- strach, lęk |
- jest sama w pustym pokoju; mama się rozzłościła z powodu wypluwania jedzenia
|
|
- gniew |
- na córkę, za niedojedzone pożywienie |
- samotność |
- nie czuje się kochana przez matkę, tatuś wiecznie jest zapracowany i wraca późno |
|
- złość |
- Aurelia nie docenia starań mamy, jej pracy, aby dziewczynka miała wszystko
|
- obrzydzenie |
- ze strachu przed gniewem matki nie potrafi jeść (chowa jedzenie do kieszeni) |
|
- brak spontaniczności, oschłość |
- chce wejść do pokoju córki, ale nie potrafi się na to zdecydować; nie przytula dziewczynki, kiedy ona na to czeka
|
- niepokój |
- mama długo nie kładzie się spać, nie chce wejść do pokoju dziecka
|
|
- bezradność |
- nie umie rozmawiać z Aurelią, nie potrafi okazać jej uczuć |
- ulga i uspokojenie |
- Aurelia ma przy sobie maskotkę-Pieska, przy którym mija strach, ból brzucha; czuje się bezpieczna i kochana
|
|
- surowość (pedantyczność) |
- wszystko w domu Jedwabińskich musi być uporządkowane, czyste (biało-czarne) (tak-nie-nie ma barw pośrednich, uczuć też) |
- tęsknota |
- za matką, która będzie taka jak matki jej koleżanek (trochę zaniedbane, grube i bardzo wesołe) |
|
- samotność |
- nie umie porozumieć się z córką, nie ma z nią kontaktu; jest sama i dziecko, ponieważ mąż do późna pracuje |