Scenariusz zajęcia obserwacyjnego dotyczącego
„Wprowadzenia elementu współzawodnictwa w toku zajęć ruchowych”
w grupie czterolatków „Motylki”
Prowadząca
zajecie: mgr. Anna Bartosiewicz
Temat zajęcia: „Wesołe zabawy ruchowe”
Cele ogólne:
Rozbudzanie u dzieci pozytywnej motywacji do zabaw i zajęć ruchowych.
Doskonalenie podstawowych funkcji ruchowych dzieci.
Wprowadzenie elementu „zdrowego” współzawodnictwa w celu zachęcenia dzieci do sprawnej współpracy.
Cele szczegółowe:
Zachęcanie dzieci do aktywnego uczestnictwa w zabawach ruchowych i sprawnego wykonywania postawionych im zadań.
Doskonalenie chodu, marszu, biegu, równowagi, rzutu i chwytu, rzutu do celu, czworakowania, kształtowanie prostej postawy ciała.
Rozwijanie orientacji w przestrzeni i w czasie oraz uwagi słuchowej.
Doskonalenie sprawnego ustawiania się w szeregu.
Doskonalenie umiejętnej współpracy przy wykonywaniu zadań zespołowych na czas.
Metody pracy:
Metody odtwórcze tj.
Metoda zabawowo-naśladowcza (zabawa orientacyjno-porządkowa);
Metoda bezpośredniej celowości ruchu (zadaniowa);
Metoda intensyfikująca zajęcia tj. współzawodnictwo indywidualne i zespołowe;
Metoda twórcza R. Labana (podczas ćwiczenia relaksacyjnego).
Formy pracy: indywidualna, grupowa i zespołowa.
Środki dydaktyczne: stroje gimnastyczne, woreczki i skakanki, kolorowe szarfy, tamburyno;
Przebieg zajęcia:
Powitanie dzieci na zajęciu ruchowym
Zapoznani dzieci z tematem zajęcia.
Zebranie dzieci w zbiórce w kole i rozpoczęcie zajęcia z marszem po kole do taktu tamburyna: łopatki ściągnięte do tyłu, plecy prosto, marsz po kole; bieg po obwodzie koła.
Ćwiczenia rozciągające w rozsypce: ćwiczenia szyi, ćwiczenia kończyn górnych (wymachy w przód i w tył), ćwiczenia bioder, bieg w miejscu z wysokim unoszeniem kolan, ćwiczenia stóp (ruchy okrężne stóp).
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Znajdź swój kolor” z kolorowymi szarfami (w kolorach: żółtym, niebieskim, zielonym i czerwonym) wprowadzająca rywalizację miedzy czterema zespołami: rozdanie dzieciom szarf i zebranie ich w czterech kołach wg koloru; objaśnienie zasad zabawy; w czasie gdy nauczycielka gra na tamburynie dzieci biegają swobodnie po sali, gdy przestaje grać zespoły jak najszybciej tworzą koło chwytając się za ręce; zwycięża zespól który jako pierwszy utworzy koło; zabawę można powtórzyć.
Zabawa z elementem równowagi „Bociany chodzą po łące” przeprowadzona w formie zadaniowej tj. Kto potrafi?: dzieci w rozsypce, nauczycielka stawia przed nimi zadania do wykonania, zadając pytania Kto potrafi?:
chodzić jak bocian wysoko unosząc kolana,
stać jak bocian na jednej nodze i machać skrzydłami,
stać jak bociek i klekotać (zrobić z rąk długi dziób),
narysować stopą kółko,
klasnąć pod kolanem.
Zabawa zadaniowa w woreczkami „Rzuć woreczek”: nauczycielka prosi dzieci by wybrały dla siebie woreczek i stanęły w dowolnym miejscu sali; następnie pyta dzieci:
kto potrafi podrzucić woreczek w górę i złapać go w obie ręce?
kto potrafi zrzucić woreczek z głowy do tyłu i podnieść go przez rozszerzone nogi?
Wprowadzenie elementu współzawodnictwa w zabawie z woreczkami: dzieci ustawione w szeregu, wzdłuż linii; nauczycielka podaje im zadania do wykonania (równym frontem):
kto wyżej podrzuci woreczek?
kto dalej rzuci woreczek?
kto wrzuci woreczek do obręczy (ustawienie gęsiego)?
Współzawodnictwo zespołowe: dzieci podzielone na dwa zespoły, ustawione gęsiego;
nauczycielka przed każdym zespołem kładzie dużą obręcz, dzieci kolejno rzucają woreczek celując do środka obręczy; zwycięża zespół, w którego obręczy będzie więcej woreczków.
zabawa „Ławka bez końca”: dzieci siedzą okrakiem na ławce, jedno za drugim; dziecko siedzące na początku ławki, przesuwa się do przodu, wstaje i biegnie na koniec i znowu siada, krzyczy „Siedzę!”; cały rządek przesuwa się do przodu; następny uczestnik wykonuje to samo zadanie, aż do momentu gdy pierwsze dziecko będzie znowu znajdzie się na początku; nauczyciel w trakcie wykonywania zadania dopinguje dzieci, zastanawiając się głośno „Który zespół szybciej wykona zadanie?”.
Zabawa odprężająca „Rosnące kwiaty” do utworu „Poranek” Greig’a z elementem wyprostnym: kwiaty powoli wzrastają ku górze – od ziarna po kwiat wznoszący swe płatki do słońca – dzieci wspinają się na palce, wyciągają ręce w górę.
Swobodny marsz po Sali do taktu tamburyna.
Pochwała dzieci za zaangażowanie w zabawy, podziękowanie, zakończenie zajęcia.