Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimtyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja Klimatyzacja Klimatyzacja
Klimatyzacja
Rozdział 4
Strumień powietrza nawiewanego
2010/2011
mgr inż. Agnieszka Sadłowska-Sałęga
3
S
S
P
P
I
I
S
S
T
T
R
R
E
E
Ś
Ś
C
C
I
I
Spis treści ................................................................................................................................................... 3
4 Strumień powietrza nawiewanego ........................................................................................................ 5
4.1 Akty prawne .................................................................................................................................... 5
4.2 Strumień powietrza nawiewanego ................................................................................................. 6
4.3 Klasyfikacja powietrza wewnętrznego oraz obliczenie wymaganego strumienia powietrza
świeżego ................................................................................................................................................ 7
4.3.1 Obliczenia strumienia ze względu na stężenie CO
2
............................................................ 10
4.3.2 Obliczenia strumienia ze względu na minimalny wymagany strumień powietrza
świeżego .......................................................................................................................................... 13
4.3.3 Obliczenia strumienia ze względu na zyski ciepła .............................................................. 15
Literatura do rozdziału ............................................................................................................................ 16
4
4
S
S
T
T
R
R
U
U
M
M
I
I
E
E
Ń
Ń
P
P
O
O
W
W
I
I
E
E
T
T
R
R
Z
Z
A
A
N
N
A
A
W
W
I
I
E
E
W
W
A
A
N
N
E
E
G
G
O
O
Wewnątrz pomieszczeń, niezależnie od ich przeznaczenia, wskutek różnego rodzaju procesów
powietrze ulega zanieczyszczeniu. Zanieczyszczeniami tymi mogą być aerozole, pyły, a także cie-
pło i para wodna.
Wentylacja pomieszczenia jest to wymiana powietrza w pomieszczeniu lub w jego części ma-
jąca na celu usunięcie powietrza zużytego i zanieczyszczonego i wprowadzanie powietrza ze-
wnętrznego. Innymi słowy wentylacja jest procesem zorganizowanej wymiany powietrza w po-
mieszczeniu w celu jego odświeżenia przy jednoczesnym usunięciu na zewnątrz zanieczyszczeń
powstających w pomieszczeniu i przedostających się do powietrza.
Najbardziej miarodajnym sposobem obliczenia strumienia powietrza wentylacyjnego jest
oparcie się na przyczynach wywołujących zmianę stanu powietrza w pomieszczeniu.
4.1 A
KTY PRAWNE
Poniżej przedstawiono podstawowe przepisy prawne i normy obowiązujące dotyczące insta-
lacji wentylacji i klimatyzacji.
1) Ustawa: „Prawo Budowlane”
2) Rozporządzenie Ministra Gospodarki nr 75 z dnia 12.04.2002: „Warunki techniczne jakim
muszą odpowiadać obiekty budowlane…” – rozdział 6
3) Normy:
PN 03420: 1978 „Wentylacja i klimatyzacja. - Parametry obliczeniowe powietrza zewnętrz-
nego” (norma archiwalna);
PN 03421: 1978 „Wentylacja i klimatyzacja. - Parametry obliczeniowe powietrza we-
wnętrznego” (norma archiwalna);
PN 03430: 1983 (Z3 – 2000) „Wentylacja w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbio-
rowego i użyteczności publicznej” (norma archiwalna);
PN-EN 13779 „Ventilation for non-residential buildings - Performance requirements for
ventilation and room-conditioning systems (Wentylacja budynków niemieszkalnych - Wy-
magania dotyczące właściwości instalacji wentylacji i klimatyzacji)”;
PN-EN 15251 „Indoor environmental input parameters for design and assessment of energy
performance of buildings addressing indoor air quality, thermal environment, lighting and
acoustics (Parametry projektowe dla środowiska wewnętrznego i ich wpływ na
6
charakterystykę energetyczną budynku w zakresie jakości powietrza, komfortu termicznego,
oświetlenia i akustyki)”;
PN-EN 15239 „Ventilation for buildings - Energy performance of buildings - Guidelines for
inspection of ventilation systems (Wentylacja budynków - Charakterystyka energetyczna
budynków - Wytyczne dotyczące kontroli instalacji wentylacji)”;
PN-EN 15240 „Ventilation for buildings - Energy performance of buildings - Guidelines for
inspection of air-conditioning systems (Wentylacja budynków - Charakterystyka energe-
tyczna budynków - Wytyczne dotyczące kontroli instalacji klimatyzacji)”;
PN-EN 15241 „Ventilation for buildings - Calculation methods for energy losses due to
ventilation and infiltration in commercial buildings (Wentylacja budynków - Metody oblic-
zania strat energii na skutek wentylacji i infiltracji powietrza w budynkach użyteczności
publicznej)”;
PN-EN 15242 „Ventilation for buildings - Calculation methods for the determination of air
flow rates in buildings including infiltration (Wentylacja budynków - Metody obliczeniowe
do określania strumieni objętości powietrza w budynkach z uwzględnieniem infiltracji)”;
4.2 S
TRUMIEŃ POWIETRZA NAWIEWANEGO
Przyjrzyjmy się najpierw powietrz zewnętrznemu, które w technice klimatyzacyjnej nazywa-
ne jest często powietrzem świeżym. Norma PN-EN 13779:2007 „Wentylacja budynków niemiesz-
kalnych – Wymagane właściwości systemów wentylacji i klimatyzacji” podaje trzy klasy powietrza
zewnętrznego w zależności od jego czystości (tab. 4.1).
Tab.4.1 Klasyfikacja powietrza zewnętrznego wg PN-EN 13779
Kategoria
Opis
ODA 1 (ZEW 1)
Powietrze czyste, które może być tylko okresowo zapylone (np. pyłkiem kwiatowym –
zgodnie z zaleceniami WHO 1999)
ODA 2 (ZEW 2)
Powietrze zewnętrzne o wysokim stężeniu zanieczyszczeń w postaci cząstek stałych
oraz gazów
ODA 3 (ZEW 3)
Powietrze zewnętrzne o wysokim stężeniu zanieczyszczeń w postaci cząstek stałych
oraz gazów (większe niż 1,5 – krotne przekroczenie standardów WHO)
W tabeli 4.2. zestawiono przykładowe, uśrednione wartości stężeń zanieczyszczeń w powie-
trzu zewnętrznym.
7
Tab.4.2 Przykładowe uśrednione stężenia zanieczyszczeń w powietrzu zewnętrznym
Opis lokalizacji
Stężenie
CO
2
[ppm]
CO
[mg m
-3
]
NO
2
[μg m
-3
]
SO
2
[μg m
-3
]
Ogółem PM
[mg m
-3
]
PM
10
[μg m
-3
]
Obszar wiejski; bez znaczących
źródeł zanieczyszczeń
350
< 1
5 do 35
< 5
< 0,1
< 20
Mniejsze miasta
375
1 do 3
15 do 40
5 do 15
0,1 do 0,3
10 do 30
Zanieczyszczone centra dużych
miast
400
2 do 6
30 do 80
10 do 50
0,2 do 1,0
20 do 50
4.3 K
LASYFIKACJA POWIETRZA WEWNĘTRZNEGO ORAZ OBLI-
CZENIE WYMAGANEGO STRUMIENIA POWIETRZA ŚWIEŻEGO
Podobnie jak powietrze zewnętrzne powietrze w pomieszczeniu podlega klasyfikacji. Od jago
jakości zależy dobre samopoczucie, a nawet zdrowie przebywających w nim osób. Pod koniec lat
70-tych pojawiło się określenie "Zespołu Chorego Budynku" (SBS – Sick Buildig Syndrome) zaś
w 1987 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła listę dolegliwości z nim związanych:
zapalenie śluzówek, przewlekłe zapalenie krtani i oskrzeli, astma, migrena, zaburzenia koncentracji,
zawroty głowy, nienaturalne zmęczenie, drażliwość, wysuszanie i zaczerwienienia naskórka. Na-
stępstwem przebywania w zanieczyszczonych budynkach mogą być również tzw. „choroby zwią-
zane z budynkiem” (BRI – Building Related Illness): choroba legionistów (zakażenie bakterią Le-
gionella), gorączka klimatyzacyjna oraz choroby nowotworowe wywoływane długotrwałym od-
działywaniem substancji rakotwórczych takich jak tytoń, azbest czy radon. W przypadku gdy 30%
użytkowników określa jakość powietrza w pomieszczeniu jako złą mówimy o „chorym budynku”.
Objawy SBS częściej występują w pomieszczeniach biurowych niż w mieszkaniach i wyraźnie czę-
ściej pojawiają się u kobiet niż u mężczyzn. Do przyczyn dolegliwości związanych z SBS zalicza-
my:
emisję szkodliwych substancji chemicznych,
zjawiska radiacyjne,
zjawiska elektrostatyczne,
czynniki biologiczne: grzyby, pleśnie oraz drobnoustroje,
ograniczony strumień powietrza świeżego,
wibracje i hałas.
8
Parametrem oceny narażenia człowieka na działanie szkodliwych substancji jest ich dawka
a nie stężenie lub jego rozkład. Dawkę tę można obliczyć mnożąc stężenie substancji przez współ-
czynnik pochłaniania oraz czas kontaktu. Iloczyn ten nosi nazwę ekspozycji (narażenia) zaś jego
jednostką jest [μghm
–
³].
Aby zmniejszyć ekspozycję należałoby zmniejszyć stężenie substancji szkodliwych lub czas
przebywania ludzi w zanieczyszczonym pomieszczeniu. Bardzo często skrócenie czasu przebywa-
nia jest niemożliwe (np. biura), należy więc skupić się nad zmniejszeniem stężeń. Można to osią-
gnąć poprzez redukcję emisji zanieczyszczeń lub doprowadzenie większego strumienia powietrza
świeżego (rozcieńczenie zanieczyszczeń).
Jakość powietrza ma znaczny wpływ nie tylko na zdrowie ludzi ale również na wydajność ich
pracy. Na podstawie dotychczasowych badań można zaobserwować następujące zależności [1]:
1) każde obniżenie o 10% odsetka ludzi niezadowolonych z jakości powietrza (w zakresie
25 70%) powoduje wzrost wydajności pracy o 1,1%;
2) na każdą zmianę jakości powietrza o poziom odpowiadający 1 decypolowi (w zakresie
2 13 decypola) wydajność pracy zmienia się o 0,5%;
3) każde dwukrotne zmniejszenie obciążenia powietrza zanieczyszczeniami odczuwanymi przez
ludzi w zakresie 0,3 2 olfm
–2
podłogi
przy wydatku powietrza równym 10 ls
–1
·os
–1
powoduje
wzrost wydajności pracy o 1,6%;
4) każde dwukrotne zwiększenie wydatku wentylacji, tj. strumienia świeżego powietrza nawiewa-
nego do pomieszczeń w zakresie 0,8 5,3 ls
–1
·olf
–1
powoduje wzrost wydajności pracy
o 1,8%.
Rys.4.1. Ryzyko wystąpienia dolegliwości zdrowotnych określanych mianem SBS jako funkcja strumienia
powietrza wentylacyjnego [1]
Do oceny jakości powietrza odczuwanej przez ludzi wprowadzono dwie jednostki: ofl i pol.
9
Olf (łac. olfaktus – powonienie) – 1 olf jest to ogólna ilość zanieczyszczeń odczuwanych
przez ludzi wydzielana przez jedną wzorcową osobę (dorosły w wieku średnim o standardzie higie-
nicznym 0,7 kąpieli na dzień, codziennie zmieniający bieliznę, pracujący w biurze w pozycji sie-
dzącej w warunkach komfortu cieplnego).
Pol (łac. poluttio – zanieczyszczenie) – ze względu na moc źródła w praktyce inżynierskiej
nie stosuje się jednostki podstawowej ale jego dziesiątą część decypol. 1 decypol jest to stężenie
zanieczyszczeń powietrza wydzielanych przez jedną wzorcową osobę przy wydatku wentylacji
10 ls
–1
.
1
l
s
olf
0,1
decypol
1
(4.1)
Tab. 4.3. Jakość powietrza w decypolach
Opis słowny
Wartość
[decypol]
Powietrze zagrażające życiu
100
Powietrze wewnętrzne ze złymi warunkami dla zdrowia
10
Powietrze wewnętrzne ze dobrymi warunkami dla zdrowia
1
Powietrze zewnętrzne miasta
0,1
Powietrze zewnętrzne w górach
0,01
Odsetek osób niezadowolonych z jakości powietrza w funkcji wydatku wentylacji przypada-
jącą na jedną osobę wzorcową wyraża zależność:
1
1
1
1
olf
s
l
%
olf
s
l
%
exp
,
.
V
dla
,
.
V
dla
.
V
,
PD
,
q
32
0
100
32
0
83
1
395
25
0
(4.2)
gdzie:
.
V
– wydatek wentylacji w warunkach ustalonych, przypadający na jedną osobę wzorcową, [1s
–1
olf
–1
];
natomiast w funkcji decypola:
decypol
dla
%
decypol
dla
%
exp
,
C
,
C
C
,
PD
,
3
31
100
3
31
25
3
395
25
0
(4.3)
gdzie:
C
– jakość powietrza odczuwanego przez ludzi, [decypol].
10
Rys.4.2. Odsetek osób niezadowolonych z jakości powietrza w funkcji: a) wydatku wentylacji, b) decypola
4.3.1 O
BLICZENIA STRUMIENIA ZE WZGLĘDU NA STĘŻENIE
CO
2
Stężenie CO
2
precyzyjnym wskaźnikiem zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach dla
przebywania ludzi. Wskaźnik oparty na stężeniu CO
2
odpowiada wskaźnikowi minimalnego stru-
mienia powietrza zewnętrznego dla pomieszczeń z zabronionym paleniem, dla małej aktywności
(<1,2 met).
Głównym producentem dwutlenku węgla w pomieszczeniu są przebywający w nim ludzie
(rys.4.3).
Rys.4.3.Ilość pobieranego tlenu i generowanego dwutlenku węgla przez osobę
dorosłą (ok. 176 cm, 66 kg)
11
Rys.4.4.Stężenie dwutlenku węgla w otoczeniu człowieka
Niejednokrotnie wentylacja grawitacyjna nie jest w stanie zapewnić odpowiedniego rozcień-
czenia zanieczyszczeń gazowych takich jak CO
2
. Dopiero po wprowadzeniu wentylacji mechanicz-
nej uzyskuje się satysfakcjonujące rezultaty.
Rys.4.5.Przykładowe zmiany stężenie CO
2
w sali konferencyjnej przy wentylacji grawitacyjnej
źródło: Biuletyn informacyjny GAZEX W13, 1998
12
Rys.4.6. Przykładowe zmiany stężenie CO
2
w sali konferencyjnej przy wentylacji mechanicznej
źródło: Biuletyn informacyjny GAZEX W13, 1998
W tabeli 4.4 podano klasyfikację powietrza wewnętrznego w zależności od przyrostu stężenie
CO
2
powyżej poziomu CO
2
w powietrzu zewnętrznym.
Tab.4.4. Przyrost stężenia CO
2
powyżej poziomu CO
2
w powietrzu zewnętrznym [2]
Kategorie
Przyrost stężenia CO
2
powyżej poziomu CO
2
w powietrzu zewnętrznym
[ppm]
Typowy zakres
Wartość standardowa
IDA 1 (WEW 1)
≤ 400
350
IDA 2 (WEW 2)
400 ÷ 600
500
IDA 3 (WEW 3)
600 ÷ 1 000
800
IDA 4 (WEW 4)
> 1 000
1 200
Jeżeli głównym zadaniem wentylacji jest usuwanie zanieczyszczeń w postaci gazów i par
strumień objętościowy powietrza wentylacyjnego może być obliczony z zależności:
];
h
m
[
)
(
1
3
z
dop
z
N
k
k
G
b
V
(4.4)
gdzie:
b
–
współczynnik korygujący uwzględniający nierównomierność wydzielania się zanieczyszczeń,
[kg·h
-1
],
G
z
–
ogólna ilość wydzielanych zanieczyszczeń w pomieszczeniu, [kg·h
-1
],
k
dop
–
dopuszczalne stężenie zanieczyszczeń w pomieszczeniu, [kg·m
-3
],
k
z
–
stężenie zanieczyszczenia w powietrzu nawiewanym do pomieszczenia, [kg·m
-3
].
13
4.3.2 O
BLICZENIA STRUMIENIA ZE WZGLĘDU NA MINIMALNY WYMA-
GANY STRUMIEŃ POWIETRZA ŚWIEŻEGO
W pomieszczeniach, w których głównym źródłem zmiany stanu powietrza są ludzie i nie
uwzględniane są zyski ciepła od nasłonecznienia, strumień powietrza wentylacyjnego obliczyć
można z następującego wzoru:
];
h
m
[
1
3
j
N
V
n
V
(4.5)
gdzie:
n
–
liczba osób w pomieszczeniu, [-],
V
j
–
minimalny strumień powietrza świeżego przypadający na jedną osobę, [m
3
·h
-1
],
–
współczynnik jednoczesności przebywania ludzi, [-].
Wymaganą minimalną ilość powietrza wentylacyjnego (świeżego) przyjmować można na
podstawie następujących norm:
1. PN-83/B-03430/Az:3 2000:
a) Jeżeli okna są otwierane (wentylacja):
gdy palenie jest niedozwolone pomieszczenia przeznaczone do stałego i czasowego po-
bytu i ludzi powinny mieć zapewniony dopływ co najmniej 20 m
3
·h
-1
powietrza ze-
wnętrznego na każdą osobę,
przy dozwolonym paleniu tytoniu strumień powietrza powinien wynosić 30 m
3
·h
-1
dla
każdej osoby.
b) Jeżeli okna są nie otwierane (klimatyzacja):
gdy palenie jest niedozwolone pomieszczenia przeznaczone do stałego i czasowego po-
bytu i ludzi powinny mieć zapewniony dopływ co najmniej 30 m
3
·h
-1
powietrza ze-
wnętrznego na osobę;
przy dozwolonym paleniu tytoniu strumień powietrza powinien wynosić 50 m
3
·h
-1
dla
każdej osoby.
2. PN-EN 13779: minimalne wymagane strumienie powietrza wentylacyjnego zależne od katego-
rii pomieszczenia wg tej normy zamieszczone są wraz z klasyfikacją powietrza wewnętrznego
w tab.4.5.
14
Tab.4.5. Minimalny strumień powietrza świeżego w pomieszczeniach przeznaczonych do stałego przebywa-
nia ludzi [2]
Kategoria
Jednostka
Strumień objętości powietrza zewnętrznego przypadający na osobę
Pomieszczenia z zakazem palenia
Pomieszczenia bez zakazu palenia
Typowy
zakres
Wartość
standardowa
Typowy
zakres
Wartość
standardowa
IDA 1 (WEW 1)
[m
3
·h
-1
·os
-1
]
[l·s
-1
·os
-1
]
> 54
> 15
72
20
> 108
> 30
144
40
IDA 2 (WEW 2)
[m
3
·h
-1
·os
-1
]
[l·s
-1
·os
-1
]
36 ÷ 54
10 ÷ 15
45
12,5
72 ÷ 108
20 ÷ 30
90
25
IDA 3 (WEW 3)
[m
3
·h
-1
·os
-1
]
[l·s
-1
·os
-1
]
22 ÷ 36
6 ÷ 10
29
8
43 ÷ 72
12 ÷ 20
58
16
IDA 4 (WEW 4)
[m
3
·h
-1
·os
-1
]
[l·s
-1
·os
-1
]
< 22
< 6
18
5
< 43
< 12
36
10
3. PN-EN 15251: minimalne wymagane strumienie powietrza wentylacyjnego zależne od katego-
rii pomieszczenia wg tej normy zamieszczone są wraz z klasyfikacją powietrza wewnętrznego
w tab.4.6 oraz 4.7.
Tab.4.6. Minimalny strumień powietrza świeżego przypadający na 1 użytkownika [4]
Kategoria komfortu
Strumień objętości powietrza zewnętrznego przypadający na osobę
[l·s
-1
] (m
3
·h
-1
)
I
10 (36,0)
II
7 (25,2)
III
4 (14,4)
Tab.4.7. Minimalny strumień powietrza świeżego przypadający na m
2
powierzchni [4]
Kategoria
komfortu
Strumień powietrza na m
2
pomieszczenia w zależności od emisyjności zanieczyszczeń
przez budynek
[l·s
-1
·m
-2
]
Bardzo niska emisyjność
Niska emisyjność
Nie bardzo niska emisyjność
I
0,50
1,00
2,00
II
0,35
0,70
1,40
III
0,20
0,40
0,80
15
4.3.3 O
BLICZENIA STRUMIENIA ZE WZGLĘDU NA ZYSKI CIEPŁA
W przypadku, gdy zasadniczym celem wentylacji jest usuwanie zysków ciepła jawnego ilość
powietrza wentylacyjnego określa się z zależności:
];
s
m
[
1
3
t
t
c
ρ
Φ
V
N
U
p
j
N
(4.6)
gdzie:
j
–
zyski ciepła jawnego w pomieszczeniu, [W]
c
p
–
ciepło właściwe powietrza, [kJ·kg
-1
·K
-1
]
–
gęstość powietrza, [kg·m
-3
],
t
N
–
temperatura powietrza nawiewanego, [C],
t
U
–
temperatura powietrza usuwanego, [C].
Dla pełnej klimatyzacji, której zadaniem jest utrzymanie w pomieszczeniu zadanej temperatu-
ry i wilgoci względniej, ilość nawiewanego powietrza obliczamy z zależności:
];
s
m
[
1
3
h
h
Φ
V
N
P
c
N
(4.7)
gdzie:
c
–
całkowite zyski ciepła w pomieszczeniu, [W]
h
N
–
entalpia właściwa powietrza nawiewanego, [kJ·kg
-1
],
h
P
–
entalpia właściwa powietrza w pomieszczeniu, [kJ·kg
-1
].
Uwaga!
W przypadku klimatyzacji zawsze liczymy strumień powietrza wymagany ze względów
higienicznych (z uwzględnieniem ilości osób) oraz strumień wynikający z policzonych zy-
sków ciepła. Następnie do dalszych obliczeń przyjmujemy większy z nich.
16
L
L
I
I
T
T
E
E
R
R
A
A
T
T
U
U
R
R
A
A
D
D
O
O
R
R
O
O
Z
Z
D
D
Z
Z
I
I
A
A
Ł
Ł
U
U
[1]
Fanger, Popiołek, Wargocki: Środowisko wewnętrzne. Wpływ na zdrowie, komfort
i wydajność pracy. Politechnika Śląska. Gliwice, 2003
[2]
PN-EN 13779:2007 „Wentylacja budynków niemieszkalnych – Wymagane właściwości
systemów wentylacji i klimatyzacji”
[3]
PN 03430: 1983 (Z3 – 2000) „Wentylacja w budynkach mieszkalnych, zamieszkania
zbiorowego i użyteczności publicznej”
[4]
PN-EN 15251 „Parametry projektowe dla środowiska wewnętrznego i ich wpływ na cha-
rakterystykę energetyczną budynku w zakresie jakości powietrza, komfortu termicznego,
oświetlenia i akustyki”;
Nazwa pliku:
Klimatyzacja, rozdział 4
Katalog:
C:\Users\Agatom\Documents
Szablon:
C:\Users\Agatom\AppData\Roaming\Microsoft\Szablony\Norm
al.dotm
Tytuł:
Klimatyzacja
Temat:
Materiały pomocnicze do ćwiczeń
Autor:
mgr inż. Agnieszka Sadłowska-Sałęga
Słowa kluczowe:
Komentarze:
Data utworzenia:
2010-11-09 14:00:00
Numer edycji:
26
Ostatnio zapisany:
2010-11-14 21:01:00
Ostatnio zapisany przez:
Agatom
Całkowity czas edycji:
1 053 minut
Ostatnio drukowany: 2010-11-14 21:02:00
Po ostatnim całkowitym wydruku
Liczba stron:
16
Liczba wyrazów: 2 359 (około)
Liczba znaków: 14 155 (około)