Pamięć heterogeniczna

P. homogeniczna

Herostrates z Efezu – 'patron złej pamięci' (złej sławy)

Podział filozofów na platonistów i antyplatonistów (zgodnie z powiedzeniem jakoby ' europejska była przypisami do Platona')

Metafora jaskini – w jaskini podmiot upodabnia się do cieni

I. Problem innego świata

II. Problem ograniczeń wiedzy(diagnozy)

III. Problem terapii

4. Dlaczego człowiek który wyszedł z jaskini do niej wraca?

5. Czy wchodzić z wiedzą prawdziwą do jaskini (problem terapeutycznej mocy prawdy)

1. Spór o uniwersalia – skrajny realizm powszechnikowy , umiarkowany realizm pojęciowy, nominalizm (umiarkowany, konceptualizm), n. Skrajny (uniwersalia istnieją w umyśle)

Fizyka newtonowska odwołuje się do idealnych założeń

PKB jest terminem idealnym.

2. Człowieka ogranicza to, co go tworzy

   - język

   - płeć

   - status społeczny

   - itd.

   Wiedza jako czynnik różnicujący

Czy trzeba wracać do jaskini?

Platon jako komentator sztuki egipskiej

Wolność a odpowiedzialność i bezpieczeństwo

"Oferta religijna zastąpiła o. Filozoficzną"

Od Boga oddalają pożądliwości zmysłowe, podziw estetyczny i żądza bogactwa

Klemens z Aleksandrii "Który człowiek bogaty może być zbawiony"

Rodzaje tekstów: Teksty łatwe, trudne i teksty które wydają się łatwe, ale są trudne

Teksty łatwe to te, które łatwo zrozumieć

Teksty, które wydają się łatwe, ale są trudne, wydają się zrozumiałe, ale naprawdę nie są zrozumiałe

Czyż węże są szyjami tych łabędzi, co śpiewać nie chciały i wiecznie są żywe?

Mądrość ludzka a mądrość boska

Kiedy coś czytamy, czytamy to w jakimś świetle (światło której mądrości)

Odejście od schematu tak(niebo)-nie(piekło) w zachodnim chrześcijaństwie

Dynamizująca rola czyśćca

Wszechmoc a wszechwiedza Boga

Intelektualizm i woluntaryzm (w teologii)

Miłość ogranicza(?)

Doskonałość – statyczność u intelektualistów – doskonałe prawa są trwałe

Woluntaryści – Bóg zastępuje doskonałość inną doskonałością

Ideał woluntarystyczny położył grunt pod kulturę nowożytną – stałe, statyczne prawo boskie zastąpiono interpretacją pluralistyczną

Nie mogąc dotrzeć do rozumu boskiego woluntaryści (tu) zaczęli korzystać ze swojego rozumu

Relacja świat-rozum – powstanie nauki

Zmiany demokratyczne -

Kartezjusz – filozofia cechująca się pewnością. Kartezjusz zrywa z paradygmatem ontologicznym.

Metodyczny sceptycyzm zwrotem ku myśleniu. Bóg jest dobry, więc wyprowadziłby z błędnych wyobrażeń, a nie wyprowadza z wyobrażenia że świat istnieje, więc świat istnieje. Dualizm ontologiczny.

Nauka nie myśli o świecie jakościowo (kwalifikatywnie), a ilościowo (kwantytywnie)

Nauka gospodarzem świata (także duchowego)

Bóg Kartezjusza był "daleko" (porównując do wcześniejszych stanowisk)

Pascal "anachroniczny(nie nowożytny)" i Pascal-naukowiec(nowożytny)

2 Pascali filozoficznych -nadrzędny porządek serca nad porządkiem rozumu

Człowiek i wszechświat. Człowiek trzciną myślącą.

Zakład Pascala

Pascal był jansenistą. Albo świat, albo Bóg

Pascal – język programowania (?)

Samotność filozoficzna

Samotność religijna

Samotność nowożytna (związana z melancholią, depresjami)

Horror vacui – człowiek uciekając od pustki szuka szukania rzeczy

Samotność nadmiaru

Nieskończoność aktualna i potencjalna

Nieskończoność minimalizująca i addytywna(?)

Statyczny ideał prawdy – tak jak podstawowe sądy matematyczne podstawowe zagadnienia metafizyki były powtarzane i co najwyżej reinterpretowane

Alternatywne obrazy świata teorii naukowych – ciekawość nie jest już pierwszym stopniem do piekła

Bonizacja zła epistemologicznego. O niczym nie można powiedzieć, że jest obiektywnie prawdziwe (prawda ulega relatywizacji)

Bonizacja zła moralnego- nie ma złych ludzi

Pragmatyzacja

Mandeville – relatywizacja – bez złodziejstwa nie byłoby producentów krat, zabezpieczeń itd.

Bez pijaństwa zbankrutowaliby gorzelnicy,

Cierpienie odnoszące się do porządku moralno-transcendentalnego – nauki biologiczne i medyczne obalają ten pogląd

Bonizacja rzeczy złych z pktu widzenia estetyki- zaczyna się to od romantyzmu – np pojawia się groza. Sztuka rezygnuje z piękna

Bonizacja zła jako kryzys wartości albo spłycenie życia jako polepszenie sytuacji(np. nie skazuje się ludzi na karę śmierci)

Do bonizacji zła przyczyniła się m. in. Filozofia angielska

Hobbes – materializm metafizyczny, homo homini lupus est . Ludzie są egoistami i tylko maską jest altruizm Maski teatralizują życie.

Locke – celem filozofii nie jest poznawanie bytu, lecz pojęć za pomocą których poznajemy byt. Filozofia poglądem na człowieka. Dualizm epistemologiczny – doświadczenie rzeczy zewnętrznych i doświadczenie siebie samego czyli refleksja.

Postrzeganie wyprzedza refleksję, ale tak naprawdę refleksja jest pewniejsza.

Nie doświadczamy substancji, tylko jakichś cech. Skazuje tym Locke pojęcie substancji na zagładę

Dobro i zło zostają zrelatywizowane, jako że nawet jeśli istnieją, nie są poznawalne.

"Nie da się zaprzeczyć, że dobro i zło, obecne i nieobecne, wywiera wpływ na duszę człowieka, tym jednak, co od czasu do czasu sprawia bezpośrednio, że wola decyduje się na działanie, jest niepokój pożądania, zwróconego ku jakiemuś nieobecnemu dobru – bądź negatywnemu, jakim dla kogoś cierpiącego jest brak bólu, bądź pozytywnemu, jakim jest doznawanie przyjemności"

Berkeley -nominalista skrajny, nawet myśląc myślimy o konkretnych rzeczach, skrajny sensualizm (z aspektem ontologicznym), immanentyzm i immaterializm (nie istnieje substancja materialna bo jej nie doświadczamy – doświadczamy substancji duchowej) Esse est percipi – istnienie ma charakter efemeryczny. Świat bywa w ludzkich oczach, ale jest w oczach Boga

Hume – kauzalność wymyka się wrażeniom(jest tylko nawykiem myślenia)

2 pojęcia przyczyny

A->B (B zawsze występuje po A)

A->B (gdy A zawsze poprzedza B)

Obalenie pojęcia siły. "Ja" wiązką odczuć. Asocjacjonizm.

Rozum obalił w sposób wyraźny pojęcia kauzalności, siły i tożsamości podmiotu, ale instynktownie dalej używa się tych pojęć – dojście do biologizmu (człowiek musi kierować się instynktem)