1. Opanowanie wymagań określonych w podstawie programowej wychowania przedszkolnego

   1. Umiejętności społecznych i odporności emocjonalnej:

      1. mocne strony dziecka

Stosuje się do norm społecznych.

Współpracuje chętnie i raczej bez konfliktów z rówieśnikami. Pomaga rówieśnikom, dzieli się z nimi zabawkami.

Potrafi inicjować zabawy.

Chętnie bierze udział w grupowych zajęciach i zabawach. Jest lubiane przez inne dzieci.

Ma prawidłowe relacje z dorosłymi.

Zwraca się o pomoc, gdy nie potrafi sobie poradzić. Jest raczej pogodne.

Jest zaciekawione zajęciami. Interesuje się czynnościami szkolnymi. Szybko adaptuje się do nowej sytuacji. Jest otwarte w stosunku do innych.

Stosuje się do poleceń dorosłego.

Częściowo zaczyna panować nad ekspresją emocji. Próbuje pokonywać trudności.

Nie zniechęca się szybko.

2. zauważone trudności

Przejawia postawy lękowe.

Niechętnie uczestniczy w zajęciach i zabawach grupowych.

Często siedzi z boku i trudno je namówić do wspólnej zabawy – izoluje się. Dość często kłóci się z dziećmi.

Zdarzają się zachowania agresywne. Nie potrafi zgodnie bawić się z dziećmi.

Chce dominować w kontaktach z dziećmi. Często obraża się.

Dzieci niechętnie bawią się z nim.

Często nie reaguje na polecenia nauczycieli w przedszkolu. Niechętnie stosuje się do poleceń.

Nadmiernie tęskni za rodzicami. Często ma smutny nastrój.

Czasem popłakuje i nie chce podać przyczyny.

Nie lubi zmian, trudno adoptuje się do nowych sytuacji. Często jest napięte w kontaktach z osobami dorosłymi. Ma kłopoty z pokonywaniem trudności.

Odmawia prób pokonywania trudności.

Łatwo rezygnuje w przypadku nawet małych trudności. Jest impulsywne – łatwo płacze.

Łatwo wpada w złość.

3. podjęte lub potrzebne działania wspierające potrzeby dziecka

Zachęcano dziecko do zabaw.

Prowadzono zabawy z dzieckiem w małych 3–5 osobowych grupkach. Omawiano z dzieckiem wprowadzone zasady i reguły postępowania. Dobierano zajęcia łatwe dla dziecka i chwalono je za sukcesy.

Prowadzono zajęcia o różnym stopniu trudności dobierane do możliwości dziecka. Stosowano często pochwały i zachęty.

4. wskazówki dla rodziców

Wskazane ograniczanie oglądania TV i gier na komputerze. Wskazany stały tryb dnia dziecka, odpowiednia ilość snu.

W celu łatwiejszego nawiązywania kontaktów z dziećmi warto zapraszać znajome dzieci do domu i organizować wspólne zabawy.

Zachęcać dziecko do pokonywania trudności. Często chwalić nawet za drobne osiągnięcia.

Zachęcać dziecko do wspólnych prac domowych, cieszyć się wspólną pracą, chwalić za pomoc. Nie karać za niepowodzenia.

Nie stosować wymówek.

2. Umiejętności matematycznych i gotowości do nauki czytania i pisania:

   1. mocne strony dziecka

Przelicza liczmany do 10 (15, 20), podaje prawidłową liczbę elementów. Dodaje i odejmuje w granicach 10 (15, 20) w pamięci i na liczmanach. Rozumie i potrafi wskazać: tyle samo liczmanów, więcej lub mniej.

Potrafi rozdzielić parzystą liczbę elementów na dwie równe części. Zna liczebniki porządkowe (pierwszy, drugi, trzeci itp.).

Zna figury geometryczne, potrafi dokonać prostej klasyfikacji elementów. Potrafi zdanie podzielić na kilka wyrazów.

Dzieli słowa na sylaby.

Potrafi w wyrazach podać pierwszą samogłoskę i spółgłoskę. Potrafi z podanych sylab złożyć wyraz.

Rozpoznaje litery drukowane, potrafi je odwzorować. Potrafi wskazać w tekście określone litery.

Czyta proste wyrazy.

Czyta zdania lub krótki tekst.

Lubi słuchać opowiadań, rozumie treść i potrafi ją opowiedzieć. Prawidłowo ujmuje stosunki przestrzenne.

2. zauważone trudności

Nie liczy nawet do pięciu (10). Niechętnie liczy.

Często myli się przy liczeniu do pięciu elementów (do 10 elementów). Nie zawsze podaje prawidłowo liczbę elementów w zbiorze.

Myli się w dodawaniu i odejmowaniu w granicach do 5 na konkretach. Ma trudności w rozumieniu pojęć: mniej – więcej.

Myli podobne figury geometryczne.

Nie potrafi skojarzyć kształtu figury z odpowiednią nazwą. Ma duże trudności z klasyfikowaniem elementów.

Niechętnie słucha czytania książek, nie zawsze rozumie przeczytaną treść. Ma trudności w wydzielaniu wyrazów w zdaniu, sylab w wyrazach.

Nie wysłuchuje głosek na początku wyrazów. Mimo ćwiczeń nie różnicuje kształtów liter. Myli litery podobne kształtem do siebie.

Litery pisze w odbiciu lustrzanym. Przestawia elementy szlaczków i liter.

Nie kojarzy litery z dźwiękiem jej odpowiadającym. Nie próbuje czytać.

Niechętnie odwzorowuje kształty liter. Niechętnie buduje i układa wg wzoru.

Ma trudności w szukaniu różnic w podobnych obrazkach.

Nie lubi oglądania książek. Myli strony prawo-lewo.

Ma trudności w rozumieniu zależności przestrzennych.

W nauczonych wierszach nie zawsze utrzymuje rym i rytm.

3. podjęte lub potrzebne działania wspierające potrzeby dziecka

Prowadzono dodatkowe ćwiczenia i zabawy w liczeniu na konkretach.

Prowadzono dodatkowe zabawy i ćwiczenia spostrzegania wzrokowego, zabawy z określeniem stosunków przestrzennych.

Prowadzono ćwiczenia spostrzegania słuchowego, konieczne są dalsze zajęcia tego typu. Sugerowano konsultację w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Dziecko od początku roku szkolnego powinno być objęte terapią i ćwiczeniami spostrzegania wzrokowego i słuchowego.

Konieczne są dodatkowe ćwiczenia związane z liczeniem.

4. wskazówki dla rodziców

Kontynuowanie w domu ćwiczeń w zakresie liczenia (przeliczanie, dodawanie i odejmowanie na liczmanach, dzielenie elementów na równe liczbowo części).

Zabawy klockami – figurami geometrycznymi. Zabawy z rozpoznawaniem i rozróżnianiem liter. Domino sylabowe.

Czytanie dziecku krótkich tekstów i sprawdzanie, czy dziecko je zrozumiało. Zabawy ruchowe rytmiczne.

Granie w gry planszowe.

3. Sprawności motorycznej i koordynacji wzrokowo-ruchowej:

   1. mocne strony dziecka

Porusza się zwinnie, ruchy płynne, skoordynowane. Dobrze utrzymuje równowagę.

Lubi zabawy ruchowe.

Prawidłowo posługuje się ołówkiem.

Przyjmuje prawidłową postawę przy rysowaniu. Lubi rysować i kolorować.

Rysowane szlaczki utrzymuje w liniaturze. Prawidłowo odwzorowuje figury geometryczne.

Samo próbuje pisać litery pisane i pisze je we właściwym kierunku. Poprawnie pisze kształty liter.

Dobrze wycina nożyczkami.

Lubi zabawy z plasteliną, chętnie lepi figurki.

2. zauważone trudności

Unika zabaw ruchowych.

Niechętnie chodzi na zajęcia rytmiczne.

Nie wchodzi prawidłowo na szczeble drabinek. Porusza się dość ciężko, niezgrabnie.

Ma trudności z utrzymaniem równowagi przy wykonywaniu przysiadów. Ma trudności z utrzymywaniem równowagi przy skakaniu na jednej nodze. Kładzie się na stoliku przy rysowaniu.

Często zmienia pozycję. Ruchy nie są skoordynowane.

Nieprawidłowo trzyma ołówek, nieprawidłowe ułożenie ręki przy rysowaniu. Nie lubi rysować i kolorować.

Rysunki są typowe dla dzieci młodszych wiekiem.

Zniekształca szlaczki.

Ma trudności w mieszczeniu się w liniaturze. Niechętnie odwzorowuje litery pisane.

Linie proste kreśli od dołu w górę.

Owale rysuje w nieprawidłową stronę mimo wielu ćwiczeń.

Ręka szybko się męczy – przerywa często rysowanie i narzeka na ból ręki. Ma trudności z wycinaniem.

Niechętnie lepi z plasteliny.

Woli wypełniać kontury plasteliną niż samodzielnie coś lepić. Często zmienia rękę przy rysowaniu lub lepieniu.

Buduje proste budowle z klocków, wyższe wieże szybko przewracają się. Obniżona jest koordynacja ruchów rąk i koordynacja wzrokowo-ruchowa.

3. podjęte lub potrzebne działania wspierające potrzeby dziecka

Zachęcano dziecko budowania z klocków różnego typu, do wylepiania i lepienia z plasteliny, do wycinania, nawlekania korali.

Zachęcano dziecko do kolorowania małych powierzchni i malowania pędzlem większych. Dziecko rysowało po śladzie linie faliste, poziome i pionowe, rysowało rogi w labiryntach. Ćwiczenia rąk i rysowanie odbywały się prawie codziennie, ale dziecko poczyniło małe postępy.

4. wskazówki dla rodziców

Dziecko codziennie powinno ćwiczyć ręce, powinno jednak pracować krótko, tak, by ręce nie zmęczyły się zbytnio.

Powinno: wycinać, wylepiać, rysować, malować za pomocą farb, mazaków (mały nacisk i mniejsze zmęczenie rąk), ołówka i różnych kredek.

Może rysować z odpowiednią nasadką albo używać grubszych lub trójkątnych kredek, dziecko powinno być zachęcane i chwalone za wysiłek.

4. Samodzielności, w tym umiejętności wykonywania czynności samoobsługowych:

   1. mocne strony dziecka

Dziecko samodzielne przy czynnościach higienicznych. Samo je, rozbiera się i ubiera również w odzież wierzchnią. Samodzielnie zakłada różne typy obuwia.

Pamięta o potrzebie mycia rąk i zębów. Poprawia odzież, aby wyglądać schludnie.

Utrzymuje porządek wokół siebie, sprząta kredki, zabawki. Jest samodzielne jako dyżurny.

Jest zdecydowane w wyborze zabaw i zabawek.

Samodzielnie planuje treść rysunków i innych prac plastycznych. Jest samodzielne w wykonywaniu poleceń nauczyciela.

Pamięta o zasadach zachowania się, o rozkładzie zajęć w przedszkolu. Samo zgłasza złe samopoczucie nauczycielowi.

2. zauważone trudności

Ma trudności w samodzielności przy czynnościach higienicznych. Czasem prosi o pomoc przy czynnościach higienicznych.

Nie zawsze samodzielnie spożywa posiłki – czasem potrzebuje zachęty. Ma trudności w pełnym samodzielnym rozbieraniu i ubieraniu się.

Ma kłopoty w ubieraniu się (czapka, szalik, obuwie). Nie jest samodzielne w planowaniu zabaw.

Nie podejmie decyzji co ma rysować, lepić.

W wielu sytuacjach szuka potwierdzenia i aprobaty nauczyciela. Nie jest pewne poprawności wykonywanych czynności.

Nie potrafi samodzielnie ocenić swej pracy.

Często domaga się pomocy w czasie pełnienia dyżuru w przedszkolu. Ma kłopoty z dostosowaniem się do rozkładu zajęć w przedszkolu.

3. podjęte lub potrzebne działania wspierające potrzeby dziecka

Zachęcano i stymulowano dziecko do samodzielności.

Dawano dziecku więcej czasu na wykonanie różnych czynności (rysowanie, lepienie, zabawy klockami; na ubieranie się itp.).

Nadal należy dziecko zachęcać w szkole i w domu, chwalić nawet za małe osiągnięcia, zachęcać do pomocy.

4. wskazówki dla rodziców

Należy zachęcać dziecko do samodzielności, nie pomagać zbytnio i nie wyręczać dziecka w różnych czynnościach.

Należy dawać dziecku więcej swobody w wyborze zabaw, zajęć.

Nie należy zbytnio krytykować dziecka za efekty samodzielnych zajęć.

Nie należy wykazywać dziecku jego nieudolności i braku wiary w możliwości dziecka. Samodzielności sprzyja: własne łóżko, samodzielne zasypianie, samodzielna kąpiel i mycie; obowiązki w domu.

2. Potrzeby rozwojowe dziecka, w tym zauważone predyspozycje, uzdolnienia

1. opis

Dziecko ma dużą potrzebę ruchu – szuka możliwości biegania, skakania.

Dziecko ma potrzebę akceptacji – domaga się zwracania na niego uwagi, chwalenia; podkreślania, że jest lubiane.

Dziecko ma niezaspokojoną potrzebę bezpieczeństwa – źle znosi rozstania z bliskimi, stale szuka bliskości z nauczycielem.

Dziecko ma niezaspokojoną potrzebę uznania – stale domaga się pozytywnej oceny swej pracy (rysunków, ulepianek, budowli z klocków), ma potrzebę dominowania i pouczania dzieci.

Ma potrzebę opiekowania się innymi – pomaga słabszym rówieśnikom, podlewa kwiatki, interesuje się akwarium.

Dziecko ma uzdolnienia plastyczne – dużo i chętnie rysuje.

Ma uzdolnienia muzyczne – lubi śpiewać, ma dobry słuch i poczucie rytmu.

Dziecko ma uzdolnienia matematyczne – dobrze liczy, inicjuje zabawy w sklep, w układanie w magazynie (przelicza przedmioty).

Ma dużą wyobraźnię przestrzenną – konstruuje ciekawe budowle z klocków, piasku i innych materiałów.

Ma dużą wyobraźnię i fantazję – tworzy własne bajki, opowiadania. Dobrze opowiada, ma duży zasób słów.

Lubi zagadki i rebusy, lubi czytanie książek. Samodzielnie czyta dość płynnie książeczki.

2. podjęte lub potrzebne działania służące ich rozwijaniu

Rozmawiano z rodzicami na temat potrzeb dzieci, tworzono sytuacje wychowawcze celem zaspokojenia potrzeb.

Dzieci grały różne role odpowiadające ich potrzebom w inscenizacjach. Zachęcano dzieci do rozwijania zainteresowań w czasie dowolnych zajęć i zabaw.

Dziecko korzystało z dodatkowych zajęć muzycznych, plastycznych, rytmicznych na terenie przedszkola.

3. wskazówki dla rodziców

Przekazywano informacje o potrzebach dzieci, omawiano tworzenie w domu sytuacji wychowawczych sprzyjających zaspokojeniu potrzeb dziecka.

Podawano informacje o możliwościach i potrzebach rozwijania uzdolnień, warto dziecko zapisać na zajęcia plastyczne, językowe, muzyczne, aktorskie, sportowe itp.

3. Dodatkowe spostrzeżenia o dziecku:

Dobrze skupia uwagę, spokojne na zajęciach i zainteresowane nimi, dziecko wrażliwe emocjonalnie – wzrusza się i płacze przy niektórych bajkach i opowiadaniach.

Lubi układać historyjki – potrafi wnioskować.

Dziecko jest aktywne na zajęciach – często zgłasza się do odpowiedzi, wypowiada się zdaniami poprawną polszczyzną, ma duży zasób słów.

Bardzo chętnie pomaga w różnych czynnościach w przedszkolu.

Dziecko szybko męczy się zajęciami – rozprasza się i potrzebuje odpoczynku.

Dziecko jest bardzo ruchliwe – trudno mu usiedzieć spokojnie – wierci się, często zmienia pozycję.

Ma kłopoty ze skupieniem uwagi, krótko skupia uwagę. Czasem jest tak pobudliwe, że trudno jest je zdyscyplinować.

Dziecko ma utrzymującą się mimo ćwiczeń logopedycznych wadę wymowy. Mówi zbyt szybko, a przez to mało zrozumiale.

Mówi bardzo głośno (warto sprawdzić dziecku słuch).

2