1
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
Dział 1. Przed wędrówką po Polsce
ScenariuSz
lekcji 1.
TemaT:
każda mapa jeST wykonana w Skali
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
podaje definicję skali,
•
podaje przykłady przedmiotów i obiektów z życia codziennego, które można przedstawić w skali.
pn – uczeń:
•
wskazuje na podanych przykładach, która skala jest większa, która mniejsza i dlaczego,
•
podaje na podstawie skali, ile razy odległość na mapie została zmniejszona w stosunku do odległości rzeczywistej,
•
odróżnia mapy o dużej skali od map o małej skali,
•
wskazuje obiekty zaznaczone na mapach o dużej i małej skali,
•
rozpoznaje i nazywa różne rodzaje skali,
•
przelicza skalę liczbową na mianowaną, liniową i odwrotnie,
•
analizuje mapy w różnych skalach i porównuje ich szczegółowość.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką, praca z mapą,
•
oglądowe – pokaz.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik,
•
zeszyt ćwiczeń,
•
mapy ścienne o różnych skalach,
Atlas przyrodniczy
.
1. Faza wstępna
•
Czynności organizacyjne.
•
Nauczyciel prosi, by uczniowie przypomnieli sobie pojęcie skali.
•
Uczniowie wymieniają, jakie przedmioty były rysowane w skali, np. ekierka – skala 1 : 1, zeszyt − skala 1 : 2, stolik
lekcyjny – skala 1 : 50, sala lekcyjna – skala 1 : 100.
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel zapisuje na tablicy różne skale, jedna pod drugą: 1 : 100, 1 : 1000, 1: 5000, 1: 300 000, 1 : 1 000 000.
•
Prosi, aby uczniowie odczytali głośno skale, a następnie przepisali je do zeszytów i słowami przy każdej z nich za-
pisali, ile razy odległości na mapie zostały zmniejszone w stosunku do odległości w terenie.
•
Nauczyciel zapisuje na tablicy przykład skali liczbowej i mianowanej (najlepiej z podręcznika) i tłumaczy, na czym
polega różnica między tymi zapisami. Podkreśla, że na mapach najczęściej są zapisane wszystkie skale. Informuje,
że uczniowie będą używać przede wszystkim skali (podziałki) liniowej.
•
Nauczyciel wybiera dwie skale do porównania: 1 : 1000 i 1 : 1 000 000.
•
Informuje, że:
skala 1 : 1000 oznacza, iż odległości na mapie zostały zmniejszone tysiąc razy w stosunku do odległości
rzeczywistych, a skala 1 : 1 000 000 oznacza, iż odległości na mapie zostały zmniejszone milion razy w stosunku do odległo-
ści rzeczywistych
. Zadaje pytanie:
Który mapa: wykonana w skali 1 : 1000, czy w skali 1 : 000 000, przedstawia większą
powierzchnię
?
•
Przy założeniu, że obraz powierzchni Ziemi jest przedstawiony na jednakowych arkuszach, skala 1 : 1 000 000
przedstawia większy obszar, ale mało dokładnie.
•
W skali 1 : 1 000, jest przedstawiony mniejszy obszar, ale za to bardzo szczegółowo.
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
2
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
•
Nauczyciel rysuje na tablicy tabelę (nie wpisuje skal).
Mała skala
Duża skala
1 : 10 000 000, 1 : 500 000, 1 : 300 000
1 : 10 000, 1 : 5000, 1 : 3000
•
Następnie podaje kolejno różne skale, a uczniowie wskazują, do której kolumny należy je wpisać.
•
Uwaga: należy w tym miejscu podawać następujące skale:
1 : 10 000 i 1 : 10 000 000; 1 : 5 000 i 1 : 500 000; 1 : 3 000 i 1 : 300 000
•
Nauczyciel prosi, aby uczniowie przeliczyli liczbę zer w obu kolumnach tabeli. Uczniowie wysuwają wniosek:
Im
więcej zer jest w zapisie skali, tym skala jest mniejsza, a odległości na mapie są bardziej zmniejszone w stosunku do odległo-
ści w terenie
.
•
Nauczyciel poleca uczniom, aby w parach obejrzeli dokładnie mapy w
Atlasie przyrodniczym
i porównali skale wy-
branych map, w jakich zostały wykonane, a następnie określili, która skala jest większa, a która mniejsza.
•
Po 6–7 minutach ćwiczeń z atlasami nauczyciel prosi o zwrócenie uwagi na mapy ścienne. Porównuje skalę mapy
Polski ze skalą mapy świata.
•
Nauczyciel zadaje pytania:
•
Co mogą przedstawiać mapy w zależności od skali
?
•
Czy na mapie świata będzie zaznaczona mała miejscowość nad Morzem Bałtyckim
?
•
Czy mapa Europy w tej samej skali co mapa ścienna Polski zmieściłaby się na całej ścianie klasy
?
•
Nauczyciel prosi, aby uczniowie wskazali w atlasach do przyrody mapę w najmniejszej skali i mapę w największej
skali – po chwili uczniowie podają tytuły map, które znaleźli. Następnie prosi o wykonanie zadania 5. w zeszycie
ćwiczeń.
•
Nauczyciel zapisuje na tablicy dowolną skalę i obok tę samą skalę w postaci ułamka, uświadamia uczniom, że to
taki sam zapis zmniejszenia.
•
Nauczyciel wspólnie z uczniami wykonuje zadania 2.* i 3.* w zeszycie ćwiczeń.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel zadaje uczniom krótkie pytania podsumowujące temat.
•
Nauczyciel pyta uczniów, czy mają w domu inne atlasy lub mapy. Poleca, aby w domu wypisali tytuły map i ich
skale od największej do najmniejszej.
praca domowa
•
Przeczytaj treść lekcji w podręczniku i opracuj ustnie polecenia zawarte w
Sprawdź, czy umiesz
.
•
Wykonaj zadania: 1., 4.*, 5. w zeszycie ćwiczeń.
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
podaje przykłady przed-
miotów i obiektów
z życia codziennego,
które można przedstawić
w skali.
•
podaje definicję skali.
•
podaje na podstawie
skali, ile razy odległość
na mapie została zmniej-
szona w stosunku do
odległości w terenie,
•
wskazuje, która skala jest
mniejsza, która większa.
•
odróżnia mapy o dużej
skali od map o małej
skali,
•
wymienia obiekty
zaznaczone na mapach
w różnej skali.
•
przelicza skalę liczbową
na mianowaną, liniową
i odwrotnie,
•
rozpoznaje i nazywa
różne rodzaje skali,
•
analizuje mapy w róż-
nych skalach i porównuje
ich szczegółowość.
3
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
ScenariuSz
lekcji 2.
TemaT:
jak okreŚlić rzeczywiSTą odległoŚć za pomocą podziałki liniowej?
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
znajduje na mapie zapis skali liniowej,
•
omawia metody obliczania odległości na podstawie podziałki liniowej,
•
oblicza, na prostych przykładach, długość rzeczywistą prostego odcinka za pomocą skali liniowej.
pn – uczeń:
•
dopisuje do skali liniowej skalę mianowaną i liniową,
•
zamienia skalę liniową i mianowaną na skalę liczbową,
•
oblicza długości rzeczywiste odcinków krętych i łamanych,
•
oblicza skalę mapy na podstawie znanej odległości rzeczywistej.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oparta na działalności praktycznej uczniów – problemowa.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik, zeszyt ćwiczeń,
Atlas przyrodniczy,
różne pojedyncze mapy.
1. Faza wstępna
•
Czynności organizacyjne.
•
Nauczyciel nawiązuje do lekcji poprzedniej, przypomina zapis skali w postaci liczbowej i prosi uczniów, aby zapia-
li skalę w postaci ułamka.
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel zapisuje na tablicy przykłady skali liczbowej i wyjaśnia:
•
skala 1 : 1 000 000 (skala jeden do miliona) oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada milionowi centymetrów w terenie –
1 cm na mapie g 1 000 000 cm w terenie
,
•
g
dy zamienimy milion centymetrów na metry, to 1 cm na mapie będzie odpowiadał 10 000 m w terenie, a gdy zamienimy
metry na kilometry – 1 cm na mapie będzie odpowiadał 10 km w terenie
.
•
Uczniowie zapisują ten przykład w zeszycie.
•
Nauczyciel zwraca uczniom uwagę na fakt, że przy przeliczaniu małej skali na kilometry w terenie wystarczy
„odli czyć” 5 zer, aby otrzymać liczbę kilometrów rzeczywistych, które odpowiadają 1 cm na mapie.
•
Nauczyciel poleca uczniom przeglądanie map w atlasie do przyrody i przeliczanie według skali odległości na mapie
na odległość w kilometrach w terenie. Nauczyciel podaje stronę w atlasie i tytuł mapy, pyta uczniów:
•
Ilu kilometrom w terenie będzie odpowiadał 1 cm na mapie w skali np. 1 : 7 000 000?
•
Takie ćwiczenia powinny trwać kilka minut. Po ćwiczeniach ustnych powinny nastąpić ćwiczenia pisemne.
przykłady ćwiczeń:
•
Nauczyciel zapisuje skale liczbowe na tablicy, a uczniowie w zeszycie. Dopisują ilu kilometrom w terenie odpowia-
da 1 cm na mapie.
Przykłady zapisów:
Skala 1 : 100 000
1 cm g 1 km
Skala 1 : 30 000 000
1 cm g 300 km
Skala 1 : 1 000 000
1 cm g 10 km.
•
Nauczyciel zwraca uwagę, że przy powyższych zapisach nie można stawiać znaku równości, a tylko strzałkę, która
oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada określonej odległości w terenie.
•
Nauczyciel poleca uczniom zmierzyć linijką na mapie Polski w atlasie do przyrody odległość między Warszawą
a Toruniem i obliczyć, jaka jest odległość rzeczywista między tymi miastami w linii prostej.
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
4
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Przykład:
Mapa Polski w skali 1 : 4 500 000, 1 cm
g
45 km, między Warszawą a Toruniem odległość w linii prostej na mapie
wynosi 4 cm, czyli odległość rzeczywista to:
4 x 45 km = 180 km
Odległość w linii prostej między Warszawą a Toruniem wynosi 180 km.
•
Następne ćwiczenie powinno polegać na wyznaczeniu na planie miasta trasy biegnącej kilkoma ulicami (trasy krę-
tej). Nauczyciel pokazuje uczniom, w jaki sposób zmierzyć odległość za pomocą nitki lub kawałka sznurka (należy
dopasować nitkę lub sznurek do trasy, a następnie przyłożyć do skali liniowej i podać rzeczywistą długość trasy.
•
Nauczyciel decyduje o liczbie wykonanych zadań tego typu. Sprawdza pracę uczniów i ewentualnie ocenia.
•
Nauczyciel wyjaśnia uczniom, jak – na podstawie znanej odległości rzeczywistej i odległości na mapie – można
obliczyć skalę mapy.
Przypuśćmy, że znamy odległość w linii prostej z Warszawy do Krakowa (wynosi ona około 250 km).
Na mapie odległość ta wynosi 5 cm, czyli że 5 cm na mapie to 250 km w rzeczywistości, a 1 cm na mapie to 50 km. Mapa
jest wykonana w skali 1 : 5 000 000.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel krótko podsumowuje lekcję, zadając pytania. Wskazani uczniowie odpowiadają na pytania zadawane
przez nauczyciela.
praca domowa
•
Przeczytaj treść lekcji w podręczniku i opracuj ustnie polecenia zawarte w
Sprawdź, czy umiesz
.
•
Wykonaj zadania 1.–5. w zeszycie ćwiczeń.
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
znajduje na mapie zapis
skali liniowej.
•
opisuje metody oblicza-
nia odległości na podsta-
wie podziałki liniowej.
•
oblicza, na prostych
przykładach, długość
rzeczywistą prostego
odcinka za pomocą skali
liniowej.
•
oblicza odległość rze-
czywistą na podstawie
dowolnej skali,
•
oblicza długości rzeczy-
wiste odcinków krętych
i łamanych.
•
dopisuje do skali liniowej
skalę mianowaną i licz-
bową,
•
zamienia skalę liniową
i mianowaną na skalę
liczbową,
•
oblicza skalę mapy na
podstawie znanej odle-
głości rzeczywistej.
ScenariuSz
lekcji 3.
TemaT:
jak korzySTać z planu miaSTa?
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
wskazuje plany miast wśród innych map,
•
wymienia przykładowe skale, w jakich są rysowane plany miast,
•
„czyta” plan miasta w podstawowym zakresie:
•
wskazuje ulice i określa kierunki geograficzne, w których biegną np. z północy na południe,
•
pokazuje na planie punkty (obiekty) wymienione przez nauczyciela,
•
wymienia sytuacje życiowe, w których jest potrzebny plan miasta.
5
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
pn – uczeń:
•
orientuje plan miasta za pomocą kompasu lub charakterystycznych punktów (obiektów) w terenie,
•
planuje trasę wycieczki po mieście z uwzględnieniem najciekawszych punktów lub wytycznych nauczyciela,
•
opisuje przebieg trasy wycieczki zaproponowanej przez nauczyciela z uwzględnieniem kierunków, w których biegną
ulice, zabytków itp.
•
podczas planowania trasy wycieczki oblicza odległości między wybranymi obiektami.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oglądowe – pokaz,
•
oparta na działaniu praktycznym.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik, zeszyt ćwiczeń, plany miast w różnych skalach, ewentualnie plansze wskazujące na przydatność pla-
nów w różnych dziedzinach życia codziennego.
czynności nauczyciela poprzedzające lekcję
•
Nauczyciel wcześniej przygotowuje kartki do danego planu miasta opisujące trasę pomiędzy charakterystycznymi
punktami w mieście.
1. Faza wstępna
•
Czynności organizacyjne: klasa zostaje podzielona na 3–4-osobowe zespoły, w zależności od liczby planów.
•
Nauczyciel przypomina co jest plan, np. plan gumki w skali 1 : 1, plan zeszytu, plan boiska.
•
Nauczyciel zadaje pytania:
•
Dlaczego niektóre obiekty przedstawiamy w postaci planu?
•
Do czego potrzebny nam jest plan miasta?
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel rozdaje zespołom po 2 plany miast w różnych skalach (najlepiej, aby jeden plan dotyczył miasta z regio-
nu, w którym znajduje się szkoła).
•
Po rozłożeniu planów uczniowie porównują skale.
•
Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję w grupach na temat dokładności planu w zależności od skali oraz przedstawio-
nych na nich elementów.
•
Po krótkiej dyskusji w grupach przedstawiciele grup podają wnioski.
•
Nauczyciel zapisuje wnioski na tablicy, a uczniowie przepisują je do zeszytu.
•
Nauczyciel rozdaje grupom kartki z opisem trasy wycieczki po mieście (do każdego planu).
•
Uczniowie na podstawie opisu trasy identyfikują ważne punkty w mieście, od których wycieczka się zaczyna, przez
które przebiega i na których się kończy.
•
Nauczyciel ocenia w trakcie lekcji pracę uczniów, a następnie prosi o wykonanie zadania 1. w zeszycie ćwiczeń.
•
Nauczyciel zadaje pytanie:
Gdzie można kupić plan miasta?
•
Uczniowie odpowiadają na pytanie, a następnie wykonują zadanie 2. w zeszycie ćwiczeń.
•
Nauczyciel przypomina uczniom, że górna krawędź ramki planu najczęściej wskazuje północ i pyta o sposoby
orientowania planu miasta w terenie.
•
Następnie nauczyciel prosi o wykonanie zadania 3.* w zeszycie ćwiczeń.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel zadaje pytanie:
•
W jakich okolicznościach są potrzebne plany miast?
•
Uczniowie wykonują zadanie 4. w zeszycie ćwiczeń.
•
Nauczyciel podsumowuje lekcję, podkreślając, jak ważna jest umiejętność posługiwania się planem miasta.
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
6
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
praca domowa
•
Przeczytaj treść lekcji w podręczniku i opracuj ustnie polecenia zawarte w
Sprawdź, czy umiesz
.
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
wskazuje plan miasta
wśród innych map,
•
wymienia sytuacje
życiowe, w których jest
potrzebny plan miasta.
•
wymienia przykładowe
skale, w jakich są rysowa-
ne plany miast,
•
„czyta” plan miasta
w podstawowym za-
kresie:
–
wskazuje ulice i określa
kierunki geograficzne,
w których biegną, np.
z północy na południe,
–
pokazuje na planie
punkty (obiekty)
wymienione przez
nauczyciela.
•
orientuje plan miasta
za pomocą kompasu
lub charakterystycznych
punktów (obiektów)
w terenie,
•
opisuje przebieg trasy
wycieczki zapropono-
wanej przez nauczyciela
z uwzględnieniem
kierunków, w których
biegną ulice, zabytków
itp.
•
planuje trasę wycieczki
po mieście i opisuje ją
z uwzględnieniem naj-
ciekawszych punktów w
mieście lub wytycznych
nauczyciela.
•
podczas planowania
trasy wycieczki oblicza
odległości między wy-
branymi obiektami.
ScenariuSz
lekcji 4.
TemaT:
czym różni Się wySokoŚć względna od wySokoŚci bezwzględnej?
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
podaje różnice między wysokością względną i bezwzględną,
•
wskazuje te wysokości na schematycznym rysunku,
•
wskazuje na mapie szczyty górskie i odczytuje ich wysokości bezwzględne,
•
wyjaśnia pojęcie poziomicy,
•
rozpoznaje na podstawie rysunku poziomicowego stok łagodny i stok stromy, formę wklęsłą i wypukłą.
pn – uczeń:
•
podaje przykłady przedstawiania różnych form terenu na mapach dawniej,
•
rozpoznaje i nazywa na podstawie rysunku poziomicowego wszystkie formy terenu,
•
odczytuje z mapy poziomicowej wysokości bezwzględne punktów leżących na poziomicach,
•
opisuje ukształtowanie terenu na podstawie rysunku poziomicowego,
•
rozpoznaje w terenie formy powierzchni ziemi i wskazuje wysokość względną,
•
podaje wysokości wskazanych punktów na podstawie mapy poziomicowej, przy niepełnym opisie poziomic,
•
podaje wysokości punktów leżących między poziomicami, interpolując wyniki.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oglądowe – pokaz,
•
oparta na działalności praktycznej.
7
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
Środki dydaktyczne
•
podręcznik,
•
zeszyt ćwiczeń,
•
Atlas przyrodniczy
, poziomicowe mapy konturowe (fragmenty), plansze edukacyjne, model pagórka z poziomicami.
1. Faza wstępna
•
Czynności organizacyjno-porządkowe.
•
Nauczyciel zwraca uwagę, że na planie miasta było zawartych bardzo dużo istotnych informacji z wyjątkiem jednej.
Pyta uczniów, jakiej istotnej informacji nie ma na planie miasta.
•
Jeżeli uczniowie nie odpowiedzą, że na planie miasta nie widać ukształtowania powierzchni, nauczyciel podpowia-
da, stawiając pytania naprowadzające.
•
Nauczyciel inicjuje podanie przez uczniów definicji wysokości względnej (np. wysokości pagórka widocznego w te-
renie).
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel demonstruje planszę pokazującą różnice między wysokością względną i bezwzględną, zadaje pytania
naprowadzające aż do momentu, kiedy zostaną określone definicje wysokości względnej i bezwzględnej.
•
Uczniowie otwierają atlasy do przyrody i z mapy hipsometrycznej odczytują np. wysokości szczytów górskich.
•
Nauczyciel zwraca uwagę na współkształtne linie na mapie z opisanymi wysokościami.
•
Uczniowie analizują mapę i pod kierunkiem nauczyciela podają definicję poziomicy.
•
Nauczyciel demonstruje na modelu pagórka, lub wykorzystując animacje i krótki film, co oznacza poziomica i jak
odczytuje się wysokość bezwzględną na mapie.
•
Nauczyciel rozdaje uczniom mapy konturowe z opisanymi poziomicami i podaje przykładowo kilka wysokości
punktów, które odczytuje na podstawie poziomic.
•
Nauczyciel poleca uczniom, aby w parach ćwiczyli odczytywanie wysokości różnych punktów na mapach konturo-
wych.
•
Uczniowie zaznaczają punkty na mapie i zapisują ich wysokości w zeszycie.
•
Nauczyciel na podstawie mapy poziomicowej pokazuje przykłady zaznaczania różnych form terenu za pomocą
poziomic, tłumaczy na modelu, dlaczego na stoku stromym poziomice są narysowane blisko siebie, a na stoku ła-
godnym są od siebie oddalone.
•
Uczniowie wykonują zadanie 2. i 5. w zeszycie ćwiczeń.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel zadaje kilka pytań podsumowujących temat, prosi jednego z uczniów, aby narysował schemat wzniesie-
nia i przypomniał, czym różni się wysokość względna od wysokości bezwzględnej.
•
Nauczyciel rysuje na tablicy kilka prostych schematów układu poziomic (kotlina, pagórek, dolina rzeczna) i prosi
uczniów, aby rozpoznali te formy terenu.
praca domowa
•
Wykonaj zadania 1., 3. i 4.* w zeszycie ćwiczeń.
•
Dla chętnych: Wykonaj z gipsu lub plasteliny model pagórka i zaznacz na nim poziomice.
Nauczyciel poleca uczniom, aby na następną lekcję przynieśli kredki (3 odcienie zieleni, 3–4 odcienie żółtego i poma-
rańczowego, brązową, czerwoną i niebieską).
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
8
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
wyjaśnia, czym różni się
wysokość bezwzględna
od wysokości względnej,
•
wskazuje te wysokości
na schematycznym
rysunku,
•
na podstawie układu po-
ziomic rozpoznaje formę
wklęsłą i wypukłą.
•
wskazuje na mapie
szczyty górskie i od-
czytuje ich wysokości
bezwzględne,
•
wyjaśnia pojęcie pozio-
micy,
•
rozpoznaje na podstawie
rysunku poziomicowego
stok łagodny i stok
stromy.
•
podaje przykłady
przedstawiania różnych
form terenu na mapach
dawniej,
•
rozpoznaje i nazywa na
podstawie rysunku po-
ziomicowego wszystkie
formy terenu,
•
odczytuje na mapie
poziomicowej wysokości
bezwzględne punktów
leżących na poziomicach.
•
opisuje ukształtowanie
terenu na podstawie
rysunku poziomicowego,
•
odczytuje z mapy po-
ziomicowej wysokości
bezwzględne punktów
leżących na poziomicach,
•
rozpoznaje w terenie
formy powierzchni tere-
nu i wskazuje wysokość
względną.
•
podaje wysokości
wskazanych punktów na
podstawie mapy pozio-
micowej, przy niepełnym
opisie poziomic,
•
podaje wysokości punk-
tów leżących między
poziomicami, interpolu-
jąc wyniki.
ScenariuSz
lekcji 5.
TemaT:
co oznaczają barwy na mapie hipSomeTrycznej?
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
wyjaśnia, co oznaczają barwy na mapie hipsometrycznej,
•
wymienia, jakimi kolorami oznacza się na mapach niziny, jakimi wyżyny i góry,
•
podaje związek między wysokością n.p.m. a barwą na mapie hipsometrycznej,
•
odczytuje z mapy hipsometrycznej i wskazuje, gdzie występują niziny, wyżyny i góry.
pn – uczeń:
•
układa skalę barw dla mapy poziomicowej,
•
odczytuje z rysunku poziomicowego formy terenu,
•
opisuje ukształtowanie powierzchni terenu wybranego kraju na podstawie mapy hipsometrycznej,
•
ocenia przydatność barw na mapie hipsometrycznej,
•
wnioskuje na podstawie układu poziomic i barw między nimi o kierunku płynięcia rzeki, jeśli nie jest on zaznaczony
strzałką.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oglądowe – pokaz,
•
oparta na działalności praktycznej, ćwiczeniowo-problemowa.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik, zeszyt ćwiczeń, mapy konturowe, kredki, mapy ścienne,
Atlas przyrodniczy
.
1. Faza wstępna
•
Nauczyciel zadaje krótkie pytania, aby przypomnieć uczniom, co to jest poziomica, w jakim celu stosuje się rysunek
poziomicowy, co to jest wysokość bezwzględna i wysokość względna. Jeżeli uczniowie nieprawidłowo odpowiadają
na pytania, nauczyciel naprowadza uczniów, ewentualnie rysuje na tablicy schematyczne rysunki.
•
Nauczyciel przypomina, że:
Na mapie są zaznaczone wysokości bezwzględne, a opisane poziomice przedstawiają wyso-
kość w m n.p.m.
9
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel prosi uczniów o znalezienie mapy hipsometrycznej Polski w atlasach do przyrody (na każdej ławce
powinien być jeden atlas) i poleca przyjrzenie się legendzie mapy.
•
Nauczyciel zadaje krótkie pytania:
•
Jak w legendzie mapy są opisane poziomice?
•
Jakimi barwami są zaznaczone obszary położone do 200 m n.p.m., a jakimi położone powyżej tej wysokości?
•
Nauczyciel zwraca uwagę na to, że odstępy między poziomicami na mapie są zamalowane tymi samymi barwami,
co w legendzie.
•
Uczniowie, pod kierunkiem nauczyciela, odczytują:
•
0–200 m n.p.m. – na zielono są zamalowane obszary nizin,
•
200–500 m n.p.m. – na żółto są zamalowane obszary wyżynne,
•
powyżej 500 m n.p.m. – na pomarańczowo i brązowo są zamalowane obszary gór.
•
Nauczyciel, wskazując na mapę ścienną Polski, zadaje pytanie:
Dlaczego na mapie hipsometrycznej stosuje się barwy?
•
Uczniowie powinni odpowiedzieć:
•
Barwy ułatwiają czytanie mapy. Nawet z większej odległości widać, gdzie występują obszary nizinne, wyżynne, a gdzie gór-
skie.
•
Nauczyciel prosi o wykonanie zadania 6. w zeszycie ćwiczeń.
•
Po wykonaniu zadania nauczyciel pyta o wnioski. Uczniowie powinni prawidłowo rozpoznać fragmenty map.
•
Nauczyciel prosi o przygotowanie map konturowych i kredek. Prosi uczniów o pomalowanie legendy, a później na
jej podstawie o pomalowanie fragmentu mapy (należy pamiętać o odczytywaniu wartości poziomic). Wykonanie
zdania powinno trwać około 5–7 minut. Jeżeli uczniowie nie zdążą wykonać ćwiczenia, mogą dokończyć je w domu.
•
Nauczyciel przypomina, że na podstawie układu poziomic można rozpoznać formę terenu i prosi uczniów o wyko-
nanie zadania 3. w zeszycie ćwiczeń. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonywania ćwiczeń.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel zadaje kilka pytań w celu powtórzenia tematu, uczniowie zgłaszają się do odpowiedzi.
•
Nauczyciel ocenia uczniów, którzy najlepiej pracowali na lekcji.
•
Nauczyciel podkreśla, jak ważna jest skala barw dla prawidłowego odczytania rodzaju form terenu na małym ob-
szarze lub ukształtowania powierzchni całego kraju.
praca domowa
•
Przeczytaj treść lekcji w podręczniku i opracuj ustnie polecenia zawarte w
Sprawdź, czy umiesz
.
•
Wykonaj zadania: 1., 2., 4. i 5. w zeszycie ćwiczeń.
•
Nauczyciel prosi, aby uczniowie przynieśli na następną lekcję mapy samochodowe lub atlas samochodowy (jeśli
mają je w domu).
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
wymienia, jakimi kolo-
rami są zaznaczone na
mapie niziny, wyżyny
i góry,
•
wskazuje na mapie, gdzie
są niziny, wyżyny, a gdzie
góry.
•
wyjaśnia, co oznaczają
barwy na mapie hipso-
metrycznej,
•
podaje graniczne wyso-
kości nizin, wyżyn i gór,
•
odczytuje z mapy hip-
sometrycznej położenie
nizin, wyżyn i gór.
•
układa skalę barw dla
mapy poziomicowej,
•
odczytuje z rysunku
poziomicowego formy
terenu.
•
opisuje ukształtowanie
powierzchni terenu
wybranego kraju na
podstawie mapy hipso-
metrycznej.
•
ocenia przydatność barw
na mapie hipsometrycz-
nej,
•
wnioskuje na podstawie
układu poziomic i barw
między nimi o kierunku
płynięcia rzeki, jeśli
nie jest on zaznaczony
strzałką.
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
10
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
ScenariuSz
lekcji 6.
TemaT:
poznajeSz różne rodzaje map
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
rozpoznaje i nazywa różne rodzaje map,
•
wymienia sytuacje, w których przydaje się umiejętność korzystania z map,
•
wyszukuje poszczególne rodzaje map w atlasie do przyrody.
pn – uczeń:
•
wymienia informacje, które można odczytać z różnych rodzajów map,
•
wybiera potrzebną mapę w zależności od zadanego do opracowania tematu,
•
porównuje i analizuje różne mapy tego samego terenu, wyciąga wnioski dotyczące gospodarki, ukształtowania
powierzchni i innych elementów środowiska,
•
ocenia przydatność map w różnych sytuacjach życiowych,
•
opracowuje charakterystykę geograficzną zadanego regionu na podstawie różnych rodzajów map.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oglądowe – pokaz,
•
oparta na działalności praktycznej – problemowa.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik,
•
zeszyt ćwiczeń,
•
różne mapy ścienne,
Atlas przyrodniczy
, atlas samochodowy, mapy samochodowe.
1. Faza wstępna
•
Nauczyciel zadaje pytanie:
Z jakich map korzystaliśmy do tej pory?
•
Przypomina, że w klasie czwartej była omawiana mapa topograficzna, w klasie piątej została omówiona mapa
hipsometryczna, która po dodaniu niektórych treści jest nazywana mapą ogólnogeograficzną.
•
Nauczyciel prosi o zapisanie tematu lekcji, a następnie wypisanie rodzajów map znajdujących się w atlasie do przy-
rody.
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel zapisuje na tablicy rodzaje map, które podają uczniowie. Spośród podanych wybiera następujące mapy:
•
Europa – podział polityczny
•
Polska – mapa turystyczna
•
Polska – mapa krajobrazowa
•
mapa tematyczna dowolna, np. Polska – zanieczyszczenie środowiska.
•
Nauczyciel zadaje pytanie:
Z jakich map najczęściej korzystają kierowcy?
•
Jeżeli uczniowie odpowiedzą, że z mapy drogowej lub samochodowej, nauczyciel zapisuje na piątym miejscu mapę
samochodową.
•
Nauczyciel dzieli klasę na 5 grup i każdej z nich przydziela jedną z wypisanych na tablicy map. Jednej z grup daje
mapę samochodową, gdyż takiej nie ma w atlasie do przyrody.
•
Nauczyciel prosi uczniów, aby każda grupa wypisała z legendy mapy informacje, jakie można odczytać z tej mapy
oraz podała przykłady sytuacji, w których się z niej korzysta. Prosi, aby uczniowie przygotowali się do prezentacji.
Nauczyciel w tym czasie rozwiesza dostępne mapy ścienne.
•
Po kilkuminutowej pracy, każda grupa (jej przedstawiciel) prezentuje mapę, nad którą pracowała.
11
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
•
Nauczyciel powinien podczas prezentacji zwrócić szczególną uwagę na to, jak uczniowie ocenili przydatność danej
mapy, a jeżeli nie radzą sobie z tym problemem, podpowiedzieć.
•
Praca grup powinna zostać oceniona przez nauczyciela.
•
Nauczyciel powinien po prezentacji sprowokować dyskusję na temat:
Która z omówionych map jest najbardziej przy-
datna w życiu codziennym?
•
Uczniowie powinni wskazać na mapę samochodową.
3. Faza podsumowująca
•
W ramach powtórzenia i podsumowania nauczyciel powinien, w formie zagadek, krótko scharakteryzować różne
mapy, tak aby uczniowie mogli na podstawie cech charakterystycznych i zastosowania zgadnąć, o jaką mapę cho-
dzi.
•
Do powtórzenia nauczyciel może wykorzystać treść zadania 3. z zeszytu ćwiczeń i rozwiązać je wspólnie z ucznia-
mi.
•
Nauczyciel powinien zwrócić uwagę na różnorodność map tematycznych w atlasie do przyrody i powiedzieć, że
opisana w podręczniku mapa klimatyczna jest jedną z nich.
praca domowa
•
Przeczytaj treść lekcji w podręczniku i opracuj ustnie polecenia zawarte w
Sprawdź, czy umiesz.
•
Wykonaj zadania 1. i 2. w zeszycie ćwiczeń.
•
Dla chętnych: Wypisz z atlasu do przyrody tytuły map tematycznych i napisz, w jakich sytuacjach można z nich
korzystać.
wymagania na oceny szkolne:
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
rozpoznaje i nazywa
mapy omówione na
lekcji,
•
wyszukuje różne rodzaje
map w atlasie do przy-
rody.
•
wymienia sytuacje,
w których potrzebna jest
mapa danego rodzaju.
•
wymienia informacje,
które można odczytać
z różnego rodzaju map,
•
wybiera potrzebną mapę
w zależności od zada-
nego do opracowania
tematu.
•
porównuje i analizuje
różne mapy tego samego
terenu, wyciąga wnioski
dotyczące gospodarki,
ukształtowania po-
wierzchni i elementów
środowiska.
•
ocenia przydatność map
w różnych sytuacjach
życiowych,
•
opracowuje charakte-
rystykę geograficzną
zadanego regionu na
podstawie różnych
rodzajów map.
ScenariuSz
lekcji 7.
TemaT:
powTórzenie działu „przed wędrówką po polSce”
cele operacyjne
pp – uczeń:
•
znajduje na mapie zapis skali liniowej,
•
odczytuje z planu miasta i lokalizuje wskazane elementy,
•
rozpoznaje plan miasta wśród innych map,
•
wymienia sytuacje, w których jest potrzebny plan miasta,
•
wskazuje wysokość względną i bezwzględną na schematycznym rysunku,
•
na podstawie układu poziomic rozpoznaje formy wklęsłe i wypukłe,
•
odczytuje z rysunku poziomicowego stok łagodny i stok stromy,
•
wskazuje na mapie hipsometrycznej obszary nizinne, wyżynne i górskie,
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
12
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
•
wymienia, jakimi barwami są zaznaczone na mapie niziny, wyżyny i góry,
•
odróżnia i nazywa różne rodzaje map,
•
wymienia przykłady zastosowania różnych map.
pn – uczeń:
•
rozpoznaje skalę liczbową, mianowaną i liniową,
•
wskazuje mapy w skali dużej i małej,
•
zamienia skalę liczbową na liniową i mianowaną oraz odwrotnie,
•
oblicza odległość rzeczywistą na podstawie skali mapy,
•
oblicza skalę mapy na podstawie znanej odległości w terenie,
•
orientuje plan miasta,
•
wytycza i opisuje trasę wycieczki po mieście,
•
wymienia obiekty zaznaczone na mapach w skali dużej i małej,
•
odczytuje z mapy poziomicowej wysokość wskazanych punktów,
•
opisuje ukształtowanie terenu na podstawie mapy hipsometrycznej,
•
układa skalę barw dla mapy poziomicowej,
•
wymienia elementy i obiekty zaznaczone na mapach różnych rodzajów,
•
wybiera odpowiednią mapę w zależności od zadanego do opracowania tematu,
•
analizuje mapy tematyczne tego samego terenu, wyciąga wnioski.
metody pracy
•
słowne – pogadanka, praca z książką,
•
oglądowe – pokaz,
•
oparta na działalności praktycznej – problemowa.
Środki dydaktyczne
•
podręcznik, zeszyt ćwiczeń,
•
mapy ścienne, plany miast, mapy lub atlasy samochodowe,
Atlas przyrodniczy
, mapy turystyczne.
1. Faza wstępna
•
Nauczyciel uświadamia uczniom, że celem lekcji jest przygotowanie do sprawdzianu.
•
Nauczyciel przypomina, jakie tematy będzie obejmowało powtórzenie.
•
Nauczyciel dzieli uczniów na 4-osobowe grupy, każda grupa powinna mieć: atlas do przyrody, mapę samochodo-
wą, dowolną mapę turystyczną, mapę hipsometryczną i plan miasta.
2. Faza wykonawcza
•
Nauczyciel informuje uczniów, że powtórzenie materiału będzie polegało na wykonaniu w zeszycie wielu zadań,
które będzie im kolejno dyktował lub na ustnych odpowiedziach grupy na pytania.
•
Nauczyciel podkreśla, że aby wykonać zadanie trzeba pracować z przydzielonymi mapami.
•
Nauczyciel wyjaśnia formę oceny pracy grupy, lider grupy sumuje wszystkie punkty przydzielone grupie przez na-
uczyciela.
•
Po każdym zadaniu nauczyciel daje uczniom 1–2 minuty na wykonanie zadania, a następnie, podchodząc do grupy,
ocenia, czy zadanie zostało dobrze rozwiązane i przydziela punkty.
Zadanie 1
Wśród przydzielonych map wskaż mapę w skali dużej i mapę w skali małej
(uczniowie podnoszą mapę wskazaną przez
nauczyciela).
Zadanie 2
Do mapy w skali liczbowej dużej dopisz skalę liniową i mianowaną.
13
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
Scenariusze lekcji. Klasa 5. Dział 1
Zadanie 3
Na podstawie mapy w dużej skali, oblicz odległość rzeczywistą między punktami A i B
(w zależności od mapy uczniowie
wybierają sobie 2 ważne punkty na mapie).
Zadanie 4
Spośród przydzielonych map wybierz plan miasta
(uczniowie w grupach podnoszą plan miasta w górę). Uczniowie od-
czytują skale, w jakich są wykonane plany miast, stwierdzają, że są to duże skale.
Zadanie 5
Co oznacza określenie „orientowanie planu”?
Uczniowie ustalają między sobą definicję i jedna osoba podaje odpowiedź.
Zadanie 6
Z dowolnej mapy hipsometrycznej podaj przykładową wysokość dowolnego punktu. Czy jest to wysokość względna czy bez-
względna?
(uczniowie znajdują podaną wysokość np. szczyt górski lub punkt wysokościowy i określają, że jest to wy-
sokość bezwzględna).
Zadanie 7
Na podstawie mapy hipsometrycznej uczniowie podają przykłady ukształtowania terenu, np. kotlina, stok stromy, pagórek.
Po czym poznać, że dana forma terenu to pagórek lub stok stromy?
Zadanie 8
Dlaczego stosuje się barwy na mapach hipsometrycznych?
Jakimi barwami oznacza się niziny, wyżyny, a jakimi górskich góry?
Zadanie 9
Uczniowie rozkładają mapy i na polecenie nauczyciela wskazują kolejno poznane rodzaje map.
3. Faza podsumowująca
•
Nauczyciel prowokuje dyskusję na temat znaczenia map w życiu codziennym człowieka.
•
Uczniowie wymieniają różne przykłady zastosowania map i ich znaczenie.
praca domowa
•
Przeczytaj i odpowiedz ustnie na pytania po lekcji powtórzeniowej w podręczniku. Wykonaj zadania 1.–6. w zeszy-
cie ćwiczeń.
Scenariusze lekcji
|
Przyrodo, witaj!
14
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2013
wymagania na oceny szkolne
Uczeń na ocenę:
dopuszczającą
dostateczną
dobrą
bardzo dobrą
celującą
•
podaje przykłady przed-
miotów i obiektów
przedstawianych w skali,
•
podaje definicję skali,
•
znajduje na mapie zapis
skali liniowej,
•
rozpoznaje plan miasta
wśród innych map,
•
wymienia sytuacje,
w których trzeba skorzy-
stać z planu miasta,
•
wyjaśnia, czym różni się
wysokość bezwzględna
od wysokości względnej
i wskazuje je na schema-
tycznym rysunku,
•
na podstawie układu po-
ziomic rozpoznaje formę
wklęsłą i wypukłą,
•
wymienia, jakimi kolo-
rami są zaznaczone na
mapie niziny, wyżyny
i góry,
•
wskazuje na mapie,
niziny, wyżyny i góry,
•
wskazuje i nazywa różne
rodzaje map w atlasie do
przyrody.
•
oblicza na prostych
przykładach odległość
rzeczywistą za pomocą
skali,
•
wskazuje ulice na planie
i określa kierunki geogra-
ficzne, w jakich biegną,
•
„czyta” plan miasta
w podstawowym za-
kresie:
•
wskazuje i odczytuje
wysokości bezwzględne
szczytów górskich,
•
podaje definicję pozio-
micy,
•
rozpoznaje na podstawie
rysunku poziomicowego
stok łagodny i stok
stromy,
•
podaje graniczne wyso-
kości nizin, wyżyn i gór
i lokalizuje je na mapie,
•
wymienia sytuacje w
życiu codziennym, w
których jest potrzebna
mapa danego rodzaju.
•
podaje na podstawie
skali, ile razy odległość
w terenie została zmniej-
szona na mapie,
•
wskazuje, która skala jest
mniejsza, która większa,
•
orientuje plan miasta
różnymi sposobami,
•
wskazuje i opisuje
przebieg trasy wycieczki
zaproponowanej przez
nauczyciela,
•
podaje przykłady
przedstawiania różnych
form terenu na mapach
dawniej,
•
rozpoznaje i nazywa
wszystkie formy terenu
na podstawie rysunku
poziomicowego,
•
odczytuje na mapie
poziomicowej wysokości
bezwzględne punktów
leżących na poziomicach,
•
układa skalę barw dla
mapy poziomicowej,
•
odczytuje z rysunku
poziomicowego formy
terenu,
•
wymienia informacje,
które można odczytać
z map różnego rodzaju,
•
wybiera potrzebną mapę
w zależności od zada-
nego do opracowania
tematu.
•
odróżnia mapy o dużej
skali od map o małej
skali,
•
wymienia obiekty
zaznaczone na mapach
w różnej skali,
•
oblicza odległości
rzeczywiste odcinków
krętych i łamanych,
•
planuje trasę wycieczki
i opisuje ją z uwzględ-
nieniem najciekawszych
punktów w mieście,
•
opisuje ukształtowanie
terenu na podstawie
rysunku poziomicowego,
•
odczytuje z mapy po-
ziomicowej wysokości
bezwzględne,
•
rozpoznaje w terenie
formy powierzchni ziemi
i wskazuje wysokość
względną,
•
opisuje ukształtowanie
powierzchni państwa na
podstawie mapy hipso-
metrycznej,
•
porównuje i analizuje
różne mapy tego samego
terenu i wyciąga wnioski
dotyczące warunków na-
turalnych, gospodarki itp.
•
rozpoznaje i nazywa
różne rodzaje skali,
•
dopisuje do skali liniowej
skalę mianowaną i licz-
bową,
•
przelicza skalę liczbową
na mianowaną, liniową
i odwrotnie,
•
analizuje mapy w róż-
nych skalach i porównuje
ich szczegółowość,
•
oblicza odległość rze-
czywistą na podstawie
dowolnej skali,
•
oblicza skalę mapy na
podstawie znanej odle-
głości rzeczywistej,
•
podczas planowania
trasy wycieczki oblicza
odległości między wy-
branymi obiektami,
•
podaje wysokości
wskazanych punktów na
podstawie mapy pozio-
micowej, przy niepełnym
opisie poziomic,
•
podaje wysokości punk-
tów leżących między
poziomicami, interpolu-
jąc wyniki,
•
ocenia przydatność barw
na mapie hipsometrycz-
nej,
•
wnioskuje na podstawie
układu poziomic i barw
między nimi o kierunku
płynięcia rzeki, jeśli
nie jest on zaznaczony
strzałką,
•
ocenia przydatność map
w różnych sytuacjach
życiowych,
•
opracowuje charakte-
rystykę geograficzną
wybranego regionu
na podstawie różnych
rodzajów map.