81

11/2001

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe 2000−3000 zł

System Audio

1230

Coraz więcej producentów o bardzo audiofilskich korzeniach

wprowadza do swoich konstrukcji ekranowanie magnetyczne

(choć prawdopodobieństwo ustawienia kolumn głównych

bezpośrednio przy telewizorze jest przecież nie−

wielkie), co jednak dowodzić ma gotowości

do boju w kinie domowym.

Zapraszając do testu System Audio, wiadomo było, komu przypadnie tytuł

najszczuplejszej kolumny listopada. System Audio uczyniło swoją dewizą

stosowanie tylko małych głośników nisko−średniotonowych.

D

D

D

D

D

użo w tym teście bardzo atrak−

cyjnie prezentujących się kon−
strukcji − bez tego dzisiaj na
rynku ani rusz − każdy próbuje

znaleźć sobie własny sposób na zwró−
cenie uwagi, pomysł System Audio jest
rzeczywiście doskonały. Nie tylko zosta−
ną dostrzeżone, ale i szybko zaakcepto−
wane − wąska obudowa jest przecież
bardzo przyjemna dla oka na dłuższą
metę, jak również funkcjonalna. Jedyna
wątpliwość dotyczy jednak rzeczy naj−
ważniejszej − czy tak wąskie, z tak mały−
mi głośnikami, może dobrze grać? Dla−
tego też udowadnianiu związku między
małymi głośnikami a wysoką jakością
dźwięku producent poświęca najwięcej
wysiłku w swoich materiałach firmo−
wych. Zgodnie z naszą wiedzą powiedz−
my tylko w skrócie − może, ale to trudne,
a więc może, ale nie musi.

1230

wygląda bardzo przyjemnie nie

tylko poprzez swoje proporcje, ale też
dzięki bardzo starannemu wykonaniu.
Elegancja jest skandynawska w najlep−
szym tego słowa znaczeniu − jest prosta
w podstawowej formie, nieprzeładowa−
na, opiera się na bardzo dyskretnych
drobiazgach. Oto front obudowy − pola−
kierowany wcale nie na czarno, ale na
kolor szaro−grafitowy, bardzo równo
i gładko. Na dole front minimalnie od−
słania jaśniejsze tło głównej bryły, i kra−
wędź tutaj − tylko tutaj − jest sfazowana.
Maskownica lekko zwęża się w swojej
dolnej części, a pod nią pisane cienkimi
literami logo SystemAudio. Wszystko
wysmakowane, niemal w hi−endowym
stylu, nic z produktu masowego. Jest
jeszcze cokół, ten być musiał, bo bez
niego łatwo byłoby

1230

wyprowadzić z

równowagi nie tylko większą mocą ze
wzmacniacza.

Układ głośników jest symetryczny,

producent powołuje się na koncepcję
d'Appolito. W poprzednim modelu

1130

zastanawiające było rozsunięcie głośni−

ków niskośredniotonowych większe, niż
to wymuszał umieszczony między nimi
głośnik wysokotonowy − zwykle ze
względu na charakterystyki kierunkowe
w płaszczyźnie pionowej dąży się do
zbliżania głośników. Teraz nie mam już
żadnych pytań, głośniki niskośrednioto−
nowe wręcz nachodzą swoimi kosza−
mi na front głośnika wysokotonowego
(głośniki nisko−średniotonowe mają ko−
sze opracowane specjalnie do stosowa−
nia bez zagłębiania w wyfrezowanie
przedniej ścianki − podobnie jak w

Viva−

ce

). W nowej generacji swoich konstruk−

cji − poza dwoma najdroższymi modela−
mi, które pozostały bez zmian − System
Audio stosuje nowe głośniki “Logic by
Vifa”, czyli produkty z dalekowschod−
nich fabryk pilotowanych przez Vifę, na−
wiązujące w dużym stopniu do stosowa−
nych wcześniej głośników serii TC, któ−
rych produkcja pozostała w fabryce w
Danii, ale niestety znacznie podroża−
ła. 11−cm głośniki nisko−średniotonowe
mają powlekane membrany celulozowe,
z dużymi wklęsłymi nakładkami, part−
neruje im 25−mm kopułka tekstylna.
Wszystkie głośniki mają pełne ekrany
magnetyczne − to dodatek względem
poprzedniego modelu

1130

.

Zwrotnica zawiera filtr 2. rzędu dla

sekcji nisko−średniotonowej i 3. rzędu
dla wysokotonowej. Obydwa podstawo−
we kondensatory tego filtru są niestety
elektrolitami, foliowa jest tylko mała po−
jemność bocznikująca rezystor tłumika.
Tutaj odczuwam pewnien dysonans mię−
dzy daleko posuniętymi oszczędnościa−
mi w zakresie zwrotnicy a tak szlachet−
nym obliczem z zewnątrz.

W obudowie wydzielono komorę ba−

lastową − ok. 25% całkowitej objętości −
którą można wypełnić poprzez otwór
znajdujący się na tylnej ściance. Z tam−
tej strony jest też otwór bass−reflex −
średnicy tylko 5−cm, ale dla dwóch 11−
tek to zupełnie wystarczy. Wytłumienie

11/2001

82

11/2001

5 5

6 0

6 5

7 0

7 5

8 0

8 5

9 0

9 5

1 0

1 0 0

1 0 0 0

1 0 0 0 0

C z ę s to tliw o ś ć w H z

Ci

śnienie w dB

Laboratorium

Rys. 4 − charakterystyka przetwarzania w całym pasmie akustycznym, złożona z pomiarów sinusoidą i MLS.

Rys. 1 − charakterystyka modułu impedancji.

Rys. 2 − źródła niskich częstotliwości,

pomiar sinusoidą w polu bliskim.

Rys. 3

−

zakres średnio−wysokotonowy, na osi 0

0

, 15

0

i 30

0

,

w płaszczyźnie poziomej, pomiar MLS.

WYKONANIE i KOMPONENTY:

Funkcjonalna

forma, bardzo starannie wykonanie obudowy,
głośniki skromne, ale z ekranowaniem
magnetycznym.

OCENA:

dobra

+

LABORATORIUM:

Uprzywilejowanie niższych

rejestrów, a także samego górnego skraju
pasma.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE:

Mało przejrzyste, o słabej

dynamice i bez blasku, choć z pewną
umiejętnością oddania niuansów i jednocześnie
stworzenia dźwięku o dość naturalnej skali.

OCENA:

dostateczna

+

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

1230

Cena

(za parę) [zł]

2530,−

Dystrybutor:

DECIBEL

*

*

*

*

*

wg danych producenta

Impedancja znamionowa [

Ω

]

4

Efektywność (2,83V/1m) [dB]

87

Moc znamionowa

*

[W]

130

Wymiary (WxSxG)[cm]

95x13x22

kę jednostajnie, raczej ciemno i mgliś−
cie, tylko z promykiem światła najwyż−
szych częstotliwości. Bas nie jest wyizo−
lowany, ale nie ma specjalnej ochoty do
podtrzymywania tempa muzyki, brakuje
mu energii. Słabości najniższego basu
nie miałbym za złe konstrukcji z dwoma
“jedenastkami”, ale uzyskanie trochę
większego wigoru basu jest życzeniem
w pełni uzasadnionym. W

1230 brakuje

otwarcia, swobody, trochę spontanicz−
ności, którą demonstrowały

1130. Jes−

tem przekonany, że wcześniejszy model
był lepszy, niestety, tak się zdarza. To
co w takiej sytuacji można powiedzieć
na obronę

1230, co stanowi ich ostatnią

redutę audiofilskiej godności, to brak
efekciarstwa. Zawsze też można mieć
nadzieję, że dobór sprzętu czy kabli, al−
bo choćby dłuższe wygrzanie rozsupła
ich dźwięk i wydobędzie więcej blasku.

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe 2000−3000 zł

1230

to zespół znamionowo 4 − omowy,

w sposób jednoznaczny i zupełnie typowy
(minimu przy 250Hz ma poziom ok. 3,5

Ω

−

rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1

rys. 1). Jeśli producent dodaje do tego, że
jest to “easy load”, to ma chyba na myśli
przypadki, gdy pod szyldem 4

Ω

występują

bardzo egzotyczne konstrukcje mające
spadki poniżej 3

Ω

, a nawet poniżej 2

Ω

. Zda−

rza się też bardzo często przecież, że kon−
strukcje takie jak

1230

przedstawiane są

przez producentów jako znamionowo 8

Ω

,

więc przede wszystkim podziękujmy Syste−
mAudio za rzetelność w tej dziedzienie. Za−
brakło już odwagi, aby ujawnić prawdziwą
efektywność − wynosi ona 87 dB (przy 2,83V),
to wcale nie bardzo mało, ale producent ży−
czyłby sobie 89 dB, i to przy 1W, a w tych
warunkach mielibyśmy tylko 84dB.

Sposób strojenia bass−reflexu − dość

wysoko, 55Hz − gwarantuje jego efektywne
promieniowanie, i charakterystyka wypadko−
wa biegnie całkiem nisko, mając −6dB dopie−
ro poniżej 50Hz (rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2

rys. 2). Jakiś rezonans

(pewnie znowu fala stojąca) powoduje nato−
miast wąską zapadłość przy 200Hz, co jest
sygnalizowane również na charakterystyce
impedancji małym ząbkiem.

Kierując się od strony częstotliwości nis−

kich do wysokich mamy powolny, ale syste−
matyczny spadek aż do 6kHz, aby w tym
puncie zmienić tendencję i doprowadzić do
wyeksponowania tonów najwyższych (rys.

rys.

rys.

rys.

rys.

3

3

3

3

3). Lekkie skręcanie

1230

może stłumić

skraj pasma, ale wówczas brzmienie będzie
raczej ogólnie zbyt ciemne.

Jak pokazuje rys. 4

rys. 4

rys. 4

rys. 4

rys. 4, bas płynnie, na

dość wysokim poziomie łączy się ze średni−
cą.

jest umiarkowane − tylko na wysokości
samych głośników, na tylnej ściance
i na połowie powierzchni bocznych po−
łożono 2−cm gąbkę. Dodatkowym wzmoc−
nieniem obudowy jest wieniec, założony
bezpośrednio poniżej głośników. Tylną
ściankę wykonano z płyty wiórowej,
wszystkie pozostałe z MDF−u. W cokół
można wkręcić kolce, ale na wyposaże−
niu są też gumowe nóżki, natomiast
maskownicę można przechowywać na
tylnej ściance, gdzie znajdują się odpo−
wiednie mocowania − analogiczne jak na
froncie.

Poprzednik modelu

1230 −

1130 − uzyskał w poprzednim roku

dobrą ocenę. Choć trudno było wy−

stawić mu bezwzględną rekomendację,
ze względu na ograniczenie tylko do
umiarkowanych natężeń dźwięku, to
jednak sam jego charakter − zrównowa−
żony, ale przede wszystkim otwarty,
świeży, wzbudził moją sympatię. Wraz z
nowymi

1230 System Audio ponownie

dostarcza nam w katalogu obietnice o
brzmieniu dużym, a także czystym, z du−
żą dynamiką, pełnym mocy i precyzyj−
nym. Mając już pewne doświadczenia
zarówno z System Audio, a także ze slo−
ganami innych producentów, w zasa−
dzie ignoruję te deklaracje, i poszuka−
łem ich dopiero po zapoznaniu się z
brzmieniem

1230, aby skonfrontować

rzeczywiste ich możliwości z tym, co
ośmiela się na ten temat napisać nad−
worny poeta Ole Witthofta (a może na−
wet on sam).

Niestety, nie dostrzegam w nich wiel−

kich zalet, niestety nie podobają mi się
tak, jak ich poprzednicy. Kuriozalnie,
właśnie cechy wymienione przez produ−
centa tworzą główną część spisu sła−
bości

1230. Brzmienie jest dobrze zin−

tegrowane tonalnie w bardzo ogólnym
zarysie, ale nie ma dynamicznej spój−
ności, ani zharmonizowania poszczegól−
nych podzakresów. Wysokie tony są na
właściwym poziomie natężenia, ale ich
charakter jest wyraźnie wydelikacony.
Zajmują się przede wszystkim odtworze−
niem niuansów, okruchów dźwięków.
Uderzenia w talerze perkusji wydają się
stuknięciami w mikrotalerzyki, brzmi to
ciekawie, ale nieprawdziwie zarówno w
barwie, jak i w dynamice − skupiającej
się na analizie zjawisk zachodzących w
skali mikro, a niezdolnej do naturalnej
swobody. W szerokim zakresie niższego
środka rzecz ma się zupełnie inaczej −
choć i stąd nie wypłynie oczekiwana si−
ła, to jednak

1230 starają się o mocne

nasycenie tonów podstawowych, stwo−
rzenie wrażenie dużej masy dźwięku −
pewnie tutaj leżą nadzieje na wykreowa−
nie “dużego dźwięku”. Ale nie procentu−
je to zwiększoną ekspresją, lecz zostaje
okupione zmętnieniem, słabą klarow−
nością. W zakresie niższego środka dzie−
je się dużo, ale nie bardzo wiadomo, co.
Ogólnie słaba przejrzystość do pewne−
go stopnia przypomina zachowanie
mX4, tam jednak już sama średnica w
sprzyjających warunkach zdolna była
odezwać się z ładną barwą i plastycz−
nością, natomiast w

1230 pozostaje nie−

wyraźna i już trochę wycofana w wy−
ższym podzakresie. Brak dźwięczności
i zupełne wyzbycie się skłonności do
agresji daje pewne profity przy nieco
wyższych poziomach głośności − dopóki
nie doprowadzimy do klasycznego prze−
sterowania,

1230 nie popadają w krzyk−

liwość, zachowują spokój i wstrzemięźli−
wość w emocjach.

1230 odtwarza muzy−