Tańczące liście
Wiek dziecka: od 3 lat do 6
lat
Elementy potrzebne do zabawy:
muzyka
poważna, najlepiej Jesień Vivaldiego
Włączamy muzykę.
Zamieniamy się w jesienne liście, które wirują na wietrze podczas trwania jesiennej muzyki. Gdy muzyka zatrzyma się, liście opadają i kładą się na ziemię. Gdy muzyka znów zacznie rozbrzmiewać liście zaczynają wirować i tańczyć. I tak kilka razy aż do skończenia utworu.
Zabawa uczy dzieci reagowania na sygnał, łączenia ruchu z melodią. Zapoznaje maluchy z muzyką poważną oraz rozwija wyobraźnię.
Wiek
dziecka: od 3 lat do 6
lat
Elementy
potrzebne do zabawy:
długa
wstążka (ok. 2-3 metrów) oraz patyczki (30 cm) do każdej
wstążeczki
Do patyczka przytwierdzamy długą wstążkę i w ten prosty sposób powstaje ciekawa zabawka! Można nią wykonać wiele kombinacji zabaw, zarówno samodzielnie, jak i w parze z rodzicem. Na przykład:
“Zrób dokładnie to, co
ja”
Maszerujemy
w rytm znanej piosenki, ze wstążkami w rękach, a na hasło “stop”
przerywamy śpiew, stajemy naprzeciwko siebie. Teraz jedna osoba
wymyśla “akrobacje” wstążki (koła, ruch pionowy: góra –
dół, pod nogą, nad głową itp.), a druga naśladuje
najdokładniej, jak potrafi. Po kolejnym marszu i zatrzymaniu
następuje zmiana ról.
“Szalony
taniec”
Włączamy
skoczną, dynamiczną muzykę. Jedna osoba tańczy ze wstążką w
ten sposób, aby utrudnić złapanie jej końca drugiemu tancerzowi.
Jeśli to się jednak uda, pałeczkę ze wstążką przekazujemy
partnerowi.
Można również wykonać szalony taniec solowy z
dwoma wstążkami tak, aby przez cały czas unosiły się nad
podłogą.
“Zawiń
– odwiń”
Jedną
ręką wykonujemy kuliste ruchy tak długo, aż wstążka zawinie
się na patyku. Zadaniem drugiej ręki jest odwinięcie jej z
pałeczki.
Zabawy
ze wstążkowym przyrządem stymulują rozwój koordynacji ruchowej
obu stron ciała (jeśli dziecko bawi się dwoma wstążkami
jednocześnie) oraz ważnej koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Wiek
dziecka: od 3 lat do 6
lat
Elementy
potrzebne do zabawy:
kartki
i kredki lub ciastolina, kostka do gry
Przygotujcie dla każdego gracza kartki, kredki oraz kostkę do gry, a następnie wybierzcie zwierzątko, które będziecie rysować. To może być miś. Rzucajcie kolejno kostką po jednym razie tak, jak w każdej innej grze.
Jeśli kostka pokaże:
-
„jeden” - należy narysować głowę misia
- „dwa” –
uszy
- „trzy” – oczy i pyszczek
- „cztery” –
brzuszek
- „pięć” – łapki
- „sześć” –
nóżki
Jeśli gracz wyrzuci taką
ilość oczek, którą już wcześniej miał, niestety nie może
dorysować następnej części misia, zatem traci kolejkę i
przekazuje kostkę następnej osobie. Wygrywa
ten, komu pierwszemu uda się narysować całego misia.
Od wieku, możliwości i inwencji dzieci zależy jaką formę będziemy rysować.
Zabawa wymaga od uczestników zaplanowania i wykonywania kolejnych kroków, ponieważ rzut kostką jest losowy i rysowanie zwierzątka można nieoczekiwanie rozpocząć od nóg lub uszu, a więc doskonale ćwiczy tę funkcję myślenia operacyjnego. Poza tym gry „kto pierwszy” trenują dzieci w sytuacjach przeżywania nie tylko satysfakcji z wygranej, ale również ewentualnej frustracji, wynikającej z przegranej.
Zabawę w rysowanie można zamienić w zabawę w lepienie z ciastoliny. Zasady pozostają te same!
Wiek
dziecka: od 3 lat do 6
lat
Elementy
potrzebne do zabawy:
rodzice,
dziecko, rytmiczna muzyka
Włącz rytmiczną muzykę. Rodzice będą Ci mówić, co masz robić oraz pokażą Ci taneczne kroki, a Ty naśladuj je. Na przykład:
jeden krok w prawo, drugi w lewo i cały czas tak samo
dwa kroki do prawego boku, potem dwa kroki do lewego boku, powtarzamy i chwytamy się za ręce
2 kroki do przodu i podskok, dwa kroki do tyłu i podskok
przytup raz prawą a raz lewą nogą , obrót i powtarzamy
Zabawa ćwiczy
planowanie ruchu
poprzez naśladowanie i na polecenie słowne, pomaga w różnicowaniu
kierunków prawo-lewo,
przekraczaniu linii środkowej ciała. A co najważniejsze: jest
ćwiczeniem tańca przed zabawą karnawałową! :)