REGULACJA PRZEDNIEJ PRZERZUTKI

Przednia przerzutka w odróżnieniu od tylnej nie dostarcza raczej okazji do nerwów z
powodu nie prawidłowego działania. Raz dobrze ustawiona potrafi działać całymi
latami.

Jednak zdarza się, że i jej działanie trzeba poprawić. Jest to czynność dużo prostsza
od zmagań z tylnym, bardziej skomplikowanym bratem.

Cała zabawę zaczynamy od umieszczenia łańcucha na dużej koronce kasety i małej
zębatce korby. Śrubokrętem krzyżakowym kręcimy śrubą regulacyjną "L" (często
śrubki zdarzają się nie oznaczone - wypróbuj ich działanie), aż do momentu, gdy
wewnętrzna część wodzika znajdzie się w odległości 1 mm od łańcucha.

Następnie ustawiamy łańcuch na najmniejszej koronce kasety i na największej tarczy
z przodu. Śrubą regulacyjną "H" ustawiamy wodzik tak, aby jego zewnętrzna część
znalazła się 1 mm od łańcucha. Przy ustawionym najwyższym biegu z tyłu,
regulatorem linki przy manetce naciągnij linkę tak, aby przerzutka płynnie wciągała
łańcuch z małej na środkową tarczę. I w zasadzie wszystko powinno działać.

Pamiętaj wodzik musi być umieszczony równolegle do zębatek, a odległość
zewnętrznej płytki wodzika od zębów w pionie powinna wynosić między 2, a 4 mm.
Nowe przerzutki z reguły mają plastikową blokadę i naklejkę umożliwiającą
prawidłowe jej zamocowanie do ramy. :

REGULACJA TYLNEJ PRZERZUTKI

Denerwujący hałas przy zmianie przełożeń z tyłu? Klikasz manetką, a przerzutka
zastanawia się co ma zrobić? łańcuch skacze po koronkach, albo jeszcze gorzej,
spada z kasety?

W sumie jeździć to się da, ale co to za przyjemność. Sprawny rower to taki o którym
zapominasz podczas jazdy, że istnieje! A nieposłuszna tylna przerzutka to tylko efekt
niedbalstwa. Chwila cierpliwości i wszystko będzie cacy, a parę złotych
zaoszczędzone na serwisie można spożytkować na chłodne piwko (bezalkoholowe
oczywiście, cha, cha!!!).

Całe potrzebne narzędzia w tym wypadku sprowadzają się do śrubokręta
krzyżakowego, jednego klucza allena i sprawnych palcy. A tak w ogóle to pewnie
jeszcze nie zdradziłem tajemnicy, że zajmiemy się teraz regulacją przerzutki tylnej.
Jeśli ciągle tu jesteś to zacznijmy od tego, że musisz sprawdzić stan linki i najlepiej
odrobinę przesmarował ją.

Zwróć też uwagę na pancerze. Jeśli któryś jest załamany lub zgnieciony, wymień go.
Właściwą zabawę zaczynamy od zrzucenia manetką łańcucha na najmniejszą
zębatkę. Luzujemy śrubę zaciskową linki. Kółka napinacza przerzutki powinny
znaleźć się w linii zewnętrznej krawędzi małej zębatki. Jeśli tak nie jest to trzeba

chwycić w rękę wspomniany wcześniej śrubokręt i pokręcić śrubką "H" umieszczoną
w korpusie przerzutki.

Jeśli kołka znajdują się na lewo od właściwego położenia, kręcimy śrubką w lewo,
jeśli kołka uciekają na zewnątrz (w prawo), kręcimy w prawo. Teraz zajmiemy się
śrubką "L". Popchnij przerzutkę do oporu w stronę koła, a drugą ręką przełóż łańcuch
na największą zębatkę kasety. Tym razem w przypadku, gdy kółko znajduje się na
lewo od środka zębatki, kręcimy śrubką "L" w prawo i odwrotnie jeśli kółko odbiega w
lewo, kręcimy w prawą stronę.

Jeśli wszystko jest OK, zakręć korbami, łańcuch powinien wrócić na najmniejszą
zębatkę. Jeśli tam spoczywa, możesz spokojnie odłożyć śrubokręt i naciągając linkę
dokręcić śrubę zaciskową. Reszta to już prawdziwa ręczna robota. Pokręć korbami
na najwyższym przełożeniu.

Jeśli łańcuch hałasuje i usiłuje spaść z kasety pokręć regulatorem linki w lewo. W
przypadku, gdy usiłuje się wdrapać na większą zębatkę pokręć w prawo. Jeśli jest już
cicho jak makiem zasiał, spróbuj wrzucić łańcuch o "ząbek" wyżej z tyłu. Jeśli
łańcuch wskoczył, ale słyszysz jego tarcie o trzecią zębatkę, kręć regulatorem w
prawo po ćwierćobrotu do ustania ocierania.

Jeśli nie udało Ci się jednak wrzucić łańcucha na drugą zębatkę kręć w ten sam
sposób regulatorem w lewo. W zasadzie teraz należy sprawdzić pod domem czy
wszystkie przełożenia chodzą jak należy.

Niestety pod obciążeniem jeźdźca nie wszystko musi działać tak jak na sucho w
domu. W czasie jazdy możesz pobawić się regulatorem znajdującym się, przy
manetce (z wyczuciem). Oczywiście możesz się spotkać z innymi metodami
regulacji. Niektórzy np. zalecają regulację między drugą, a trzecią zębatką. Pewnie
każda z tych metod jest dobra, bo prowadzi do tego samego skutku - pewności
zmiany przełożeń.