Misterium Bożego Narodzenia 2011 Strona | 8

MISTERIUM WYPEŁNIENIA BOŻEJ OBIETNICY

POSTACI:

ANIOŁ I ANIOŁ II ANIOŁ III ANIOŁ IV

CZŁOWIEK I CZŁOWIEK I CZŁOWIEK I

PROROK UCZEŃ PROROKA ANIOŁ W CIENIU

EWA ADAM MARYJA JÓZEF

muzyka 1

Anioł wchodzi na scenę z WIELKKĄ Księgą Rodzaju KŁADZIE NA PODSTAWIE (Z 1 TRALKI)

NA GRZMOT 1 – LAQMPKI CHOINKOWE POD MATERIAŁEM NAD CHÓRKIEM

NA GRZMOT 2 – LAMPKI CHOINKOWE ZA MATERIAŁEM NAD „SZOPKĄ”

ANIOŁ 1  (wychodzi przed kurtynę Z KSIĘGĄ ) – w ręku trzyma Pismo Święte

„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł:

Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość.

Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy” (Rdz 1,1-5).

 

ANIOŁ KŁADZIE KSIEGĘ NA PULPICIE - ODCHODZI -

Chór z prawej :

Chwalcie Pana w niebiosach,

chwalcie Go na wysokości
Chwalcie Go wszyscy Aniołowie,
Chwalcie Go wszystkie niebios zastępy.

Chór z lewej:

Wykrzykujcie Panu wszystkie ziemie ,

cieszcie się, weselcie i grajcie.
Przygrywajcie Panu na harfie,

na harfie przy śpiewach pieśni,
na trąbach i głośnych rogach się radujcie,

wesoło grajcie przed Królem i Panem.

Chóry razem:

Bo Jego jest morze, a On je uczynił i ziemię utworzyły jego ręce
Chwalcie Go słońce i księżycu, Chwalcie Pana gwiazdy i wszelkie światła na niebie. Chwalcie Go najwyższe niebiosa, i wszelkie wody niechaj chwalą Pana.

 WCHODZI Anioł 2  STAWIA na pulpicie obok Księgi ZAPALONĄ ŚWIECĘ I CZYTA:

           

            „A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!

 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im pobłogosławił,

 

Muzyka PANTOMIMA RAJSKA - w „bramie„ dekoracji jako cienie i gaśnie światło cienia. Drzewo – pod nim Ewa, która sprawia wrażenie pagórka – na muzyce – pełza po pniu drzewa jak wąż podnosi się lekko – staje się Ewą – dalej dłoń pełza w kierunku owocu, który w momencie grzmotu zrywa i znika w kierunku podłogi – po chwili gaśnie światło w „bramie cienia”

UCZEŃ PROROKA

Czym są ruiny miasta
W porównaniu z kikutami ludzkich myśli?
Płakać nam, płakać
Nad zburzonymi myślami,
Nad zasypanymi uczuciami,
Nad spaloną wyobraźnią,
Nad pustymi oczami,
Nad obojętnymi wargami.
Rozpacz i zło są jak dwie dłonie.
Czy można tymi dłońmi błogosławić świat?

Chóry razem:

Chwalcie Pana wszystkie narody

Wysławiajcie Go wszystkie ludy

Albowiem Bóg niezmierzony , Pan i Król wielki
nad wszystkimi bogami,
W ręku Pańskim wszystkie kraje ziemi i gór,
i wysokości są Jego.

Nie odrzucił On ludu swojego,

PROROK WCHODZI PROROK ZE ZWOJEM  czyta z Księgi (R. Brandstaetter, Hymn do Madonny Apokalipsy)

Wołamy do Ciebie prosimy...
Z otchłani pierwszych rzeczy.
Ze sadów,
Które ogryzła szarańcza.
Z pustych winnic,
W których szaleją lisy.
Z nagich pól,
Które wysmagał grad.
Ostatni anioł
Uleciał z uschniętego figowca
Odwracamy z lękiem głowy,
Ale nikt z nas nie zamienia się
W słup soli.
Nawet tej łaski
Jesteśmy niegodni
Gdy płaczemy,
Echo naszego głosu
Skacze nam do gardła
Jak wściekły pies.
Gdy chcemy napić się wody,
Przeklina nas odbicie
Naszej twarzy w źródle.
Nawet cienie naszych rąk
Osaczają nas
Jak wojska zadżumionych.
Mitom sprzedaliśmy
Nasze głosy,
Twarze
I ręce.
Wężowym mitom.
Pełzają za nami
Krok w krok.
Z ich podniesionych łbów
Bije łuna
Babilonu.

Muzyka

Gdzie jesteś,
Niewiasto Obleczona w słońce?

Gdzie jesteś,
Panno podziemnych
I świętych źródeł?
Strażniczko ksiąg związanych
Warkoczami archaniołów!
Matko proroctw
Gdzie jesteś?

(…)
Pragniemy Ciebie.
Wypatrujemy Ciebie.
Wzywamy Ciebie
Z otchłani pierwszych rzeczy.
Przejdź środkiem
Walącego się miasta
I wiarę
Jak owcę
Ocaloną z płomieni
Trzymaj wysoko
nad głową.
Niechaj otworzy się Słowo.
Niechaj na nasze ciała
Jak na palące się domy
Spadnie deszcz

PRZYCHODZI ANIOŁ 3 - zapala trzy podgrzewacze w bocznych wnękach dekoracji (wcześniej należy spryskać je - są wyłożone papierem imitującym skały – wodą spray , aby uniknąć zapalenia papieru w pierwszej najwyższej wnęce jest umieszczony dzban gliniany z wodą – w drugiej okrągły chleb i niewidoczne opłatki – później rozdawane- trzecia jest pusta tylko płomyczek – kolejność zapalania: 1,3,2.

Muzyka rorate celi

Chór :

Wykrzykujcie Panu wszystkie ziemie,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Przygrywajcie Panu na harfie,
na harfie przy śpiewach pieśni,
na trąbach i głośnych rogach się radujcie,
wesoło grajcie przed Królem i Panem.
Trąbcie trąby na Syjonie, bo przychodzi Dzień Pański .

Muzyka PANTOMIMA 2 Zaślubin I ZWIASTOWANIA w „Bramie cienia”

Wchodzi Józef Zanim połączą się ręce anioł stojący powyżej okrywa Maryję przeźroczystym welonem - Józef klęka wyciąga ręce do Boga - anioł podnosi Józefa za rękę i podaje rękę Maryi – anioła nie widać tylko jego dłoń z góry – wystarczy niewielki podwyższenie i cień daje takie wrażenie. Józef nakłada Maryi obrączkę i robiąc dwa taneczne obroty – każdy wokół siebie – jak w żydowskim tańcu rozchodzą w różne strony. Może być unoszący się dym w cieniu. – gaśnie światło w „Bramie cienia”

Prorok   OTWIERA – PRZEKŁADA KARTĘ W KSIĘDZE  czyta z Księgi

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło.
Pan sam da znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel

Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic
na tronie Dawida i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością,

wyrośnie ON JAKO różdżka z pnia Jessego,
wypuści się JAKO odrośl z jego korzeni.
I SPOCZNIE na NIM Duch Pański,
Pomnoży radość, zwiększy wesele odtąd i na wieki.

CHÓR I

Bo Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.

CHÓR II

Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;
On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu,
nie da słyszeć krzyku swego na dworze.
 Nie złamie trzciny nadłamanej,
nie zagasi knotka o nikłym płomyku.

Prorok  czyta z Księgi

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie.  Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.  Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.  Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida,  żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.  Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.  Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

Muzyka tre kings PANTOMIMA podniesienia Dzieciątka i ZŁOŻENIA DO ŻŁOBU I HOŁDU pasterz potem król

Prorok czyta z Księgi

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.

 Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. 

Lecz anioł rzekł do nich:

ANIOŁ 4 wbiega i radośnie wykrzykuje do WIDOWNI – schodzi i pozostaje na widowni

«Nie bójcie się!

Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: 

dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.  A to będzie znakiem dla was:

Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».

Uczeń proroka

Jakaż to wielka nadzieja dla nas,

gdy widzimy Syna Bożego

złożonego na sianie;

on wyrósł po latach

z kruchości niemowlęcia

Ale jedno zachował

- Pozostał ubogi i bezbronny w swej Miłości

od żłóbka w Betlejem po krzyż na Kalwarii.

PROROK   DO UCZNIA

Pamiętaj: będą
            ludzie smutni, opuszczeni,
    niepotrzebni nikomu -
       i nikt z nimi słowa nie zamieni,
      nie zaprosi do swego domu...

Muzyka z MAKSYMILIAN ( zmiana dekoracji cienia - gaśnie światło które paliło się cały czas na żłóbek – znikają postacie pojawia się cień miasta – namalowany na przeźroczystej pleksie czarną farbą szkic jak w folderze - zapala się światło z tyłu.

Człowiek I

W ciemności do siebie idziemy,
Ja niemy i ty niemy
i ręce wyciągamy
I znowu się mijamy.
W ciemności tak bolącej jak najjaskrawsze słońce
Z ustami pełnymi mrozu,
Z gardłem ściśniętym powrozem.
Tak wędrujemy latami,
Za nim się wreszcie spotkamy,
Dotkniemy palców palcami,
Jakbyśmy chwycili w dłonie po świeczce zapalonej. Koniec muzyki

UCZEŃ PROROKA

Czym są ruiny miasta
W porównaniu z pustką zabłąkanych ludzi?

Boję się na równi dobra i zła,
Bo wymagają one ode mnie dokonania wyboru.
Najchętniej patrzyłbym przed siebie
Obojętnym wzrokiem i z równym spokojem
Przyglądałbym się dobru i złu

Ale pomyślałem:
"Powinienem przejść na stronę dobroci
Jak na stronę szlachetnego przeciwnika"

Człowiek II

A może Anioł pojawił się z dali
I stanął nad blokami
I wołał do nas – myśmy nie słuchali
Zaspani, zastrachani.

Może pośrodku, tam gdzie piaskownica,
Huśtawki połamane
Stanął i czeka. Pusto na ulicach
Nikt nie szedł z nim w nieznane.
A może Anioł co noc do nas woła

I pokazuje gwiazdę
My jej nie widzimy. Cisza dookoła,
W łóżko się wtulił każdy.

Może myślimy –noc, każdy się boi
I buty nam przemokną.
A na podwórku Anioł smutny stoi
I patrzy w nasze okno.
Może myślimy: kto wie co tam będzie?
Niech lepiej innych woła.
Bo jakoś dziwnie przyszedł po kolędzie
I wstyd nam przez Anioła...

Chór CAŁY

MÓWI Pamiętaj: będą
                                   ludzie smutni, opuszczeni,
                                   niepotrzebni nikomu -
                                   i nikt z nimi słowa nie zamieni,
                                   nie zaprosi do swego domu...

ŚPIEWA
            Weź do ręki biały opłatek,
            choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić -
            i życz szczęścia całemu światu;
            niech się wszystkie serca rozweselą!...

Człowiek III

. .. Spotkałem Jezusa.

Stał w wieczór wigilijny przed naszym kościołem.

W dżinsach, w niewyczyszczonych butach

I z brudnymi rękami.

Syn Boży...

Poznałem Go tylko po jego uśmiechu.

Ten uśmiech – nie był z tego świata.

Powiedział : idź do kościoła, może dziś zrozumiesz

Ewangelię Bożego Narodzenia. Słyszysz ją po raz kolejny w swoim życiu – mogłaby jeszcze je zmienić…

Opowiadał o starych ludziach, których tej nocy powinien by odwiedzić, żeby się ucieszyli.

O małżeństwie, które jest w niebezpieczeństwie i któremu musi zanieść pokój.

O młodym człowieku, który jest samotny i bezradny, którego musi wysłuchać i ofiarować mu bezgraniczną nadzieję.

Poszedłem do kościoła.

Wiedziałem, że idzie przez naszą wieś, nasze miasto, ulicami całego świata.

Musiał SAM pomagać tam, gdzie my znów tak żałośnie zawiedliśmy.

Zbudziłem się ze łzami w oczach.

Był wieczór wigilijny.

Sojka muzyka PANTOMIMA

ANIOŁ 3 podaje dzban z wodą osobie 3 – ona podchodzi do siedzącej człowieka 2 - ten siedząc wyciąga kubek w górę i os 3 nalewa wodę ( na słowa płynie z nieba żywa woda) os 2 podchodzi do os 1 i podaje kubek – gdy os 1 - pije anioł 3 podający wcześniej dzban rozdaje opłatki uczestnikom - aniołom i osobom i prorokowi itd. Łamią się ze sobą i z chórkiem W tym czasie następuje zmiana dekoracji w cieniu zapala się scena cienia gdzie znów jest żłóbek Maryja i Józef adorujący Dzieciątko

-

łamią się ludzie i anioły

KOLĘDA Bóg się rodzi – włączają się chóry i wszyscy - albo otaczają bramę cienia ze żłóbkiem albo wszyscy łamią się opłatkiem

Koniec

Dekoracja to jak gdyby mur z wyciętymi wnękami – trzy po prawej – trzy po lewej stronie głównego „okna – bramy cienia: tam odbywają się sceny pantomimy jako cieni.

Z lewej strony otwory – okna z „cieniami” Świętej Rodziny , rodziny oraz anioła. Schematy również w folderze

Te trzy „okna zapalają się gdy anioł zapali światełka we wnękach – technicznie: lampka lub kilka znajduje się w czymś w rodzaju pudła lub osłony – dzięki temu nie widać cieni poruszających się za dekoracją aktorów.

Całość z gniecionego paieru na powycinanej płycie paździerzowej

Nad tym zawieszony materiał podszewka w kolorze grafitu za którą zawieszone białe lampki choinkowe –

Podobnie po prawej i lewej stronie ale już kolorowe lampki zawieszone wysoko za podszewką – te skupiska lampek zapalają się kolejno na „grzmoty” stwórcze.

efekt super