RELAKS

Technika czujnego relaksu

- jest to umiejętność, jaką psycholodzy i lekarze sportowi od dawna już

uznają za skuteczną przy zmniejszaniu napięcia i wzmaganiu koncentracji. Technika ta umożliwia
twojemu ciału osiągnięcie głębokiego relaksu, podczas gdy twój umysł pozostaje świadomy i czujny. Kiedy
stajesz się coraz bardziej odprężony, twoje ciało wydaje się tracić stopniowo na znaczeniu, a większość
twojej uwagi przyciągana jest przez świat zewnętrzny. Stąd ucząc się pozostawania czujnym w stanie
głębokiego relaksu fizycznego możesz rozwinąć umiejętność koncentrowania swojej świadomości na
odległych miejscach bez uczucia nadmiernego ograniczenia płynącego ze strony twojego ciała lub
warunków fizycznych.

Na początek usiądź w wygodnym fotelu, napnij mięśnie i weź głęboki oddech. Następnie wyobraź sobie
przepływające powoli w górę twojego ciała ciepłe prądy energii psychicznej. Postępuj bardzo powoli,
zezwalając każdej grupie mięśni na pełny relaks zanim poślesz wyimaginowane prądy do kolejnej sekcji
swojego ciała. Poczuj, jak w miarę przepływu tych prądów przez twoje stopy stają się one coraz cieplejsze
i bardziej rozluźnione. Wyobraź sobie, jak prądy wędrują stopniowo w górę twoich łydek, płyną przez
uda, biodra i pośladki, a następnie wpływają do dalszej części brzucha. Poczuj jak mięśnie twoich nóg
stają się coraz cieplejsze i bardziej rozluźnione. Następnie wyobraź sobie, że prądy krążą zgodnie z
ruchem wskazówek zegara dookoła twojego brzucha, potem płyną w górę kręgosłupa i poprzez klatkę
piersiową wpływają aż do ramion. Poczuj, jak w trakcie ich przepływu mięśnie twojego brzucha i krzyża
uwalniają się od napięcia.

Kiedy dolna połowa twojego ciała jest już rozluźniona wyobraź sobie, że prądy płyną teraz w górę
twojej klatki piersiowej i ramion, ogrzewając i rozluźniając górną część twojego ciała i pozostawiając
twoje plecy i pierś ciepłymi i wolnymi od śladu jakiegokolwiek napięcia. Teraz wyobraź sobie, że prądy
zakręcają i spływają w dół twoich ramion ku palcom, krążą w obrębie twoich palców i dłoni, a potem
płyną z powrotem przez ramiona i szyję w kierunku szczytu twojej głowy. Teraz poczuj, jak w miarę
przepływu prądów mięśnie twojej szyi i twarzy stopniowo stają się coraz cieplejsze i bardziej rozluźnione.
Wyobraź sobie, że wpływają do twojej głowy pozostawiając całe ciało przyjemnie ciepłym, ociężałym i
zrelaksowanym.

Pozwól, aby twoje ciało zapadło się w fotel, na którym siedzisz. Możesz wtedy poczuć, jak pewne twoje
wewnętrzne części stają się coraz lżejsze, podczas gdy samo ciało jest coraz cięższe i cięższe. Możesz nawet
zacząć odnosić nieznaczne wrażenie unoszenia się nad własnym ciałem. Jeżeli istotnie doznasz takiego
uczucia, to nie analizuj go ani nie staraj się na nie wpływać. Po prostu pozwól, aby rozwijało się
samoistnie.

Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest osiągnięcie głębokiego relaksu fizycznego przy zachowaniu czujnej
świadomości. Nie przejmuj się jednak, jeżeli praktykując to ćwiczenie stwierdzisz, że zapadasz w sen. W
chwili, w której się przebudzisz i uświadomisz sobie, co zaszło, po prostu kontynuuj dalej ćwiczenie od
momentu, w którym je przerwałeś. A ponieważ będziesz już nieźle odprężony, kluczem będzie tu
osiągnięcie głębszego nawet relaksu bez ponownego zapadania w sen. Pomocnym w zachowaniu czujności
może być wyobrażenie sobie, że krążące po ciele prądy posiadają różne kolory i formy. Równie pomocnym
może być praktykowanie tego ćwiczenia jedynie wtedy, gdy jesteś fizycznie i emocjonalnie odprężony, co
pozwoli ci wykonać je bez zapadania w sen.

Kiedy osiągnąłeś już stan głębokiego relaksu przy czujnym umyśle, powinieneś spróbować go utrzymać
przez piętnaście do trzydziestu minut. Dla większości ludzi stan czujnego relaksu kończy się po takim
właśnie czasie. Jeżeli pozostaniesz w tym odmiennym stanie dłużej niż trzydzieści minut sugerujemy, abyś
raczej zakończył to ćwiczenie. (Oczywiście, jeżeli stwierdzisz, że w jakiejkolwiek chwili czujnego relaksu
doświadczasz spontanicznego doznania poza ciałem, to po prostu rozkoszuj się tym doznaniem nie
przejmując się upływem czasu).

Istnieją dwa podstawowe sposoby na przerwanie stanu czujnego relaksu: pierwszy polega na staniu się
mniej czujnym, drugi na zredukowaniu odprężenia.

Stanie się mniej czujnym oznacza po prostu, iż w końcu pozwalasz sobie na odpłynięcie w sen. Sposób
ten ma sporo zalet - przez przeszło dziewiętnaście lat prowadzonych na tym polu prac badawczych
stwierdziliśmy, że ludzie często doświadczają spontanicznych doznań poza ciałem właśnie w fazie snu
następującego bezpośrednio po regularnych ćwiczeniach stanu czujnego relaksu.

Aby przetrwać stan czujnego relaksu bez zapadania w sen sugerujemy, abyś poruszył palcami dłoni i
stóp, powoli napinał mięśnie, a następnie usiadł i rozejrzał się po pokoju. Zanim wstaniesz dotknij poręczy
fotela, umożliwiając sobie solidny kontakt z rzeczywistością jawy. Poruszaj rękami i nogami, i wczuj się w
masę własnego ciała. Jeżeli stwierdzisz, że metoda ta jest zbyt wyszukana jak na zwykłe wstawanie z fotela
po udanym relaksie, to pamiętaj jednak, iż stanowi ona dobrą zaprawę przed późniejszymi wygodnymi i
stopniowymi powrotami do rzeczywistości jawy po doznaniu OBE.

Jeżeli chcesz opanować tę technikę najlepiej i najszybciej jak to tylko możliwe, proponujemy żebyś -
przynajmniej w początkowym okresie - poprosił o pomoc przyjaciela, który powoli i spokojnie odczyta
zamieszczoną powyżej instrukcję relaksacyjną. Możesz też nagrać ją na taśmie magnetofonowej, tak abyś
po tej wstępnej sesji mógł dalej ćwiczyć już samodzielnie.

Uzyskawszy niezbędne doświadczenie prawdopodobnie będziesz w stanie osiągnąć ten stan coraz
szybciej, bez potrzeby jakichkolwiek formalnych instrukcji. Wraz z doskonaleniem techniki czujnego
relaksu możesz też stwierdzić, że pozostawanie czujnym przy głębokim relaksie całego ciała może wywołać
wrażenie iż twój umysł w jakiś sposób oddziela się od ciała. Wrażenie to może być subtelną i wstępną
formą pełnego doznania poza ciałem.

Powyższy tekst pochodzi z książki "Doznania poza ciałem", Keitha Harary i Pameli Weintraub

("Have an Out-Of-Body Experience in 30 Days")

Metoda Roberta Monroe

Jedną z głównych przeszkód z którymi spotykają się ludzie uczący się projekcji jest strach. Wielu obawia się, że
mogą umrzeć lub ponieść uszczerbek na zdrowiu w wyniku projekcji. Jest to całkowicie niemożliwe. W
Canterbury Institute, znanym ze swoich okultystycznych badań, przeprowadzono eksperyment z udziałem ponad
2000 osób. Żadna z nich nie ucierpiała w wyniku projekcji. Co więcej, nawet dziś, po trzech latach od
eksperymentu, żadna z nich nie zgłosiła żadnych dolegliwości.

Gdy już wiesz, że nic złego nie może ci się stać, możesz rozpocząć praktykowanie technik Monroe.

Krok pierwszy:
Odpręż się. Rozluźnij ciało. Monroe twierdzi, że zdolność do odprężenia jest warunkiem niezbędnym do
projekcji. Oznacza to zarówno fizyczne jak i psychiczne odprężenie. Monroe nie podaje żadnej metody
prowadzącej do odprężenia, ale stopniowe rozluźnianie mięśni kolejnych partii ciała połączone z głębokim
oddychaniem (wdech 1, wydech 2, wdech 3... aż do 50 lub 100) zazwyczaj odnosi pożądany skutek.

Krok drugi:
Wejdź w stan z pogranicza jawy i snu. Jest on określany jako stan hipnotyczny (org. hypnagogic state). I w tym
wypadku Monroe nie zaleca konkretnego sposobu. Jedną z metod jest trzymanie podniesionego przedramienia w
czasie gdy ramię spoczywa na łóżku bądź ziemi. Gdy zapadasz w sen, przedramię opada a ty się budzisz. Po
przećwiczeniu tego nauczysz się kontrolować ten stan bez używania przedramienia. Innym sposobem jest
skoncentrowanie się na dowolnym przedmiocie. Gdy inne obrazy zaczynają przychodzić ci do głowy, oznacza
to, że osiągnąłeś ten stan. Biernie przyglądaj się tym obrazom. To pozwoli ci na utrzymanie stanu z pogranicza
snu. Monroe nazywa go Stanem A.

Krok trzeci:

Pogłęb ten stan. Zacznij oczyszczać swój umysł. Obserwuj swoje pole widzenia zza zamkniętych powiek. Nic
nie rób przez chwilę. Po prostu patrz nie otwierając oczu i obserwuj ciemność. Po chwili możesz dostrzec
jaśniejsze wzory. Są to zwykłe wyładowania nerwowe (org. neural discharges). Nie mają one specjalnego
znaczenia. Zignoruj je. Gdy znikną - osiągnąłeś Stan B. Teraz musisz jeszcze bardziej pogłębić stan odprężenia
w którym się znajdujesz - przejdź do Stanu C, w którym jesteś tak odprężony, że tracisz świadomość ciała i
bodźców do ciebie docierających. Prawie osiągnąłeś stan, w którym jedynym źródłem odczuć będą twoje myśli.

Idealnym stanem do opuszczania ciała jest Stan D. Jest to pogłębiony Stan C dobrowolnie wywoływany przez
wypoczęty i odświeżony umysł. Nie osiągniesz go w wyniku zwykłych działań. W celu uzyskania Stanu D,
Monroe sugeruje praktykowanie wcześnie rano lub też po krótkiej drzemce.

Krok czwarty:
Wejdź w stan drgań. Jest to najważniejsza część technik, jak również najmniej wyraźna. Wiele z osób
ćwiczących projekcję astralną zauważyło te wibracje na początku projekcji. Mogą być odczuwalne jak delikatne
łaskotanie lub jak prąd elektryczny przepuszczany przez ciało. Nie wiadomo czym są wywoływane, ale mogą
być wynikiem opuszczania prze ciało astralne ciała fizycznego. W celu osiągnięcia wibracji powinieneś:

Zdjąć wszystką biżuterię i inne przedmioty dotykające skóry.
Zmniejsz ilość światła w pokoju, tak żebyś przez zamknięte powieki nie widział światła, ale nie zaciemniaj
całkowicie pomieszczenia.
Połóż się na linii północ-południe, głową w stronę północy.
Poluźnij ubranie, lecz nie rozbieraj się - powinno być ci ciepło.
Upewnij się, że nic i nikt ci nie będzie przeszkadzać.
Odpręż się.
Wypowiedz zdanie o treści podobnej do "Zapamiętam wszystko co zdarzy się podczas projekcji".
Powtórz je pięć razy, koncentrując się na jego znaczeniu.
Oddychaj przez półotwarte usta.
Gdy oddychasz skoncentruj się na pustce przed tobą.
Wybierz punkt w odległości 30 cm, a następnie "przenieś" ten punkt na dwa metry przed tobą.
"Obróć" ten punkt o 90 stopni do góry. Skoncentruj się na nim. Staraj się osiągnąć wibracje na tym punkcie.
Przenieś je do swojego ciała.
Nie przejmuj się, jeżeli dotychczas nie wiesz, jak "wyglądają" te wibracje. Na pewno zorientujesz się, że to one
gdy tylko ich doświadczysz.


Krok piąty:
Naucz się kontrolować wibracje. Kontroluj je umysłem. "Przepchnij" je od głowy do palców stóp. Spraw by
płynęły przez twoje ciało powodując drgania w całym tobie. By osiągnąć ten efekt skoncentruj się na
wibracjach. Wyobraź sobie falę wychodzącą z twojej głowy i poprowadź ją w dół swojego ciała. Ćwicz to tak
długo, aż będziesz mógł wytwarzać drgania bez większego wysiłku. Gdy nauczysz się kontrolować ten stan
jesteś gotów do opuszczenia ciała.

Krok szósty:
Zacznij od częściowego rozdzielenia. Najważniejsza tutaj jest kontrola myśli. Bądź silnie skoncentrowany na
opuszczeniu ciała. Nie pozwól na to, żebyś się rozproszył. Przez to utracić możesz kontrolę nad tym stanem.

Gdy już wszedłeś w stan drgań, zacznij przeprowadzać projekcję oddzielając najpierw dłoń lub stopę "drugiego
ciała". Monroe proponuje byś przesuwał tą (astralną) kończynę aż nie dotkniesz znanego przedmiotu takiego jak
choćby ściana koło łóżka. Następnie włóż do niej rękę. Teraz wycofaj ją i dotknij fizycznej ręki. Zmniejsz
częstotliwość wibracji i przerwij eksperyment. Leż spokojnie dopóki całkowicie nie powrócisz do
rzeczywistości. To ćwiczenie ma na celu przygotowanie cię do całkowitego oddzielenia.

Krok siódmy:
Całkowicie oddziel się od ciała. Monroe sugeruje dwa sposoby. Jednym z nich jest podniesienie się z ciała.
Pomyśl o tym, że stajesz się coraz lżejszy po wejściu w stan drgań. Wyobraź sobie jak wspaniale byłoby się
unieść w powietrze. Jak najsilniej trzymaj się tego wyobrażenia i nie pozwól sobie by inne myśli przyszły ci do
głowy. OBE powinno się zaraz rozpocząć.

Innym sposobem jest "metoda rotacyjna". Gdy osiągniesz stan drgań spróbuj się obrócić, tak jakbyś przewracał
się na łóżku. Z drobną różnicą - nie rób tego ciałem fizycznym. Spróbuj obrócić swoje "drugie ciało" tak, by

wyjść z ciała fizycznego. Po wykonaniu tego powinieneś znaleźć się obok swojego "zwykłego ciała". Pomyśl o
unoszeniu się. Znajdziesz się nad swoim ciałem.

Monroe proponuje rozpoczęcie od metody podnoszenia się z ciała, ale obie te techniki są równie skuteczne.

Technika relaksacyjna

Relaksacja jest to bardzo ważna rzecz podczas medytacji i w ogóle przy wchodzeniu w odmienne
stany świadomości. Dlatego najlepiej stosować ją przed wywoływaniem zjawiska eksterioryzacji
(OOBE) lub przed świadomym wejściem w sen. Jeśli technikę tę będziesz stosował regularnie to Twój
organizm stanie się bardziej odporny na stres, zwiększy się odporność na choroby, a także szybkość
leczenia ran. Te zmiany będą zachodzić powoli i stopniowo dlatego nie spodziewaj się, że jeśli
zrelaksuj

esz się dwa razy to od razu będziesz zdrowszy itp. Relaksacja jest także bardzo pomocna do

wchodzenia w stan alfa. Mniej więcej już wiesz co da ci relaksowanie się, więc przejdźmy do samej
techniki. Najlepiej gdybyś nagrał ją sobie na kasetę, ponieważ tego trochę jest i może być ciężko
zapamiętać. W miejscach gdzie będą takie znaczki: (...) należy zrobić krótką przerwę od kilku do
kilkunastu sekund w zależności od Twoich indywidualnych potrzeb. jest to wersja dla chłopców, więc
wszystkie panie powinny zamie

nić kilka zdań z tej relaksacji na bardziej odpowiadające ich budowie

anatomicznej :)).

Połóż się wygodnie, jak najwygodniej. (...) Ułóż się tak, aby ciało było jak najbardziej rozluźnione i

swobodne. Weź parę głębokich oddechów. (...) Powoli zamknij oczy. (...) Oddychaj głęboko, wczuj się
w oddech, (...) wędruj świadomością za wdechem i wydechem. Głęboki wdech - Twój umysł
obserwuje nozdrza, jamę nosową, gardło, tchawicę, płuca. (...) teraz zrób głęboki wydech, powietrze
opuszcza płuca, tchawicę, gardło, nos - podążaj za swoim umysłem. (...) Zrób kilka głębokich
świadomych oddechów. (...) poczuj bicie swojego serca. (...) Wsłuchaj się w jego rytm. (...) Porusz
ustami i policzkami, wydymaj je i wciągaj. napręż wszystkie mięśnie wokół ust. (...) Napnij je z całej
siły i puść napięcie. (...) Poczuj, jak mięśnie wokół Twoich ust stają się rozluźnione i swobodne. (...)
Porusz mięśniami wokół gałek ocznych, (...) a następnie oczyma pod zamkniętymi powiekami. Spójrz
w lewo, jak najdalej potrafisz, (...)

w prawo, (...) do góry, (...) na dół, (...) po skosach. (...) Zatocz

wzrokiem kilka obrotów w prawo, (...) w lewo, (...) Wyobraź sobie przed oczyma doskonałą, aksamitną
czerń. (...) Zmarszcz parokrotnie mięśnie czoła. (...) Poczuj, jak cała Twoja twarz jest rozluźniona, (...)
staje się lekko ciepła, (...) zaś Twoje czoła jest przyjemnie chłodne. (...) Poczuj miły chłód rozchodzący
się od czoła. (...) Wyobraź sobie, jak rozluźnienie przenika do twojego mózgu. (...) Twój mózg jest
coraz bardziej rozluźniony. (...) Twój mózg jest całkowicie rozluźniony. (...) Następnie "przekaż"
rozluźnienie językowi, podniebieniu i żuchwom. (...) Poczuj, jak się rozluźniają. (...) Cała Twoja głowa
jest w pełni, przyjemnie rozluźniona. (...) Porusz delikatnie szyją, (...) napnij lekko mięśnie szyi i puść
napięcie. (...) Poczuj szyję, (...) skoncentruj się na jej ciężarze. (...) Twoja szyja staję się ciężka, (...)
coraz cięższa. (...) jest tak ciężka, że nic nie jest jej w stanie podnieść. (...) Jest ciężka, jakby
wykonana by

ła z ołowiu. (...) Poczuj temperaturę szyi. (...) Temperatura Twojej szyi podnosi się. (...)

Szyja jest coraz cieplejsza, (...) bardzo ciepła. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę. (...) Twoja szyja jest
całkowicie odprężona i zrelaksowana. (...) Obserwuj płynące z niej odczucia. (...)"Prześlij" to
rozluźnienie narządom znajdującym się wewnątrz szyi: tchawicy, przełykowi, naczyniom krwionośnym,
kręgom szyjnym. (...) Poczuj rozluźnienie tych narządów. Twoja szyja jest całkowicie rozluźniona. (...)
Porusz delikat

nie barkami. (...) napnij mięśnie barków i puść napięcie. (...) Poczuj ciężar barków. (...)

Barki stają się ciężkie, (...) coraz cięższe. (...) Twoje barki są tak ciężkie, że nic nie jest w stanie ich
unieść. (...) Są tak ciężkie, jakby wykonano je z marmuru. (...) poczuj temperaturę barków. (...)
Temperatura Twoich barków podnosi się. (...) Barki są coraz cieplejsze, (...) bardzo ciepłe. (...) Odczuj
przyjemną ciepłotę Twoich barków. (...) Twoje barki są całkowicie odprężone i zrelaksowane. (...)
Obserwuj

odczucia płynące z barków. (...) "Prześlij" to rozluźnienie narządom znajdującym się

wewnątrz barków: naczyniom krwionośnym, układowi kostnemu. (...) Poczuj rozluźnienie tych
narządów. Twoje barki są całkowicie rozluźnione. (...) porusz delikatnie tułowiem, porusz nim, jakbyś
był wężem, w prawo, w lewo. (...) Napnij i rozluźnij mięśnie klatki piersiowej, (...) pleców. (...) Poczuj
klatkę piersiową, (...) poczuj jej ciężar. (...) Klatka piersiowa staje się ciężka, (...) coraz cięższa. (...)
Twoja klatka pier

siowa jest tak bardzo ciężka, że nic nie jest w stanie jej unieść. (...) Jest ciężka, jakby

zrobiona była z ołowiu. (...) Odczuj plecy, (...) poczuj ich ciężar. (...) Plecy stają się ciężkie, (...) coraz
cięższe. (...) Twoje plecy są tak ciężkie, że nic nie jest w stanie ich podnieść, (...) tak jakby wykonane

były z ołowiu. (...) Poczuj temperaturę klatki piersiowej. (...) Twoja klatka piersiowa jest całkowicie
odprężona i zrelaksowana. (...) Obserwuj odczucia płynące z klatki piersiowej. Poczuj temperaturę
pleców. (...) Temperatura Twoich pleców podnosi się. (...) Plecy są coraz cieplejsze, (...) bardzo
ciepłe. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę Twoich pleców. (...) Zarejestruj odczucia płynące z pleców. (...)
Twoje plecy są całkowicie odprężone i zrelaksowane. (...) "Prześlij" to rozluźnienie narządom
znajdującym się wewnątrz tułowia: naczyniom krwionośnym, sercu, płucom, kręgosłupowi. (...) Poczuj
rozluźnienie tych narządów. Twój tułów jest całkowicie rozluźniony. (...) Porusz delikatnie brzuchem.
(...) Napni

j mięśnie brzucha i puść napięcie. (...) Odczuj brzuch, (...) poczuj jego ciężar. (...) Brzuch

staje się ciężki, (...) coraz cięższy. (...) Twój brzuch jest tak ciężki, że nic nie jest w stanie go podnieść.
(...) Jest ciężki, jakby wykonano go z marmuru. (...) Poczuj temperaturę brzucha. (...) Temperatura
twojego brzucha podnosi się. (...) Brzuch jest coraz cieplejszy, (...) bardzo ciepły. (...) Odczuj
przyjemną ciepłotę brzucha. (...) Twój brzuch jest całkowicie rozluźniony. (...) Poczuj swój splot
słoneczny. (...) Odczuj wrażenia, które z niego płyną. (...) Poczuj, jak Twój splot słoneczny staje się
przyjemnie ciepły, (...) coraz cieplejszy. (...) porusz lewą ręką, ramieniem, przedramieniem, dłonią,
palcami. (...) Napnij lekko mięśnie całej ręki i dłoni, a następnie puść napięcie. (...) Odczuj rękę i dłoń,
(...) poczuj ich ciężar. (...) Twoja ręka i dłoń stają się ciężkie, (...) coraz cięższe. (...) Twoja ręka jest
tak bardzo ciężka, że nic nie jest w stanie jej podnieść, (...) jakby wykonana była z ołowiu. (...) Poczuj
temperaturę całej ręki. (...) Temperatura Twojej ręki podnosi się. (...) Ręka jest coraz cieplejsza, (...)
bardzo ciepła. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę Twojej lewej ręki. (...) Twoja lewa ręka jest całkowicie
odprężona i zrelaksowana. (...) Poczuj odczucia płynące z lewej ręki. (...) "Prześlij" to rozluźnienie
narządom znajdującym się wewnątrz niej: naczyniom krwionośnym i kościom. (...) Poczuj rozluźnienie
tych narządów. Twoja lewa ręka jest całkowicie rozluźniona. (...) Porusz prawą ręką, ramieniem,
przedramieniem, dłonią, palcami. (...) Napnij lekko mięśnie całej ręki i dłoni, a następnie puść
napięcie. (...) Odczuj rękę i dłoń, (...) poczuj ich ciężar. (...) Ręka i dłoń stają się ciężkie, (...) coraz
cięższe. (...) Twoja ręka jest tak ciężka, że nic nie jest w stanie jej podnieść. (...) Jest ciężka, jakby
wykonano ją z ołowiu. (...) Poczuj temperaturę całej ręki. (...) Temperatura Twojej ręki podnosi się. (...)
Ręka jest coraz cieplejsza, (...) bardzo ciepła. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę Twojej prawej ręki. (...)
Twoja prawa ręka jest całkowicie odprężona i zrelaksowana. (...) Obserwuj odczucia płynące z ręki.
(...) "Prześlij" to rozluźnienie narządom znajdującym się wewnątrz niej: naczyniom krwionośnym i
kościom. (...) Poczuj rozluźnienie tych narządów. twoja prawa ręka jest całkowicie rozluźniona. (...)
Porusz delikatnie podbrzuszem, napnij mięsnie wokół genitaliów, mięśnie pośladków i całego
podbrzusza. (...) następnie puść napięcie. (...) Odczuj podbrzusze, genitalia, pośladki. (...) Poczuj ich
ciężar. (...) podbrzusze, genitalia i pośladki stają się ciężkie, (...) coraz cięższe. (...) Twoje podbrzusze,
genitalia i pośladki są tak ciężkie, że nic nie jest w stanie ich podnieść. (...) Są ciężkie, jakby
wykonano je z betonu. (...) Poczuj

temperaturę podbrzusza, genitaliów i pośladków. (...) Temperatura

Twojego podbrzusza, genitaliów i pośladków. (...) Twoje podbrzusze, genitalia i pośladki są całkowicie
odprężone i rozluźnione. (...) Zarejestruj płynące z nich odczucia. (...) "Prześlij" to rozluźnienie
narządom wewnętrznym: narządom rozrodczym, nerkom, układowi wydalniczemu, naczyniom
krwionośnym, kościom, kręgosłupowi, miednicy. (...) Poczuj rozluźnienie tych narządów. Twoje
podbrzusze, genitalia i pośladki są całkowicie rozluźnione. (...) poczuj ich ciężar. (...) Noga jest coraz
cieplejsza, (...) bardzo ciepła. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę Twojej lewej nogi. Twoja lewa noga jest
całkowicie odprężona i zrelaksowana. (...) Obserwuj odczucia z niej płynące. (...) "Prześlij to
rozluźnienie narządom znajdującym się wewnątrz nogi: naczyniom krwionośnym i kościom. (...) Poczuj
rozluźnienie tych narządów. Twoja lewa noga jest całkowicie rozluźniona. (...) Porusz prawą nogą,
udem, podudziem, stopą, palcami. (...) napnij lekko mięśnie całej nogi i stopy, a następnie puść
napięcie. (...) Odczuj nogę i stopę. (...) poczuj ich ciężar. (...) Noga i stopa stają się ciężkie, (...) coraz
cięższe. (...) Twoja noga jest tak ciężka, że nic nie jest w sranie jej podnieść. (...) Jest ciężka, jakby
wykonana b

yła z marmuru. (...) Poczuj temperaturę całej nogi. (...) Temperatura Twojej nogi podnosi

się. (...) Noga jest coraz cieplejsza, (...) bardzo ciepła. (...) Odczuj przyjemną ciepłotę Twojej prawej
nogi. (...) Twoja prawa noga jest całkowicie odprężona i zrelaksowana. (...) Obserwuj odczucia z niej
płynące. (...) "Prześlij" to rozluźnienie narządom znajdującym się wewnątrz nogi: naczyniom
krwionośnym i kościom. (...) poczuj rozluźnienie tych narządów. Twoja prawa noga jest całkowicie
rozluźniona. (...) Poczuj ciężar całego ciała. (...) poczuj, jak całe Twoje ciało jest bardzo ciężkie, (...)
coraz cięższe. (...) nic nie jest w stanie go podnieść. (...) Poczuj przyjemny bezwład swojego ciała. (...)
poczuj gorąco całego twojego ciała. (...) Całe Twoje ciało jest przyjemnie gorące. (...)

Teraz Twoje ciało jest całkowicie rozluźnione. (...) Poczuj stan, w jakim się znajdujesz. (...) Jest

spokojnie, przyjemnie, bezpiecznie. (...) Zatop się w ten stan Twojego ciała. (...) Postaraj się go
zapamiętać. Niech każda część Ciebie, każda komórka Twojego organizmu zapamięta stan relaksu,
abyś później w dowolnym momencie mógł sobie go przypomnieć i przywołać. (...)

W tym błogostanie pozostań tak długo jak chcesz. kiedy będziesz chciał zakończyć ćwiczenie,

odcz

uj, jak temperatura całego twojego ciała wraca do normy. (...) Poczuj, jak ciężar całego twojego

ciała wraca do właściwej Tobie wagi. Zrób parę głębokich oddechów. Porusz palcami prawej ręki. (...)
Pomyśl i wyobraź sobie cyfrę "1" *

Wyobrażanie sobie cyfry "1" na końcu tego ćwiczenia pomaga wyrobić pewną reakcję ciała na tę

cyferkę i jeśli w momencie ćwiczenia coś Ci zacznie przeszkadzać i będziesz gwałtownie musiał wyjść
z tego stanu, wyobrażaj sobie cyfrę jeden, a wtedy całe ciało natychmiast wykona powrót do
normalnego stanu świadomości.

Podczas tej relaksacji najbardziej pożądanym stanem jest całkowity zanik odczuwania ciała.

Dlatego jeśli ci się to uda to zapamiętaj ten stan dokładnie, a za każdym razem łatwiej Ci będzie go
przywołać Jeśli zasypiasz podczas tego ćwiczenia staraj się utrzymać czoło najchłodniejszą częścią
ciała, a to powinno pomóc.