„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Jacek Szydłowski

Zarządzanie programem telewizyjnym
313[07].Z3.01

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji

–

Państwowy Instytut Badawczy

Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
dr inż. Marcin Chrzan
mgr inż. Paweł Pirosz



Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Jacek Szydłowski



Konsultacja:
mgr Robert Nowakowski








Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 313[07].Z3.01
,,Zarządzanie programem telewizyjnym”, zawartego w modułowym programie nauczania dla
zawodu technik organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

4

3. Cele kształcenia

5

4. Przykładowe scenariusze zajęć

6

5. Ćwiczenia

11

5.1 Planowanie programu telewizyjnego

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2 Struktura programu telewizyjnego

13

5.2.1. Ćwiczenia

13

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

15

7. Literatura

27

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik organizacji produkcji filmowej
i telewizyjnej 313[07].

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemu mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
intelektualnych i praktycznych,

−

ewaluację osiągnięć ucznia (dwa przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego),

−

wykaz literatury.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami, ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, takich jak: pokaz
z objaśnieniem, różne formy dyskusji dydaktycznej, inscenizacji, przypadków oraz wycieczek
dydaktycznych. Zastosowane metody nauczania powinny:

−

rozwijać samodzielność myślenia i działania uczniów,

−

aktywizować ucznia do samodzielnego rozwiązywania problemów lub zadań,

−

uczyć stosowania zdobytej wiedzy w praktyce.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Schemat układu jednostek modułowych

313[07].Z3.01

Zarządzanie programem

telewizyjnym

313[07].Z3.02

Planowanie produkcji

audycji telewizyjnej

313[07].Z3

Organizacja produkcji

telewizyjnej

313[07].Z3.03

Przygotowanie i organizacja

produkcji audycji telewizyjnej

313[07].Z3.04

Prowadzenie dokumentacji

finansowej związanej z produkcją

audycji telewizyjnych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

współpracować w grupie,

−

przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy podczas zajęć w pracowni,

−

selekcjonować, porządkować i przechowywać informacje,

−

dokumentować i notować informacje,

−

czytać ze zrozumieniem akty prawne,

−

analizować teksty źródłowe aktów prawnych,

−

wyszukiwać i przetwarzać informacje,

−

obsługiwać komputer w stopniu podstawowym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować podstawowe pojęcia związane z produkcją telewizyjną,

−

scharakteryzować budowę układu ramowego programu stacji telewizyjnej,

−

zaplanować etapy produkcji programu telewizyjnego,

−

wskazać źródła finansowania programu telewizyjnego i produkcji audycji telewizyjnych,

−

scharakteryzować koszty produkcji programu telewizyjnego,

−

scharakteryzować budżet programu telewizyjnego,

−

rozróżnić nadawcę telewizyjnego, operatora telewizji kablowej od producenta,

−

wskazać

i

scharakteryzować

jednostki

organizacyjne

w

stacji

telewizyjnej

odpowiedzialnych za program telewizyjny,

−

scharakteryzować prawne aspekty zawartości emitowanych treści programowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca:.......................................................................
Modułowy program nauczania: Technik organizacji produkcji filmowej

i telewizyjnej

Moduł :

Organizacja produkcji telewizyjnej
313[07].Z3

Jednostka modułowa:

Zarządzanie programem telewizyjnym 313[07].Z3.01

Temat: Gatunki telewizyjne.

Cel ogólny: Zapoznanie uczniów z pojęciem: „gatunek telewizyjny” oraz nauczenie

samodzielnego klasyfikowania poszczególnych programów telewizyjnych do
określonych gatunków, takich jak np.: wiadomości telewizyjne, teleturniej, film
policyjny, reality show, reklama telewizyjna czy telenowela.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

wyjaśnić pojęcia: audycja telewizyjna, gatunek telewizyjny, ramówka, program
telewizyjny,

−

wymienić gatunki telewizyjne,

−

rozróżnić formy audycji telewizyjnych,

−

opracować podział audycji, w zależności od różnych kryteriów podziału,

−

scharakteryzować audycję telewizyjną i zakwalifikować do określonego gatunku.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

metoda sytuacyjna,

−

pokaz łączony z przeżyciem.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca indywidualna,

−

praca w grupach 2-3 osobowych,

Czas: 2 godziny dydaktyczne (2 x 45 minut).

Środki dydaktyczne:

−

przybory do pisania, kartki papieru,

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela,

−

prezentacja przedstawiająca podział audycji,

−

rzutnik multimedialny,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

Przebieg zajęć:
1.

Przynajmniej tydzień przez planowanymi zajęciami prosimy uczniów o sporządzenie
w domu listy 10 ulubionych programów telewizyjnych oraz zwięzłe opisanie, dlaczego
znalazły się one na liście.

−

Uczniowie zastanawiają się również, do kogo adresowane są te programy (różne grupy

wiekowe: dzieci, młodzież, dorośli; płeć: kobiety, mężczyźni; zainteresowania:
programy kulinarne, polityczna, wędkarskie, związane z modą; wykonywany zawód:
rolnicy, inżynierowie, nauczyciele).

−

Następnie każdy uczeń samodzielnie próbuje pogrupować programy z listy tak, by

w obrębie jednej kategorii znalazły się – jego zdaniem – programy najbardziej do
siebie podobne. Uczniowie określają kryterium/kryteria, jakim/jakimi kierowali się
przy tworzeniu poszczególnych grup.

−

Uczniowie tworzą osobną listę programów, które są chętnie oglądane przez ich

rodziców lub opiekunów. Zastanawiają się, jakie cechy tych programów i jakie
atrybuty ich odbiorców zadecydowały o takich preferencjach.

2.

Zadanie domowe przedstawiają na forum klasy. Pozostali uczniowie wyrażają własne
zdanie na temat tych kategoryzacji.

3.

Nauczyciel wprowadza pojęcie: „gatunek telewizyjny”, a następnie podaje przykładowe
tytuły programów telewizyjnych (które pojawiły się w wypowiedziach uczniów) prosząc,
by zaklasyfikowali je do znanych im gatunków telewizyjnych.

4.

Pojawiają się następujące propozycje nazw gatunkowych: teleturniej, talk show,
telenowela, telenowela dokumentalna, reality show, program publicystyczny, wiadomości
telewizyjne, sitcom. Wykorzystując Szkolny słownik mediów elektronicznych
wprowadzamy ich definicję. Prosimy jednocześnie uczniów o porównanie opisów
poszczególnych gatunków ze znanymi im programami telewizyjnymi. Jakie odstępstwa od
reguł gatunku można zauważyć w tych programach? Jakie występują podobieństwa
między nimi.

5.

Wspólnie z nauczycielem uczniowie zastanawiają się, jakie funkcje pełni gatunek
telewizyjny. Możliwe odpowiedzi:

−

informuje odbiorców, czego mogą oczekiwać wybierając określony program;

(oczekiwania te dotyczyć mogą treści, doświadczanych emocji)

−

dostarcza wskazówek twórcom, którzy zamierzają zrealizować program należący do

określonego gatunku;

6.

Nauczyciel pokazuje fragmenty trzech znanych programów talk show z taśmy wideo,
prosząc uczniów o sporządzenie tabelki składającej się z dwóch kolumn. W pierwszej
z nich chodzi o wyodrębnienie podobieństw między tymi programami, w drugiej różnic.

Proponowane kryteria analizy:

−

tematyka programu;

−

charakterystyka osoby prowadzącej;

−

obecność lub brak publiczności w studio;

−

rola ekspertów (np. psychologów, prawników, pedagogów, socjologów);

−

charakterystyka osób zaproszonych do studia w charakterze gości (znane osoby życia

publicznego, np. artyści, politycy lub osoby nieznane szerszej publiczności).

7.

Pytamy uczniów, czy ich zdaniem gatunki telewizyjne mogą być przypisane do
określonych grup odbiorców, np. czy można jednoznacznie stwierdzić, że wiadomości
telewizyjne, czy transmisje sportowe adresowane są do mężczyzn, a talk show i reality
show do kobiet? Jakie są ulubione programy ich rodziców, dziadków, czy rodzeństwa?
Czym można tłumaczyć ich preferencje telewizyjne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

8.

Prosimy uczniów, by zastanowili się, czy jakie relacje mogą zachodzić między
poszczególnymi gatunkami? Czy potrafią wskazać taki gatunek telewizyjny, który łączy
w sobie cechy różnych gatunków.

Wykorzystując Szkolny słownik mediów elektronicznych wprowadzamy pojęcie:

„megagatunku”. Przykładem gatunku telewizyjnego, który można uznać za ‘megagatunek’
jest reality show, który zawiera elementy charakterystyczne dla: talk show, teleturnieju,
wywiadu telewizyjnego, telenoweli dokumentalnej, reklamy telewizyjnej.

Zakończenie zajęć
Nauczyciel dokonuje oceny poziomu osiągnięć uczniów oraz ocenia ich aktywność metodą
obserwacji czynności i zachowania indywidualnego każdego ucznia.
Praca domowa
Zadanie domowe: Uczniowie w zespołach 2-osobowych układają scenariusz własnego
programu telewizyjnego. W swoich propozycjach biorą pod uwagę:

−

gatunek programu;

−

tematykę programu;

−

charakterystykę występujących w nim osób;

−

charakterystykę odbiorcy, do którego adresowany jest ich program (wiek, płeć, zawód,
zainteresowania, itp.).

Poszczególne zespoły wymyślają również tytuł swojego programu, proponowaną porę emisji
oraz osobę prowadzącego.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

wypełnienie ankiety ewaluacyjnej przez uczniów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca:.......................................................................
Modułowy program nauczania: Technik organizacji produkcji filmowej

i telewizyjnej

Moduł :

Organizacja produkcji telewizyjnej
313[07].Z3

Jednostka modułowa:

Zarządzanie programem telewizyjnym 313[07].Z3.01

Temat: Scharakteryzować koszty występujące w produkcji programu telewizyjnego.

Cel ogólny: Właściwie klasyfikować koszty przy produkcji programu telewizyjnego.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować i sklasyfikować koszty,

−

wyjaśnić pojęcia: koszty w układzie rodzajowym, koszty w układzie kalkulacyjnym,
koszty bezpośrednie, koszty pośrednie,

−

pozyskać dane niezbędne do sporządzenia analizy kosztów rodzajowych,

−

sporządzić analizę,

−

sformułować wnioski.

−

zaprezentować efekty pracy.

Metody nauczania–uczenia się:

−

przewodniego tekstu – na podstawie wzorów sporządzonych analiz kosztów,

−

dyskusja dydaktyczna – interpretacja przepisów dotyczących kosztów rodzajowych,

−

ć

wiczenia praktyczne – sporządzanie analizy kosztów wg założeń.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca indywidualna i w grupach 2-3 osobowych.

Czas: 6-8 godzin dydaktycznych.

Środki dydaktyczne:

−

Ustawa o rachunkowości,

−

przepisy dotyczące ewidencji i analizy kosztów w przedsiębiorstwach produkcji
i telewizyjnej,

−

wzorcowe przykłady analizy kosztów rodzajowych,

−

poradniki i książki nt. kosztów rodzajowych,

−

Poradnik dla ucznia.

−

kartki/arkusze z treścią założeń nt. kosztów rodzajowych i proponowane
zadania/ćwiczenia,

w

tym

informacje

dotyczące

przedsiębiorstw

filmowych

i telewizyjnych w analizowanym zakresie.

Literatura przedmiotowa

−

Ustawa o rachunkowości

−

aktualna w rozpatrywanym temacie.

Przebieg zajęć:
1.

Sprawy organizacyjne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

2.

Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.

3.

Realizacja tematu:

a)

podział uczniów na 2-3 osobowe grupy,

b)

wyłonienie w grupach „sprawozdawcy wykonanych prac”,

c)

ustalenie reguł i zasad wykonania prac oraz ich prezentacji i kryteria oceny,

d)

przydział materiałów (wykaz kosztów, sprawozdania nt. kosztów z lat ubiegłych,
instrukcje, przepisy, wzory itd.) dla poszczególnych grup (identycznych lub różnych
dla każdej z grup),

e)

wykonywanie ćwiczeń przez powołane grupy uczniów (pracujących pod nadzorem
nauczyciela, który aktywnie pomaga w wyjaśnianiu zaistniałych trudności
w realizacji ćwiczenia),

4.

Zakończenie prac – prezentacja wyników prac (wyliczeń kwot kosztów i ich struktury,
medialna prezentacja struktury kosztów, wnioski końcowe) według reguł ustalonych
w punkcie 3c).

5.

Ocena wykonanych prac według ustalonych kryteriów.

6.

Wnioski końcowe – wskazanie na błędy i trudności w realizacji zadania.

Praca domowa

Sporządzenie analizy kosztów rodzajowych dla własnego przedsiębiorstwa filmowego

i telewizyjnego lub konkretnego zadania (zlecenia) według założeń otrzymanych od
nauczyciela, lub za jego zgodą, własnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Planowanie programu telewizyjnego

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ wymogi stawiane przez art. 15 i 15a ustawy o radiofonii i telewizji dotyczące

nadawców programów telewizyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić szczególną uwagę, aby uczniowie wymienili wszystkie wymogi

zawartych w/w artykułach ustawy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania w poradniku oraz literaturą,

2)

poszukać w Internecie informacji na temat tej ustawy,

3)

sporządzić tabelę w której zapiszesz te informacje,

4)

zaprezentować efekty pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

rzutnik multimedialny,

−

literatura zgodna z rozdziałem 7 poradnika dla nauczczyciela,

−

kartki papieru formatu A4,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Porównaj ramówki 2 stacji telewizyjnych pod kątem realizacji wytycznych z art. 15 i 15a

ustawy o KRRiT.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić szczególną uwagę, aby uczniowie dokonali porównania ramówek dwóch

stacji telewizyjnych. Jak również wskazać w jakim stopniu nadawcy realizują wytyczne
KRRiT.

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania w poradniku oraz literaturą,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

2)

zrobić zestawienie ramówek pod kątem realizacji tych wymogów,

3)

przedyskutować w grupie zgromadzone informacje,

4)

opracować pisemnie powyższe zagadnienia, ze szczególnym uwzględnieniem spełnienia
misji przez analizowane stacje,

5)

opracować wnioski,

6)

zaprezentować efekty pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

czasopismo z aktualnym programem telewizyjnym różnych stacji,

−

literatura zgodna z rozdziałem 7 poradnika dla nauczczyciela,

−

kartki papieru formatu A4,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

Przedstaw wyniki oglądalności stacji telewizyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić szczególną uwagę, aby uczniowie dokonali porównania oglądalności

wybranych stacji telewizyjnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania w poradniku oraz literaturą,

2)

poszukać w Internecie informacji na temat bieżących badań oglądalności stacji,

3)

przedyskutować w grupie wyniki na podstawie zgromadzonych materiałów,

4)

sporządzić listę programów z największą liczbą widzów,

5)

opracować pisemnie powyższe zestawienia lub przedstawić w postaci prezentacji
komputerowej,

6)

zaprezentować efekty pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie praktyczne.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

program MS OFFICCE,

−

literatura zgodna z rozdziałem 7 poradnika dla nauczczyciela,

−

kartki papieru formatu A4,

−

przybory do pisania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

5.2. Struktura programu telewizyjnego

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Scharakteryzuj głównych producentów programów telewizyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić szczególną uwagę, aby uczniowie wybrali największych producentów

programów telewizyjnych i dokonali ich porównania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania w poradniku oraz literaturą,

2)

poszukać w Internecie informacji na temat produkcji wybranych producentów, ich statusu
prawnego itp.,

3)

sporządzić tabelę w której zapisze informacje.

4)

zaprezentować efekty pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

literatura zgodna z rozdziałem 7 poradnika dla nauczczyciela,

−

kartki papieru formatu A4,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Scharakteryzuj koszty produkcji programu telewizyjnego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić szczególną uwagę, aby uczniowie przedstawili koszty z podziałem na

kategorie. Celowym byłoby przygotowanie przez nauczyciela przykładowego zestawienia
kosztów dla wybranej audycji. Może to być np. wykaz kosztów do realizacji filmu ze
studniówki z następnego ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z materiałem nauczania w poradniku oraz literaturą,

2)

poszukać w Internecie informacji na temat,

3)

sporządzić tabelę w której zapiszesz informacje dotyczące wybranego programu.

4)

zaprezentować efekty pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika ucznia,

−

kartki papieru formatu A4,

−

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

Sporządź budżet filmu ze studniówki szkolnej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Należy zwrócić uwagę, aby uczniowie wykorzystali określone w poprzednim ćwiczeniu

koszty.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z instrukcją do ćwiczenia,

2)

przeanalizować materiał nauczania z Poradnika dla ucznia oraz wskazaną przez
nauczyciela literaturę,

3)

poszukać w internecie informacji na temat wynajęcia odpowiedniej ekipy realizacyjnej,

4)

zaprezentować efekt swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

literatura zalecana przez nauczyciela,

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

wzorcowe przykłady projektów budżetu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Zarządzanie programem

telewizyjnym”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 16, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 2, 5, 13, 15, 17 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. b, 4. b, 5. a, 6. a, 7. d, 8. a, 9. a, 10. c, 11. c,

12. a, 13. b, 14. b, 15. b, 16. c, 17. a, 18. b, 19. a, 20. a

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozróżniać nadawców

B

P

b

2

Określić gatunek

C

PP

c

3

Zidentyfikować usługę

A

P

b

4

Wyjaśnić rolę KRRiT

B

P

b

5

Określić obowiązki nadawców

C

PP

a

6

Zidentyfikować badanie rynku

A

P

a

7

Zidentyfikować gatunek

A

P

d

8

Wymienić nadawcę

A

P

a

9

Nazwać czas nadawania audycji

A

P

a

10 Zidentyfikować gatunek

A

P

c

11 Zidentyfikować gatunek

A

P

c

12 Rozróżnić producenta

B

P

a

13 Określić rolę organizacji

C

PP

b

14 Określić rolę opłaty abonamentowej

B

P

b

15 Określić sposób nadawania reklam

C

PP

b

16 Rozróżnić sponsorów

B

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

17 Ocenić sytuację nadawcy

D

PP

a

18 Rozróżniać koszty

B

P

b

19 Rozróżniać koszty

B

P

a

20 Zdefiniować budżet

A

P

a

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej jednotygodniowym.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

5.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

6.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

7.

Zapytaj czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

8.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

9.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 odpowiedzi. Tylko jedna jest
prawidłowa.

5.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie stawiając w odpowiedniej rubryce znak X.
W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6.

Pracuj samodzielnie.

7.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, odłóż jego rozwiązanie na
później i wróć do niego, gdy pozostanie Ci wolny czas.

8.

Na rozwiązanie testu masz 60 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. TVP Kultura jest programem nadawanym satelitarnie przez

a) telewizję TVN.
b) telewizję publiczną.
c) telewizję POLSAT.
d) telewizję PULS.

2. TVN 24 jest programem

a) rozrywkowym.
b) uniwersalnym.
c) tematycznym.
d) sportowym.

3. Triple play to

a) gra w 3 karty.
b) usługa

polegająca

na

łączeniu

usług

z

zakresu

radiofonii,

telewizji

i telekomunikacyjne.

c) program telewizyjny nadawany trzykrotnie.
d) transmisja z występu tria muzycznego dla abonentów sieci kablowych.

4. Podstawowym zadaniem KRRiT jest

a) ustalenie ramówki poszczególnych nadawców.
b) wydawanie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych.
c) ustalanie czasu transmisji ważnych wydarzeń politycznych, sportowych itp.
d) ustalanie ilości nadawanych programów w sieciach kablowych.

5. Rozporządzenie KRRiT z dnia 23 czerwca 2005 r. wprowadza dla nadawców obowiązek

a) stosowania wzorów symboli graficznych i formuł zapowiedzi. audycji lub innych

przekazów przeznaczonych dla danej kategorii wiekowej celem ochrony
małoletnich, przed treściami dla nich nieodpowiednimi.

b) określania czasu trwania różnych typów programów.
c) pokazywania na ekranie lektora języka migowego.
d) przestrzegania zasad wydanej koncesji.

6. Badania telemetryczne pozwalają

a) ustalić udział poszczególnych stacji w całym rynku.
b) zmierzyć średni czas włączenia odbiornika.
c) ustalić liczbę osób oglądających w danym momencie w danym lokalu telewizję.
d) ustalić przestrzeganie wydanej koncesji.

7. Gatunek telewizyjny to

a) inaczej ramówka.
b) szereg audycji, które są nadawane w jeden dzień tygodnia i są powiązane ze sobą

ramówką.

c) układ programu danej stacji telewizyjnej obejmujący kolejność emisji programów

telewizyjnych w podziale na anteny, pasma, dni tygodnia i godziny.

d) wyróżniający się ze względu na swój cel i formę rodzaj programów telewizyjnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

8. Misję zapisaną w ustawie o radiofonii i telewizji spełnia jedynie

a) telewizja publiczna.
b) POLSAT.
c) TVN.
d) TV4.

9. Prime time to czas

a)

najbardziej atrakcyjny z punktu widzenia reklamodawców.

b)

od godziny 7.00 do 10.00.

c)

letni.

d)

zimowy.

10. Reklama to

a) program rozrywkowy.
b) relacja z wydarzenia.
c) przekaz perwersyjny.
d) program typu reality – show.

11. „Świat według Kiepskich” to

a) program rozrywkowy.
b) program popularnonaukowy.
c) sitcom.
d) telewizyjny teatr faktu.

12. ATM Grup S.A. to

a) największy niezależny producent telewizyjny w Polsce.
b) przedsiębiorstwo realizujące produkcję dekoracji na rzecz wszystkich firm w branży.
c) przedsiębiorstwo wdrażające technologie cyfrowe w sieciach kablowych.
d) przedsiębiorstwo wypożyczające sprzęt do emisji sygnału telewizyjnego.

13. Media PLUS to

a) inna nazwa stacji PULS.
b) program wsparcia niezależnej produkcji filmowej i telewizyjnej finansowany przez

Unię Europejską.

c) program komputerowy do obliczeń statystycznych badań rynku medialnego.
d) operator sieci kablowej o największej w Polsce liczbie abonentów.

14. Oplata abonamentowa jest

a)

podstawą do proporcjonalnego finansowania „misji” we wszystkich stacjach
w Polsce.

b)

podstawą finansowania telewizji publicznej.

c)

podatkiem pobieranym prze Urząd Skarbowy na rzecz budżetu Państwa.

d)

dobrowolną składką na potrzeby TVP.

15. Telewizja publiczna

a) nie nadaje reklam oraz audycji sponsorowanych.
b) nadaje reklamy w ściśle określonym czasie.
c) nadaje w zależności od limitów rokrocznie ustalanych przez KRRiT.
d) nadaje bez ograniczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

16. Sponsorem audycji telewizyjnej nie mogą być

a) osoby prywatne.
b) firmy produkujące wyroby czekoladowe.
c) partie polityczne, związki zawodowe, organizacje pracodawców.
d) zleceniodawca zagraniczny.

17. Na początku audycji konkursowej z nagrodami, w jej trakcie oraz po zakończeniu

pojawia się reklama producenta słodyczy. Nadawca
a) postąpił zgodnie z ustawą i rozporządzeniami KRRiT.
b) nie ma to znaczenia w przypadku telewizji publicznej.
c) nie powinien pokazywać materiałów reklamowych w trakcie audycji.
d) może takie reklamy zamieścić jedynie po zakończeniu audycji.

18. Kosztem produkcji audycji telewizyjnej w układzie rodzajowym nie jest

a) amortyzacja sprzętu.
b) zużycie energii.
c) wynagrodzenie osób zatrudnionych na umowę o pracę, o dzieło itp.
d) koszt emisji tej audycji.

19. Koszty bezpośrednie dotyczące audycji telewizyjnej to

a) materiały do budowy scenografii dla tej audycji.
b) charakteryzatornia.
c) wynagrodzenia zarządu i administracji.
d) reklama i promocja tej audycji.

20. Budżet, w skali przedsiębiorstwa produkcji filmowej i telewizyjnej jest

a)

planem sfinansowania celów przedsiębiorstwa.

b)

planem zrealizowania podstawowych życzeń załogi przedsiębiorstwa.

c)

wykazem bieżących wydatków przedsiębiorstwa.

d)

wykazem zadań zaplanowanych przez właściciela przedsiębiorstwa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Zarządzanie programem telewizyjnym

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1.

a

b

c

d

2.

a

b

c

d

3.

a

b

c

d

4.

a

b

c

d

5.

a

b

c

d

6.

a

b

c

d

7.

a

b

c

d

8.

a

b

c

d

9.

a

b

c

d

10.

a

b

c

d

11.

a

b

c

d

12.

a

b

c

d

13.

a

b

c

d

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Test 2

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Zarządzanie programem

telewizyjnym”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 16, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 2, 5, 13, 15, 17 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. a, 4. d, 5. a, 6. c, 7. d, 8. b, 9. a, 10. d, 11. d,

12. c, 13. b, 14. c, 15. d, 16. a, 17. a, 18. c, 19. a, 20. a

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozróżniać nadawców

B

P

b

2

Określić gatunek

C

PP

c

3

Zidentyfikować platformę

A

P

a

4

Wyjaśnić rolę krrit

B

P

d

5

Określić obowiązki nadawców

C

PP

a

6

Zidentyfikować urządzenie

A

P

c

7

Zidentyfikować gatunek

A

P

d

8

Wymienić nadawcę

A

P

b

9

Wymienić porę nadawania programu

A

P

a

10 Zidentyfikować gatunek

A

P

d

11 Zidentyfikować gatunek

A

P

d

12 Rozróżnić producenta

B

P

c

13 Określić rolę organizacji

C

PP

b

14 Określić rolę opłaty abonamentowej

B

P

c

15 Określić sposób nadawania reklam

C

PP

d

16 Rozróżnić sponsorów

B

P

a

17 Ocenić sytuację nadawcy

D

PP

a

18 Rozróżniać koszty

B

P

c

19 Rozróżniać koszty

B

P

a

20 Zdefiniować budżet

A

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej jednotygodniowym.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

5.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

6.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

7.

Zapytaj czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

8.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

9.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 odpowiedzi. Tylko jedna jest
prawidłowa.

5.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie stawiając w odpowiedniej rubryce znak X.
W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6.

Pracuj samodzielnie.

7.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, odłóż jego rozwiązanie na
później i wróć do niego, gdy pozostanie Ci wolny czas.

8.

Na rozwiązanie testu masz 60 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. TVP Polonia jest programem nadawanym satelitarnie przez

a) telewizję TVN.
b) telewizję publiczną.
c) telewizję POLSAT.
d) telewizję PULS.

2. TVN TURBO jest programem

a) rozrywkowym.
b) specjalizowanym.
c) tematycznym.
d) sportowym.

3. Platforma n+ jest

a) nowo powstałą platformą satelitarną nadającą wiele sygnałów w standardzie HD.
b) programem specjalizowanym.
c) specjalna oferta dla abonentów CYFRY +.
d) urządzeniem zmieniającym sygnał analogowy na cyfrowy HD.

4. Podstawowym zadaniem KRRiT jest

a)

ustalenie ramówki poszczególnych nadawców.

b)

ustalanie czasu transmisji ważnych wydarzeń politycznych, sportowych itp.

c)

ustalanie ilości nadawanych programów e sieciach kablowych.

d)

wydawanie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych.

5. Rozporządzenie KRRiT z dnia 23 czerwca 2005 r. wprowadza dla nadawców obowiązek

a) stosowania wzorów symboli graficznych i formuł zapowiedzi. audycji lub innych

przekazów przeznaczonych dla danej kategorii wiekowej celem ochrony
małoletnich, przed treściami dla nich nieodpowiednimi.

b) określania czasu trwania różnych typów programów.
c) pokazywania na ekranie lektora języka migowego.
d) przestrzegania czasu emisji.

6. Badania telemetryczne przeprowadza się za pomocą

a)

ankiet telefonicznych.

b)

ankiet przeprowadzanych przez ankieterów.

c)

specjalnych urządzeń elektronicznych.

d)

za pomcą sygnałów zwrotnych pobieranych z odbiornika TV.

7. Gatunek telewizyjny to

a) inaczej ramówka.
b) szereg audycji, które są nadawane w jeden dzień tygodnia i są powiązane ze sobą

ramówką.

c) układ programu danej stacji telewizyjnej obejmujący kolejność emisji programów

telewizyjnych w podziale na anteny, pasma, dni tygodnia i godziny.

d) wyróżniający się ze względu na swój cel i formę rodzaj programów telewizyjnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

8. Misję zapisaną w ustawie o radiofonii i telewizji spełnia jedynie

a) POLSAT.
b) telewizja publiczna.
c) TVN.
d) TV24.

9. Programy wyprodukowane lokalnie są najchętniej oglądane

a) w tzw. Prime time.
b) w niedzielny poranek.
c) codziennie wczesnym popołudniem.
d) w sobotę między godziną 17.00 a 19.00.

10. „Big Brother” to

a) narracja opowiadająca określoną historię.
b) teatr faktu.
c) talk – show.
d) program typu reality – show.

11. „Taniec z gwiazdami” to

a) reality – show.
b) talk – show.
c) program muzyczny.
d) program rozrywkowy.

12. Frematle Polska sp. z o.o. realizuje

a) audycje na rzecz TVN.
b) audycje dla Polsatu 2,
c) audycje dla wszystkich nadawców.
d) tylko materiały na potrzeby programów informacyjnych.

13. Eurimages to

a) producent programów propagandowych o Unii.
b) program wsparcia niezależnej produkcji filmowej i telewizyjnej finansowany przez

Radę Europy.

c) program komputerowy do obliczeń statystycznych badań rynku medialnego.
d) operator sieci kablowej o największej w Polsce liczbie abonentów.

14. Oplata abonamentowa z tytułu posiadania odbiornika telewizyjnego jest

a)

podstawą do proporcjonalnego finansowania „misji” we wszystkich stacjach
w Polsce.

b)

dobrowolną składką na potrzeby TVP.

c)

podstawą finansowania telewizji publicznej.

d)

podatkiem pobieranym prze Urząd Skarbowy na rzecz budżetu Państwa.

15. Telewizja publiczna

a)

nie nadaje reklam oraz audycji sponsorowanych.

b)

nadaje w zależności od limitów rokrocznie ustalanych przez KRRiT.

c)

nadaje bez ograniczeń.

d)

nadaje reklamy w ściśle określonym czasie i czasu trwania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

16. Sponsorem audycji telewizyjnej nie mogą być

a)

partie polityczne, związki zawodowe, organizacje pracodawców.

b)

producenci zabawek plastikowych.

c)

firmy produkujące wyroby czekoladowe.

d)

szkoły i uczelnie prywatne.

17. Na początku audycji konkursowej z nagrodami, w jej trakcie oraz po zakończeniu

pojawia się reklama producenta słodyczy. Nadawca
a) postąpił zgodnie z ustawą i rozporządzeniami KRRiT.
b) nie ma to znaczenia w przypadku telewizji publicznej.
c) nie powinien pokazywać materiałów reklamowych w trakcie audycji.
d) może takie reklamy zamieścić jedynie po zakończeniu audycji.

18. Kosztem produkcji audycji telewizyjnej w układzie rodzajowym nie jest

a) amortyzacja sprzętu.
c) wynagrodzenie osób zatrudnionych na umowę o pracę, o dzieło itp.
d) koszt emisji tej audycji.
b) zużycie energii.

19. Koszty bezpośrednie dotyczące audycji telewizyjnej to

a)

materiały do budowy scenografii dla tej audycji.

b)

charakteryzatornia.

c)

reklama i promocja tej audycji.

d)

wynagrodzenia zarządu i administracji.

20. Budżet, w skali przedsiębiorstwa produkcji filmowej i telewizyjnej jest

a)

planem zrealizowania podstawowych życzeń załogi przedsiębiorstwa.

b)

wykazem bieżących wydatków przedsiębiorstwa.

c)

wykazem zadań zaplanowanych przez właściciela przedsiębiorstwa.

d)

planem sfinansowania celów przedsiębiorstwa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko:..........................................................................................

Zarządzanie programem telewizyjnym

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1.

a

b

c

d

2.

a

b

c

d

3.

a

b

c

d

4.

a

b

c

d

5.

a

b

c

d

6.

a

b

c

d

7.

a

b

c

d

8.

a

b

c

d

9.

a

b

c

d

10.

a

b

c

d

11.

a

b

c

d

12.

a

b

c

d

13.

a

b

c

d

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

7.

LITERATURA

1.

Godzic W.: Telewizja i jej gatunki, Kraków 2004

2.

Godzic W.: Telewizja jako kultura, Kraków 1999

3.

Kotapski R.: ABC kosztów przedsiębiorstw telewizyjnych. Wyd. Montevideo, Warszawa
2004

4.

Kurek T.: Technologie elektroniczne telewizji. WRiT, Warszawa 1983

5.

Ogonowska A.: Szkolny słownik mediów elektronicznych, Kraków, 2006

6.

Orzechowski J.: Podstawy techniki telewizyjnej. WSiP, Warszawa 1999

7.

RADIO I TELEWIZJA W POLSCE: RAPORT O STANIE RYNKU, Materiał źródłowy
do dokumentu: „Raport otwarcia: rynek radiowo-telewizyjny w Polsce” Krajowa Rada
Radiofonii i Telewizji, Warszawa, lipiec 2006

8.

Raport roczny TVN S.A. za rok finansowy zakończony 31 grudnia 2006

Strony www
1.

http://www.agbnielsen.pl/Telemetria

2.

http://www.krrit.gov.pl/

3.

http://pl.wikipedia.org

4.

www.polsat.com.pl

5.

www.tvn.com.pl

6.

www.tvp.pl,

7.

www.itvp.pl

Literatura metodyczna
9.

Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia. WSiP, Warszawa 2004