie dzieciom należy się chwila wytchnienia, np. podczas majsterki. Jeśli śpiewaliśmy lub pląsaliśmy to dobrze dać gardłom naszych zuchów odpocząć, angażując ich słuch czy wzrok przy kolejnym elemencie zbiórki.

ZASADA TEMPA ZBIÓRKI

Nawet najlepsza zabawa może stać się nuda i nieatrakcyjna jeśli będzie ciągnęła się w nieskończoność. Zawsze trzeba znaleźć moment, w którym powiemy „stop". Zwykle możemy trzymać się tego, żeby „kończyć zabawę w najlepszym momencie". Nie zawsze jednak łatwo jest określić, kiedy to właśnie chwila. Jeśli widzimy na twarzach  naszych zuchów znudzenie lub też zauważamy, że są zbyt zmęczone lub nie mają ochoty kontynuować tego, co robią to najwyższy czas, żeby zaproponować coś nowego.

ZASADA SAMODZIELNOŚCI I INICJATYWY ZUCHÓW

Choć zbiórka jest przeważnie zabawą całej gromady to nie możemy zapomnieć, że gromada to grupa małych ludzi, z których każdy ma swoje niepowtarzalne „ja" i właśnie podczas zuchowego spotkania chciałby je pokazać. Myśli, uczucia, zainteresowania, poglądy, pomysły - wszystko to jest indywidualne dla każdego zucha i nasze zadanie polega na tym, żeby pozwolić mu część tego uzewnętrznić. Proponujmy zabawy i ćwiczenia, w których dziecko może się wykazać i zaistnieć. Nie bagatelizujmy Kręgu Rady, lecz niech stanie się on miejscem, gdzie zdanie każdego zucha jest uważnie wysłuchane. Sprawmy, by zuch czuł się jedyny i wyjątkowy.

ZASADA CZEGOŚ NOWEGO NA KAŻDEJ ZBIÓRCE

Jako wódz zuchów bądź kreatywny - na każdym spotkaniu zaskocz czymś zuchy i zaproponuj im coś, czego nigdy dotąd nie próbowały. Jeśli nigdy jeszcze nie lepiliście w glinie to czas czy nie zdarzyło Wam się tańczyć przy akompaniamencie samodzielnie zrobionych instrumentów to może warto tego spróbować. Bierz udział w warsztatach (Klanza, Nowa Szkoła etc.), na których poznasz nowe zabawy, korzystaj z Internetu, utrzymuj kontakt z innymi drużynowymi, a pomysłów na nowości nie powinno Ci zabraknąć.

ZASADA PODZIAŁU PRACY MIĘDZY DRUŻYNOWEGO A PRZYBOCZNYCH

Nikt nie jest omnibusem i Ty również nie musisz znać się na wszystkim i posiadać wszechstronnych uzdolnień. Jeśli nie zostałeś obdarzony słowiczym głosem to ustalcie, że piosenek będzie uczył zuchy przyboczny. Część zabaw przeprowadź sam, część złóż w ręce swoim pomocników.

ZASADA - DRUŻYNOWY TEŻ SIĘ BAWI

Drużynowy - wódz, inicjator zabawy. Ten, który swoim zapałem i spontanicznością potrafi pociągnąć za sobą zuchy i wciągnąć je w wir zabawy. Nie stój z boku, lecz bierz czynny udział we wszystkim, co robi Twoja gromada. Jeśli zuchy zobaczą, że Tobie też sprawia to radość to chętniej będą się bawić.

KONSPEKT ZBIÓRKI - WZÓR

Zbiórka nr: (Niekoniecznie, ale czasem się przydaje.)

Data: (Dzień, miesiąc, rok, w którym odbywa się zbiórka.)

Temat: (Tematem zuchowej zbiórki jest zabawa w kogoś lub w coś, ale nie zawsze da się to w ten sposób ująć, warto jednak trzymać się tej zasady możliwie jak najczęściej.)

Cel: (To, co chcemy osiągnąć podczas zbiórki.)

Zamierzenia: PUZUB (Po Ukończeniu Zajęć Uczestnik Będzie: wiedział, znał, umiał, potrafił. Są to konkretne zadania, które doprowadzą do realizacji celu.)

Materiały: (Wszystko, czego będziemy potrzebować na zbiórce, można pomijać takie przedmioty, które stanowię element obrzędowości, np. świeczka, którą zapalamy w Kręgu Rady)

Prowadzący: (Nie zawsze jest to drużynowy, czasem gość (Mikołaj na zbiórce mikołajkowej - wpisujemy oczywiście imię i nazwisko! <Święty Mikołaj>), przyboczny

Zadanie międzyzbiórkowe: (Jeśli takie jest.)

Przebieg zajęć:

Lp.	Zadanie	Czas	Uwagi
1.	Forma pracy - krótko, na czym polega - przykłady w kolejnych punktach (Trzeba jednak pamiętać o podstawowych elementach zbiórki)	w minutach
2.	Majsterka - „Portret Mikołaja", farbkami na arkuszach A3
3.	Gawęda - „Narodziny dzielności", o 10-letnim Jasiu, który samodzielnie przebył drogę do apteki i z powrotem podczas burzy śnieżnej, by kupić lekarstwa dla chorej siostry.
4.	Piosenka - „Plastelina" - nauka słów poprzez układankę
5.	itd