Podstawowym aktem prawnym regulującym działania w zakresie zarządzania kryzysowego jest:
Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym
Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o zarządzaniu kryzysowym
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2006 r. o zarządzaniu kryzysowym
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2006 r. o stanie wyjątkowym
Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej, będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która nie polega na:
zapobieganiu sytuacjom kryzysowym
reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej
odtworzeniu gotowości mobilizacyjnej sił zbrojnych
usuwaniu skutków sytuacji kryzysowej
Fazami zarządzania kryzysowego są:
zapobieganie, przygotowanie, reagowanie, finansowanie
zapobieganie, przygotowanie, reagowanie, odbudowa
współpraca, przygotowanie, reagowanie, odbudowa
zapobieganie, doposażenie, reagowanie, odbudowa
Na terytorium Polski zarządzanie kryzysowe sprawuje:
Prezydent
Rada Bezpieczeństwa Narodowego
Premier
Rada Ministrów
Systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców, to:
infrastruktura techniczna
infrastruktura krytyczna
infrastruktura kryzysowa
infrastruktura społeczna
Plany zarządzania kryzysowego tworzy się na szczeblu:
krajowym, wojewódzkim, powiatowym, gminnym
wojewódzkim, powiatowym, gminnym
krajowym
rejonowym
Raportu o zagrożeniach dla bezpieczeństwa narodowego nie sporządza:
premier
minister kierujący działem administracji rządowej
kierownik urzędu centralnego
wojewoda
Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie powiatu jest:
starosta
zarząd powiatu
rada powiatu
komitet centralny
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa to:
państwowa jednostka budżetowa podległa Prezydentowi RP, pełniąca funkcję krajowego centrum zarządzania kryzysowego
państwowa jednostka budżetowa podległa Prezesowi Rady Ministrów, pełniąca funkcję krajowego centrum zarządzania kryzysowego
zakład budżetowy podległy Prezesowi Rady Ministrów, pełniąca funkcję krajowego centrum zarządzania kryzysowego
państwowa jednostka budżetowa podległa Prezesowi Rady Ministrów, pełniąca funkcję krajowego organu opiniodawczo-doradczego w sprawach zarządzania kryzysowego
Organem opiniodawczo doradczym w sprawach zarządzania kryzysowego na szczeblu centralnym jest:
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa
Rada Ministrów
Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego
Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego
Zestawienie potencjalnych zagrożeń ze wskazaniem podmiotu wiodącego przy ich usuwaniu oraz podmiotów współpracujących to:
mapa ryzyka
siatka ryzyka
raport cząstkowy
siatka bezpieczeństwa
Stanem nadzwyczajnym nie jest:
Stan wojenny
Stan wojny
Stan wyjątkowy
Stan klęski żywiołowej
Na jak długo można wprowadzić stan klęski żywiołowej:
na czas nieokreślony
na czas określony, niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłużej jednak niż na 30dni
na czas określony, niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłużej jednak niż na 60dni
na czas określony, niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie krótszy jednak niż na 60dni
Kto może wprowadzić stan wojenny:
Prezydent RP wydając rozporządzenie na podstawie uchwały RM i w ciągu 48 godzin przedstawiając je Sejmowi
Prezes Rady Ministrów wydając rozporządzenie na podstawie uchwały RM i w ciągu 48 godzin przedstawiając je Sejmowi
Prezydent wydając rozporządzenie na podstawie uchwały RM i w ciągu 48 godzin przedstawiając je Sejmowi i Senatowi
Prezydent wydając uchwałę na podstawie rozporządzenia RM i w ciągu 48 godzin przedstawiając ją Sejmowi