Układ oddechowy:
Podstawowe układy w logopedii:
Oddechowy
Fonacyjny
Artykulacyjny
W medycynie układ fonacyjny wchodzi w skład układu oddechowego, natomiast artykulacyjny w skład układu pokarmowego.
Dźwięku wydają fałdy głosowe, natomiast układ artykulacyjny przetwarza go w mowę.
Rola układu oddechowego:
Potrzebny jest do dokonywania wymiany gazowej (rola pierwotna)
Wprowadzanie fałd głosowych w drgania i wydobywanie dźwięku (rola wtórna)
Układ oddechowy nie jest przystosowany do mowy. Powoduje ona hiperwentylację (występuje, gdy nieprawidłowo pracujemy funkcjami oddechowymi). Nasze płuca są nie tylko wentylowane, ale i nawilżane. Elementy, które trafią do pęcherzyków płucnych są tam do końca życia. Stąd też biorą się takie choroby, jak pylica.
[Płuca nie są unerwione, dlatego nie czujemy chorób płucnych.]
Czynności płuc:
Wdech – obniżenie przepony i uniesienie żeber, następuje podciśnienie i zasysanie powietrza
Wydech – uniesienie przepony i opuszczenie żeber
NIE WOLNO MÓWIĆ NA WDECHU!!!
Fałdy głosowe są przystosowane do pracy na wydechu.
Sposoby (tory) oddychania:
Tor piersiowy – płytki, częsty, patologiczny oddech. Częsta wymiana gazowa. Pojawia się w przypadku stresu. Głównie pracują tutaj barki. Powoduje szybką męczliwość, hiperwentylację, osłabienie organizmu. Nazywany jest inaczej oddechem nerwicowym.
Tor brzuszno-piersiowy – pozwala na pełniejszy oddech. Do okresu dojrzewania jest wykorzystywany przez wszystkich, później głównie przez kobiety.
Tor brzuszno-przeponowy – oddech głęboki, po okresie dojrzewania dotyczy głównie mężczyzn. U kobiet jest on stosowany w przypadku śpiewaczek operowych. Jednak przy tym torze, przepona działa na żeńskie narządy rozrodcze, co utrudnia zajście w ciążę, a także może być przyczyną poronienia.
NIE W WIELKOŚCI NARZĄDU JEST ISTOTA, A W MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA.
Fazy wdechu i wydechu:
W spoczynku: |
Podczas mówienia i śpiewu: |
- oddech przez nos - prawie jednakowa długość faz - zużycie 0,5 l. - zautomatyzowany |
- oddech przez usta - wdech krótki, wydech długi - zużycie 1-2 l. - podporządkowany tekstowi |
Przy oddychaniu w spoczynku należy pamiętać o tym, że usta powinny być zamknięte, a zęby lekko rozchylone.
Przy zakwaszeniu krwi przyspieszenie pracy serca i oddechu
Przy zasadowości krwi zwolnienie
Kwas węglowy w krwinkach reguluje akcję oddechową.
Akcję porodową powodują pęcherzyki płucne dziecka, w momencie, gdy zaczynają dojrzewać. Wytwarzają wtedy hormon powodujący poród. Po porodzie sprawdza się drogi oddechowe (krzyk dziecka) oraz badanie innych chorób i zespołów genetycznych (np. miałczącego kota).
Powietrza zalegającego nie można spożytkować naturalne (bezpośrednio). Spowodowałoby to sklejenie pęcherzyków i zapaść płuc. Jest ono w płucach zawsze, nie wydobywamy go.
Spirometria – badanie pojemności płuc i jak ją wykorzystujemy:
Obturacja
Restrykcja
W sprawdzeniu wydolności płuc, może pomóc wyliczanka: „jedna wrona bez ogona” itd. Dla osób w wieku 20-27 lat jest to 18-20.
Kiedy robić spirometrię:
Palisz
Cierpisz na astmę
Masz nadwagę
Pracujesz w narażeniu na toksyczne dymy lub gazy
Pneumograf – badanie ciśnienia wdechowego i wydechowego
Higiena układu oddechowego:
Dbać o otoczenie – kurz, pyły, które znajdują się w powietrzu. Dlatego trzeba oddychać przez nos (zimą – zimne powietrze, a latem – gorące i suche) Powietrze powinno być odpowiednio nawilżone. Najlepsze jest tuż nad wodą (gdy pływamy), a także w lesie. Najlepsze dla rozwinięcia płuc jest pływanie. Dobre jest również chodzenie.
Nastawienie układu i świadomość toru
Dostosowanie oddechu do mówienia