background image

 

1

„Fundamentowanie” - przykładowe zadania do rozwiązania 

1. Obciążenia fundamentów i naciski na grunt 

1.1. Policzyć maksymalne naciski pionowe przekazywane na grunt 
przez fundament słupa obciążonego siłami pionowymi i poziomymi. 
Uwzględnić ciężar fundamentu i gruntu znajdującego się nad nim 
(

γ

śr

 = 22.0 kN/m

3

). W sile pionowej V uwzgledniono już ciężar słupa.  

Dane:  V = 1200 kN, 

H = 300 kN, 

 

1.2. Sprawdzić czy wypadkowa obciążeń znajduje się w 

rdzeniu podstawy fundamentu i policzyć wartości 
nacisków na grunt. Uwzględnić ciężar fundamentu i 
gruntu znajdującego się nad nim, przyjmując 
γ

śr

=22kN/m

3

 

Dane: G

s

 = 80 kN, 

 

 

   V

1

 = 300 kN, V

2

 = 600 kN, H = 80 kN 

 
 

 

 

1.3. Policzyć wartość nacisków na grunt w punkcie A pod 
fundamentem przedstawionym na rysunku, obciążonym dwoma 
słupami. Uwzględnić ciężar fundamentu, którego grubość wynosi 1.2 
m. Ciężar objętościowy betonu przyjąć 

γ

b

 = 25 kN/m

3

Pytania dodatkowe:  
  - czy wypadkowa obciążeń jest w rdzeniu podstawy fundamentu, 
  - jaka jest wartość maksymalnych nacisków na grunt? 

Dane: P

1

=1500 kN, M

1

=1000 kNm, P

2

 = 2000 kN, M

2

 = 1400 kNm 

 
 
 
 

1.4. Sprawdzić czy wypadkowa obciążeń charakterystycznych 
przekazywanych na grunt przez podstawę fundamentową  ściany 
oporowej znajduje się w rdzeniu tej podstawy oraz policzyć wartości 
nacisków na grunt.  
Przyjąć parcie graniczne gruntu zasypowego o poziomym kierunku 
działania. Ciężar objętościowy betonu przyjąć 

γ

b

 = 25 kN/m

3

 

 
 
 

1.5. Dla ściany oporowej przedstawionej na rysunku policzyć wartość 
składowych wypadkowej obciążeń działającej w podstawie 
fundamentu, sprawdzić mimośród oraz policzyć naciski przekazywane 
na grunt. Obliczenia wykonać na wartościach charakterystycznych. 
Przyjąć graniczne parcie gruntu i kąt tarcia gruntu o ścianę 

δ

a

 = 

φ/2. 

Ciężar objętościowy betonu przyjąć 

γ

b

 = 25 kN/m

3

.

 

 
 
 
 

P

1

 

P

2

 

M

1

 

M

2

 

2.

2.0 1.5 

9.0 

5.5 

 

L = 4.0 

h=5

.0m 

D=

1.

5m 

V

2

 

G

s

1.2

B=2.

Widok z góry na fundament

1.5 

2.5

L = 4.0

V

1

P

d

φ = 30° 

γ=18kN/m

3

0.8 

1.4 

0.8

0.8

 0.00 

 -  1.0 

 +  4.0 

0.5 

P

s

φ = 32° 

γ=18kN/m

3

p = 12 kN/m

2

2.2 

 0.00 

 -  1.0 

+  3.0 

0.5 

L = 4.00 

B=

2.

L = 4.0 m 

h=

4.

50

 m

 

D=

1.

5m

 

Widok z góry 

1.5 

2.5 

Odp.: q

max

 = 414 kPa 

Odp.: e

L

 =0.603 m<L/6 

          q

1

 = 296 kPa,  q

2

 = 14.9 kPa  

Odp.:  q

A

 = q

max

  = 372 kPa,  

           wypadkowa minimalnie wykracza poza rdzeń podstawy fundamentu 

Odp.:  E

B

 = 0.18 m < B/6,  

            q

1

 = 99.8 kPa,  q

2

 = 47.0 kPa 

Odp.:  

ΣV = 149.7 kN/m, ΣH = 51.31 kN/m  

          E

B

 = 0.11m,   q

1

 = 88.5 kPa,  q

2

 = 47.6 kPa 

background image

 

2

1.6. Sprawdzić położenie wypadkowej obciążeń charakterystycznych 
w podstawie fundamentu ściany oporowej. Ciężar objętościowy 
betonu przyjąć 

γ

b

 = 25.0 kN/m

3

Pytanie nadliczbowe: czy warunek położenia wypadkowej jest 
spełniony dla najniekorzystniejszego układu obciążeń 
obliczeniowych. Dla wszystkich obciążeń przyjąć współczynniki 
obciążenia 

γ

f

 = 1

±0.1. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1.7. Sprawdzić czy wypadkowa obciążeń znajduje się w 
rdzeniu podstawy fundamentu i policzyć wartość 
maksymalnych nacisków na grunt. Uwzględnić ciężar 
fundamentu i gruntu znajdującego się nad nim, przyjmując 
γ

śr

=22kN/m

3

 

Dane: G

1

 = 60 kN, G

2

 = 20 kN, G

3

 = 30 kN 

 

 

   V

1

 = 500 kN, V

2

 = 650 kN, H = 150 kN 

1.8 Sprawdzić czy wypadkowa obciążeń charakterystycznych 
dla ściany oporowej przedstawionej na rysunku zawiera się w 
rdzeniu podstawy tej ściany. Parcie gruntu przyjąć graniczne 
i poziome (

δ

a

 = 0). Ciężar objętościowy betonu ściany przyjąć 

γ

b

=25 kN/m

3

. Pominąć oddziaływanie gruntu przed ścianą. 

 

 

P

d

φ = 32° 

γ=18kN/m

3

p = 10 kN/m

2

0.7 

1.5 

1.0

0.8

 0.00 

 -  1.0 

 +  4.5 

0.7 

L = 5.0 

h=

5.

0m

 

D

=

1.

5m

 

V

1

 

V

2

 

G

1

 

G

2

G

3

 

1.5 

1.2

2.0

3.0 

B=2

.5

 

Widok z góry na fundament 

2.0 

3.0

L = 5.0

P

s

φ = 33° 

γ=18kN/m

3

p = 10 kN/m

2

0.6 

1.8 

0.8

 

±  0.00

 -  1.0 

 +  2.5 

Odp.:  charakterystyczne: E

B

 = 0.38 m < B/6

 

           obliczeniowe:         E

B

 = 0.51 m < B/6 

Odp.:     E

L

 = 0.79 m < L/6

 

              q

max

 = 260.2 kPa 

Odp.:     E

B

 = 0.314 m < B/6 

background image

 

3

2. Nośność i stateczność fundamentów bezpośrednich

 

2.1

. Dobrać szerokość ławy fundamentowej B ze względu na nośność 

jednostkową podłoża gruntowego, która wynosi: m

q

f

 = 250 kPa.  

 

 
 

 

2.2. Wyznaczyć szerokość  ławy fundamentowej B, dla której 
spełniony będzie warunek nośności pionowej podłoża gruntowego. 
Obliczenia wykonać dla wartości obliczeniowych parametrów 
podłoża, przyjmując 

γ

m

 = 1 

± 0.1 i m = 0.9. 

 

φ

(r)

 

N

C

 

N

D

 

N

B

 

15 10.98 3.94  0.59 
16 11.63 4.34  0.72 
17 12.34 4.77  0.86 
18 13.10 5.26  1.04 
19 13.93 5.80  1.24 
20 14.83 6.40  1.47 
21 15.81 7.07  1.75 
22 16.88 7.82  2.07 

2.3. Sprawdzić czy spełniony jest warunek równowagi sił 
poziomych dla ściany oporowej przedstawionej na rysunku obok. 
Przyjąć parcie graniczne gruntu zasypowego o poziomym 
kierunku działania. Sprawdzenia dokonać na wartościach 
obliczeniowych obciążeń i parametrów, przyj-mując dla 
wszystkich obciążeń 

γ

f

 = 1

±0.1, a dla parametrów podłoża 

gruntowego 

γ

m

 = 0.9. Ciężar objętościowy betonu przyjąć 

γ

b

 = 25 

kN/m

3

. W obciążeniach pominąć ciężar ostrogi. Przyjąć m

t

 = 0.9. 

2.4.  W którym przypadku będzie potrzebna większa 

szerokość  ławy fundamentowej ze względu na 
nośność podłoża gruntowego? 

 
 
 
 
 

2.5. W którym przypadku potrzebne będzie większe 
zagłębienie  D fundamentu do spełnienia warunku 
nośności pionowej podłoża gruntowego. Obliczenia 
wykonać dla wartości obliczeniowych parametrów 
podłoża i dla m = 0.9. 

 
 

Q=400 

kN/m 

B = ? 

ława 

E

B

=0.3m

Q

r

=400 

kN/m 

B = ? 

G

p

γ

(n)

 =19 kN/m

3

 

φ

(n)

=20°, c=25 kPa

ława 

× L 

(L = ∞) 

 0.00 

-  0.80 

E

B

=0.3m

 

G

p

φ

(n)

 = 18

° 

γ

(n)

 =20 kN/m

3

c

(n)

 = 20 kPa 

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -  1.0 

±  0.00

 A) 

Q

r

 = 400 kN/m

B = ?

 

P

d

φ

(n)

 = 30

° 

γ

(n)

 = 18 kN/m

3

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -  1.0 

±  0.00

 B) 

Q

r

 = 400 kN/m

B = ?

Odp.:     B 

  2.35 m 

Odp.:     B 

 1.75 m 

Odp.:  bez ostrogi warunek nie spełniony 
           z ostrogą spełniony: T’

r

 =46.1 kN/m < mt

Q

tf

 = 106.4 kN/m 

Odp.:    A)  B 

 1.48 m,    B) B  1.38 m 

Odp.:    A)  D 

 0.94 m,    B) D  0.83 m 

G

p

φ

(n)

 = 18

° 

γ

(n)

 =20 kN/m

3

 

c

(n)

 = 20 kPa 

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -   D 

±  0.00

 A) 

Q

r

 = 400 kN/m 

B = 1.5 m

P

d

φ

(n)

 = 30

° 

γ

(n)

 = 18 kN/m

3

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -  D 

±  0.00

 B) 

Q

r

 = 400 kN/m

B = 1.5 m 

 

P

s

φ = 33° 

γ=18kN/m

3

p = 10 kN/m

2

G

p

φ = 15°, c = 15 kPa

0.8 

0.8 

2.0

0.8

 ±  0.00

 -  1.2 

 +  4.0 

0.5

0.5

background image

 

4

3. Osiadania i przemieszczenia fundamentów bezpośrednich

 

3.1.

 

W którym przypadku będą większe 

osiadania podłoża gruntowego pod ławą 
fundamentową? Przyjąć liniowy rozkład 
współczynnika zaniku naprężeń w gruncie 

η, 

według rysunku obok.

  

 

 

3.2

. Do jakiej głębokości należy zastosować wymianę gruntu 

pod stopą fundamentową, aby osiadania stopy zmniejszyły się 
o połowę w stosunku do podłoża bez wymiany. Zastosować 
metodę odkształceń jednoosiowych z liniowym rozkładem 

η – 

jak na rysunku. Obliczenia można wykonać metodą kolejnych 
przybliżeń. Ze względu na liniowy rozkład 

η można zaniechać 

podziału warstw podłoża gruntowego na pod-warstewki.

 

 

 

3.3. O ile zmniejszą się osiadania podłoża gruntowego pod 
kwadratową stopą fundamentową po zastosowaniu poduszki 
piaskowej, według rysunku przedstawionego obok. 
W obliczeniach 

zastosować metodę odkształceń 

jednoosiowych z liniowym rozkładem 

η – jak na rysunku. Ze 

względu na liniowy rozkład 

η można zaniechać podziału 

warstw podłoża gruntowego na podwarstewki obliczeniowe. 

 
 
 

3.4. Policzyć osiadania środka (0) i krawędzi (1 i 
2) fundamentu ściany oporowej na jednorodnym 
podłożu gruntowym z gliny. Ściana przekazuje 
naciski na grunt według rysunku obok. 
W obliczeniach  zastosować uproszczone rozkłady 
współczynników k

i

 jak pokazano na wykresie.  

 
 
 

Przygotował: 

Dr inż. Adam Krasiński 

       Katedra 

Geotechniki, 

Geologii 

Bud. 

Morskiego 

PG

 

z/B

q = 200 kPa

M

0

 = 20 MPa 

B

s

 = 3.0 m 

stopa fundamentowa 

η 

0.5 

L/B =1 

L/B = 

∞ 

G

π

P

, M

0

 = 60 MPa

h=? 

η 

z/B 

q = 150 kPa 

M

0

 = 20 MPa 

B

s

 = 2.5 m 

stopa fundamentowa 

0.5 

L/B =1 

L/B = 

∞ 

G

π

 

P

, M

0

 = 60 MPa 

±  0.0 

-  1.2 

-  2.8 

Odp.:    bez wymiany  s = 45 mm 
             z wymianą:   s = 22.5 mm, h = 4.5 mm 

M

0

 = 50 MPa

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -  1.0 

±  0.00

 A) 

Q = 400 kN/m 

B = 2.0

M

0

 = 20 MPa

 -  3.0 

 

M

0

 = 20 MPa 

ława 

× L 

(L = 

∞) 

 -  1.0 

 

±  0.00 

 B) 

Q = 400 kN/m 

B = 2.0 

M

0

 = 50 MPa 

 -  3.0 

η 

z/B 

0.5 

Odp.:    A)  s =11.0 mm,    B) s = 17.0 mm 

Odp.:    bez poduszki  s = 28.13 mm 
             z poduszką:   s = 17.4 mm 

Odp.:     s

0

 = 18 mm, s

1

 = 13.5 mm, s

2

 = 9.0 mm 

 

z/B

B = 3.0m 

M

0

 = 40 MPa 

G

pyl

 

q

1

 = 180 kPa

q

2

 = 60 kPa 

k

0.5

1.0

k

0

k

1

k

2

 

k

0

k

1