RACJONALNE WYKORZYSTANIE ZASOBÓW

NATURALNYCH

Racjonalne wykorzystanie zasobów, gospodarowanie zasobami naturalnymi w taki sposób, aby nie naruszyć równowagi naturalnej środowiska (równowaga ekologiczna), a zarazem zaspokoić zapotrzebowanie na nie.

Postępowanie w przypadku każdego elementu środowiska czy rodzaju zasobów powinno być różne, uwzględniające ich specyfikę, np. odnawialność, wpływ na inne elementy, itp.

Przez miliony lat przyroda rządziła się własnymi prawami. Środowisko naturalne samo dbało o równowagę i porządek. Ziemia samoistnie pozbywała się nadmiaru wody, zwierzęta w walce o egzystencję zachowywały odpowiednią liczebność gatunków, rośliny dostosowywały się do warunków klimatycznych. Człowiek korzystał z zasobów i bogactw ziemi, uważając to za rzecz naturalną. Ziemia dostarczała człowiekowi pokarmu, schronienia, umożliwiała higienę i ukazywała swoje piękno. Człowiek pierwotny korzystał z dóbr natury nie zmieniając ich, brał tyle ile musiał i nic ponadto; nie zmieniał środowiska, lecz starał się je szanować. W ciągu ostatnich dwóch stuleci człowiek zakłócił naturalny porządek i równowagę, gwarantujące istnienie życia na Ziemi. Zwiększony popyt na zasoby naturalne wywołany rosnącą liczebnością populacji powoduje posuwającą się wciąż degradację środowiska. Proces ten wydaje się być nieuchronny i niemożliwy do zatrzymania.

Nigdy jeszcze Ziemia nie była w takim niebezpieczeństwie, jak obecnie. Biosfera, w skład której wchodzi warstwa powietrza wokół Ziemi, gleba, skały i wody, zamieszkiwane przez istoty żywe, jest przez człowieka stale dewastowana . Nie zdawał sobie on sprawy z tego, że jeśli w dalszym ciągu będzie w ten sposób eksploatował zasoby Ziemi prawdopodobnie nie starczy ich dla przyszłych pokoleń. Badania dowodzą, iż jeśli proces dewastacji będzie kontynuowany, wkrótce jedynymi wolno żyjącymi istotami na Ziemi pozostaną szczury, muchy, wróble i karaluchy. To bardzo drastyczne diagnozy, mimo to nie wszyscy starają się temu zapobiec. Dewastacja środowiska postępuje niezmiernie szybko, ponieważ społeczeństwa krajów bogatych i uprzemysłowionych nie zawsze traktują zasoby naturalne naszego globu jako bogactwo ogólnoświatowe, mające służyć zaspokojeniu potrzeb całej ludzkości, lecz jako własne, prywatne źródło pieniędzy . Zbyt często działalności eksploatacyjnej przyświecają chęć wzbogacenia się i wygoda niewielkich grup ludzi. W miarę jednak jak kraje rozwijające bogacą się, one też chcą korzystać z tych zasobów i starają się robić to w jak najkrótszym czasie, nie patrząc na ponoszone przez środowisko straty. Wielu ludzi ubolewa nad ceną, jaką ludzkość i środowisko naturalne Ziemi musiało zapłacić za cywilizacyjne udogodnienia, ale nikt nie chce zrezygnować z wysokiego standardu życia. Coraz częściej ludzie starają się uciec od „dobrodziejstw cywilizacji”, aby móc obcować z nieskażoną ręką ludzką przyrodą. Miejsc takich na Ziemi jest jednak coraz mniej i coraz trudniej je znaleźć. Sytuacja nie zmieni się, jeśli nie zdecydujemy się na ograniczenie naszych potrzeb tak, aby dać szansę milionom innych stworzeń, które wraz z nami zamieszkują tę planetę. Zasoby Ziemi dzielą się na niewyczerpywalne, wyczerpywalne- odnawialne i wyczerpywalne- nieodnawialne.

Zasoby niewyczerpywalne, jak powietrze i woda, nie kończą się, ale ich jakość może się obniżać. Głównym powodem są zanieczyszczenia emitowane do atmosfery, czy ścieki odprowadzane do rzek.

Zasoby wyczerpywalne - odnawialne, czyli lasy i gleba, odtwarzają się, ale wymaga to czasu.

Zasoby wyczerpywalne - nieodnawialne, którymi są węgiel i ropa naftowa, po wykorzystaniu nie mają zdolności do odnowienia. Szczególnej ochronie powinny podlegać przede wszystkim zasoby nieodnawialne, zarówno w sferze przyrody nieożywionej jak i w odniesieniu do poszczególnych gatunków.

• Aby nie pogłębiać dalszej degradacji otoczenia, człowiek powinien racjonalnie wykorzystywać środowisko. - Korzystanie z zasobów naturalnych powinno być rozsądne, dobrze przemyślane, dostosowane do potrzeb rozwijającego się społeczeństwa i gospodarki, ale jednocześnie prowadzone w sposób niezagrażający przyrodniczym podstawom egzystencji. Zgadza się z tym, że ludzie potrzebują różnych surowców naturalnych, np. kruszywa do budowy dróg, węgla i ropy naftowej jako nośników energii czy skał wapiennych do produkcji. Są jednak obszary szczególnie cenne pod względem przyrodniczym, które należałoby wyłączyć z eksploatacji, by zachować choćby ich walory krajobrazowe. -Pozyskując surowce w jednym miejscu, co zawsze łączy się z degradacją środowiska, w innym trzeba wprowadzać przyrodniczą kompensację. Tereny po eksploatacji należy możliwie jak najszybciej poddawać zabiegom rekultywacji.Musimy pamiętać, że przyroda sama potrafi o siebie zadbać, a nawet częściowo zregenerować się, pod warunkiem, że nie będziemy jej w tym przeszkadzać, ani bezsensownie jej niszczyć . Musimy nauczyć się szanować środowisko naturalne, dzięki któremu żyjemy na tej planecie. Jeśli będziemy w ten sposób postępować, to może natura odpłaci nam tym samym i oszczędzi nam katastrof i klęsk żywiołowych, a co za tym idzie, nasze życie będzie ustabilizowane i nie będziemy musieli obawiać się o własne życie i dorobek.Trzeba pamiętać, że przez powodzie, huragany, trzęsienia ziemi, pożary itd. Ziemia odpłaca nam nasze złe wobec niej postępowanie. Jeśli my będziemy opiekować się planetą, ona również będzie się o nas troszczyć.