24

3/2003

KINO DOMOWE

− Systemy głośnikowe

Canton

MOVIE−20−X

Każda seria,

którą oferuje niemiecka

firma Canton, jest

bardzo rozbudowana,

i dotyczy to również

linii Movie, zawiera−

jącej satelitarne

zespoły głośnikowe

i aktywne subwoo−

fery. Wszystko

jasne − jak zresztą

sama nazwa serii

wskazuje − chodzi

o kino (domowe).

Średnie częstotliwości przetwarza

celulozowa “dziesiątka”, wysokie

zaś aluminiowo−manganowy tweeter

stosowany przez firmę Canton w

bardzo wielu − również znacznie

droższych − modelach kolumn.

W

W

W

W

W

szystkie głośniki można

kupić niezależnie, podobnie
moduły basowe. Producent,

a w ślad za nim polski dys−

trybutor, formuje jednak pewne rozwią−
zania, oferowane jako kompletne syste−
my. Takim zestawem jest właśnie

Movie

20−X, składający się z pięciu satelitów
Plus X oraz aktywnego subwoofera AS−
20. Jeszcze dla zobrazowania obfitości
panującej w linii Movie można wspo−
mnieć, że

Plus X to środkowy model se−

rii, dostępne są tańsze i mniejsze

Plus

MX i XS oraz droższe i większe Plus XL i
XXL. Ostatnie nie należą już do ma−
leństw: mają 30 cm wysokości, 20 cm
szerokości i tyle samo głębokości. Do
kompletowania różnych wariantów sys−
temowych Canton serwuje aż pięć ak−
tywnych subwooferów oraz dwa dodat−
kowe głośniki centralne.

Elementy zestawu nie prezentują się

zbyt efektownie. Satelity zamknięto w
standardowych w tej klasie cenowej,
plastikowych obudowach, choć ich sreb−
rny kolor sugerować może zastosowanie
metalu. Jest też jednak wersja czarna.
Subwoofer został oklejony winylową fo−
lią. Sposób wykonania maskownic sateli−
tów można już nazwać znakiem rozpoz−
nawczym Cantona − jest to drobno perfo−
rowany płat blachy. Srebrne

Plus X wy−

posażone są w szarą maskownicę, czar−
ne w czarną.

W satelitach zastosowano układ dwu−

drożny. Średnie częstotliwości przetwa−
rza 10−cm głośnik z celulozową membra−
ną wzmacnianą drobinami grafitu. Prze−
twornik wysokotonowy to standardowy
tweeter stosowany przez Cantona w
wielu modelach − 25−milimetrowa kopuł−
ka wykonana ze stopu aluminiowo−man−
ganowego. Membranę ukryto pod ochron−
ną siateczką, pod którą znajduje się rów−
nież okrągła soczewka akustyczna.

Choć w katalogu nie następuje roz−

różnienie modeli

Plus X, to jednostka

mająca status centralnej nieco się różni −
przetworniki posiadają ekranowanie
magnetyczne. Nie spotykamy go już w
satelitach lewym i prawym, a przecież w
wielu tego typu systemach ustawione
będą one blisko odbiornika TV.

Plus X nie są seryjnie wyposażone w

mocowania, ale posiadają nagwintowa−
ne otwory w obudowach, pozwalające
na użycie stojaków lub wieszaków ścien−
nych, które jednak trzeba dokupić od−
dzielnie. Satelity pracują w zamkniętych
obudowach. Do podłączenia przewodu
wykorzystywane są solidne, zakręcane,
niklowane terminale, które zostały tak
wkomponowane, by przeprowadzenie
przewodu nie sprawiało problemu.

Aktywny subwoofer

AS−20 demons−

truje duży wylot otworu układu rezonan−
sowego na przedniej ściance obudowy,

głośnik jest zainstalowany wewnątrz,
jest to więc konstrukcja pasmowo−prze−
pustowa z jedną komorą wentylowaną, a
drugą zamkniętą. Podobnie jak w sateli−
tach, membranę 20−cm głośnika wyko−
nano z celulozy wzmacnianej grafitem.

Obok regulacji poziomu znalazła się

płynna zmiana górnej częstotliwości gra−
nicznej − teoretycznie pomiędzy 80 a140 Hz.
Włącznik sieciowy obejmuje ciągłą pracę
oraz automatyczne włączanie i wyłącza−
nie. Wejścia i wyjścia wysokopoziomowe
zrealizowano na standardowych, zakrę−

canych terminalach. Wejście niskopo−

ziomowe jest stereofoniczne, towarzy−

szy mu takie samo wyjście. Wyposa−

żenie w tym zakresie jest więc bardzo

szerokie i pozwala podłączać subwo−

ofer i towarzyszące mu satelity na
wiele sposobów, choć obecnie naj−
popularniejszy, we współpracy z am−
plitunerem wielokanałowym, wyko−
rzysta tylko jedno wejście niskopo−
ziomowe dla dostarczenia sygnału
LFE.

25

3/2003

Laboratorium

rys. 1. PLUS X − charakterystyka modułu impedancji.

rys. 2. PLUS X − charakterystyki przetwarzania w zakresie

średnio−wysokotonowym, w płaszczyźnie poziomej, na osi

głównej i pod kątami 15

O

i 30

O

.

rys. 3. AS−20 − charakterystyki przetwarzania dla najniższej

i najwyższej pozycji regulatora górnej częstotliwości granicznej.

W kwestii impedancji zespołów sa−

telitarnych, kluczowej dla zdolności
współpracy z popularnymi amplitunera−
mi, konstruktorzy Cantona poszli na
dobrze wyważony kompromis, choć w
swoich danych ukryli go pod nic nie
mówiącym “4...8 ohm”. Minimalna war−
tość w całym pasmie akustycznym leży
na poziomie nawet nieco niższym od
4

Ω

(rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1), ale proszę się nie bać, ma

to miejsce w zakresie wysokich tonów,
gdzie występuje już niewielka część
mocy, natomiast w zakresie niskotono−
wym najniższy poziom to ok. 4,7

Ω

,

zgodzimy się więc określić impedancję
znamionową jako 6

Ω

, i zdecydowana

większość amplitunerów powinna to
wytrzymać, jednocześnie uzyskujemy
dobrą efektywność 86dB. Chociaż sa−
telita (o konstrukcji zamkniętej, z rezo−
nansem przy ok. 130Hz), na pewno nie
będzie gotów przetwarzać niskich to−
nów, to nie zawarto w nim odciążające−
go filtru górnoprzepustowego − kon−
struktor zdaje się na filtrowanie w pro−
cesorze.

Charakterystyka przetwarzania (rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2)

satelity jest dobrze zrównoważona w
zakresie średnich tonów, odczytujemy
+/− 3dB aż do 6kHz, powyżej pozwolo−
no trochę poszaleć głośnikowi wysoko−
tonowemu, który przy 10kHz daje ok.
6−dB podbicie.

Subwoofer działa poprawnie. Za−

kres regulacji górnej częstotliwości
granicznej jest bardzo niewielki − 95Hz
− 120Hz (przy spadku −6dB), ale właś−
nie tam powinno mieć miejsce przej−
ście między subwooferem a satelitami;
jak pokazuje poprzednia charakterysty−
ka, satelity Cantona z trudem, ale po−

*

*

*

*

*

wg danych producenta

Impedancja znam. satelity [

Ω

]

6

Efektywność satelity (2,83V/1m) [dB]

86

Moc znamionowa satelity

*

*

*

*

*

[W]

40

Moc wzm. subwoofera

*

*

*

*

*

[W]

60

Maks. natężenie subwoofera

(1m)[dB]

105

Dolna częstotliwość graniczna

[Hz]

48

Wymiary (WxSxG)[cm]
SATELITA

20x13x13

SUBWOOFER

36x24x45

WYKONANIE i FUNKCJONALNOŚĆ:

Mało przebojo−

we, ale przyzwoite wykonanie satelitek i subwoo−
fera, dobre przetworniki. Ekranowany tylko sate−
lita centralny, tylko wstępne przygotowanie do
różnych sposobów instalacji. Pełne wysposaże−
nie subwoofera.

OCENA:

dobra

LABORATORIUM:

Jeszcze nie idealna, ale jedna z

najlepszych charakterystyk wśród małych
satelitów, dobrze dopasowany subwoofer
o niezłych możliwościach. W tej cenie mogę się
zgodzić nawet na piątkę.

OCENA:

bardzo dobra

BRZMIENIE:

W stereo dźwięk lekki i przestrzenny,

z dodatkiem dobrze zintegrowanego basu.
W kinie nieco gęściej, ale nadal świetne plany
z przodu, choć słabsza płynność dookólna.

OCENA: (muzyka/kino)

dobra

+

/

dobra

+

DOBRA

+

OCENA KOŃCOWA:

MOVIE−20−X

Cena

[zł]

3400,−

Dystrybutor:

AUDIOFAN

winny sobie z tym poradzić. Dolna częs−
totliwość graniczna waha się w okoli−
cach 50Hz, trochę niżej dla niskiego od−
cinania, trochę wyżej dla wyższego.

Maksymalny poziom to umiarkowa−

ne, ale zadowalające dla takiego syste−
mu 105 dB.

Pomimo miniaturowych roz−

miarów satelitów, system Can−

ton legitymuje się odważnym

i obszernym dźwiękiem. Rozmach
uzyskano jednak nie dzięki klasycz−
nej potędze brzmienia − na to oczy−
wiście mikrusów nie stać − ale przy
użyciu rewelacyjnej przestrzenności.
Już w próbach z użyciem dwóch sate−
litów i subwoofera okazuje się, że pla−
ny rysowane są z wielką swobodą, a
jednocześnie zadowalającą dokład−
nością. Nawet dość wąskie ustawienie
pozwala na uzyskanie sceny o impo−
nującej szerokości. Również głębia
pokazywana jest przekonująco i do−
statecznie dokładnie. Dźwięki wydają
się lekkie, co przynosi dużą korzyść w
przypadku góry pasma, ale nie jest
już do końca akuratne w przypadku
średnicy, której wypełnienie często
jest niedostateczne. Subwoofer po−
trafi zapewnić odpowiednio głęboki
bas. Pojawiają się błędy we właściwej
kontroli, najniższe tony rozłażą się chwi−
lami, ale tym razem słabość koordynacji
niewiele przeszkadza w różnicowaniu
poszczególnych dźwięków, w tej ma−
terii subwoofer Canton jest zaskaku−
jąco przyjemny − może nie precyzyj−
ny, ale i nie nużący jednostajnością.

Włączenie pięciu satelitów i płyty

DVD nie zmienia brzmienia zasadni−
czo. Jednak przestrzenność jest wy−
rażana już w nieco inny sposób −
podstawowy ciężar informacyjny
przejmuje głośnik centralny. Przy wy−
raźnym wsparciu dwóch pozostałych
satelitów przednich otrzymujemy du−
żą i oczywistą bazę informacyjną. Ma−
leństwa Cantona efektownie kontra−
stują z ciężarem dialogów, które są
zdolne odtwarzać. Charakter średni−
cy pozostaje bez zmian, za to góra
zaczyna grać bardziej nosowo. Z jej
arsenału znikają dźwięczne i finezyj−
ne akcenty, ale jej nadal duża siła wy−
razu jest odpowiednia dla 5.1. Manka−
ment to natomiast niedokładność w
definiowaniu dookólnych efektów, zda−
rzają się wydarzenia, które słyszymy
najpierw z przodu, a za ułamek sekun−
dy z tyłu − bez właściwego, płynnego
przejścia. Bas pozostaje na tym sa−
mym poziomie co w stereo, zarówno
pod względem natężenia, jak i barwy
− pasuje jeszcze bardziej do 5.1 niż
do systemu stereofonicznego.

20−centymetrowy głośnik

niskotonowy pracuje w systemie bandpass. Wejścia i wyjścia

obejmują pełne komplety nisko− i wysokopoziomowe.