ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

66

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

źródło energii. Oznacza to, że w 99%
przypadków opiekun lub właściciel jest
odpowiedzialny za wyżywienie zwierzę-
cia i podaje zbyt dużo karmy w stosun-
ku do jego zapotrzebowania lub stosu-
je za dużo przekąsek bądź są one zbyt
kaloryczne.

Kolejnym problemem jest przeszaco-

wanie ilości wydatkowanej przez zwierzę
energii w stosunku do ilości pobranych
kalorii. Na przykład: 10-kilogramowy
pies, wychodzący na trzy krótkie spa-
cery, trwające łącznie poniżej godziny,
potrzebuje dziennie ok. 560 kcal. Nie-
mniej jednak często otrzymuje nawet
o 40% energii więcej (karma, przekąski,
resztki z obiadu, inne produkty spożyw-
cze przeznaczone dla ludzi). Brak możli-
wości spalenia nadmiaru energii, zgod-
nie z teorią jej magazynowania, sprzyja
rozbudowie tkanki tłuszczowej. W obec-
nych czasach, kiedy my, ludzie, zapew-
niamy żyjącym w mieszkaniach, przy
komforcie termicznym, zwierzętom co-
dzienne wyżywienie, nie mają one po-
trzeby gromadzenia dodatkowej energii,
co automatycznie czyni nas odpowie-
dzialnymi za ich kondycję, wagę, jak rów-
nież – nadwagę. Poza oczywistą zmianą
wizerunku psa i kota nadwaga i otyłość
mają swoje konsekwencje zdrowotne,
z których najbardziej dramatyczną dla
właścicieli jest ograniczenie czasu prze-
życia zwierząt.

W 2002 r. wykonano doświadczenia

na 48 psach rasy labrador, które po-
dzielono na 2 grupy. Pierwszą karmio-
no od urodzenia w sposób restrykcyj-
ny, druga – ad libitum. W połączeniu
z wyjątkowo dobrym apetytem, stwier-
dzanym u powyższej rasy, oraz więk-
szą tendencją do nadwagi i otyłości niż

Otyłość jest chorobą cywilizacyjną, któ-
ra dotyka nie tylko społeczeństwo ludzi,
ale również i populację zwierząt domo-
wych. Otyłość, w odróżnieniu od nadwa-
gi, defi niuje się jako przekroczenie opty-
malnej masy ciała powyżej 20%. Warto
przypomnieć, iż otyłość to choroba zwią-
zana nie tylko z nadmierną akumulacją
tkanki tłuszczowej, ale również mająca
cechy choroby zapalnej o charakterze
przewlekłym. Statystyka nadwagi i otyło-
ści wśród zwierząt na świecie i w Polsce
jest zbliżona. Ostatni raport z przepro-
wadzonego badania epidemiologiczne-
go w 2009 r. pokazał, iż mamy ok. 29%
psów i kotów z nadwagą oraz ok. 10%
otyłych psów i 13% otyłych kotów. Pocie-
szający jest fakt, że spośród przebadanej
populacji zwierząt w Polsce aż 55% psów
i 49% kotów charakteryzuje się optymal-
ną kondycją (8).

Rozpatrując przyczyny nadwagi i oty-

łości wśród zwierząt, należy wziąć pod
uwagę trzy zazębiające się problemy: śro-
dowisko – właściciel, zwierzę oraz karma.
Kluczowym elementem jest właściwy do-
bór zwierzęcia do potrzeb i aktywności
właściciela, zgodnie z regułą: aktywny
właściciel – aktywny pies, bierny właści-
ciel – mniej aktywny pies lub kot. Nieste-
ty bardzo często psy i koty są wybierane
według aktualnie panującej „mody” (be-
agle, labradory), a nie realnych możliwo-
ści spełniania potrzeb zwierząt (wysoka
aktywność ruchowa, czynny kontakt psa
z właścicielem, odpowiednia dieta).

Drugim składnikiem rozwoju nadwagi

jest brak kontroli liczby przyjmowanych
kalorii. Bardzo rzadko zdarzają się zwie-
rzęta (poza wychodzącymi kotami, któ-
re często stołują się u sąsiada), które bez
udziału właściciela znajdują dodatkowe

dr n. wet. Agnieszka Kurosad, dr n. wet. Paweł Jonkisz, dr n. wet. Agnieszka Sikorska-Kopyłowicz

Katedra Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni, Psów i Kotów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

Obesity – how to estimate the body condition in obese
and overweight dogs and cats?

Otyłość

– w jaki sposób ocenić kondycję ciała u psów i kotów
z nadwagą i zwierząt otyłych?

Streszczenie

Artykuł prezentuje narzędzia diagnostycz-
ne, służące do oceny kondycji psów i ko-
tów z nadwagą oraz osobników otyłych.
Krótko scharakteryzowane są metody
TBW, BIA oraz DEXA, a także przedsta-
wiono: karty indeksu masy ciała, tkanki
tłuszczowej i sposób wykonania pomia-
rów morfometrycznych.

Słowa kluczowe

otyłość, nadwaga, pies, kot, ocena kon-
dycji

Abstract

The article discusses diagnostic methods
used for the body condition assessment
in obese and overweight dogs and cats
and methods like TBW, BIA and DEXA,
Also presented are index cards of body
mass, body fat and practical hints help-
ful in performing morphometric me-
asurements.

Keywords

obesity, overweight, dog, cat, body con-
dition score

m

WIĘCEJ ZDJĘĆ

ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

68

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

Ryc. 1. Rozbudowane pomiary morfometryczne wykonywane u kota, dzięki uprzejmości i za zgodą fi rmy Hill’s

Ryc. 2. Rozbudowane pomiary morfometryczne wykonywane u psa, dzięki uprzejmości i za zgodą fi rmy Hill’s

ry

c. fi

rma Hill’

s

ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

69

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

u innych ras w drugiej grupie odsetek
psów z nadwagą i otyłych był większy
niż w pierwszej, a co za tym idzie – czas
przeżycia był krótszy. Mierząc natomiast
czas wystąpienia problemów kostno-sta-
wowych w obu grupach, w przypadku
psów z optymalną masą ciała obserwo-
wano je mniej więcej o 2 lata później niż
w przypadku psów z nadwagą (3).

Pozostałe konsekwencje zdrowotne

wiązane z nadwagą i otyłością u psów
to: zwiększone ryzyko wystąpienia cu-
krzycy, zapalenia trzustki, chorób dol-
nych dróg moczowych, nowotworów
(gruczołu mlekowego, skóry), zaburzeń
w gospodarce lipidowej, osteoarthritis,
nadciśnienia i dysfunkcji nerek, a u ko-
tów: cukrzycy, chorób nowotworowych,
skóry, jamy ustnej i dolnych dróg moczo-
wych (4, 6, 9).

Narzędzia diagnostyczne

służące do oceny nadwagi

i otyłości

Możliwości diagnostyczne służące
do oceny nadwagi i otyłości zakładają
wykorzystanie zróżnicowanych narzę-
dzi diagnostycznych. Najczęściej stoso-
wanym jest waga, która jednakże szacu-
je całkowitą masę ciała i nie daje nam
możliwości zróżnicowania jej na masę
mięśniową (beztłuszczową masę ciała)
i tkankę tłuszczową. Ocenę kompozy-
cji ciała umożliwiają nam natomiast ta-
kie metody jak: radioizotopowa anali-
za zawartości wody całkowitej w ciele
(TBW), analiza impedancji bioelektrycz-
nej (BIA), absorpcjometria podwójnej
energii promieniowania X (DEXA) oraz
pomiary morfometryczne (1, 5, 7, 10,
12). Większość z nich, poza pomiara-
mi morfometrycznymi, wymaga użycia
mniej lub bardziej zaawansowanych i od-
powiednio drogich technologii, z któ-
rych każda ma zarówno swoje wady,
jak i zalety.

Metoda RIA

Najbardziej kontrowersyjną metodą
jest radioizotopowa analiza całkowitej
zawartości wody w organizmie (TBW)
(1, 11). Opiera się ona na założeniu,
że ponieważ zawartość wody w tkan-
ce tłuszczowej jest nieistotnie mała,
a w masie mięśniowej – znana i stała
(ok. 73%), to całkowita zawartość wody
(TBW) może służyć pośrednio do wyli-
czenia zawartości masy beztłuszczowej
(TBW/0,73). Jako znaczniki stosuje się

zazwyczaj izotopy wodoru i trytu. Plu-
sem tej metody jest jej nieinwazyjność,
minusem – drogi sprzęt analityczny,
możliwość wchodzenia izotopów w re-
akcje z jonami wodorowymi oraz labilny-
mi atomami tlenu oraz błędy, wynikające
ze zróżnicowania stopnia nawodnienia
zwierząt w zależności od wieku, płci, rasy
czy procesu chorobowego (11).

Metoda BIA

Kolejnym narzędziem diagnostycznym
jest analiza impedancji bioelektrycznej
(BIA), służąca do oceny składu ciała
w zakresie: zawartości wody całkowitej
(TBW), płynów zewnątrzkomórkowych
(ECF), wewnątrzkomórkowych (ICF),
masy ciała (BCM), masy beztłuszczo-
wej ciała (FFM) i tkanki tłuszczowej
(FM) (5, 10). Badanie to polega na po-
miarze przepływu prądu elektrycznego
przyłożonego do pacjenta, z wykorzy-
staniem różnic w jego oporze, wynika-
jących ze stopnia uwodnienia tkanek.
Metoda ta pozwala na szybką ocenę
składu ciała, niemniej jednak ze wzglę-
du na wpływ wielu czynników (stopień
nawodnienia, temperatura skóry i oto-

czenia, wysiłek fi zyczny, przewodnictwo
stołu, na którym jest przeprowadzane
badanie, wiek, kształt i ułożenie pacjen-
ta oraz elektrod) na wynik wymaga sta-
łej standaryzacji i monitoringu (10, 12).
Dodatkowy problem stwarzają choroby,
którym towarzyszą zmiany w rozmiesz-
czeniu wody w organizmie (np. posocz-
nica), które zmieniają pojemność błon
elektrycznych. Niemniej jednak u ludzi
metoda ta jest postrzegana jako nieinwa-
zyjna, bezpieczna, szybka i odtwarzalna
(5, 10, 12).

Metoda DEXA

Złotym standardem do oceny kompozy-
cji ciała u zwierząt jest absorpcjometria
podwójnej energii promieniowania X
(DEXA – dual-energy X-ray absorptiome-
try) (12). Oryginalne zastosowanie tej
metody jest związane z oceną składu
mineralnego kości, a w chwili obecnej
służy również do oceny kompozycji cia-
ła (proporcji tkanki tłuszczowej do bez-
tłuszczowej masy ciała). W metodzie
tej wykorzystywane są fotony o dwóch
różnych poziomach energii (70 i 140
kVp), co umożliwia zróżnicowanie

ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

70

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

obrazowanych tkanek i ilościowe ich
określenie (7, 12). Metoda jest praktycz-
na, bezpieczna i szybka; jej wadą jest wy-
soka cena aparatury i konieczność znie-
czulenia pacjenta do badania.

Metoda: skala BSC i karta

indeksu tkanki tłuszczowej

Ograniczenia aparaturowe kierują nas
ku innym, prostszym, a zarazem nieco
mniej dokładnym metodom oceny skła-
du ciała. Jedną z nich jest ocena kon-
dycji ciała (BCS – Body Condition Sco-
re), w skali 5- lub 9-punktowej (ryc. 3).
Ocena ta jest szybka, lecz subiektywna
(1, 12). BCS dostarcza nam pośrednio
informacji o zawartości tkanki tłuszczo-
wej, przy założeniu, iż zwierzęta o opty-
malnej masie ciała i kondycji posiadają
od 16 do 25% tkanki tłuszczowej, a każ-
dy kolejny punkt w skali BSC zwiększa jej
zawartość o 5%. W ten sposób możemy

ry

c. fi

rma Roy

al Canin

Ocena kondycji ciała

(BCS, Body Condition Score)

Niedowaga

Waga prawidłowa

Otyłość

Nadwaga

1

7

4

2

8

5

6

3

9

• wyraźnie widoczne żebra,

kręgosłup oraz kości
miednicy

• brak wyczuwalnej tkanki

tłuszczowej

• wyraźne zaniki mięśniowe

• trudno wyczuwalne żebra,

gruba warstwa tkanki
tłuszczowej

• zauważalny nadmiar tłuszczu

w okolicy kręgosłupa i nasady
ognia

• brak talii lub prawie

niewidoczna

• brak zarysowanej linii

brzucha

• wyczuwalne żebra bez

warstwy tkanki tłuszczowej

• widoczna talia (widok z góry)
• wyraźnie zarysowana linia

brzucha (brzuch podkasany)

• wyczuwalne żebra bez

nadmiaru tkanki tłuszczowej

• widoczna talia (widok z góry)
• wyraźnie zarysowana linia

brzucha obserwowana
z boku (brzuch podkasany)

• wyczuwalne

żebra

z nadmierną warstwą
tkanki tłuszczowej

• talia widoczna (widok

z góry), ale nie wyostrzona

• słabo widoczna linia

brzucha (brzuch
podkasany)

• widoczne żebra, kręgosłup

oraz kości miednicy

• brak wyczuwalnej tkanki

tłuszczowej

• nieznaczne

zaniki

mięśniowe

• żebra niewyczuwalne spod

grubej warstwy tłuszczu
lub wyczuwalne jedynie
pod naciskiem

• gruba warstwa tkanki

tłuszczowej w okolicach
kręgosłupa i nasady ogona

• brak

talii

• brak zarysowanej linii brzucha
• utrata sylwetki w kształcie

klepsydry

• słabo widoczne, ale

wyczuwalne żebra

• kości miednicy stają się

widoczne

• wyraźnie

zaznaczone

wcięcie za żebrami (brzuch
podkasany)

• otłuszczenie

klatki

piersiowej okolicy
kręgosłupa i nasady ogona

• brak talii i zarysowanej linii

brzucha

• warstwa tłuszczu na szyi

i kończynach

• widoczny, duży, obwisły

brzuch

orientacyjnie określić zawartość tłuszczu
u zwierząt z nadwagą i otyłych, czyli mają-
cych od 4/5 (6-7/9) do 5/5 (8-9/9) punk-
tów w zależności od użytej skali.

Skala BCS polega na wizualnej i pal-

pacyjnej ocenie kondycji zwierzęcia,
ze szczególnym uwzględnieniem linii
grzbietu, brzucha, okolicy klatki pier-
siowej (żebra) oraz lędźwiowo-krzyżo-
wej. Badanie palpacyjne ma szczegól-
ne znaczenie u zwierząt długowłosych
lub z obfi tym podszerstkiem, gdyż ob-
raz sylwetki nie dostarcza nam pełnej
informacji dotyczącej zawartości tkanki
tłuszczowej podskórnej. W ocenie kon-
dycji BCS należy również uwzględnić ra-
sowe różnice, gdyż czasami zwiększona
zawartość tłuszczu w określonych miej-
scach lub odmienny obrys brzucha jest
wymogiem rasy.

Ostatnie badania prowadzone na Uni-

wersytecie Tennessee wskazały, że jest

wiele tak otyłych zwierząt, których 5- lub
9-punktowa skala nie obejmuje, jak rów-
nież zakładana zawartość tkanki tłusz-
czowej, szacowana z BCS, nie jest wystar-
czająco dokładna. Stało się to podstawą
do modyfikacji skali oceny kondycji
o rozszerzone pomiary morfometrycz-
ne i wprowadzenie tzw. karty indek-
su tkanki tłuszczowej ciała (ryc. 5, s. 7).
Karta ta prezentuje dodatkową skalę
ocen od 20 do 70, a każdej ocenie przy-
porządkowany jest określony zakres za-
wartości tłuszczu w organizmie, wyli-
czony na podstawie rozbudowanych
pomiarów morfometrycznych, np. oce-
na 50 jest równa zawartości tłuszczu
w organizmie od 45 do 55% (12). Karta
ta jednocześnie defi niuje stopień ryzy-
ka (od niskiego do ekstremalnie wysokie-
go) chorób współistniejących z otyłością
(cukrzyca, choroby dolnych dróg moczo-
wych, nowotwory itp.), zgodnie z założe-

Ryc. 3. Ocena kondycji w skali BCS (9 pkt) – dzięki uprzejmości i za zgodą fi rmy Royal Canin

ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

71

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

niem, że im wyższa jest zawartość tłusz-
czu, tym większe jest ryzyko wystąpienia
powyższych jednostek, a sam proces od-
chudzania jest trudniejszy i dłuższy niż
w przypadku prostej nadwagi.

Warto również przypomnieć, iż wcze-

śniej pomiary morfometryczne posłuży-
ły już do określenia tzw. karty indeksu
masy ciała (ryc. 4), najczęściej przedsta-
wianej w postaci grafi cznej kratki (1, 2).
Ta postać obrazowania kondycji zwierząt
jest prosta w użyciu i jednoznacznie kla-
syfi kująca zwierzęta do określonej gru-
py: niedowaga/waga prawidłowa/nadwa-
ga. Może również służyć jako narzędzie
monitorujące postępy w odchudzaniu.

Same natomiast pomiary morfome-

tryczne polegają na pomiarach różnych
anatomicznych obwodów i długości cia-
ła zwierząt i wyliczeniu procentowej za-
wartości tkanki tłuszczowej (1, 2, 12).
Do opracowania karty indeksu masy

ciała służyły 2 pomiary wykonywane
u psa (pomiar obwodu w pasie i długo-
ści odcinka kończyny miednicznej mię-
dzy rzepką a guzem piętowym) i 5 –
u kota (obwód klatki piersiowej, obwód
pasa, długość kończyny piersiowej li-
czony od nadgarstka do stawu ramien-
nego i kończyny miednicznej – od guza
piętowego do stawu biodrowego – oraz
długość całego ciała – od nosa do stawu
krzyżowo-ogonowego). Natomiast przy
opracowywaniu karty indeksu tkanki
tłuszczowej rozbudowano ocenę mor-
fometryczną do 4 pomiarów dokonywa-
nych u psa (długość i obwód głowy oraz
odcinka przedniej i tylnej łapy) (ryc. 2,
s. 68) i 6 – u kota (obwód głowy, długość
przedniej i tylnej łapy, długość całego
ciała od nosa aż po nasadę ogona oraz
obwód klatki piersiowej i przedniej koń-
czyny w połowie odległości pomiędzy
nadgarstkiem a łokciem) (ryc. 1, s. 68).

Różnice w liczbie i miejscach wykonywa-
nych pomiarów u tych dwóch gatunków
wynikają z różnic w depozycji tkanki
tłuszczowej u psa i kota. Koty magazy-
nują tłuszcz głównie wzdłuż linii brzu-
cha, okolicy twarzowej oraz wewnętrz-
nie w jamie brzusznej. Natomiast u psów
znacząca zawartość tkanki tłuszczowej
jest gromadzona w postaci tłuszczu pod-
skórnego okolicy klatki piersiowej, oko-
licy krzyżowej i nasady ogona oraz jako
tłuszcz wewnętrzny. Praktyczne wyko-
nanie pomiaru jest związane z prawi-
dłowym ustawieniem zwierzęcia, które
powinno stać nieruchomo, z uniesioną
głową i wzrokiem skierowanym „przed
siebie”. Niestety takie ustawienie kota
jest czasem niemożliwe i przy braku
współpracy zwierzęcia i właściciela do-
kładne pomiary wiążą się z zastosowa-
niem premedykacji, co wyklucza tę me-
todę z puli „prostych i szybkich”.

60

58

56

54

52

50

48

46

44

42

40

38

36

34

32

30

28

26

24

22

20

10

13

16

19

22

11

14

17

20

23

12

15

18

21

24

25

Nadwaga

Niedowaga

Waga prawidłowa

Ob

w

ód k

latk

i piersio

w

e

j

Interpretacja wyników

Pomiar indeksu kończyn (LIM w cm)

Ryc. 4. Karta indeksu masy ciała – dzięki uprzejmości i za zgodą fi rmy Royal Canin

ŻYWIENIE

WETERYNARIA W PRAKTYCE

72

www.weterynaria.elamed.pl

MAJ • 5/2014

Kolejnym elementem było oszacowa-

nie wiarygodności uzyskanych wyników
morfometrycznych, co wiązało się z kon-
frontacją rezultatów z wynikami meto-
dy DEXA. Absorpcjometria podwójnej
energii promieniowania X jako standar-
dowa technika służąca do szacowania za-
wartości tkanki tłuszczowej potwierdzi-
ła wiarygodność wyników uzyskanych
z pomiarów morfometrycznych (12).
Należy jednak pamiętać, iż zarówno po-
miary morfometryczne, jak i karta indek-
su tkanki tłuszczowej są przeznaczone
przede wszystkim dla zwierząt z nadwa-
gą lub otyłych, a ich dokładność spada
wraz z postępem odchudzania.

Podsumowanie

Podsumowując temat narzędzi diagno-
stycznych służących do oszacowania
kondycji i stopnia nadwagi czy otyłości,
możemy stwierdzić, iż podstawowym,
możliwym do zastosowania w każdym
gabinecie weterynaryjnym narzędziem
jest skala BCS (5 lub 9 pkt), uzupełnio-
na kartą indeksu masy ciała lub bar-
dziej dokładną kartą indeksu tkanki
tłuszczowej. Pozostałe natomiast me-
tody – analiza TBW, BIA, DEXA – wy-

magają odpowiedniego wyposażenia
aparaturowego i mają większe znacze-
nie w badaniach naukowych niż w co-
dziennej praktyce.

‰

Piśmiennictwo
1. Burkholder W.J.: Body composition of dogs

determined by carcass composition analysis,
deuterium oxide dilution, subjective and objec-
tive morphometry and bioelectrical impedance.
Blacksburg, Wirginia Polytechnic Intitute
and State University 1994.

2. Hawthorne A.J., Butterwick R.F.: Predicting

the body composition of cats: developmnet
of a zoometric measurement for estimation
of percentage body fat in cats. „J. Vet. Inter.
Med.”, 2000; 14: 365.

3. Kealy R.D., Lawler D.F., Ballam J.M. et al.:

Effects of diet restriction on lifespan and age-
related changes in dogs. „J. Am. Vet. Med.
Assoc.”, 2002; 220: 1315-1320.

4. Lund E.M., Armstrong P.J., Kirk C.A. et al.:

Prevalence and risk factors for obesity in adult
dogs from private US veterinary practices.
„Intern. J. Applied. Res. Vet. Med.”, 2006;
4:177-186.

5. Patel R.V., Matthie J.R., Withers P.O. et al.:

Estimation of total body and extracellular
water using single and multiple-frequency
bioimpedance. „Ann Pharmacother”, 1994;
28: 565-569.

6. Perez Alenza M.D., Pena L., Castillo Nd.

et al.: Factors infl uencing the incidence and

prognosis of canine mammary tummors.
„J. Small Anim. Pract.”, 2000; 41: 287-291.

7. Pritchard J.E., Nowson C.A., Strauss B.J. et al.:

Evaluation of dual energy X-ray absorptiometry
as a method of measurement of body fat. „Eur.
J. Clin. Nutr.”, 1993; 47: 216-228.

8. Raport: Wyniki badania epidemiologicznego

2009. Royal Canin.

9. Scarlett J., Donoghue S.: Associations between

body condition and diseases in cats. „J. Am.
Vet. Med. Assoc.”, 1998; 212: 1725-1731.

10. Stanton C.A., Hamar D.W., Johnson

D.E. et al.: Bioelectrical impedance and
zoometry for body composition analysis
in domestic cats. „Am. J. Vet. Res.”, 1992:
5: 251-257.

11. Wang Z., Deurenberg P., Wang W.: Hydra-

tion of fat-free body mass: review and critique
of a classic body-composition constant. „Am.
J Clin. Nutr.”, 1999; 69: 833-841.

12. Witzel A.: What can we learn from DEXA,

BCS, BFI and HWP? Scientifi c Proceedings
Hill`s Global Symposium on Obesity.
Barcelona 24

th

2013: 9-13.

dr n. wet. Agnieszka Kurosad

Katedra Chorób Wewnętrznych

z Kliniką Koni, Psów i Kotów

Wydział Medycyny Weterynaryjnej

Uniwersytet Przyrodniczy

we Wrocławiu

50-366 Wrocław, pl. Grunwaldzki 47

Indeks Tłuszczu Ciała (ITC):

Następna odmiana IKC

• Jeżeli zwierzę ma nadwagę, dla skuteczności odchudzania kluczowe znaczenie ma prawidłowe określenie optymalnej masy ciała

• Skala Indekstu Tłuszczu Ciała (ITC) jest rozszerzeniem obecnej skali Indeksu Kondycji Ciała (IKC) i ma pomóc lekarzom weterynarii

w dokładniejszym określaniu optymalnej masy ciała poszczególnych pacjentów

• Najważniejsze

korzyści:

– Połączenie wartości ITC z masą ciała zwierzęcia pozwala na natychamiastowe określenie optymalnej masy ciała
– Wykres ryzyka ITC umożliwia przedstawienie właścicielowi zwierzęcia zależności pomiędzy nadmierną masą ciała

a zwiększonym ryzykiem zachorowania

• Opracowana w czasie wieloletniego programu badawczego przeprowadzonego we współpracy z jedną z wiodących uczelni

weterynaryjnych

Bardzo szczupły

<5% tłuszczu
w organizmie

Niedowaga

5-15% tłuszczu

w organizmie

Optymalna

masa ciała

16-25% tłuszczu

w organizmie

Nadwaga

26-35% tłuszczu

w organizmie

Otyłość

<35% tłuszczu

w organizmie

OTYŁY

Obecny Indeks

Kondycji Ciała (IKC)

ITC

tłuszczu

w organizmie

Zbyt szczupły

Niedowaga

Optymalna

masa ciała

Nadwaga

Otyłość

Otyłość

Zbytnia otyłość

Otyłość

5

10

20

30

40

50

60

70

<6%

6-15%

16-25%

26-35%

36-45%

46-55%

56-65%

>65%

Niskie ryzyko

Wysokie ryzyko

Ryc. 5. Karta indeksu tkanki tłuszczowej – dzięki uprzejmości i za zgodą fi rmy Hill’s