1,4 Tzn. co do natury Boskiej (zestawienie Rdz 1,2; Iz 6,3), jako przeciwstawienie do poprzedniego "według ciała", tzn. co do natury ludzkiej. Por. J 1,14. Dziś przypuszcza się, że w. 3n są tekstem przedpawłowym - wyznaniem wiary pierwotnego Kościoła w synostwo Boże Chrystusa i pochodzenie ludzkie - jako Mesjasza - od Dawida. Przy tym zmartwychwstanie jest ujawnieniem Jego Bóstwa. Inni łączą zwrot "według Ducha Świętości" z Rz 8,11; 1 Tm 3,16; Hbr 9,14; 1 P 3,18, podkreślając udział Ducha Świętego w zmartwychwstaniu.

    1,14 Zob. 1 Kor 14,11.

    1,16 Dobra Nowina o Zbawicielu, który poniósł bolesną śmierć, była trudna do przyjęcia (por. 1 Kor 1,18.23). Wiersz ten stanowi niejako program dogmatycznej części listu.

    1,17 Ha 2,4 (por. Ga 3,11; Hbr 10,38). Sens cytatu: sprawiedliwość Boża niesie zbawienie tym, którzy zawierzą Bożym obietnicom. Trudny zwrot "od wiary... ku wierze", różnie tłumaczony (wiara ST i NT; wiara w fakty i wiara w obietnice rzeczy przyszłych) podkreśla zapewne nie tylko konieczność samej wiary, ale i jej postępu.

    1,20 Tekst klasyczny o poznawalności istnienia Boga (por. Mdr 13,1-9).

    1,23 Ps 106[105],20: "chwałą" jest tu jedynie godny uwielbienia majestat Boga.

    1,29nn Jest to rodzaj katalogu występków. Zachodzą one jeszcze w Rz 13,13; Mk 7,21n; 1 Kor 5,10n; 1 Kor 6,10n; 2 Kor 12,20; Ga 5,19nn; 2 Tm 3,2-5.