Krwiściąg lekarski

Krwiściąg lekarski Sanguisorba officinalis L. Do celów leczniczych wykorzystywany jest też krwiściąg
mniejszy – Sanguisorba minor Scop. , krwiściag lekarski – Herba et Rhizoma cum radicibus
Sanguisorbae. Z łaciny, sanguis oznacza krew, sorbeo – absorbować, wciągać w siebie,
wchłaniać. WCHŁANIAĆ KREW.

Krwiściąg lekarski znany był dawnym fitoterapeutom: Lonicerus i Matthiolus w XVI wieku stosowali tę
roślinę jako środek krwiotamujący, powstrzymujący nadmierne krwawienia miesiączkowe i przeciwko
czerwonce. Zwinger (XVII wiek) stosował krwiściąg w razie krwawień wewnętrznych. np. w przebiegu
chorób płuc. Leclerc (XX wiek) zalecał krwiściąg w leczeniu dyzenterii pełzakowej, biegunki i zapalenia
jelit.

Ziele działa ściągająco, absorbująco i obkurczająco na naczynia krwionośne przez co hamuje
krwawienia. Zażywany kilkanaście dni zmniejsza krwawienia miesiączkowe, hamuje krwawienia z
żylaków, owrzodzeń żylakowatych, hemoroidów, zatrzymuje krwiomocz. Przyspiesza gojenie ran na

skórze i błonach śluzowych, przez co powinien być zalecany w leczeniu choroby wrzodowej.
Doskonale leczy nieżyty przewodu pokarmowego :żołądka i jelit. Okłady z odwaru na oczy hamują
nadmierne łzawienie, zmniejszają obrzęk powiek i gałki ocznej oraz ściągają wysięk i ropę przy
infekcjach i stanach zapalnych. Płukanie włosów w odwarze powoduje mniejsze przetłuszczanie się,
leczy łupież łojotokowy, a włosy stają się puszyste i lśniące. Irygacje i nasiadówki w odwarze hamują
stan zapalny narządów płciowych, wspomagają leczenie upławów, świądu i przyspieszają gojenie
nadżerek oraz wyprysków, zwłaszcza mokrych. Odwar do stóp i dłoni powoduje zmniejszenie
potliwości, a tzw. wyprysk potnicowy znika (drobne, swędzące pęcherzyki wypełnione cieczą).
Lewatywy z odwaru (100-150 ml) pomagają w leczeniu świądu i hemoroidów. Przemywanie skóry
hamuje wydzielanie łoju i odkaża. Płukanki z mocnego odwaru kilka razy dziennie stosuje się w
stanach zapalnych gardła i jamy ustnej- dziąseł i języka.