M A T E R I A Ł Y D O K U R S U
KOSZTORYSOWANIE
ZASADY PRZEDMIAROWANIA
ROBÓT BUDOWLANYCH
Opracowanie: Bogdan Hebenstreit
NOWY SĄCZ * styczeń 2010 rok*
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 2/36
Spis treści
KONSTRUKCJE Z BETONOWYCH I ŻELBETOWYCH ELEMENTÓW PREFABRYKOWANYCH ........................... 12
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 3/36
ZASADY PRZEDMIAROWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH
[opracowano na podstawie Katalogów Nakładów Rzeczowych]
Zasady przedmiarowania robót budowlanych można znaleźć na początku każdego rozdziału Katalogów
Nakładów Rzeczowych [KNR] lub Kosztorysowych Norm Nakładach Rzeczowych [KNNR], a wyszcze‐
gólnienie robót wchodzących w zakres normy nad każdą tablicą ww. katalogów.
Pojęcia podstawowe związane z przedmiarowaniem:
Przedmiar robót
– to zestawienie przewidywanych do wykonania robót wg technologicznej kolejności
ich wykonania wraz z ich szczegółowym opisem lub wskazaniem podstaw
ustalających szczegółowy opis robót, wskazaniem właściwych specyfikacji
technicznych wykonania i odbioru robót (wymóg obligatoryjny w zamówieniach
publicznych), z wyliczeniem i zestawieniem ilości robót w ustalonych jednostkach
przedmiarowych, sporządzone przed wykonaniem robót. Podstawą do sporządzenie
przedmiaru jest najczęściej projekt techniczny.
Obmiar robót ‐ (obliczenie il. robót na podstawie pomiarów z natury) ‐ to opracowanie sporządzane
po wykonaniu robót przez ich wykonawcę na podstawie książki obmiarów,
niezbędne do wykonania kosztorysu powykonawczego lub zamiennego.
Zarówno przedmiar robót jak i obmiar robót najczęściej sporządza się na drukach „Książki obmiaru” –
wzór druku na końcu opracowania. W dalszej części opracowania jeżeli mowa będzie o przedmiarze, to
zasady te należy odnosić jednoznacznie do przedmiaru i obmiaru. Najmniejszą częścią przedmiaru jest
pozycja przedmiarowa – zwana pozycją.
Przyjęte skróty:
[r‐g] – roboczogodzina
[m‐g] –maszynogodzina
[mb] – metr bieżący
Zapisy w książce obmiaru
Aby zapis był czytelny i jasny proponuję trzymać się następujących zasad:
1. zapis pozycji przedmiarowej powinien być czytelny jednoznaczny – niebudzący zastrzeżeń.
W kolumnie „Podstawa wyceny/Opis i nr elementu” (druk książki obmiaru) należy wpisać
podstawę wyceny (choć kojarzy się to bardziej z kosztorysem): numer katalogu, tablicę i kolumnę
z jakiej korzystamy – jest to tzw. zapis symboliczny [np. KNR 2‐02/120/2]. Można też podać nr
elementu którego dotyczy pozycja przedmiarowa, który bierzemy z projektu.
W wyszczególnieniu robót podajemy dokładny opis robót, tak aby nie powstawały
niedomówienia [np. „Ścianka działowa gr. ½ cegły, z cegły pełnej na zaprawie cementowo‐
wapiennej”] – jest to tzw. zapis słowny. Niedomówienia pozostawiałby opis: „Ścianka działowa
gr. ½ z cegły na zaprawie”.
2. wymiar (długość – dł., szerokość – szer., wysokość – wys., głębokość – gł. itp.) oraz wynik
końcowy obliczeń – podajemy z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, przykład: 123,45
[m]; 6,45 [m
3
].
3. wszystkie wymiary jw. podajemy w [m]. Jeżeli wymiar np. na rysunku projektowym jest podany
w innej jednostce należy go przeliczyć na metry.
1
Definicja zaczerpnięta z opracowania: „Polskie standardy kosztorysowania robót budowlanych” wydanych przez
Stowarzyszenie Kosztorysantów Budowlanych w 2005 r. – pkt. 2.17
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 4/36
4. ilości sztuk elementu – podajemy w liczbach całkowitych bez miejsc po przecinku i umieszczamy
je na końcu zapisu. Ilości jednostkowe należy pomijać [przykład: 0,90x2,05x3 – oznacza np.
3 sztuki drzwi o wymiarach 0,90 na 2,05 [m]; 4,67x3,45 – oznacza jeden element
o wymiarach 4,67 na 3,45 [m].
5. umieszczenie liczby „0,5” w obliczeniach informuje nas, że mamy do czynienia najczęściej
z powierzchnią trójkąta lub trapezu przykład: 1,23x3,45x0,5 – powierzchnia trójkąta
(6,45+3,65)x3,30x0,5 – powierzchnia trapezu.
6. w zapisie obliczeń pomijamy wyniki cząstkowe i wpisujemy od razu wynik końcowy przykład:
3,30x(5,45+3,21)x2 + 2,50x(5,65+4,25)x2 = 106,66 [m
2
] zamiast: 3,30x(5,45+3,21)x2 +
2,50x(5,65+4,25)x2 = 3,30x8,66x2 + 2,50x9,90x2 = 57,16 + 49,50 = 106,66 [m
2
].
7. „matematyczny” znak mnożenia w postaci kropki zastępujemy znakiem „x” lub „*”
8. zapis w książce obmiaru może być dokonywany metoda „słupkową” lub „łańcuszkową”.
Czytelniejszy zapis to metoda słupkowa choć zwiększamy ilość kartek przedmiaru. Pozwala
jednak np. po kilku latach dość szybko zorientować się w przedmiarze. Jest bardziej czytelny.
Zapis metodą łańcuszkową zmniejsza ilość kartek przedmiaru, jednak jest mniej czytelny
[przykład zapisu przedmiaru metodą słupkową:
‐ El. 1 (opis) 2,56x2,56x1,80x3
[m3]
=
35,39
‐ El. 2 (opis) 1,25x4,56x1,55x2
[m3]
=
17,67
‐ El. 3 (opis) 0,90x2,78x1,65x4
[m3]
=
16,51 razem 69,57 [m
2
]
przykład zapisu przedmiaru (tego samego) metodą łańcuszkową
2,56x2,56x1,80x3+1,25x4,56x1,55x2+0,90x2,78x1,65x4= 69,57 [m
2
]
Wybór metody ‐ należy do Ciebie!
Przedmiarowanie najlepiej prowadzić zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zaczynając w lewym
górnym rogu. Można pomocniczo wykorzystywać numery pomieszczeń znajdujące się na
projekcie technicznym
ROBOTY ZIEMNE
[opracowano na podstawie Katalogu Nakładów Rzeczowych KNR 2‐01]
Założenia ogólne
Pojęcia podstawowe:
1. Wykop – dół szeroko‐ lub wąskoprzestrzenny wykonany w celu posadowienia fundamentów,
ułożenia instalacji podziemnych [rurociągów, kabli, kanałów] oraz miejsce rozbiórki: nasypów,
wałów, hałd ziemnych. Podział wykopów na szeroko‐ i wąskoprzestrzenne zależy od szerokości
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 5/36
dna i długości:
‐ szerokoprzestrzenne o szerokości dna powyżej 1,50 [m] i długości powyżej 1,50 [m],
‐ wąskoprzestrzenne o szerokości dna równej lub mniejszej niż 1,50 [m] i długości powyżej
1,50 [m] .
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
2. Przekop – wykop podłużny otwarty wykonany najczęściej na potrzeby linii kolejowych, dróg
kołowych, kanałów żeglugowych melioracyjnych oraz rowów.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
3. Wykop jamisty – oddzielny wykop ze skarpami głębszy niż 1,00 [m]. Podział zależy od sposobu
wykonania i powierzchni dna:
‐ do 9,00 [m
2
] przy wykonywaniu mechanicznym
‐ do 2,25 [m
2
] przy wykonaniu ręcznym.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
4. Nasyp
–
użytkowa
budowla
ziemna
wznoszona
wzwyż
od
poziomu
terenu.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
5. Ukop – miejsce poboru ziemi do budowy np. nasypu lub wykonania zasypki. Sam ukop pozostaje
bezużyteczny.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
6. Odkład – grunt pozyskany z wykopu lub przekopu złożony w określonym miejscu najczęściej
wzdłuż
wykonywanego
wykopu
bez
transportu
ziemi
na
dalsze
odległości.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
7. Skarpa – pochyły bok wykopu lub nasypu o nachyleniu nadanym przy prowadzeniu robót.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
8. Korona – powierzchnia płaska lub o nadanych niewielkich spadkach poprzecznych budowli
ziemnej liniowej [np. nasypu, torowiska kolejowego, drogi, zapory ziemnej, wału
przeciwpowodziowego]. Nasypie jest to powierzchnia górna, w przekopie powierzchnia dolna.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
9. Naziom
–
pas
gruntu
na
powierzchni
przylegający
do
krawędzi
wykopu.
Jednostka przedmiarowania: [m
3
].
10. Ziemia roślinna – ziemia urodzajna [humus] wymagająca specjalnej ochrony. Do ochrony zalicza
się jej zdjęcie przed wykonaniem wykopu, odtransportowanie w wyznaczone miejsce
składowania i wykorzystanie po zakończonych robotach ziemnych np. do odtworzenia terenów
roślinnych.
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
11. Plantowanie terenu – wyrównanie terenu w gruncie rodzimym do zadanych rzędnych
projektowych. Polega na ścięciu wypukłości i zasypanie wgłębień przy czym średnia wysokość
ścięć i zasypań nie może przekraczać 30 [cm] (maksymalna amplituda 60 [cm]). Maksymalna
odległość przemieszczanych mas ziemnych nie może przekraczać:
‐ 50 [m] przy przemieszczaniu mechanicznym
‐ 30 [m] przy przemieszczaniu ręcznym.
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
12. Rozplantowanie odkładu – mechaniczne lub ręczne rozmieszczenie ziemi warstwą określonej
grubości bezpośrednio przy wykonywanym wykopie rowie lub przekopie.
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
13. Obrobienie z grubsza – ręczne obrobienie powierzchni z dokładnością do:
‐ ± 10 [cm] przy powierzchniach skarp, korony lub dna,
‐ ± 15 [cm] na nasypie lub odkładzie.
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
14. Obrobienie na czysto ‐ obrobienie ręczne z dokładnością podaną w projekcie lub wynikającą
z warunków technicznych wykonania i odbioru robót.
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 6/36
15. Umocnienie ścian wykopu – odeskowanie pionowych ścian wykopów wykonane z bali
drewnianych, pali stalowych (tzw. wyprasek) z rozporami lub grodzi stalowych. Może być
wykonywane jako pełne lub ażurowe w zależności od spoistości gruntu. Umocnienie wykopów ze
ścianami pionowymi należy stosować przy głębokości:
‐ powyżej 2,00 [m] w skałach zwartych jednorodnych odspajanych mechanicznie
‐ powyżej 1,00 [m] w gruntach pozostałych
Jednostka przedmiarowania: [m
2
].
16. Spoistość gruntu – miara trudności odspajania gruntu – 1 [m3]. Im grunt ma większą spoistość
tym jest trudniejszy do odspojenia i wymaga większego nakładu pracy i czasu. Z tego względu
grunty zostały podzielone na kategorie przyjmując jako kryterium narzędzie do odspojenia lub
materiał.
Kategorie gruntów:
Kategoria I – gleba uprawna, zaorana lub ogrodowa, torf bez korzeni, suche piaski niespoiste.
(Przyjmuje się, że właściwym narzędziem do odspojenia gruntu jest szufla [piaskówka]).
Kategoria II – gleba uprawna z darnią lub korzeniami grubości do 30 [mm] – piaski wilgotne i gliniaste,
pyły, lessy, torf z korzeniami, nasypy z piasku gliniastego z gruzem, tłuczniem i odpadkami drewna, żwiry
bez spoiwa lub małospoiste.
(Przyjmuje się, że właściwym narzędziem do odspojenia gruntu jest łopata).
Kategoria III – gleba uprawna z korzeniami o grubości ponad 30 [mm] – piaski gliniaste, pyły i lessy
małowilgotne, półzwarte, zleżałe nasypy z piasku gliniastego, pyłu i lessu z gruzem i tłuczniem,
zwietrzelinowe rumosze skalne z otoczakami do 40 [mm], gliny, gliny ciężkie i iły wilgotne
twardoplastyczne i plastyczne bez głazów, mady i namuły gliniaste rzeczne, popioły lotne zleżałe.
(Przyjmuje się, ze właściwym narzędziem do odspojenia gruntu jest oskard [kilof]).
Kategoria IV – zwarte lessy, gliny i iły półzwarte i zwarte, zleżałe nasypy gliny i iły z gruzem lub tłuczniem,
gliny zwałowe z głazami do 50 [kg] oraz gruz ceglany i rumowisko z blokami do 50 [kg], grube otoczaki
i rumosze o wymiarach do 90 [mm].
(Przyjmuje się, że właściwym narzędziem do odspojenia gruntu jest oskard w połączeniu ze stosowaniem
klinów i łomów).
Kategoria V‐X – obejmuje grunty przejściowe do skał oraz skały różnej twardości.
(Przyjmuje się, że właściwym narzędziem do odspojenia gruntu są młoty pneumatyczne lub stosowanie
materiałów wybuchowych).
Doświadczalnie ustalono, że przy robotach ziemnych wykonywanych ręcznie przeciętny robotnik kopiąc
ziemię może ja odrzucić:
‐ do góry na odległość 1,50 [m],
‐ w poziomie maksymalnie na odległość 3,00 [m].
Roboty ziemne obejmują:
‐ ręczne i mechaniczne wycinanie drzew i karczowanie pni,
‐ zdjęcie wierzchniej warstwy ziemi urodzajnej (humusu) lub darni,
‐ wykopy,
‐ zasypy,
‐ nasypy
‐ plantowanie terenu
‐ deskowanie (umocnienie) ścian wykopu
‐ odwadnianie wykopów (pompowanie wody i drenaż),
‐ roboty ziemne branżowe (lotniskowe, hydrotechniczne, melioracyjne)
‐ darniowanie, humusowanie, brukowanie skarp
‐ umacnianie rowów, ścian kanałów elementami prefabrykowanymi i narzutem kamiennym,
‐ kruszenie i odspajanie gruntów skalistych
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 7/36
‐ prace pomocnicze takie jak: prace pomiarowe, układanie i rozbiórka torów i rozjazdów dla środków
transportu, układanie i rozbieranie kołowych dróg tymczasowych, placów z płyt żelbetowych lub żużla
paleniskowego.
Zasady przedmiarowania
:
1. Roboty ziemne wykonywane ręcznie i mechanicznie nie mogą być łączone w jedną grupę.
2. Oddzielnie mierzy się ilości robót przy:
‐ zastosowaniu różnego typu koparek,
‐ różnej kategorii gruntu.
3. Dla gruntów nawodnionych, w których poziom wody gruntowej znajduje się powyżej dna
wykopu należy stosować dodatki z tytułu utrudnionych warunków pracy.
4. Minimalna szerokość wykopu nie może być mniejsza niż 0,60 [m].
5. Wykopy fundamentowe ze skarpami należy stosować wyłącznie przy głębokościach powyżej:
‐ 2,00 [m] w skałach zwartych jednorodnych przy odspajaniu mechanicznym,
‐ 1,00 [m] w pozostałych gruntach.
Wymiary dna wykopów skarpowanych przyjmuje się jako równe wymiarom rzutu ław lub stóp
fundamentowych. Początek skarpy liczy się od rzędnej posadowienia ławy lub stopy
fundamentowej. Wymiarów dna wykopu nie powiększa się w sytuacji stosowania izolacji
pionowej na ścianach fundamentowych. Pochylenie skarp zależy od kategorii gruntu i głębokości
wykopu – odpowiednie wartości można znaleźć w KNR 2‐01.
Pochylenia skarp należy przyjmować z tabeli:
Skarpy przy szerokości dna w [m]
do 3
ponad 3
Głębokość wykopu w [m]
Lp.
Kategoria gruntu
o nominalnej wilgotności
do 3
ponad 3
do 5
ponad 5
01
I – II
1 : 1,00 1 : 1,25
1 : 1,00
1 : 1,25
02
III – IV
1 : 0,60 1 : 0,71
1 : 0,43
1 : 0,60
Wymiary dna wykopów fundamentowych o ścianach pionowych nie umocnionych należy
przyjmować:
‐ równe wymiarom rzutu ław lub stóp fundamentowych, gdy ściany fundamentu wykonuje
się bez odeskowania lub powierzchnie boczne ścian są nie izolowane,
‐ równe grubości ściany fundamentowej z dodatkiem po 0,60 [m] z każdej izolowanej lub
deskowanej ściany, gdy ściany fundamentu są wykonywane w deskowaniu lub gdy
powierzchnie boczne ścian są izolowane. Wykopy o ścianach pionowych nie umocnionych
należy stosować przy głębokościach:
‐ do 2,00 [m] w skałach zwartych jednorodnych przy odspajaniu mechanicznym,
‐ do 1,00 [m] w gruntach pozostałych.
6. Wymiary dna wykopów umocnionych przyjmuje się:
‐ równe wymiarom rzutu ławy lub stopy fundamentowej z dodatkiem po 0,15 [m] z każdej
strony wykopu na deskowanie gdy ściany fundamentu wykonuje się bez deskowania, lub
gdy powierzchnie boczne ścian fundamentowych nie są izolowane – w takim przypadku
minimalna szerokość dna wykopu nie może być mniejsza niż 0,90 [m],
‐ równe grubości ściany fundamentowej z dodatkiem po 0,75 [m] z każdej izolowanej lub
deskowanej ściany gdy ściany fundamentowe wykonywane są w deskowaniu lub ich
powierzchnie boczne są izolowane.
2
W opracowaniu podano wybrane zagadnienia z przedmiarowania robót ziemnych. Dokładne informacje i zasady można
znaleźć w Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2‐01
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 8/36
7. Szerokość dna wykopu pod rurociągi, kable itp. w zależności od średnicy rurociągu należy
przyjmować z odpowiednich tabel znajdujących się w KNR 2‐01.
KONSTRUKCJE BUDOWLANE
[opracowano na podstawie Katalogu Nakładów Rzeczowych KNR 2‐02 – dla inwestycji nowych
i KNR 4‐01 dla robót remontowych]
Założenia ogólne
Nakłady robocizny zawarte w KNR 2‐02 Konstrukcje budowlane obejmują roboty podstawowe oraz
czynności pomocnicze takie jak:
1. Ustawianie, przestawianie, przenoszenie i usuniecie czasowych podpór i rusztowań przeno‐
śnych, umożliwiających wykonanie robót na wysokości do 4,00 [m].
2. Przygotowanie stanowiska roboczego.
3. Wewnętrzny transport poziomy i pionowy materiałów oraz elementów osprzętu występujące na
placu budowy uwzględnia przeciętne odległości i wysokości.
4. Układanie, segregowanie i sortowanie materiałów i wyrobów na placu budowy lub w magazynie
przyobiektowym,.
5. Obsługiwanie sprzętu nie posiadającego etatowej obsługi.
6. Sprawdzenie prawidłowości wykonania robót.
7. Usuwanie wad i usterek oraz naprawianie uszkodzeń powstałych w czasie wykonywania robót
a zawinionych przez bezpośrednich wykonawców.
8. Utrzymanie czystości i porządku na stanowisku robót.
9. Wykonywanie czynności związanych z likwidacją stanowiska roboczego.
10.
Transport pionowy uwzględniono w normach do wysokości 18,00 [m] przy zastosowaniu
wyciągu przyściennego jednomasztowego.
Nakłady podane w liczniku uwzględniają krotność użycia materiału i służą do celów kosztorysowania,
nakłady w mianowniku określają jednokrotne użycie materiału – jest to ilość niezbędna do wykonania
normowanej ilości robót jaką trzeba dostarczyć na plac budowy.
Wartość materiałów pomocniczych dla całego KNR 2‐02 wynosi 1,50 [%] wartości materiałów (dla całego
katalogu KNR 4‐01 – 2,0 [%]). Można je doliczyć jednorazowo na końcu kosztorysu (jeżeli wszystkie
pozycje wyceniane są z KNR 2‐02 – analogicznie dla KNR 4‐01) – korzystniej jest jednak doliczać je do
każdej pozycji kosztorysowej.
KONSTRUKCJE MUROWE
Założenia ogólne
Konstrukcje murowe obejmują wykonanie:
‐ fundamentów z materiałów drobnowymiarowych (cegła, bloczki itp.)
‐ ścian nośnych budynków
‐ ścianek działowych
‐ filarków i słupów
‐ sklepień i łęków
‐ kominów wolnostojących i czopuchów
‐ obsadzania drobnych elementów
‐ obłożenia różnych elementów konstrukcyjnych
‐ licowania ścian i oblicowania murów
3
Łęk ‐ element konstrukcyjny w kształcie łuku, stosowany do przekrycia otworów, jako przęsła wiaduktów i mostów oraz, jako
łęk sklepienny, do konstruowania sklepień. Konstrukcja łęku przenosiła obciążenie ściskające i dlatego mogła być wykonywana z
ciosów kamiennych lub cegieł w kształcie klina, tzw. klińców nawet bez życia zaprawy. Łęk złożony jest z dwóch krzywoliniowych
odcinków podpartych na wezgłowiu i połączonych w najwyższym punkcie zwornikiem.
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 9/36
Osobno należy obmierzać ściany:
‐ fundamentowe,
‐ budynków jednokondygnacyjnych
,
‐ budynków wielokondygnacyjnych,
‐ murowanych na zaprawie wapiennej, cementowo‐wapiennej i cementowej.
Przy wykonywaniu ścian, kominów, ścianek i filarów powyżej 4,50 [m] należy osobno doliczać nakłady
pracy na rusztowania niezbędne do wykonania prac.
Osobno należy obmierzać otwory – okna, drzwi, drzwi balkonowe, bramy, wrota itp. oraz gzymsy
i pilastry
.
Katalogi w większości przypadków posługują się grubością ścian „w cegłach” – przeliczenie na
centymetry zawiera tablica (dla znormalizowanych wymiarów cegły 6,5 x 12 x 25 [cm]):
Grubość muru
w [cegłach]
¼
¼
1
1½
2
2½
3
3½
4
Grubość muru
w [cm]
6,50 12,00 25,00 38,00 51,00 64,00 77,00 90,00 103,00
Nakłady na wykonanie otworów obejmują obrobienie ościeży, ewentualne wykonanie węgarków,
wykonanie pionowych i poziomych krawędzi otworów, przesklepień otworów z wykorzystaniem
prefabrykowanych belek nadprożowych.
Nakłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
transport pionowy na wysokość do 18,00 [m].
W budynkach jednokondygnacyjnych o wysokości do 4,50 [m] nie należy uwzględniać nakładów pracy
sprzętu.
W nakładach uwzględniono roboty dodatkowe i pomocnicze takie jak: wykonanie naroży ścian, bruzd,
gniazd oporowych, szczelin dylatacyjnych, obmurowanie końców belek stalowych i żelbetowych,
wykonanie oraz sprawdzenie i odgruzowanie przewodów kominowych w trakcie robót, zamurowanie
otworów kontrolnych, obsadzenie drzwiczek kontrolnych, wsporników itp., zamurowanie otworów
komunikacyjnych, naprawienie uszkodzeń powstałych w czasie murowanie, postawienie i usuniecie
czasowych podpór i zabezpieczeń, usuniecie gruzu pozostałego na stanowiskach roboczych po
zakończeniu robót oraz zamurowanie bruzd i przebić ścianach podziemia o powierzchni ponad 0,10 [m
2
],
po wykonaniu robót instalacyjnych. Nakłady na zamurowanie przebić o powierzchni do 0,10 [m
2
]
uwzględniono w rozdziale „Tynki wewnętrzne”.
Zasady przedmiarowania:
1. Fundamenty oblicza się w metrach sześciennych, przyjmując jako wysokość spód fundamentu
do poziomu pierwszej izolacji poziomej ściany.
2. Ściany z kamienia oblicza się w [m
3
].
3. Pozostałe ściany oblicza się w [m
2
] przyjmując wysokość:
‐ od wierzchu fundamentu do wierzchu pierwszego stropu (nad podziemiem lub przyziemiem)
‐ od wierzchu stropu do wierzchu następnego stropu dla ścian kondygnacji wyższych.
4. Wysokość ścianek działowych przyjmuje się od wierzchu fundamentu lub stropu do spodu
następnego stropu.
4
Za budynek jednokondygnacyjny uważa się każdy budynek jednej kondygnacji naziemnej, bez względu na całkowite lub
częściowe podpiwniczenie.
5
Pilaster – ustawiony przy ścianie (lub w częściowo w nią wtopiony) filar, nieznacznie występujący przed lico ściany. Pełni on
zarówno funkcję konstrukcyjną (podpora), jak też dekoracyjną (rozczłonkowuje ścianę). W starożytności pilastry występowały
dużo rzadziej niż półkolumny i używane były głównie w architekturze rzymskiej.
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 10/36
5. Słupy i filarki o grubości do 2 i ½ cegły oblicza się w [m] ich wysokości podając przekrój
poprzeczny. Jako przekrój poprzeczny słupa wielobocznego lub okrągłego należy przyjmować
pole najmniejszego prostokąta opisanego na tym słupie.
6. Pilastry oblicza się w [m] ich wysokości.
7. Gzymsy i pasy oblicza się w metrach ich długości mierzonej
po ich najdłuższej krawędzi, podając również: wyskok
u
i
wysokość
h
g
8. Otwory oblicza się w [szt] pogrupowanych w zależności od
przeznaczenia. Otwory wypełnione szeregiem okien lub
drzwi przylegających do siebie (bez filarków) lub łączonych
za pomocą słupków montażowych należy liczyć jako pojedynczy otwór.
9. Nadproża prefabrykowane oblicza się w [m] ich projektowanej długości.
10. Od powierzchni ścian odejmuje się:
‐ powierzchnie otworów większych niż 0,50 [m
2
] ,
‐ powierzchnie konstrukcji betonowych, żelbetowych (z wyjątkiem
prefabrykowanych
nadproży)
jeśli wypełniają więcej niż połowę grubości ściany,
‐ powierzchnie ścian utworzonych z murowanych kształtek kanałowych.
11. Powierzchnie otworów w ścianach oblicza się wg wymiarów w świetle
muru bez uwzględnienia węgarków, w ściankach działowych w świetle
ościeżnic, a jeżeli nie są podane to w świetle muru. Części łukowe
(cyrklaste) oblicza się wg wymiarów wpisanego w nie trójkąta
równoramiennego.
12.
Kominy wolnostojące oblicza się w [m
3
] ich objętości wg wymiarów
zewnętrznych komina. Jako wysokość przyjmuje się poziom od którego
występuje
jako
wolnostojący
je
Z objętości nie potrąca się objętości przewodów.
do
wg wymiarów w ich świetle.
16.
ko iloczyn
17.
y katalogowej przyjmując długość z projektu. Można
18.
tucznych, metalowe stopnie oraz okna żelbetowe prefabry‐
kowane o pow. do 1,00 [m
2
] oblicza się w sztukach. Okna żelbetowe powyżej 1,00 [m
2
] oblicza
się w [m
2
] powierzchni liczonej po zewnętrznym obrysie ramy.
go
wierzchu.
13.
Kominy wykonywane z kształtek kominowych oblicza się w [m] długości pojedynczego przewodu.
14.
Okładziny (szpałdowanie) konstrukcji oblicza się w [m
2
] okładanej powierzchni.
15.
Sklepienia płaskie i sferyczne oblicza się w [m
2
] ich rzutu na płaszczyznę poziomą przyjmując
wymiary rzutu w świetle murów lub podciągów na których opiera się sklepienie.
Z powierzchni tej odlicza się powierzchnie otworów ‐
Łęki oblicza się w [m
3
] ich objętości ja
pola poprzecznego łęku i jego długości. Jako
długość należy przyjmować sumę jego rozpiętości
a w świetle podpór i wysokości strzałki f.
Belki stalowe obliczamy w [kg] ich mas
przyjmować długość równą 1,10 rozpiętości w świetle podpór, a obliczoną masę powiększyć
o 3,00 [%] ze względu na ubytki.
Podokienniki, półki z kamieni sz
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 11/36
KO
Założen
monolitycznych
cjalistycznych konstrukcji
elbetowych takich jak: zbiorniki, silosy, budynki w deskowaniu ślizgowym, budowle górnicze, rolnicze,
dla
których
należy
stosować
oddzielne
zasady
przedmiarowania.
wa
deskowaniu Zremb‐Acrow,
mplowań i rusztowań o wys. do
owli: belek i podestów, rygli
dnia się wykonanie
otworów, gniazd, wnęk jeżeli ich kubatura jest większa
niż 0,10 [m
3
]. Każdy otwór, gniazdo, wnękę odlicza się oddzielnie.
y oblicza się w [m
3
] objętości brył geometrycznych z jakich składa się element.
pów wolnostojących od powierzchni fundamentu do wierzchu słupa.
kowanego obwodu do
4.
ługość wraz z oporami.
o
lu
5.
owa
roj
6.
i u
n
konstruk
licza się w [m
3
] ich rzeczywistej objętości.
7.
te w deskowaniach zwykłych lub przestawnych oraz ściany łukowe obliczamy w [m
2
]
wietle ograniczających je elementów. Potrącamy
racza 0,10 [m
3
]. Należy
NSTRUKCJE BETONOWE I ŻELBETOWE MONOLITYCZNE
ia ogólne
Roboty te obejmują wykonanie elementów i konstrukcji betonowych i żelbetowych
w budownictwie ogólnym przemysłowym oraz fundamentów – nie dotyczą spe
ż
kolejowe
itp.,
Nakłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
transport pionowy na wysokość:
‐ do 18,00 [m] dla elementów budynków i budowli oraz pozostałych elementów budynków i budowli
w desko
niu Zremb‐Acrow i deskowaniu tunelowym,
‐ do ± 7,50 [m] dla fundamentów pod maszyny i ścianek oporowych,
‐ do ± 6,00 [m] dla ław i stóp fundamentowych
‐ do 35,00 [m] dla ścian i stropów w deskowaniu tunelowym.
Nakłady dla elementów budynków i budowli obejmują wykonanie ste
4,00 [m]. Wyjątek stanowią nakłady dla konstrukcji monolitycznych bud
w konstrukcjach ryglowych oraz belek i torów podsuwnicowych, dla których uwzglę
stemplowań i rusztowań do wysokości 6,00 [m].
Zasady przedmiarowania
1. Elementy takie jak: ściany, płyty oblicza się w [m
2
] powierzchni podając ich grubość.
Z powierzchni potrąca się powierzchnie
2. Pozostałe element
Z objętości tych brył potrąca się kubaturę otworów, gniazd, wnęk, jeżeli ich kubatura jest
większa od 0,10 [m
3
]. Potrąca się również kubaturę sfazowań o szer. skosu większej od 15,00
[cm] .
3. Słupy oblicza się uwzględniając ich wysokość:
‐ pod stropy monolityczne przyjmując od powierzchni fundamentu do wierzchu płyty górnego
stropu lub dachu,
‐ dla słu
Dla słupów o przekroju owalnym lub okrągłym
podajemy obwód słupa, dla kwadratowych lub
prostokątnych stosunek des
przekroju.
Belki i podciągi oblicza się uwzględniając ich
długość pomiędzy słupami, podciągami lub
wieńcami – dla belek wolnopodpartych ich
całkowitą d
Z objętości belek potrąca się objętość
betonu wliczonego d płyty. Podaje się
również
stosunek
deskowanego
obwodu
do
przekroju
belki
b
podciągu.
W przypadku słupów, belek i podciągów
o zróżnic
nym przek
u przyjmuje się
Zastrzały koś e elementy
cji ob
Ściany pros
wymiary w połowie elementu.
przyjmując wymiary po osi ściany w ś
powierzchnie otworów w świetle betonu, których kubatura każdego przek
doliczyć obramowania otworów w [mb].
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 12/36
8. Stropy i płyty monolityczne obliczamy w [m
2
] ich powierzchni z uwzględnieniem części
wpuszczonych w mur lub opartych na belkach.
Schody obliczamy w [m
9.
. Grubość płyty:
rzy się w środku części wspornikowej w kierunku
ży
ać w [m
3
].
10.
połaci dachu. Z powie‐
11.
powie‐
zerokość belek w stropach przyjmuje się równą odległości pomiędzy dolnymi
12.
13.
n, długość kanału przyjmuje się wg najdłuższego
14.
2
] ich wewnętrznej powierzchni dla każdej komory oddzielnie,
15.
obliczamy w [m
3
], potrącając powierzchnie otworów i wnęk
grupujemy: mniejsze od 1,00 [m
2
]
16.
17.
jmuje się z projektu – zestawienia stali zbrojeniowej.
KONS
W
PR
Założenia ogólne
asady przedmiarowania
oblicza się w [szt] prefabrykowanych elementów wbudowanych z podziałem na rodzaj
2. Betonowanie kanałów (trzpieni) w blokach żerańskich oblicza się w sztukach zabetonowanych
c długość kanału równą 2,52 [m].
h lub gipsowych zwiększa się o 10,00 [%].
2
] rzutu biegów na płaszczyznę pionową wzgl. również powierzchnię
spoczników. Należy podać rodzaj schodów
‐ w schodach płytowych mierzymy w kierunku prostopadłym do biegu,
‐ w schodach wspornikowych grubość płyty mie
prostopadłym do biegu.
Nie uwzględnia się przekroju stopni. Belki podestowe (kotwowe) nale oblicz
Dachy z drobnowymiarowych płyt prefabrykowanych obliczamy w [m
2
]
rzchni tej potrącamy każdą powierzchnie niepokrytą np. włazów, kominów większą niż
1,00 [m
2
].
Stropy Akermana, DZ, Kontra, Fert oraz z kształtek szklanych obliczamy w [m
2
] ich
rzchni w świetle murów, ścian, belek i wieńców. Belki monolityczne w stropach potrącamy
z powierzchni stropów i obliczamy je oddzielnie w [m
3
], podobnie jak belki krawężne oraz
wieńce. S
krawędziami pustaków ograniczających belkę, a długość równą odległości pomiędzy podporami
lub wieńcami. Szerokość belek krawężnych (ograniczających strop) przyjmuje się równą
odległości między dolną krawędzią belki i dolną krawędzią najbliższego rzędu pustaków,
a długość równą odległości między podporami.
Kopuły żelbetowe oblicza się w [m
2
] powierzchni wewnętrznej. Ewentualny pierścień lub gzyms
oblicza się oddzielnie w [m
3
].
Kanały zamknięte oblicza się w [m
2
] powierzchni ich rzutu na płaszczyznę poziomą. Szerokość
kanału ustala się z uwzględnieniem grubości ścia
wymiaru rzutu poziomego.
Ściany lejów oblicza się w [m
uwzględniając powierzchnie klinów rozdzielczych. Jako grubość należy przyjąć grubość przekroju
w środku ciężkości ściany leja – jest to grubość nominalna.
Fundamenty pod maszyny
o kubaturze większej niż 0,10 [m
3
]. Powierzchnie ścian fundamentów oblicza się przyjmując ich
wysokość od wierzchu płyty dolnej (od ławy) do spodu płyty górnej. Podłoża pod fundamenty
różnicujemy w zależności od grubości, a powierzchnie
i większe od 1,00 [m
2
].
Kanały w fundamentach pod maszyny oblicza się w [m] przyjmując długość równą najdłuż‐
szemu bokowi kanału, a gniazda dla śrub kotwiących oblicza się w [szt].
Zbrojenie konstrukcji żelbetowych oblicza się [t] z podziałem na stal okrągłą i żebrowaną oraz
średnicę. Ilości stali przy
TRUKCJE Z BETONOWYCH I ŻELBETOWYCH ELEMENTÓ
EFABRYKOWANYCH
W nakładach uwzględniony jest żuraw wieżowy niezbędny do montażu budynków.
Z
1. Przedmiar
elementu.
kanałów, przyjmują
3. Zakorkowanie otworów kanałów w płytach i blokach oblicza się w [szt]. Liczbę [szt] korków
betonowyc
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 13/36
KO
Zało
Nakłady
ie, wykonanie i rozebranie szablonów,
ustawieniem i rozebraniem potrzebnych rusztowań i pomostów roboczych, uzupełnieniem impregnacji
konstrukcji oraz izolowaniem papą elementów
onstrukcji stykających się z murem.
nież wciągnięcie i opuszczenie materiałów na potrzebną wysokość. Nakłady na
ny, wyłazy i okna dachowe.
2. Konstrukcje nietypowe z desek, krawędziaków i bali oblicza się w [m
3
] wbudowanego drewna
mentu, oraz przekrój (np. murłata o przekroju poprzecznym drewna do 180,00
rzy sztukowaniu elementów.
PO
Założen
Nakłady
ą transport wewnętrzny poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz transport
pionow do wysokości 18,00 [m].
oblicza się w [m
2
] powierzchni połaci, bez odliczania zakładów, rąbków,
łazy, okienka itp., jeżeli ich powierzchnia jest większa niż 1,00 [m ].
2. Powierzchnie połaci oblicza się według powierzchni figur płaskich utworzonych przez linie
e przecięcia dwóch sąsiednich połaci, linie przecięcia płaszczyzny połaci
ej
3.
r
4.
wej lub od spo‐
5.
e w dachach pokrytych papą, dachówką i płytami azbestowymi oraz pokrycia
dylatacji konstrukcyjnych oblicza się w [m
2
].
NSTRUKCJE DREWNIANE DACHOWE
żenia ogólne
obejmują roboty podstawowe oraz: wyrysowan
drewna uszkodzonej przy odwiązywaniu elementów
k
Uwzględniają rów
odeskowanie i ołacenie konstrukcji dachowych uwzględniają wykonanie okienek dymnikowych, wyłazów
dachowych.
Zasady przedmiarowania
1. Konstrukcje dachowe jętkowe i dachy z wiązarów dachowych oraz deskowanie i łacenie
powierzchni dachowych oblicza się w [m
2
] połaci bez potrącania powierzchni zajętych przez
komi
podając nazwę ele
[cm
2
], krokiew zwykła o długości do 4,50 [m] i przekroju poprzecznym drewna do 180,00 [cm
2
]).
Długość elementu mierzy się po najdłuższej krawędzi – lecz bez uwzględnienia długości czopów,
zakładów w zamkach i zakładów p
3. Nakłady określają łącznie odwiązanie i montaż konstrukcji dachowych. Nakłady na samo
odwiązanie można przyjmować w wysokości 90 [%] nakładów materiałowych i 50,00 [%]
nakładów robocizny.
KRYCIA DACHOWE
ia ogólne
obejmuj
y
Zasady przedmiarowania
1. Pokrycia dachów
nakładek, kołnierzy itp. Z powierzchni pokrycia potrąca się (każdą z osobna) powierzchnie zajęte
przez kominy, świetliki, wy
2
ograniczające (lini
z płaszczyzną attyki
6
, krawędź zewnętrzną deski okapowej, krawędź kalenicy itp.).
Przedmiar można wykonać z powierzchni rzutu połaci na płaszczyznę poziomą i otrzymany wynik
pomnożyć przez współczynnik zależny od kąta nachylenia połaci do płaszczyzny poziom
(odpowiednie współczynniki przeliczeniowe znajdują się w KNR 2‐02 tabl. 0005).
Pokrycie koryt dachowych oblicza się w [m
2
] przyjmując za szerokość poprzeczny wymiar koryta
w ozwinięciu.
Rynny i rury spustowe oblicza się w [m], przyjmując:
‐ dla rynien długość zewnętrznej krawędzi,
‐ dla rur spustowych największą długość od wierzchu rury kanalizacyjnej deszczo
du kolanka do wierzchu rury.
Pasy nadrynnow
6
Attyka (franc. (étage) attique, z grec. Attikos) – górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn
osłaniający dach.
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 14/36
6. Pasy usztywniające oblicza się w [m].
W [szt] oblicza się: rury wentylacyjne, nasady wen
blaszane zbiorniki przy rynnach, maszty, sztyce antenowe i odgromnikowe, wyłazy dachowe,
żeliwne wywiewki kanalizacyjne.
7.
tylacyjne (dla których podajemy średnicę),
ących, gzymsów międzypiętrowych, podokienników,
tów wystających poza połać dachową oblicza się w [m
2
]
uproszczenia obliczeń powierzchni można przyjmować wymiary pokrywanego
10.
IZOLA
Założen
Pod poj
ych, przeciwwodnych, cieplnych,
przeciw źwiękowych oraz szczelin dylatacyjnych.
czynności podstawowych obejmują: przycięcie i oczyszczenie tynku lub muru,
aroży załamań, przycięcie materiału izolacyjnego na potrzebny wymiar, uporządkowanie
iejsca pracy, odniesienie pozostałych po wykonaniu materiałów i odpadów, zabezpieczenie robót przed
czasu ich odbioru.
powierzchni pionowych.
chni, przyjmując wymiary w świetle surowych
lnie każdą nie izolowaną powierzchnie
cyjnych oblicza się w [m].
3. Izolacje na powierzchniach krzywych oblicza się w [m
2
] w rozwinięciu.
8. Uszczelnienie pokryć dachówkowych zaprawą od spodu oblicza się w [m
2
] ‐ powierzchnię oblicza
się jak dla pokryć.
9. Pokrycie blachą: gzymsów wieńcz
okapników, kapiteli
7
, innych drobnych występów w elewacji, górnych i bocznych powierzchni
murów ogniowych i attyk oraz obróbki kołnierzy kominów,, ścian i wywietrzników drewnianych,
świetlików oraz innych elemen
w rozwinięciu, bez uwzględniania zakładów. Uwzględnia się natomiast ewentualne pasy
usztywniające. Dla
elementu powiększone o:
‐ 7,00 [cm] w kierunku szerokości,
‐ 5,00 [cm] w kierunku długości,
za każdą wystającą krawędź.
Przy kryciu o nachyleniu większym niż 27,00 [%] dla dachów krytych papą oraz 85,00 [%] dla
dachów krytych dachówką lub płytami azbesto‐cementowymi do normy robocizny należy
stosować współczynnik:
‐ papa – 1,03,
‐ dachówka lub płyty azbesto‐cementowe – 1,20
CJE
ia ogólne
ęciem izolacji rozumiemy wykonanie izolacji: przeciwwilgociow
d
Nakłady oprócz
zaokrąglenie n
m
uszkodzeniami do
Uwzględniają również ustawienie i usuniecie rusztowań przenośnych umożliwiających wykonanie robót
do wysokości 4,50 [m].
Nakłady obejmują wykonanie robót do wysokości 4,50 [m]. Nakłady na wykonanie izolacji na
płaszczyznach pochyłych przyjmuje się:
‐ o nachyleniu do 45 [
0
] – jak dla powierzchni płaskich,
‐ o nachyleniu powyżej 45 [
0
] – jak dla
Nakłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy na przeciętne odległości oraz transport pionowy
na wysokość 18,00 [m].
Zasady przedmiarowania
1. Izolacje jw. oblicza się w [m
2
] izolowanej powierz
murów. Z obliczonej powierzchni potrąca się oddzie
większą niż 1,00 [m
2
].
2. Izolacje szczelin dylata
7
Kapitel (głowica) to najwyższa, wieńcząca część kolumny, filaru lub pilastra, będąca pośrednim członem konstrukcyjnym
między podporą (np. trzonem kolumny) ‐ od której jest szersza, co zapewnia bardziej stabilną konstrukcję całości ‐ oraz
elementami dźwiganymi (np. belkowaniem). Ze względu na swoje usytuowanie głowica pełni także funkcje dekoracyjne
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 15/36
KANA
Założen
Prze
anych wewnątrz budynku oraz dla przewodów
inst
akłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
ści kanału do 1,50 [m].
aniem kanałów o dnie z betonu wraz z podłożem i ścianach
onolitycznych lub z cegły ceramicznej pełnej, łącznie z robotami towarzyszącymi jak: wykonanie
eń zabezpieczających, uformowanie otworów i bruzd oraz robotami pomocniczymi.
3. Wysokość ścian przyjmuje od wierzchu dna kanału do wierzchu ściany.
y się po jego osi.
TYNK
Zało
Nak
mocnicze takie jak: zamurowanie przebić o powierzchni do
0,10
przez skucie wycieków, oczyszczenie
i zwilże
podłoża, ustawienie, przestawienie i rozebranie rusztowań przenośnych, obsadzenie kratek
firanek, przygotowanie zaczynu
sadnionych normalnym procesem
chnologicznym i uporządkowanie miejsca pracy. Obejmują również wewnętrzny transport poziomy
eciętne odległości oraz transport pionowy do wysokości 18,00 [m]. Uwzględniają też
z
= 0,00 [mm], do 3,00 [m
3
/h],
ie surowym, wysokość mierzona
za się
wym. Powierzchnie kolumn, i półkolumn o przekroju owalnym lub
okrągłym oblicza się wg prostokąta (lub jego trzech boków) w najwęższym przekroju
ŁY WEWNĄTRZ BUDYNKU
ia ogólne
dmiarowanie dotyczy kanałów i przekryć wykonyw
alacyjnych, których szerokość nie przekracza 2,00 [m] i wysokość 1,50 [m].
N
opuszczanie i podnoszenie ich przy głęboko
Nakłady obejmują roboty związane z wykon
m
pomostów i urządz
Zasady przedmiarowania
1. Poszczególne elementy kanału oblicza się według następujących jednostek:
‐ [m] – obramowania kanału z kątownika,
‐ [m
2
] – ściany kanału, tynki ścian kanału, dno kanału, przekrycia kanału,
‐ [kg] – wykonanie i ułożenie zbrojenia w deskowaniu ścian kanału.
2. Dno kanału obliczamy jako powierzchnię rzutu kanału, uwzględniając grubość dna.
4. Długość kanału licz
5. Przekrycie obliczamy jako powierzchnie rzutu kanału.
I SZTABLATURY I OKŁADZINY WEWNĘTRZNE
żenia ogólne
łady obejmują roboty podstawowe i po
[m
2
] w ścianach i stropach, przygotowanie powierzchni po
nie
wentylacyjnych, narożników ochronnych, haków zwykłych do
gipsowego, zakrycie bruzd, reperacje po uszkodzeniach uza
te
materiałów na prz
tynki ościeży w otworach o powierzchni do 3,00 [m
2
] – tynki ościeży w otworach ponad 3,00 [m
2
]należy
ustalać oddzielnie. W nakładach na wykonanie tynków pocienionych uwzględniono tynkowanie ościeży.
W normach uwzględniono zwiększone nakłady z tytułu tynkowania małych pomieszczeń, pilastrów,
wnęk, pawlaczy, szaf i innych powierzchni ałamanych pod dowolnym katem oraz tynkowanie ścian
klatek schodowych.
Tynki spoczników i półspoczników należy obliczać jak nakłady na tynkowanie stropów. Tynkowanie
stropów żebrowych dotyczą zarówno belek jak i pól międzybelkowych.
Nakłady przewidująco transportu mechanicznego materiałów zastosowanie przy tynkowaniu budynków
do 8 kondygnacji agregatów tynkarskich wydajności 1,10 – 3,00 [m
3
/h].
Dla budynków do 16 kondygnacji przewidziano użycie następujących zestawów tynkarskich:
‐ wibrosita z mieszalnikiem,
‐ pompy do zapraw H 3
‐ pompy do zapraw H = 30,00 [m], do 6,00 [m
3
/h].
Zasady przedmiarowania
1. Tynki i gładzie oblicza się [m
2
] przyjmując długość ścian w stan
od czystej podłogi (bez posadzki) do spodu stropu. Powierzchnie pilastrów i słupów oblic
w rozwinięciu w stanie suro
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 16/36
2. Tynki i gładzie stropów oblicza się w [m
2
] ich rzut
poziomą. Powierzchnie stropów żebrowy
u (w świetle ścian surowych) na płaszczyznę
ch i kasetonowych oblicza się w rozwinięciu wg
wymiarów w stanie surowym bez dodatku za krawędzie.
ków i gładzi potrąca się powierzchnie: nietynkowane, ciągnione, obróbki
ościeżnicy przez szerokość ościeża
4.
5.
się według zewnętrznych wymiarów obrysu
6.
7.
łącza niezależnie od typów (przecięcia, zmiany kierunku, dobicia boni)
8.
a siatce” obliczamy w [m
2
]. Jeżeli szkielet ścianki nie przekracza 20,00 [mm]
dzielnie.
ą w rozwinięciu. Z powierzchni
10.
11.
ciągnionych, pilastrów, ościeży i belek w stropach kasetonowych
12.
,00 [m] sztablaturę obliczamy jak przedmiar pól kasetonowych o po‐
13.
owanych pomiędzy dwoma profilami ciągnionymi, należy obliczać łą‐
,
muje się najdłuższą krawędź po
15.
16.
blicza się w [szt] – dobicia
ady na 100,00 [szt] naroży profili ciągnionych
3. Z powierzchni tyn
kamienne i inne powyżej 1,00 [m
2
]. Potrąca się również otwory okienne i drzwiowe
o powierzchni:
‐ 1,00 [m
2
] jeżeli ich ościeża nie są tynkowane,
‐ 3,00 [m
2
] jeżeli ościeża ich są tynkowane.
W przypadku potrącenia otworów o pow. większej niż 3,00 [m
2
] gdy ich ościeża są tynkowane
należy doliczyć jako osobną pozycję tynk ościeży. Tynk ościeży przyjmuje się jako iloczyn
jednokrotnej długości ościeża liczonej w świetle
w stanie surowym.
Powierzchnie otworów oblicza się w świetle ościeżnicy (lub w świetle murów, jeżeli otwory są
bez ościeżnicy).
Otwory w obramowaniach ciągnionych oblicza
obramowania.
Siatkowanie na gotowej konstrukcji oblicza się w [m
2
].
Bonie
8
ścian prostokątnych o szer. do 2,00 [cm] na pow. prostych i łukowych oblicza się
w [m] ich długości. o szer. większej niż 2,00 [cm] zaliczamy do profili ciągnionych i obliczamy jak
profile ciągnione. Z
obliczamy w [szt].
Tynki „ścianek n
przyjmujemy jednostronną powierzchnie ścianki, przy grubszym szkielecie obmierzamy każdą
stronę ścianki od
9. Sztablatury
9
płaszczyzn oblicza się w [m
2
] pokrycia sztablatur
sztablatur nie potrąca się powierzchni nie pokrytych sztablaturą oraz profili ciągnionych
mniejszych niż 0,50 [m
2
].
Sztablaturę słupów oblicza się w [m
2
] z uwzględnieniem boków gładkich i profilowanych.
Sztablaturę pasów
i żebrowych oblicza się w [m
2
] z uwzględnieniem szerokości pasów i wysokości belek.
Sztablaturę powierzchni między belkami stropów oblicza się z uwzględnieniem rozstawu belek.
Przy rozstawie belek do 1
wierzchni do 5,00 [m
2
], przy rozstawie szerszym ‐ jak sufity.
Sztablaturę pasów nieciągnionych:
‐ o szer. do 25 [cm], usytu
cznie z szerokością pasów ciągnionych,
‐ o szer. do 50 [cm] obliczamy jak dla pasów nieciągnionych
‐ ponad 50 [cm] obliczamy jak przedmiar ścian.
14. Sztablatury profili ciągnionych, gzymsów, ramp świetlnych, zatok, pasów ciągnionych
profilowanych oblicza się w [m]. Jako szerokość przyjmuje się szerokość rozwinięcia, ciągnięcia
lub profilu (bez dodatku za „dobicie profilu”), jako długość przyj
wykonaniu profilu.
Sztablatury drobnych elementów (wnęk, tła, tablic, ekranów) oblicza się w [m
2
] faktycznie
położonej sztablatury na tych elementach.
Naroża, dobicia profili (zakończenie profilu np. przy ścianie) o
przyjmowane są jako pół sztuki naroża. Nakł
8
Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane
obejmuje całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.
9
Sztablatura ‐ rodzaj tynku szlachetnego wykonanego z gipsu lub gipsu z wapnem, wygładzonego do połysku metalową pacą.
Stosuje się w pomieszczeniach obiektów reprezentacyjnych o wysokim poziomie wykończenia wnętrz
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 17/36
przyjmuje się w wysokości 47,00 [%], a boni 20,00 [%] odpowiednich nakładów robocizny
wykonania 100,00 [m] profili lub boni.
Okładziny płaszczyzn (pionowych i poziomych) płytkami lub masą lastryko oblicza się w [m
17.
ia.
TY
Założen
Nakłady
onaniem tynków i okładzin zewnętrznych łącznie z:
‐ pr
pozos
ilżenie podłoża wodą,
‐ wypeł
ie zaprawą spoin, szczelin i nierówności ścian w ramach dopuszczalnej tolerancji dla ścian,
‐ obsadzeniem reperacją tynków po obsadzeniu uchwytów do flag, klatek wentylacyjnych, drzwiczek
etów, lub wykuciem ww. elementów przy wykonywaniu
tynków elewacji budynków zamieszkałych lub użytkowanych,
po wykonywanych obróbkach blacharskich i rurach spustowych,
oraz
ła‐
ie ich wykonywania, wymiana szyb
ostów przy
za
an
w
ty
hniej dla tynków szlachetnych i lastryka.
u
zn
ia
ię
ścian o wysokości powyżej 4,00 [m] należy normować
. Nakłady uwzględniają roboty wykonywane z rusztowań rurowych, stojakowych
cokołu lub terenu do górnej krawędzi ściany lub dolnej krawędzi gzymsu, lub górnej
ię w [m
2
], z uwzględnieniem wymiarów
w stanie surowym, wliczając do powierzchni ścian powierzchnie czoła i boków balkonów lub
li ich grubość przekracza 30,00 [cm]. Jeżeli grubość jest mniejsza niż 30,00
2
]
faktycznego obłożen
NKI I OKŁADZINY ZEWNĘTRZNE
ia ogólne
obejmują całość prac związanych z wyk
zygotowaniem powierzchni podłoża przez skucie wycieków zaprawy, wybicie klinów, lub kołków
tawionych w spoinach, zw
nien
hydrantowych, numerów policyjnych i kinki
‐ reperacją tynków
‐ uzupełnieniem tynków i okładzin w miejscach po wyjętych hakach do kotwienia rusztowań
uszkodzeniach
mechanicznych,
uzasadnionych
normalnym
procesem
technologicznym,
‐ reperacja tynków przy cokole po jego wykonaniu,
‐ wykonaniem wszelkich robót pomocniczych, występujących w procesach wykonywania tynków i ok
dzin jak: dopasowaniem szablonów i założenie prowadnic przy robotach ciągnionych, zabezpieczenie
przed
uszkodzeniem
lub
zabrudzeniem
uprzednio
wykonanych
robót
tynkarskich
i wbudowanych elementów, pielęgnacja tynków w czas
stłuczonych procesie wykonania robót elewacyjnych, ustawienie i rozebranie pom
wykonywaniu robót w loggiach,
‐ przygotowaniem
prawy przy mech
icznym sposobie ykonywania
nków,
‐ przygotowaniem zaprawy do wykonania warstwy wierzc
(Nakłady nie obejmują prac związanych z przygotowaniem zaprawy sposobem przy ręcznym sposobie
wykonywania tynków).
Nakłady względniają wewnętr y transport poziomy mater łów na przec tne odległości oraz
transport poziomy do 16,00 kondygnacji. Uwzględniają również ustawienie i rozbiórkę rusztowań przy
wykonywaniu tynków na ścianach o wysokości do 4,00 [m] (Do wysokości 2,00 [m] zakłada się
tynkowanie bez rusztowań). Rusztowania dla
oddzielnie.
Nakłady uwzględniają robociznę na wykonanie tynków i okładzin na budynkach do wysokości 9,00
kondygnacji. Dla budynków wyższych należy stosować do nakładów współczynniki znajdujące się
w tablicy 9911 KNR 2‐02
lub wiszących o długości pomostu nie mniejszej niż 9,00 [m]
Zasady przedmiarowania.
1. Tynki ścian oblicza się w [m
2
] długości ścian w rozwinięciu w stanie surowym i wysokości liczonej
od wierzchu
krawędzi tynku, jeżeli ściana jest tynkowana tylko do pewnej wysokości. Powierzchnię pilastrów
wlicza się do rozwinięcia powierzchni ściany, jeżeli ich szerokość przekracza 30,00 [cm].
Powierzchnie pilastrów o szer. mniejszej niż 30,00 [cm] zalicza się do tynków ościeży.
2. Tynki balkonów, ścian i stropów loggi oblicza s
stropów loggi, jeże
[cm] zaliczamy je do powierzchni ościeży.
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 18/36
3.
5.
chnie: nietynkowane, ciągnione, elementy kamienne,
cy. Z powierzchni tynków nie odlicza się pasów o innej barwie lub fakturze niż
6.
ągnione szablonami oblicza się wg faktycznej ich długości
bez względu na sposób wykonania pasów, o szerokości 30,00
7.
kierunku) dolicza się (w robociźnie) 25,00 [cm]. Bonie
8.
STOLA
Założen
Dla
zewnęt
ację elementów
i okuć, mocowanie odboi, oczyszczenie stolarki po jej wmontowaniu, oszklenie z pod‐kitowaniem,
okitowaniem lub oblistwowaniem, dwukrotne pomalowanie i szpachlowanie stolarki, naprawę
zkodzeń wynikłych w trakcie wykonywania robót.
przypadku trzykrotnego malowania stolarki drzwiowej i okiennej zużycie farby na trzecie malowanie
ez zastosowanie dla farby nawierzchniowej współczynników:
d
obliczać
ku ościeżnic – w świetle zakrywanych otworów.
Tynki oddzielnych belek, lub żeber oraz słupów prostokątnych oblicza się w rozwinięciu
w stanie surowym. Jeżeli szerokości płaszczyzn są mniejsze niż 20,00 [cm] zalicza się je do
tynków ościeży.
4. Tynki ościeży oblicza się w [m
2
] jako iloczyn długości mierzonej w świetle ościeżnicy
i szerokości ościeża w stanie surowym. Dla otworów bez ościeżnicy długość ościeża przyjmuje się
w świetle otworu w stanie surowym.
Z powierzchni tynków potrąca się powierz
wykładziny, otwory itp. jeżeli ich powierzchnia jest większa niż 1,00 [m
2
]. Powierzchnie otworów
obmierza się w świetle ościeżnicy lub w świetle ścian w stanie surowym, jeżeli otwory nie
posiadają ościeżni
tynki zasadnicze. Dodatki za pasy o innej barwie lub fakturze niż zasadnicza powierzchnia oblicza
się wg ich faktycznej powierzchni.
Gzymsy, pasy, ościeża i inne roboty ci
w [m] z podaniem ich szerokości w rozwinięciu – bez dodatku za dobicie profilu. Jako długość
przyjmuje się najdłuższą krawędź po otynkowaniu. Za każde naroże zewnętrzne lub wewnętrzne
dolicza się (w robociźnie) 0,50 [m] (po 0,25 [m] z każdej strony) profilu, za obicie profilu do
ściany lub do innego profilu – 0,25 [m].
Pasy gładkie między krawędziami profilów ciągnionych o szerokości ponad 30,00 [cm] należy
liczyć jako tynki powierzchni ścian
[cm] należy wliczać do szerokości rozwiniętej profilu.
[Np. jeżeli obramowanie otworu jest ciągnione szablonem, a szerokość ościeża jest mniejsza niż
30,00 [cm] to wówczas szerokość ościeża należy doliczyć do szerokości profilu].
Bonie łazienkowe o szerokości do 4,00 [cm] oblicza się w [m] ich faktycznej długości. Za każde
złącze (tj. przecięcie, dobicie lub zmianę
proste o szerokości powyżej 4,00 [cm] oraz bonie profilowane należy zaliczać do profili
ciągnionych. Tynki powierzchni pomiędzy boniami prostymi i profilowanymi bez względu na ich
wymiary należy liczyć jako powierzchnie ścian.
Licowanie płytkami oraz okładziny z masy lastryko ścian, cokołów, ościeży i słupów, spoinowanie
elewacji oblicza się w [m
2
] rzeczywistej powierzchni licowania lub spoinowania.
RKA
ia ogólne
stolarki tradycyjnej nakłady obejmują: obsadzenie ościeżnic z uszczelnieniem ich w otworach
rznych, obsadzenie haków zawiasowych drzwi piwnicznych, dopasowanie i regul
u
i uzupełnienia us
W
należy określać prz
‐ dla farby nawierzchniowej olejnej – 0,74,
‐ dla farby nawierzchniowej ftalowej – 0,85.
Nakłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
transport pionowy o wysokości 18,00 [m].
Zasady przedmiarowania
1. Okna, drzwi balkonowe, drzwi wewnętrzne i zewnętrzne oraz skrzydła drzwiowe należy
w [m
2
] w świetle ościeżnic, a w przypadku bra
2. Ościeżnice stalowe liczy się w [szt].
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 19/36
3. Szafy ścienne wnękowe bez pawlaczy i z pawlaczami należy obliczać w obrysie zewnętrznym
listwy w [m
2
].
4. Szafki kuchenne meblowe stojące, wiszące i obudowy zlewozmywaków oblicza się w [m
2
]
towych) widocznych powierzchni.
PODŁ
Zało
Nakłady
nadanie posadzkom ewentualnych spadków, obrobienie pilastrów, słupów, wnęk,
rur
podłóg
ie i zabezpieczenie wykonywanych robót,
oczyszczenie i odniesienie pozostałych materiałów i odpadów na miejsce składowania.
ętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
ansport pionowy do wysokości 18,00 [m]. Posadzki asfaltowe dotyczą jedynie wykonywanych
z deszczułek uwzględniają układanie: jodełkę, cegiełkę oraz tzw. pasy
0
i
n powierzchni i grubości warstwy, przyjmując wymiary w świetle surowych ścian, doliczając
wnawcze, wyrównujące i wygładzające oblicza się
w [m
2
] obliczając zgodnie z zasadami w pkt. 1.
lastryko, prefabrykowanymi elementami lastryko, zaprawą cementową,
miary po zewnętrznej powierzchni
należy stosować dodatku za listwę okapową oraz
4.
5.
6.
o, elementami
j
u poziomego biegów schodowych
zewnętrznych (fron
OGI I POSADZKI
żenia ogólne
uwzględniają:
itp. oraz przygotowanie mieszanki lastrykowej, klejów i składników. Uwzględniają również reperację
i posadzek uszkodzonych w trakcie robót, pielęgnowan
Nakłady uwzględniają wewn
tr
w budynkach. Posadzki
krakowskie.
Nakłady na wykonanie posadzek lastrykowych wielobarwnych uwzględniają układanie i zdjęcie listew lub
szablonów oraz układanie posadzek o prostym deseniu – prostych liniach podziałowych w ilości nie
przekraczającej 3,00 [m] na 1,0 [m
2
] posadzk .
Zasady przedmiarowania
1. Podłoża betonowe i murarskie oraz podłoża z materiałów sypkich oblicza się w [m
3
] – jako
iloczy
wnęki i przejścia. Z obliczonej powierzchni potrąca się powierzchnię poszczególnych słupów,
pilastrów, fundamentów pieców itp. większą od 0,25 [m
2
].
2. Posadzki, podłogi oraz warstwy wyró
3. Obłożenie masą
wykładzinami z tworzyw sztucznych: stopni, podstopni i policzków, oblicza się w [m
2
]
powierzchni po rozwinięciu przyjmując wymiary po zewnętrznej powierzchni okładziny.
Jeżeli w schodach występuje belka policzkowa nad lub pod płytą biegową, okładzinę lastryko tej
belki mierzy się w [m
2
] w rozwinięciu, przyjmując wy
okładziny. Do powierzchni belki policzkowej wlicza się powierzchnię policzków stopni oraz listwy
okapowej. Przy tak obliczonej powierzchni nie
nie należy do powierzchni okładziny stopni wliczać powierzchni policzków stopni.
Posadzki lastryko na spocznikach oblicza się w [m
2
] z potrąceniem powierzchni stopni
spocznikowych, przyjmując ich szerokość równą szerokości stopni biegów. Wykonanie
spoczników ustala się według norm na wykonanie posadzek lastryko.
Cokoliki posadzkowe i cokoliki wzdłuż biegów schodowych z masy lastryko oraz cokoły
drewniane oblicza się w [m] wzdłuż górnej krawędzi ich styku ze ścianą. Listwę okapową masy
lastryko oblicza się w [m] wzdłuż najdłuższej krawędzi.
Przy obliczaniu powierzchni schodów o szerokości 1,10 – 1,30 [m] masą lastryk
prefabrykowanymi lastryko, zaprawą cementową oraz tworzywami sztucznymi można korzystać
z następującej tablicy określające średnią ilość okładzin poszczególnych elementów na 10,00
[m
2
] poziomego biegu schodów:
Powierzchnia okładziny na 10,00 [m
2
]
rzut
Lp.
Rodzaj okładanego elementu
jednostka
ilość
1.
Stopnie nie profilowane wraz z policzkami
[m2]
16,30
2.
J. w. lecz o profilu prostym
[m2]
18,40
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 20/36
3.
Cokoliki wzdłuż biegów
[m]
9,40
4.
Listwy okapowe
[m]
9,40
Rzut biegów należy obliczać bez spoczników, lecz z doliczeniem powierzchni stopnia spoczniko‐
wego.
ROBOT
O
Założenia
óln
Nakłady
cz
wych uwzględniają: wykonanie
owiednich bruzd,
zd, i otworów
do zam
mechan
zamknięć itp., usunięciem uszkodzeń powstałych przy montażu i osadzaniu elementów.
Nakłady uwzględniają wewnętrzny transport poziomy materiałów w obrębie placu budowy, na
przeciętne odległości oraz transport pionowy na wysokość do 4,50 [m] z wyjątkiem balustrad, zsypów do
a których uwzględniono transport ręczny do wysokości
8,00 [m].
wanie farbami olejnymi uwzględniają oczyszczenie elementów z brudu, zaprawy
krat typu WOS powierzchnię ustala się jako iloczyn długości i rozstawu prowadnic.
w
o
ę
‐ ram wystawowych – ich długość zewnętrznego obwodu,
iny poręczowej – długość ich pochwytów,
3.
.
PIECE
Założen
Nakłady
odu dymowego, ustawienie
i ro
r
wężown
gruzu oraz sprawdzenie pieca lub
zonu przez próbne przepalenie. W nakładach nie jest uwzględnione wykucie otworu łączącego piec lub
trzon z przewodem dymowym.
wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz
ansport pionowy na wysokość do 18,00 [m] z wyjątkiem nakładów dla trzonów restauracyjnych
rych uwzględniono transport pionowy do 2,00 [m] od poziomu terenu.
n
m
Y K WALSKO-ŚLUSARSKIE
og
e
opró robót podstawo
odp
gnia
ocowań z wmontowaniem, obsadzeniem, zawieszeniem i wyregulowaniem ruchomych części
izmów,
śmieci, klamer włazowych, trapów i drabin, dl
1
Nakłady na malo
i rdzy oraz dwukrotne malowanie: podkładowe i nawierzchniowe. Nie uwzględniają zużycia
rozcieńczalnika oraz miniowania wyrobów dla uzupełnienia zabezpieczeń antykorozyjnych.
Zasady przedmiarowania
1. Okna, drzwi, bramy, wrota, kraty, ścianki oblicza się w [m
2
] ich powierzchni, według wymiarów
w świetle obsadzonych ościeżnic lub ram, a w przypadku ich braku – w świetle zakrywanych
otworów. Dla
Komplety mechanizmów oblicza się w [szt] wg liczby krat.
2. Ramy ystawowe, balustrady, trapy, drabiny, kładziny poręczowe i narożniki oblicza si w [m]
przyjmując dla:
‐ balustrad i okładz
‐ trapów i drabin – ich długość osiową,
‐ narożników ochronnych – ich projektowaną widoczna długość.
Pozostałe elementy jak: schody, wycieraczki, trzepaki, wsypy piwniczne, klamry włazowe,
uchwyty flag, skrobaczki, półki i drzwiczki oblicza się w [szt]
I KUCHNIE
ia ogólne
obejmują roboty podstawowe oraz: sprawdzenie przew
zeb anie rusztowań przenośnych, wbudowanie osprzętu i ewentualne obmurowanie wmontowanej
icy, spoinowanie kredą i pografitowanie osprzętu, usunięcie
tr
Nakłady uwzględniają
tr
i kotłowych, w któ
Nie uwzględnione jest wyłożenie kaflami ściany nad trzonem kuchen ym nieznor alizowane
zbiorowego żywienia i kotłowe. Wykonanie fundamentów (podmurówek) pod piece i trzony, montaż
bojlerów i wężownic należy kalkulować oddzielnie.
Zasady przedmiarowania
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 21/36
1. Piece i trzony kuchenne znormalizowane oraz piece nieznormalizowane oblicza się w [szt],
określając ich typ według wielkości masy akumulacyjnej w [m
3
]. Trzony stołówkowe oblicza się w
[szt] według powierzchni płyty kuchennej w [m
2
], a trzony kotłowe w [szt] określając
wielkość według kubatury.
2. Wyłożenie ścian kaflami nad trzonem oblicza się w [m] długości oblicowanych powierzchni
,przyjmując wymiar wysokości i długości ze zwie
ich
ńczeniem wieńca.
SZ
E
Założen
Roboty
‐ sz
‐ szklen
szklenie ram metalowych szybami podwójnymi klejonymi z pustką izolacyjną,
‐ szklenie metalowych świetlików dachowych i szedów,
itowe ram metalowych,
szklenie ram metalowych wystawowych stałych,
metalowych.
szklarskich:
temperaturze powyżej 0 [
0
C],
ennych wymagających
egłości oraz transport pionowy na
z wrębów ram, oczyszczenie wrębów
t
s
łów szklarskich, drabin i prowizorycznych
, potrzebnych do robót szklarskich,
szkła na użytkowe i stłuczkę oraz złożenie ich w pomieszczeniach
ząc powierzchnię szyb
c wymiary najmniejszego opisanego
4. Powierzchnie szklenia szybami podwójnymi (z pustką izolacyjną) oblicza się jednostronnie.
MALO
Założen
KL NIE
ia ogólne
obejmują:
klenie ram drewnianych zdejmowanych,
ie ram metalowych i żelbetowych stałych,
‐
‐ szklenie bezk
‐
‐ szklenie plafonów
Nakłady odnoszą się do robót
‐ szklenia z użyciem kitu podczas suchej pogody przy
‐ szklenia bez użycia kitu bez względu na temperaturę.
Powyższych nakładów nie należy stosować do szklenia starych ram oki
oczyszczenia z brudu, kurzu i resztek kitu.
Obejmują natomiast:
‐ wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odl
wysokość do 18,00 [m],
‐ wyjecie listew drewnianych lub odkręcenie listew metalowych
z kurzu i brudu,
‐ rozpakowanie skrzyni ze szkłem i wyjęcie tafli szkła,
‐ przenoszenie pojedynczych afli lub zyb w pojemnikach i innych materiałów
‐ przenoszenie i przestawianie w obrębie kondygnacji sto
rusztowań na kobyłkach
‐ uplastycznienie kitu,
‐ zebranie odpadów, posegregowanie
przydzielonych na warsztat szklarski.
Zasady przedmiarowania
1. Powierzchnię szklenia mierzy się w świetle wrębu ram lub szczeblin, lic
z dokładnością do 0,01 [m
2
], zaokrąglając wymiary w [cm] do liczb parzystych w górę.
2. Szyby o kształtach nieprostokątnych mierzy się przyjmują
prostokąta.
3. Świetliki dachowe szklone na zakład należy obliczać w rozwinięciu z uwzględnieniem powierzchni
zakładów.
WANIE
ia ogólne
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 22/36
Nak
‐ przygo
rzecedzenie farb oraz przygotowanie szpachlówek, gruntów i innych materiałów,
‐ próby
otrze‐
bnie zamalowanych elementów nie przeznaczonych do malowania,
‐ wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości i transport pionowy niezależnie
ynku,
ustawienie i przesuwanie drabin oraz lekkich rusztowań przestawnych przy malowaniu powierzchni
jdujących się do wysokości 5,00 [m] od poziomu podłogi lub terenu,
ch okien zespolonych,
wnianym klockiem pozosta‐
awy (szpachlówki) lub kitu w zależności od rodzaju tynku,
h
u
renu. Przy malowaniu elementów wyższych niż 5,00 [m] lub na wysokości
] do
Współczynnik
łady uwzględniają roboty podstawowe oraz dodatkowe takie jak:
towanie i p
kolorów, poprawki w czasie wykonywania robót, zabezpieczenie podłóg i oczyszczenie niep
od wysokości bud
‐
elementów zna
‐ zdjęcie i zawieszenie skrzydeł oraz rozkręcenie i skręcenie śrub w skrzydła
Nie uwzględniają nakładów na gruntowanie stolarki oraz miniowanie okuć. Określenie „przygotowanie
powierzchni” obejmuje:
‐ dla powierzchni tynkowanych – usunięcie na sucho gładzikiem lub dre
łych grudek zaprawy, zachlapań i wystających ziarenek piasku, oczyszczenie szczotką powierzchni
z kurzu i pyłu, przygotowanie zapr
naprawę pęknięć i uszkodzeń,
‐ dla powierzchni drewnianyc – oczyszczenie z brud i zaprawy,
‐ metalowych i żeliwnych – oczyszczenie z zaprawy i rdzy.
Nakłady dotyczą malowania powierzchni elementów znajdujących się na wysokości do 5,00 [m] od
poziomu podłogi lub te
powyżej 5,00 [m] należy stosować do nakładów robocizny współczynniki z tytułu transportu materiałów
z tablicy:
Lp.
Wysokość w [m
1.
Do 10
1,10
2.
Do 20
1,15
3.
Ponad 20
1,20
Przy wykonywaniu robót powyżej 5,00 [m] należy stosować rusztowania. Nakłady robocizny na
malowaniem klatek sc
i
hodowych ustala się przyjmując odpowiednie nakłady na malowanie ścian
sufitów ze współczynnikiem 1,15.
Zasady przedmiarowania
1. M
wa
ami wodnymi
10
i emulsyjnymi oraz fluatowanie
11
ścian i sufitów należy obliczać
w
2
]
ścian surowych. W
ścian mierzy się od wierzchu podłogi do spodu
sufitu. Jeżeli ściana lub sufit posiada profile ciągnione lub ozdoby wlepione, rzeczywiście
Stosunek rzutu powierzchni ozdób dla całej
ni ściany lub sufitu w [%]
Współczynnik
alo
nie farb
[m
w świetle
ysokość
obliczone powierzchnie zwiększa się, stosując współczynniki w zależności od liczby profili lub
ozdób – współczynniki znajdują się w tablicy:
Lp.
powierzch
1.
Do 10
1,10
2.
Do 20
1,20
3.
Do 40
1,40
4.
Powyżej 40
2,00
10
Farba wodna jest to farba, w której rozpuszczalnikiem i rozcieńczalnikiem jest woda i stosuje się ją do malowania tynków
ścian, sufitów, elewacji.
11
Fluatowanie, impregnowanie elementów budowlanych narażonych na wpływy atmosferyczne i chemiczne. Fluatowanie
przeprowadza się za pomocą wodnych roztworów soli kwasu fluorokrzemowego (najczęściej fluorokrzemianu magnezu, cynku
lub glinu). Stosowane jest również w celu wzmocnienia zwietrzałych tynków lub kamieni oraz rzeźb architektonicznych.
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 23/36
żeli ściany są gładkie powierzchnie ozdobnych fasad należy doliczać do powierzchni sufitów.
2.
mal
a
ejsca
j 1,00 [m
2
wory
1,00 [m
2
] jeżeli ich ościeża są niemalowane
wory
3,00 [m
2
] jeżeli ich ościeża są malowane.
y otw
powyżej 3,00 [m
2
] i malowanych oścież
ależy doliczyć powierzchnię
lowan
3
malowaniu i gruntowaniu pokostem powierzchni wykonanych całkowicie w sztablaturze
ąc
4.
górnego poziomu łącznie
ść ściany przyjmuje się
5.
7.
z malowanie olejne ścian, sufitów i innych powierzchni gładkich oblicza się
p
i
[
8.
się w [m ] w świetle ościeżnicy, stosując
i balkonowych przy dwustronnym malowaniu
Je
Przy
‐ mi
owaniu farbami wodnymi oraz emulsyjnymi ści
nie malowane o powierzchni powyże
n potrąca się:
],
‐ ot
powyżej
‐ ot
powyżej
Prz
orach
ach n
ma
ych ościeży.
. Przy
gipsowej lub tynków gładzonych potrąca się otwory o powierzchni powyżej 1,00 [m
2
], doliczaj
wnęki i ościeża.
Przy malowaniu elewacji wysokość ściany mierzy się od dolnego do
z gzymsem w rozwinięciu, jeżeli jest on malowany. Długo
w rozwinięciu. Otwory potrąca się zgodnie z pkt. 2.
Powierzchnie stropów belkowych i kasetonowych oraz ścian z pilastrami oblicza się
w rozwinięciu.
6. Sklepienia łukowe należy obliczać w [m
2
] według ich rzeczywistej powierzchni, stosując
ewentualnie uproszczone sposoby obmiaru.
Tapetowanie ora
2
w [m ] według rzeczywistych wymiarów – potrącając otwory lub miejsca niemalowane
o owierzchn większej niż 0,25 m
2
].
Malowanie lub lakierowanie drzwi i okien oblicza
2
współczynniki zależne od konstrukcji drzwi i okien. Współczynniki podane są w poniższych
tabelach:
Współczynniki dla otworów okiennych i drzw
skrzydła
Lp.
Nazwa elementu
Współczynnik
1.
Skrzydło bez szczeblin
0,75
2.
j. w. lecz ze szczeblinami o pow. każdej szyby do 0,05 [m
2
]
2,00
3.
j. w. lecz do 0,10 [m
2
]
1,50
4.
j. w. lecz do 0,20 [m
2
]
1,25
5.
j. w. lecz ponad 0,20 [m
2
]
1,00
6.
Naświetle malowane dwustronnie bez szczeblin
1,00
7.
j. w. lecz ze szczeblinami
1,25
8.
Ościeżnica z ćwierćwałkami lub bez ćwierćwałków
0,75
9.
Opaska jednostronna gładka o szerokości do 10 [cm]
0,25
10.
j. w. lecz profilowana o szerokości do 15 [cm]
0,50
P
jed
okien należy do skrzydeł i naświetli stosować ws
ynniki
w
ło
rzy
nostronnym malowaniu
półcz
po wie podanej wartości.
Współc
nym malowaniu skrzyde
zynniki dla otworów drzwiowych przy jednostron
ł
Lp.
Nazwa elementu
Współ
k
czynni
1.
Skrzydło płytowe pełne lub z jedną szybą o powierzchni do 0,20
[m
2
]
1,00
2.
j. w. lecz płycinowe z obramowaniem gładkim
1,25
3.
j. w. płycinowe z obramowaniem profilowanym
1,50
4.
j. w. lecz z dwiema lub więcej szybami o powierzchni do 0,10
[m
2
] każda
1,25
5.
j. w. lecz z szybami o powierzchni ponad 0,10 [m
2
]
1,00
6.
j. w. lecz całkowicie oszklone z dolnym ramiakiem o wysokości
0,75
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 24/36
do 30,00 [cm]
7.
żnica (łącznie z ćwierćwałkami)
0,50
Oście
8.
Opaska jednostronna gładka o szerokości do 15,00 [cm]
0,25
9.
j. w. lecz profilowana o szerokości do 15,00 [cm]
0,50
9. W
e eleme
owane
jednost
ierza się według powierzchni mierzonej w obrysie zewnętrznym stosując
o
w
.
10. N
obmiaru
i stosując
współc
y jak dla drzwi.
11. P
er
ierza się w świetle ścian surowyc
trąca się
miejsca
12. M
w
rza się w [m
2
] według
ostronnej
13.
doliczania rur doprowadzających
inięciu.
16.
łne o powierzchni do 0,50 [m ] oblicza się w [szt], powyżej 0,50 [m ]
17.
RUSZ
Zało
Nakłady
niają:
‐ dl
schod
biórką pomostów roboczych i zabez‐
pieczających, założeniem i rozbiórką desek krawężnikowych i poręczy ochronnych oraz daszków
ochronnych nad wejściami do budynków. W nakładach tych uwzględniono obsadzenie haków
owanie rusztowań do ścian oraz okresowe sprawdzenie sztywności konstrukcji,
dla rusztowań rurowych i ramowych zewnętrznych: montaż i demontaż łącznie z wykonaniem i roz‐
munikacyjnych oraz daszków ochronnych nad wejściem do budynków. W nakładach
e lub przekładanie na konstrukcji rusztowań wysięgnika do podnoszenia
a do podnoszenia
yłogi ościeży, okiennice, ścianki przepierzeniowe, boazerie i inn
ronnie obm
nty mal
dpo iednie współczynniki – jak dla otworów drzwiowych
aświetla osadzone w ościeżnicy wspólnej z drzwiami wlicza się do
zynnik obliczon
drzw
owi zchnie podłóg łącznie z listwami obm
h – po
nie malowane o powierzchni ponad 1,00 [m
2
].
alo anie olejne żaluzji, siatek, krat, balustrad obmie
jedn
powierzchni ich rzutu.
Malowanie obustronne żeber grzejników radiatorowych oblicza się w [m
2
] jako podwójną
powierzchnię prostokąta opisanego na żeberku – bez
o długości do 30,00 [cm]. Dla grzejników S‐130 i T‐1 należy przyjmować potrójna powierzchnię
prostokąta.
14. Rury o średnicy zewnętrznej do 30,00 [cm] oblicza się w [m] o większych średnicach
zewnętrznych oblicza się w [m
2
] ich powierzchni w rozw
15. Nakłady na malowanie rur i grzejników obejmują malowanie uchwytów wsporników i nóżek.
Elementy metalowe pe
2
2
w [m
2
].
Nakłady na malowanie wanien, zlewów, zlewozmywaków, rezerwuarów uwzględniają
malowanie uchwytów, nóżek, syfonów i rur płuczących.
TOWANIA
żenia ogólne
uwzględ
a rusztowań zewnętrznych i wewnętrznych drewnianych: ustawienie i rozbiórkę rusztowań łącznie ze
niami, i spocznikami, ułożeniem, przekładaniem i roz
w ścianach i zamoc
‐
biórką pionów ko
uwzględniono: założeni
materiałów, układanie lub przekładanie pomostów roboczych i zabezpieczających, założenie i rozbiórkę
desek krawężnikowych i poręczy ochronnych, obsadzenie haków w ścianach i zamocowanie rusztowań
do ścian oraz okresowe sprawdzanie sztywności konstrukcji rusztowań.
‐ dla rusztowań wewnętrznych rurowych, ramowych i przesuwnych montaż i demontaż rusztowań
łącznie z pionami komunikacyjnymi, ułożeniem i przekładaniem i rozbiórką pomostów roboczych i za‐
bezpieczających oraz założeniem i rozbiórką desek krawężnikowych i poręczy ochronnych, a także
okresowym sprawdzaniem sztywności konstrukcji rusztowań.
‐ dla rusztowań na wysuwnicach: wykonanie i rozbiórkę pomostu, łącznie z wykuciem otworów na wysu‐
wnice oraz wykonaniem i rozbiórką desek krawężnikowych i podwójnych poręczy ochronnych,
‐ dla rusztowań rurowych punktowych: wykonanie dodatkowych stężeń pionowych poziomych oraz pio‐
nów komunikacyjnych, założenie i przekładanie na konstrukcji rusztowań wysięgnik
materiałów, układanie lub przekładanie pomostów roboczych i zabezpieczających, założenie i roz‐
biórkę desek krawężnikowych i poręczy ochronnych, obsadzenie haków w ścianach i zamocowanie
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 25/36
rusztowań do ścian oraz okresowe sprawdzenie sztywności konstrukcji rusztowań,
‐ dla podestów ruchomych wiszących: montaż i demontaż pod
nie przekracza 3,00 [
estów na dachu, którego kąt pochylenia
ą montaż
nsport pionowy:
udynku lub budowli.
n
]
r
estawiania ogrodzenia (z płotków) stanowiska, na którym ma być posta‐
asady przedmiarowania
iane oblicza się w [m
2
] ich powierzchni,
rusztowany narożnik budynku lub budowli. Dla obiektów okrągłych (np.
o głębokości
i wnęki głębsze niż 0,50 [m], jeżeli szerokość wnęki jest większa
niż podwójna szerokość rusztowania. Przy mniejszej szerokości wnęki dolicza się dolicza się tylko
się zawsze dwa boki występu ściany.
2.
3.
4.
b wewnątrz pomieszczeń oblicza się w [m
2
] według zasad podanych
5.
owania przesuwnego,
0
] (5,00 [%]), z obciążeniem wysięgników przeciwwagami i stosowaniem pod wy‐
sięgniki podpór z drewna,
‐ dla rusztowań podwieszonych: montaż i demontaż konstrukcji stalowej (wieszaków), wykonanie i uło‐
żenie pomostów roboczych oraz poręczy ochronnych i desek krawężnikowych.
Nakłady dla rusztowań zewnętrznych i podestów ruchomych uwzględniają prace związane z wyrówna‐
niem terenu przed rozpoczęciem montażu rusztowań i podestów.
Nakłady na rusztowania rurowe i rurowe punktowe o wysokości ponad 20,00 [m] uwzględniaj
dodatkowych stojaków dla wzmocnienia konstrukcji.
Nakłady uwzględniają ręczny transport materiałów poziomy materiałów na przeciętne odległości
występujące na placu budowy oraz tra
‐ dla rusztowań wewnętrznych transport pionowy materiałów uwzględniony jest w nakładach tylko przy
montażu rusztowań na pierwszej kondygnacji nadziemia (parteru) b
(Transport na wyższe wysokości został uwzględniony we współczynnikach korygujących znajdujących
się w KNR 2‐02).
‐ dla podestów ruchomych wiszących uwzględniony jest do wysokości 35,00 [m]. Na wyższe wysokości
koryguje się stosując współczynniki korygujące.
‐ dla rusztowań podwieszonych uwzględniony jest na całą wysokość.
Nakłady na mechaniczne pomosty robocze nie uwzględniają:
‐ zakładania i zdejmowania żurawika przy pomoście ( ależy stosować dodatki 0,40 [r‐g do obocizny
i 0,12 [m‐g] do sprzętu),
‐ wykonania, rozbiórki lub prz
wiony pomost (stosujemy dodatek 0,13 [r‐g] do robocizny za każdy [m] ogrodzenia,
‐ ustawienia tablic ostrzegawczych.
Z
1. Rusztowania zewnętrzne rurowe, ramowe i drewn
przyjmując za długość rusztowania – długość ściany z doliczeniem szerokości rusztowania za
każdy wypukły za
zbiorników itp.), łukowych długość rusztowania przyjmuje się licząc po osi rusztowań, tzn. w po‐
łowie szerokości pomostu. Do długości ściany dolicza się występy i uskoki ścian
w planie większej niż 0,50 [m]
jeden bok wnęki. Dolicza
Wysokość rusztowań przyjmuje się od poziomu podłoża (terenu), na którym są ustawione do
wysokości 1,50 [m] ponad najwyższy pomost roboczy, lecz nie wyżej niż do górnej krawędzi
ściany, gzymsu wieńczącego lub tynku, okładziny lub innego nie tynkowanego elementu, jeżeli
roboty nie są wykonywane na całej wysokości ściany. Z obliczonych powierzchni rusztowań nie
potrąca się otworów.
Powierzchnie rusztowań wewnętrznych oblicza się w [m
2
] ich rzutu poziomego lub rzutu sufitu
w świetle surowych ścian. Wysokość rusztowania przyjmuje się od wysokości podłoża, na którym
jest ustawione do wierzchu najwyższego pomostu rusztowania.
Rusztowania drewniane punktowe z drabin oblicza się w [m] ich wysokości mierzonej od
poziomu podłoża, na którym są ustawione do wysokości 1,50 [m] ponad najwyższy pomost
roboczy rusztowania.
Rusztowania rurowe punktowe i ramowe warszawskie wielokolumnowe montowane na
zewnątrz obiektów lu
w pkt. 1.
Rusztowania przesuwne oblicza się według liczby stanowisk ustawienia (kolumn):
‐ dla ścian – przez podzielenie długości ściany przez długość ruszt
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 26/36
‐ dla sufitów – przez podzielenie powierzchni sufitu przez powierzchnię pomostu roboczego
rusztowania przesuwnego.
Otrzymane wyniki zaokrągla się w górę do pełnych liczb całkowitych. Przy równoczesnym
nia na wysuwnicach oblicza się w [m
2
] powierzchni wysuniętego pomostu poza lico
6.
la się na
zymuje się przez podzielenie długości ściany budynku przez
7.
ia podwieszone oblicza się w [m
2
] rzutu poziomego rusztowania.
9.
Warunk
8,00 [m] obejmują
ym rzędzie wraz z drabinami komunikacyjnymi.
n
o
ości rusztowania przy wysokości do 20.00 [m],
‐ 8,00 [m] długości rusztowania przy wysokości do 40,00 [m].
dla rusztowań rurowych, ramowych i podwieszanych zostały ujęte w pracy sprzętu:
lowych,
4.
robocizny dla danego rodzaju robót (roboty), które przyjmuje się
– skład zespołu roboczego dla dane o rodzaju robót (roboty) który przyjmuje się
k
s
i chno
nia]
wykonywaniu robót na ścianach i suficie liczbę stanowisk (kolumn) zmniejsza się o liczbę
ustawienia rusztowania przy ścianach. Suma wyników jest liczbą stanowisk ustawienia.
Rusztowa
budynku.
Podesty ruchome wiszące oblicza się według liczby stanowisk podwieszenia, którą usta
podstawie projektu zastosowania tych urządzeń. W przypadku braku opracowanego projektu
liczbę stanowisk podwieszenia otr
długość pomostu roboczego podestu – dla podestów nieprzejezdnych. Dla podestów
przejezdnych długość ściany dzieli się przez długość toru jazdy. Otrzymane wyniki zaokrągla się
oddzielnie dla każdej ściany w górę do liczby całkowitej. Suma wyników jest liczbą stanowisk
ustawienia.
Rusztowan
8. Daszki ochronne oblicza się w [m
2
] rzutu poziomego daszka mierzonego po obrysie konstrukcji
części wystającej poza lico rusztowania.
Mechaniczne pomosty robocze oblicza się przyjmując nakłady na komplet pomostu.
(np. dwa pomosty połączone pomostem pośrednim, trzy pomosty połączone dwoma pomostami
pośrednimi).
i specjalne:
1. Nakłady dla rusztowań drewnianych punktowych z drabin o wysokości do
zestaw 2 drabin, a o wysokości do 14,50 [m] zestaw 3 rzędów drabin w rozstawie osiowym 2,20
[m] i po dwie drabiny pojedyncze w każd
2. Nakłady dla rusztowań punktowych przyścien ych z rur bejmują rusztowania o długości
zależnej od wysokości rusztowania:
‐ 6,00 [m] dług
3. W nakładach
rury, złącza, ramy, podstawki, drabinki itp. Pomosty drewniane, podkłady, deski krawężnikowe,
konstrukcja stalowa wieszaków itp. Zostały ujęte w materiale. Dla podestów ruchomych
wiszących ‐ płyta pilśniowa porowata, podpory pod wysięgniki z drewna lub belek sta
klamry ciesielski itp. Zostały ujęte w materiałach, a pozostałe elementy stanowiące konstrukcję
urządzenia w pracy sprzętu.
Czas pracy rusztowania za okres robót oblicza się wg wzoru:
gdzie: C – czas pracy rusztowań za okres wykonywania robót w [m‐g]
N – nakłady rzeczowe
z kosztorysu,
s
g
z tablicy,
w – współczy ni prze toju rusztowania wynikający z warunków atmosferycznych,
organizacyjnych te
logicznych również przyjmowany z tablicy
Skład zespołu roboczego – [składnik
s
w e wzorze na czas pracy rusztowa
n
Lp.
odzaje robót wykonywanych z rusztowań
Sposób wykonania
R
w
s
N
C
∗
=
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 27/36
zewnętrznych i wewnętrznych
Ręczny
Mechaniczny
1
Tynki i okładziny zewnętrzne
a) T
podkładzie, tynki cementowe nakrapiane, tynki
ynki zwykłe – podkład i gładź z zaprawy zwykłej lub
barwionej, tynki nakrapiane zwykłe lub szlachetne na
6
7
pocienione
b) Tynki szlachetne cyklinowane, gładzone,
profile ciągnione
szlifowane,
3
‐
c)
2
‐
Bonie prostokątne
d) Licowanie ścian płytkami
3
‐
e) Okładziny z płyt kamiennych
4
‐
f)
c
Docieplanie ś ian budynków
5
‐
2
ziny wewnętrzne
Tynki i okład
a) Tynki zwykłe, cementowe, pocienione, pocienione
przecierane, filcowanie tynku
6
‐
b) Gładzie gipsowe
3
‐
c) Licowanie ścian płytkami
3
‐
d) Tynki zwykłe, pocienione
‐
11
3
Okładziny z masy lastrykowej
2
‐
4
Roboty malarskie
2
3
5
Roboty murowe
3
‐
6
Roboty ciesielskie
2
‐
7
Roboty szklarskie
3
‐
8
Roboty blacharskie
2
‐
9
cji
Roboty montażowe instala
a)
atyzacyjne, odpylania i
atycznego
Instalacje wentylacyjne, klim
transportu pneum
3
‐
b)
zne i odgromowe
Instalacje elektryc
2
‐
c) Izolacje termiczne
2
‐
10
e różne
Roboty montażow
a)
an z lekkiej obudowy
Montaż pokrycia ści
5
‐
b)
3
‐
Montaż reklam świetlnych
11
Roboty spawalnicze
1
‐
12
Roboty stolarskie
2
‐
1
kitem
trwale
3
Uszczelnianiem
ścian
budynków
plastycznym
3
‐
14
Wykonanie
elementów
architektonicznych
lub
plastycznych
3
‐
1
powyżej – np.
rki okiennej, zdjęcie i założenie
skich, wstawienie zbitych szyb,
s
o
itp.
5
Roboty różne nie wymienione
zabezpieczenie stola
obróbek blachar
czyszczenie i mycie
tolarki, ślusarki, p sadzek
balkonowych
3
‐
sztowania
ł
we wzorze na czas
cy
Wspó
pra
łczynnik przestoju ru
– [sk adnik
w
rusztowania]
Lp.
czynni
Rodzaje rusztowania
Współ
k
1
Rusztowanie zewnętrzne rurowe i ramowe
0,84
2
0,84
Rusztowanie rurowe punktowe
3
ętrzne rurowe
0,88
Rusztowanie wewn
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 28/36
4
Rusztowanie ramowe warszawskie
0,84
i rusztowanie przesuwne
5
Podesty ruchome wiszące
0,82
5. D
roboczych rusztowa
ch przyjmuje się
n
u
‐ r
to
ostu: 1,65
zchnia pomostu
[m
2
],
‐ r
to
(R 1/
ość pomostu 2,50
‐ powierzchnia pomostu: 2,63 [m
2
],
MIESZANKI BETONOWE I ZAPRAWY
Założen
Nakłady
‐ miesza
miesza
wych,
zapraw budowlanych zwykłych: wapiennych, cementowo‐wapiennych i cementowych,
ciasta wapiennego,
ników, ich transportem i załadowaniem do maszyn mieszających,
anki na środki transportowe.
nania – nie uwzględniają
ich
wych zwykłych uwzględniają:
, gęsto plastyczną, plastyczną, półciekłą i ciekłą,
y cementów
iednich robót betonowych
miarze przekroju 0,50 [mm],
kcji i wyrobów betonowych
tów cienkościennych grubości do 6,00 [cm].
ów i zapraw oblicza się w [m
3
] gotowej mieszanki.
ogrodzeń łącznie z wytyczeniem trasy ogrodzenia, wewnętrzny
stalowych przewidują wykonanie
linki stalowej oblicza się według
ktycznego zużycia. Słupy narożne i przybramowe powinny posiadać wzmocnienia w postaci zastrzałów.
W murach z cegły na fundamencie należy ułożyć izolację z papy. Ogrodzenia murowane powinny być
ługość i powierzchnia pomostów
jąco:
ń przesuwny
astęp
usz wanie przesuwne warszawskie ‐ długość pom
[m],
‐ powier
wanie przesuwne ramowe
: 2,72
usz
R‐ 30)
‐ dług
[m],
ia ogólne
obejmują przygotowanie:
nek z betonów zwykłych z kruszyw żwirowo‐piaskowych,
nek z betonów lekkich z kruszyw keramzytowych, pumeksowych i agloporyto
‐
‐
‐ zapraw ciepłochronnych,
‐ zapraw gipsowo‐piaskowych,
‐
łącznie z dozowaniem skład
wymieszaniem i załadowaniem gotowej miesz
Nakłady uwzględniają ubytki w trakcie procesu technologicznego ich wyko
ubytków powstałych w trakcie transportu mieszanek i zapraw do miejsca wbudowania i przy
wykonywaniu.
Nakłady składników mieszanek betono
‐ konsystencję mieszanki: wilgotną
‐ wszystkie rodzaje i odmian
‐ trzy rodzaje mieszanek żwirowo‐piaskowych.
Każde z kruszyw reprezentuje grupę kruszywa optymalną dla odpow
i żelbetowych:
‐ kruszywo I – o uziarnieniu do 80,00 [mm] do konstrukcji żelbetowych i betonowych masywnych o naj‐
mniejszym wy
‐ kruszywo II – o uziarnieniu do 40,00 [mm] do przeciętnych konstru
i żelbetowych,
‐ kruszywo III – o uziarnieniu do 20,00 [mm] do elemen
Zasady przedmiarowania
1. Ilość beton
OGRODZENIA
Założenia ogólne
Nakłady uwzględniają wykonanie
transport elementów ogrodzenia. Ogrodzenia z siatki na słupach
ń z gotowych elementów. Napinacze do regulacji naciągu
ogrodze
fa
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 29/36
dzielone szczelinami dylatacyjnymi wypełnionymi warstwą papy, w odstępach przewidzianych
okumentacja projektową, bądź średnio co 15,00 – 20,00 [m].
z
3. Wysokość ogrodzeń z siatki mierzy się w [m] do wysokości siatki.
seł oblicza się w [m
2
] przyjmując szerokość w osiach słupów, a wysokość
ROB
Założen
Nak
placu budowy (do 100,00 [m])
ora
i rozbió
jąc pracę do wysokości 4,00 [m]. Przy pracach powyżej tej wysokości
sztowanie należy kalkulować oddzielnie.
Nakłady nie uwzględniają:
zabezpieczenia narożników ścian i słupów kształtownikami,
ji cieplnych i dźwiękowych,
szkodzeń i wad powstałych w czasie wykonywania
.
zostały ustalone dla minimalnej powierzchni ścianki 5,00 [m
2
],
ładów robocizny należy stosować
Współczynnik
d
Zasady przedmiarowania
1. Ogrodzenia i cokoły oblicza się w [m] ich długości z potraceniem szerokości wrót i furtek.
Szerokość wrót i furtek oblicza się wraz z szerokościami słupów przybramowych.
2. Wysokość ogrodzenia oblicza się od poziomu terenu (chodnika) do górnej krawędzi czapki przy
ogrodzeniach murowanych lub do górnej krawędzi opierzenia w pozostałych ogrodzeniach, przy
czym do wysokości ogrodzenia nie wlicza się zabezpiec eń drutem mocowanym na
wysięgnikach.
4. Powierzchnię przę
równą wysokości ramy.
OTY Z GIPSU I PREFABRYKATÓW GIPSOWYCH
ia ogólne
łady robocizny obejmują transport wewnętrzny poziomy w obrębie
z transport pionowy zmechanizowany bez względu na wysokość. Obejmują wykonanie, przestawienie
rkę rusztowań umożliwia
ru
‐ osadzania stolarki drzwiowej,
‐
‐ wykonania izolac
‐ wykonania dylatacji ścianek działowych,
‐ impregnacji rusztów drewnianych,
‐ zabezpieczenia antykorozyjnego rusztów metalowych.
Obejmują natomiast roboty związane z usunięciem u
robót i zawinionych przez wykonawcę
Nakłady na wykonanie ścianek
w przypadku ścianek o mniejszych powierzchniach do nak
współczynniki według tabeli:
Lp.
Rodzaj ścianek
1.
Ścianki z płyt Pro‐Monta
1,20
2.
Ścianki z płyt warstwowych – plaster pszczeli
1,20
3.
Ścianki z płyt gipsowo‐kartonowych na rusztach
1,10
Jeżeli roboty wykonywane są w pomieszczeniach o powierzchni mniejszej niż 5,00 [m
2
] ależy do
nakładów robocizny stosować
n
współczynniki według tabeli:
nnik
Lp.
Rodzaj robót
Współczy
1.
Okładziny z płyt dekoracyjnych i dźwiękochłonnych
1,10
2.
Okładziny z płyt gipsowo‐kartonowych (suche tynki)
1,10
3.
Tynki z gipsu tynkarskiego (Nidalit)
1,25
4.
Tynki (gładzie) z gipsu szpachlowego
1,25
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 30/36
Przy w
yw
z płyt gipsowo‐kartonowych, dekoracyjnych i
ych w postaci
oddziel
h p
ny należy stoso
łczynnik 1,30,
przy montażu
ch – 1,40.
Nakłady
wz
w o ściankach grubości 0,75
] – w przypadku
stosowania k
0 [mm] należy do nakładó
zużycia stosować
spółczynnik 0,80.
nadproży i przesklepień płaskich nad otworami, bruzd instalacyjnych oraz
powierzchni obmurowanych konstrukcji stalowych i drewnianych.
cianek odejmuje się powierzchnie otworów drzwiowych i okiennych
lub ościeży oraz powierzchnie obmurowanych konstrukcji
4.
5.
icza się w rozwinięciu tych
okr
6.
owych.
blicza się
8.
z wszelkie
o
ę a
j
t
RO
Zało
Nakłady
roboty występujące przy montażu
lementów kamiennych z piaskowca, marmuru, wapieni miękkich i zbitych oraz sjenitu i granitu, przy
wykonywaniu robót na wysokości do 20 [m] od terenu. Oprócz robót podstawowych nakłady obejmują:
mych na powierzchni licowanej wraz z ustawieniem rusztowań do
ykonania prac na wysokości do 4,50 [m], wykucie lub wywiercenie potrzebnych gniazd, otworów
owych w elementach kamiennych i podłożu oraz wykonanie podkładu lub zalewki
ykon
aniu okładzin
dźwiękochłonn
nyc
asów szerokości do 30,00 [cm] do nakładów robociz
wać wspó
pojedynczych płyt dekoracyjnych lub dźwiękochłonny
u
ględniają stosowanie kształtownikó
[mm
ształtowników o grubości ścianki 0,6
w ich
w
Zasady przedmiarowania
1. Roboty z gipsu oblicza się w [m
2
].
2. Ścianki oblicza się w [m
2
] z podaniem rodzaju i typu powierzchni. Długość i wysokość ścianki
obmierza się w świetle surowych ścian i stropów. Nie odejmuje się od powierzchni ścianek
powierzchni
3. Od powierzchni ś
mierzonych w świetle ościeżnicy
betonowych i żelbetowych których kubatura przekracza 0,10 [m
3
].
Okładziny z płyt tynkowych obmierza się w [m
2
] rzeczywiście licowanych powierzchni.
Tynki ścian obmierza się w [m
2
] przyjmując długość ścian w stanie surowym i wysokość mierzoną
od posadzki do stropu. Powierzchnie pilastrów i słupów obl
elementów w stanie surowym. Powierzchnie kolumn i półkolumn o przekroju
ągłym lub
owalnym oblicza się według obwodu opisanego prostokąta w największym przekroju.
Tynki sufitów płaskich oblicza się w [m
2
] ich rzutu w świetle ścian sur
7. Powierzchnię biegów schodowych, żeber stropowych, belek i podciągów o
w rozwinięciu według wymiarów w stanie surowym. Nie potrąca się powierzchni nie
tynkowanych mniejszych niż 1,00 [m
2
] oraz powierzchni otworów do 3,00 [m
2
] jeżeli ich ościeża
są tynkowane.
Potrąca się powierzchnie otworów do 3,00 [m
2
] jeżeli ich ościeża nie są tynkowane ora
inne powierzchnie nie tynkowane większe niż 1,00 [m
2
].
9. Tynki ościeży tworów o powierzchni ponad 3,00 [m
2
] oblicza si j ko iloczyn ednokro nej
długości otynkowanych ościeży szerokości w stanie surowym.
BOTY KAMIENIARSKIE
żenia ogólne
nie dotyczą robót w budynkach zabytkowych. Uwzględniają
e
wytyczenie osi pionowych i pozio
w
i panewek montaż
o grubości do 4,00 [cm] wraz z ich przygotowaniem. Nakłady uwzględniają przycinanie powierzchni
stykowych czystych w granicach 5,00 [mm] grubości, powierzchni brudnych do pasowania wraz
z odbiciem z czoła (z kantu), bez ograniczenia grubości elementów, obejmują również czyszczenie lub
oszlifowanie oraz szpicowanie elementów od tyłu dla uzyskania lepszej przyczepności, dopasowanie
i przycinanie montażowe w ilości 10 [%] styków na jednostkę obmiarową elementu.
Nakłady obejmują wykucie gniazd do tulei flagowych, wykucie otworów na kratki wentylacyjne i kratki
kanalizacyjne wraz z ich obsadzeniem, lecz bez nakładów na kratki oraz wszelkie roboty wykończeniowe
jak: spoinowanie, oczyszczenie, przepolerowanie lub przeszlifowanie powierzchni oblicowanej wraz
z usunięciem ewentualnych usterek. W nakładach uwzględniono zabezpieczenie powierzchni
wmontowywanych elementów kamiennych, okien i urządzeń narażonych na zabrudzenie lub
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 31/36
uszkodzenie miejsca pracy wraz z odniesieniem materiałów i gruzu na odległość do 80 0
Uwzględniają też wewnętrzny transport poziomy materiałów na przeciętne odległości oraz transport
pionowy na wysokość do 18,0 [m]. Nie uwzględniają natomiast: poprawek tynkarskich po obsadzeniu
elementów kamiennych jak również robót blacharskich związanych z zabezpieczeniem obsadzonych
elementów kamiennych, jak gzy sy, pasy ordonowe itp., luatowania powierzchni kamiennych.
Zasady przedmiarowania
1. Obmiaru robót dokonuje się na podstawie wykazu elementów kamiennych stanowiących
załącznik do dokumentacji projektowej. Według ustalonych tam powierzchni płyt i wymiarów
poszczególnych elementów – wyjątek stanowią posadzki z płyt nieprostokątnych, których obmiar
przeprowadza się w [m
,0 [m].
m
k
f
wnęk
i przejść. Z obliczonej powierzchni potrąca się powierzchnie nie okładane kamieniem oraz
ólnych słupów, pilastrów itp., większe niż 0,25 [m
2
] każda.
3.
4.
5.
należy stosować
6.
0 [m] należy wyeliminować
ciąg
7.
y zużycia elementów kamiennych podane w postaci ułamka określają zużycie zależne od
c, wapień miękki;
WYCE
Wycena
budowlanych może być dokonana:
‐ metod
miarowych,
Cj – cena jedn
‐ metoda kalkul
gdzie: Wp – wartość pozycji kosztorysowej,
rzeczowe: robocizny Nr, materiałów Nm i sprzętu Ns,
c – cena czynników produkcji: robocizny Cr, materiałów Cm, sprzętu Cs,
jednostkę przedmiarową,
dnostkę przedmiarową.
2
] w świetle surowych ścian doliczając powierzchnię wszelkich
podstawy poszczeg
2. Przy wykonywaniu robót kamieniarskich z wapieni lekkich nakłady robocizny należy obniżyć
przez zastosowanie współczynnika korygującego w wysokości 0,80.
Robociznę robót renowacyjnych należy powiększyć przez zastosowanie współczynnika 1,35.
Przy wykonaniu koniecznego suchego montażu nakłady robocizny powiększamy o współczynnik
1,25.
Przy wykonywaniu robót na wysokości ponad 18,00 [m] do nakładów sprzętu
współczynnik 1,15.
Przy wykonywaniu robót wyłącznie na parterze na wysokości do 4,0
sprzęt – przy wykonywaniu robót na parterze i na wyższych kondygnacjach nakłady na wy
należy uwzględniać również dla robót wykonywanych na wysokości do 4,00 [m].
Nakład
rodzaju skał:
‐ licznik – piaskowie
‐ mianownik – granit, sjenit, wapień zbity.
NA ROBÓT BUDOWLANYCH
obiektów lub robót
ą kalkulacji uproszczonej oparta o wzór:
∑
∗
=
Cj
L
Wk
gdzie: Wk – wartość kosztorysowa robót,
L – liczba jednostek przed
ostkowa roboty podstawowej.
acji szczegółowej oparta o wzór:
Zj
Kpj
c
n
∑
+
+
∗
=
|
Wp
n –jednostkowe nakłady
Kpj – koszty pośrednie na
Zj – zysk kalkulacyjny na je
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 32/36
Uwaga! – Do
ały pomocnicze w formie wartościowej
stanowiącej procent w
a
jest KNR‐ach lub
NR‐
Iloczyn
n * c
są koszt
gdzie: Kpr – koszty pośrednie liczone od wartości robocizny,
Zkp – zysk liczony od wartości kosztów pośrednich
o otrzymanych końcowych wartości Wk lub Wp należy doliczyć podatek VAT.
Tyle teorii z us
Przykład praktyczny:
Dokonać wyceny wykonania 115,00 [m2] ścianki działowej gr. 12,00 [cm] z cegły pełnej na zaprawie
= 115,00 [m2], Kp = 65,00 [%], Z = 10,00 [%].
0,59 [r‐g/m2]
03 [m3/m2]
wyciąg
0,16 [m‐g/m2]
wyciąg
7,50 [zł/m‐g]
:
* 115,00 [m2] * 15,00 [zł/r‐g] = 1 259,25 [zł]
wartości materiałów należy doliczać materi
artości materiałów. Wielkość procentowa materiałów pomocniczych określan
KN
ach.
to
y bezpośrednie i liczone są ze wzoru:
∑
∑
∑
∗
+
∗
+
∗
=
∗
)
(
Cs
Ns
Cm
Nm
Cr
Nr
c
n
Kpr
Kpj
=
Kps – koszty pośrednie liczone od sprzętu.
Kps
+
Zkp
Zs
Zr
Zj
+
+
=
gdzie: Zr – zysk liczony od wartości robocizny,
Zs ‐ zysk liczony od wartości sprzętu,
D
tawy – a teraz praktyka jak to liczyć!
cementowo‐wapiennej. Koszty pośrednie – 65 [%], Zysk ‐ 10,00 [%].
Dane:
Ip
Ip – ilość przedmiarowa.
Z katalogu KNR 2‐02/120/2 odczytujemy następujące normy jednostkowe – nakłady jednostkowe dla
robocizny R, materiałów M i sprzętu S:
‐ murarze – grupa III
0,73 [r‐g/m2]
‐ cieśle – grupa II
0,09 [r‐g/m2]
‐ robotnicy grupa I
‐ cegła budowlana pełna
48,10 [szt/m2]
‐ zaprawa cementowo‐wapienna
0,
‐
Odpowiednie ceny jednostkowe czynników produkcji:
‐ murarz
15,00 [zł/r‐g]
‐ cieśla
13,50 [zł/r‐g]
‐ robotnik
11,00 [zł/r‐g]
‐ cegła pełna
0,80 [zł/szt]
‐ zaprawa cementowo‐wapienna
290,00 [zł/m3]
‐
Obliczenia
‐ murarze – grupa III
0,73 [r‐g/m2 ]
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 33/36
‐ cieśle – grupa II
0,09 [r‐g/m2] * 115,00 [m2] * 13,50 [zł/r‐g] = 139,73 [zł]
115,00 [m2] * 11,00 [zł/r‐g] = 746,35 [zł]
artość robocizny R:
2 145,33 [zł]
bliczenie wartości kosztów pośrednich Kpj:
pj = Kpr + Kps = 2 145,33 [zł] * 65,00 [%] + 138,00 [zł] * 65,00 [%] = 1 394,46 [zł] + 89,70 [zł] =
214,53
] + 148,42 [zł] = 376,75 [zł]
artość kosztorysowa robót Wp (bez podatku VAT):
ł] + 5 507,09 [zł] + 138,00 [zł] + 1 484,16 [zł] + 376,75 [zł] =
651,33 zł]
ł] = 11 774,62 [zł]
‐ robotnicy grupa I
0,59 [r‐g/m2] *
W
‐ cegła budowlana pełna
48,10 [szt/m2] * 115,00 [m2] * 0,80 [zł/szt] = 4 425,20 [zł]
‐ zaprawa cementowo‐wapienna
0,03 [m3/m2] * 115,00 [m2] *290,00 [zł/m3] = 1 000,50 [zł]
‐ materiały pomocnicze 1,50 [%]
81,39 [zł]
Wartość materiałów M:
5 507,09 [zł]
‐ wyciąg
0,16 [m‐g/m2] * 115,00 [m2] * 7,50 [zł/m‐g] = 138,00 [zł]
Wartość sprzętu S:
138,00 [zł]
O
K
1 484,16 [zł]
Obliczenie wartości zysku Zj:
Zj = Zr + Zs + Zkp = 2 145,33 [zł] * 10,00 [%] + 138,00 [zł] * 10,00 [%] + 1 484,16 [zł] * 10,00 [%] =
[zł] + 13,80 [zł
W
Wp = R + M + S + Kp + Zj = 2 145,33 [z
9
Obliczenie podatku VAT – 22 [%] Pv:
Pv = 9 651,33 [zł] * 22 [%] = 2 123,29 [zł]
Wartość końcowa ogółem:
Wo = Wp + Pv = 9 651,33 [zł] + 2 123,29 [z
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 34/36
Prościej obliczenia takie wykonuje się na drukach „Nakładów rzeczowych”.
NAKŁADY RZECZOWE DLA POZYCJI Z WYCENĄ
Wartość w [zł]
Lp.
yceny
Wyszczególnienie robót budowlanych
j. m.
Il.
Nakł.
Cena
jedn.
R
M
S
Podst.
w
1.
K
/
/2
pełnej na zaprawie cementowo‐
wapiennej
m2
115,00
NR 2‐02
Ścianka działowa gr. 12 [cm] z cegły
120
murarze – grupa III 0,73 [r‐g/m2]
r‐g
83,
1258,95
R
93
15,00
c
1
1
73
ieśle – grupa II 0,09 [r‐g/m2]
r‐g
0,35
13,50
39,
robotnicy – grupa I 0,59 [r‐g/m2]
r‐g
67,85
11,00
746,35
[szt/m2]
5
0,80
4425,20
M cegła budowlana pełna 48,10
szt
531,50
m3
3,45
290,00
1000,50
zaprawa cementowo‐wapienna
0,03 [m3/m2]
materiały pomocnicze 1,5 [%]
‐
81,39
S
138,00
wyciąg
0,16 [m‐g/m2]
m‐g
18,40
7,50
Koszty bezpośre
2145,33
138,00
dnie
Kb
5507,09
Koszty pośrednie
65,00
1394,46
89,70
Kp
[ %]
‐
Zysk
10
353,98
22,77
Zj
,00 [%]
‐
Razem
3893,77
55
250,47
07,09
W
W
artość kosztorysowa
p
9651,33
Podatek VAT
Pv 22,00 [%]
2123,2
9
Wartość ogółem koszto
11774,6
rysu
Wo
2
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 35/36
DODATKI
1. Przedmiar w „cyfrowej pigułce”
2. Druk książki obmiaru
nakładów rzeczowych z wyceną
zbiorczego zestawienia R, M, S
ki obmiaru
nakładów rzeczowych
R, M, S
3. Druk
4. Druk
5. Przykład wypełnienia druku książ
6. Przykład wyceny robót na druku
7. Przykład wypełnienia zbiorczego zestawienia
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania
Zasady przedmiarowania robót budowlanych – opracowanie: Bogdan Hebenstreit
strona nr 36/36
Większość prac z przedmiarowania można wykonać znając dokładnie siedem cyfr!
st to prawie kompendium wiedzy o przedmiarowaniu. Poniżej podaje właśnie te cyferki
krótkim wyjaśnieniem ich znaczenia.
e
kowane);
60,00 [cm] ‐ o taką wielkość powiększamy szerokość wykopu (z każdej strony) gdy
posiada on ściany pionowe, a w nim będziemy wykonywać deskowanie
ścian betonowych lub żelbetowych albo izolować te ściany;
ść
itp.
wodnego gdy ościeża otworów
Je
z
15,00 [cm] ‐ o tyle należy powiększyć szerokość wykopu, którego ściany są pionow
i umocnione (des
0,10 [m
3
] ‐ z elementów betonowych i żelbetowych potrącamy wszystkie otwory,
gniazda, wnęki których kubatura jest większa od 0,10 [m
3
];
0,25 [m
2
] ‐ z powierzchni malowanych farbami olejnymi lub tapetowanych ścian
i sufitów potrącamy wszystkie elementy nie malowane lub tapetowane
jeżeli ich powierzchnia jest większa od 0,25 [m
2
]. Taką wielko
powierzchni potrąca się również z podłóg i posadzek.
0,50 [m
2
] ‐ w robotach murarskich potrącamy wszystkie otwory, których
powierzchnia jest większa od 0,50 [m
2
];
1,00 [m
2
] ‐ najczęściej pojawiająca się liczba. Dotyczy potracenie wykonywanych
elementów z następujących robót:
‐ pokrycia dachu płytami dachowymi, dachówką, papą
‐ izolacji przeciwwodnej, termicznej i akustycznej,
‐ tynkowania wewnętrznego i malowania
są nietynkowane, nie malowane,
‐ tynkowania zewnętrznego
‐ malowania olejnego i lakierowania podłóg;
3,00 [m
2
] ‐ dotyczy malowania farbami wodnymi i tynkowania wewnętrznego ścian.
Potrąca się wszystkie otwory o powierzchni większej niż 3,00 [m
2
] jeżeli
ich ościeża są malowane lub tynkowane
EGZEMPARZ BEZPŁATNY! NIE PODLEGA SPRZEDAŻY
Opracowanie zostało przygotowane wyłącznie w celach edukacyjno‐szkoleniowych na potrzeby kursu kosztorysowania