Labolatoria 1 10.10.10

T : ZIOŁA W FITOTERAPII I ŻYWIENIU ZWIERZĄT GOSPODARSKICH...

PODRĘCZNIKI :

* Rośliny lecznicze w weterynarii i zootechnice, red. A. Sadowska, W-wa 2003

* Skrypt : Zarys dietetyki weterynaryjnej, Wrocław 2002, red. Piotr Janowicz, M. Lewicka, Lesław Lewandowski.

ZALICZENIE :

zajęcia obowiązkowe

test albo forma pisemna

każdy musi przygotować temat wykładowy

Do czasu wynalezienia antybiotyków i leków syntetycznych podstawową rolę w profilaktyce i leczeniu chorób pełnily zioła.

W chwili pojawienia sie lekow syntetycznych ich ranga - poza niewielkimi wyjątkami - obniżyła sie do poziomu " chwastow ".

Na całym świcie jest ponad 20 tysięcy rodzajów roślin, które są używane w celach medycznych.

Wciaz jesyeśmy świadkami wytwarzania coraz to nowych produktów kosmetycznych i do pielęgnacji skóry na bazie przeróżnych skladników.

DODATKI PASZOWE :

W krajach UE do tej grupy skladników zalicza sie substancjie dodawane do pasz w celu poprawienia ich jakości lub też osiagnięcia określonych właściwości szczególnie pod względem wyglądu, zapachu, smaku, konsystencji i trwałości, oraz ze względów technologicznych żywieniowo - fizjologicznych lub dietetycznych.

ANTYBIOTYKI :

W latach 1949 - 1950 zaczęto dodawać antybiotyki do pasz dla zwierząt, głównie w USA i Wielkiej Brytanii. W latach osiemdziesiątych zwrócono uwagę, że antybiotyki oddziałowują na funkcje ukladu immunologicznego.

Okazalo sie, że większość antybiotyków działa immunosupresyjnie, czyli działa hamująco na czynności układu immunologicznego zmniejszając odpornośc zwierzat i ludzi na infekcje.

W związku z wprowadzeniem i powszechnym stosowaniem coraz większego asortymentu antybiotyków w sposób nieprawidłowy nastąpił wzrost zakażeń grzybami patogennymi, wirusami i chlamodiami.

Kolejnym następstwem dodawania antybiotyków do pasz i stosowaniem ich w przypadkach nieuzasadnionych jest pojawienie sie enzymów bakteryjnych inaktywujących antybiotyki.

Antybiotyki o szerokim zakresie działania hamuja rozwój wielu drobnoustrojów, także saprofitycznych, składających sie na fizjologiczną mikroflorę organizmu zwierząt i ludzi.

DYSBAKTERIOZA :

Szkodliwy wplyw antybiotyków na symbiotyczną mikroflorę organizmu zwierząt i ludzi.

Dysbakterioza prowadzi do zmian patologicznych błon sluzowych, nadkażeń i hipowitaminoz. Chorobowe zmiany w błonie śluzowej są powodem wystąpienia zespołu zaburzonego wchłaniania składników pokarmowych.

Objawem dysbakteriozy jest stan zapalnych śluzówki przełyku, żołądka, jelit oraz biegunka.

Od 1998r obowiązywał w UE zakaz dodawania do pasz antybiotyków, stosowanych w leczeniu ludzi.

Decyzja kończąca stosowanie antybiotykowych stymulatorów wzrostu z dniem 1 stycznia 2006r na terenie całej UE zmusiła naukowców i firmy paszowe do poszukiwania nowych stymulatorów wzrostu, o choćby zbliżonej skuteczności do antybiotyków paszowych...

Rozporządzenie ( WE ) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003r w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt.

NEGATYWNE DZIAŁANIE ANTYBIOTYKÓW :

* stopniowe i masowe uodpornianie sie bakterii poprzez tworzenie przez nie ciągle nowych szczepów, mutantów, oraz enzymow unieczynniających antybiotyki.

* hamujące działanie na układ odpornościowy ludzi i zwierząt.

* hamowanie badź całkowite niszczenie mikroorganizmow pożytecznych, czego konsekfencją jest występowanie wielu chorób glównie związanych z układem pokarmowym, oddechowym, krażenia i narządami ruchu.

ZIOŁA :

* FITONCYDY :

zawarte w ziolach są naturalnymi alternatywami antybiotyków, które zmniejszają skład ilościowy i jakościowy mikroflory przewodu pokarmowego, działając korzystnie na trawienie, przyswajanie składników pokarmowych, wzrost i rozwój zwierząt. Zapobiegają namnażaniu sie organizmów patogenicznych. Rosliny posiadające fitoncydy to m.in.:

- cebula

- czosnek

Zioła i preparaty ziołowe mogą stanowić alternatywę dla antybiotyków paszowych, mogą zapobiegać najczęściej występującym chorobom oraz łagodzić skutki choroby.

Taką rolę mogą spełniać skoncentrowane ekstrakty substancji czynnych ziół, a nie np. forma suszu, którego skuteczność daleko odbiega od antybiotyków.

Zioła w różnej formie polepszają smak i zapach paszy, modyfikują sklad ilościowy i jakościowy mikroorganizmów przewodu pokarmowego.

* POZYTYWNE DZIAŁANIE ZIÓŁ :

1) pobudzają one wydzielanie soków trawiennych, zwiększają apetyt i perystaltykę jelit oraz poprawiaja procesy wchłaniania składników pokarmowych.

2) poprawiają stan zdrowia poprzez działanie przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne, przeciwpasożytnicze i przeciwgorączkowe.

3) wykazują działanie mlekopędne, poprawiają walory smakowo - zapachowe produkcji pochodzenia zwierzęcego, dobrze barwią żółtka jaj.

4) wiażą mitotoksyny i redukują tworzenie sie amoniaku.

* ZASADY STOSOWANIA ZIOŁ :

- ziół nie można uważać za pasze zastępczą, ani też dodatkową, lecz jedynie za dodatek poprawiających czynności układu pokarmowego, układu krązenia, smak i zapach paszy.

- mieszanki ziołowe mogą zapobiegać najczęściej wystepującym chorobom oraz łagodzić skutki choroby.

- zioła i preparaty ziołowe mogą stanowić alternatywę dla antybiotykowych stymulatorów wzrostu, oraz dla syntetycznych kokcydiostatyków.

KOKCYDIOSTATYKI:

antybiotyki lub chemioterapeutyki dozwolone do stosowania u zwierząt, głównie drobiu, w profilaktyce lub leczeniu choroby zwanej kokcydiozą, wywoływanej przez pierwotniakiEimeria. Mogą działać kokcydiostatycznie (wstrzymywać rozwój pierwotniaków) lub kokcydiobójczo (zabijać pierwotniaki). Nie są wykorzystywane w leczeniu ludzi.

RODZAJE :

Wyróżniamy dwa rodzaje kokcydiostatyków:

• kokcydiostatyki jonoforowe (antybiotyki jonoforowe) – produkty fermentacji promieniowców z rodzaju Streptomyces[2], działają kokcydiostatycznie na Eimeria, poprzez zaburzenie transportu błonowego Na+, K+, Ca2+ i Mg2+

• kokcydiostatyki chemiczne – związki syntetyczne kokcydiostatyczne lub kokcydiobójcze, o różnym mechanizmie działania

Poszczególne antybiotyki jonoforowe różnią się między sobą wchłanianiem, dostępnością biologiczną, dystrybucją i metabolizmem u zwierząt, np. salinomycyna ulega bardzo szybko wydaleniu, podczas gdy kwas lasalowy (lasalocid) ma okres półtrwania wynoszący 36 godzin

KOKCYDIE :

klasa pasożytów z grupy apikompleksów. Są to jednokomórkowe pierwotniaki, pasożyty komórek krwi lub nabłonka przewodu pokarmowego kręgowców o mniej lub bardziej owalnym kształcie. Należą do nich m.in. Toxoplasma gondii, Cryptosporidium i gatunki z rodziny Eimeriidae.

KOKCYDIOZA :

Kokcydioza to chroniczna choroba wielu gatunków zwierząt, wywoływana przez pierwotniaki kokcidia. Powoduje ona stany zapalne błony śluzowej jelita cienkiego, w wyniku czego dochodzi do biegunek i oddawania nieuformowanego kału. Najbardziej narażone na chorobę są zwierzęta młode. Starsze psy i koty są nosicielami. W ich przypadku choroba przybiera zawsze przebieg przewlekły

Biologia pasożyta

Kokcydia są pasożytami bytującymi w nabłonku jelit. Są to jednokomórkowe pierwotniaki o mniej lub bardziej owalnym kształcie, a ich łacińska nazwa Eimeria przetłumaczona na język polski znaczy – „ziarenko”. Kokcydie to jeden z najbardziej widowiskowych przykładów wszechstronnej specjalizacji w świecie pasożytów. Charakterystyczną cechą biologii tych pasożytów jest bardzo skomplikowany, a równocześnie bardzo efektywny sposób rozmnażania, stąd często kokcydia są nazywane „ mistrzami w rozmnażaniu”. Jeden zarażony gołąb może wydalać dziennie od kilku do kilkuset milionów oocyst!

Źródła zakażenia

Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie oocyst, które wydalane są z kałem chorych zwierząt. Inną drogą zakażenia jest zjedzenie żywiciela paratenicznego. Najczęściej kokcydiozę roznoszą gołębie (od nich na 99% zaraziła się Kredka) i gryzonie, co nie znaczy że inne zwierzęta na nią nie chorują.

Objawy :

U większości zwierząt choroba przebiega bezobjawowo. Jednak przy silnej inwazji mogą pojawić się następujące objawy:
– osłabienie,
– biegunka,
– wymioty,
– spadek masy ciała,
– odwodnienie,
– spadek apetytu,
– śluz i krew w kale,
– sierść bez połysku (czasami wilgotna)

Diagnozowanie :

Aby zdiagnozować, należy wykonać badanie kału u lekarza weterynarii. Potwierdzeniem diagnozy jest inwazja oocyst stwierdzona w kale po przeprowadzonym badaniu.

5) asortyment surowców zielarskich jest tak duży, ze muszą one być odpowiednio dobrane pod względem składu chemicznego, botanicznego jak i właściwości farmakologicznych.

6) należy przy tym również uwzględnić interakcje antagonistyczne i synergizmy farmakologiczne jakie zachodza między poszczególnymi składnikami czynnymi obecnymi w ziołach. Dopiero takie mieszanki mogą stanowić dodatek paszowy dla zwierząt.

ZALETY STOSOWANIA PREPARATOW ZIOŁOWYCH :

* wielokierunkowość działania

* niezawodność w chorobach przewlekłych

* ogromne bogactwo witamin, enzymów, mikroelementów, biokatalizatorów i innych

* dobra tolerancja

* odpowiednio dobrane i stosowane nie wykazują skutków ubocznych