background image
background image
background image
background image

Sprawdzenie warunków I i II stanu granicznego dla 

belki stropowej

Algorytm obliczeń:

I stan graniczny

określenie sił wewnętrznych od obciąŜeń uwzględniających cięŜar 

własny belki stropowej,

ustalenie klasy przekroju,

ustalenie nośności przekroju na zginanie,

sprawdzenie nośności elementu zginanego,

ustalenie nośności belki na ścinanie,

sprawdzenie nośności przy jednoczesnym ścinaniu i zginaniu,

II stan graniczny

sprawdzenie warunku określającego dopuszczalne ugięcie.

background image

Obliczeniowa nośność przekroju przy jednokierunkowym zginaniu

klasa 1 i 2

M

R

=

p

W f

d

,

gdzie:

p

jest obliczeniowym współczynnikiem plastycznej rezerwy nośności,

W

=minW

c

;W

t

 miarodajnym wskaźnikiem wytrzymałości,

f

d

 wytrzymałością obliczeniową stali.

Obliczeniowy współczynnik plastycznej rezerwy nośności obliczamy następująco:

p

=

1
2

1

pl

,

gdzie:

pl

=

W

pl

W

=

∣S

c

∣∣S

t

W

.

∣S

c

∣S

t

 to momenty statyczne części ściskanej i rozciąganej przekroju

względem osi obojętnej w stanie pełnego uplastycznienia.

background image

PołoŜenie osi obojętnej w stanie pełnego uplastycznienia przekroju przy zginaniu

wyznaczamy z równania

A

c

= A

t

,

Oś obojętna w stanie pełnego uplastycznienia przekroju przy zginaniu zajmuje

takie połoŜenie, Ŝe dzieli przekrój na dwie równe części: ściskaną i rozciąganą.

background image

Przykład 4: Sprawdzenie nośności belki 

Geometria przyjętego przekroju poprzecznego IPE 270.

h=270 [mm]

b

f

 = 135 [mm]

t

f

 = 10,2 [mm]

t

w

 = 6,6 [mm]

r = 15,0 [mm]

masa kształtownika: m = 36,1 [kg/m]

CięŜar kształtownika: g = 0,361 [kN/m]

ObciąŜenia stałe działające na belkę stropową 

z uwzględnieniem jej cięŜaru własnego:

charakterystyczne:

q

k

=qg

k

=7,150,361=7,511[ kN / m]

obliczeniowe:

q

o

=q

f

⋅g

k

=8,21,1⋅0,361=8,6[kN /m]

.

background image

Sprawdzenie warunku dotyczącego długości obliczeniowej.

L

O

L0,5⋅h=5500,5⋅27,0=563,5[cm]

Maksymalne siły wewnętrzne:

M

xmax

=

 q

o

 p

o

⋅L

o

2

8

=

8,615,85⋅5,64

2

8

=97,22[kNm]=9722 [kNcm] ,

V

ymax

=

q

o

 p

o

⋅L

o

2

=

8,615,85⋅5,64

2

=68,95[kN ] .

Określenie nośności przekroju przy zginaniu jednokierunkowym.

Określenie klasy przekroju

background image

środnik

smukłość ścianki środnika:

b

t

=

h

2⋅t

f

r

t

w

=

270

2⋅10,215,0

6,6

=

219,6

6,6

=33,27

graniczny warunek smukłości

max

b

t

=66⋅

215

f

d

=66⋅

215
235

=63,13

b

t

=33,27max 

b

t

=63,13 ⇒ klasa 1

półka

smukłość ścianki półki:

b

t

=

0,5

⋅b

f

t

w

r

t

f

=

0,5

⋅1356,615,0

10,2

=

49,2

10,2

=4,82

graniczny warunek smukłości

max

b

t

=9⋅

215

f

d

=9⋅

215
235

=8,61

b

t

=4,82max 

b

t

=8,61⇒ klasa 1

background image

Obliczeniowa nośność przekroju klasy 1 i 2 przy zginaniu jednokierunkowym

M

R

=

p

⋅W⋅ f

d

,

gdzie:

p

- obliczeniowy współczynnik plastycznej rezerwy nośności przy zginaniu,

W

=minW

c

;W

t

 - wskaźnik wytrzymałości przekroju,

f

d

- obliczeniowa wytrzymałość stali.

W przypadku elementów obciąŜonych statycznie i zginanych względem osi

największej bezwładności przekroju moŜemy przyjąć  

p

1 .

Dla IPN i IPE  

p

=1,07 , IHEB, IHEA  

p

=1,05 .

W omawianym przypadku:

p

=1,07 ,

W

=W

c

=W

t

=429,0 [cm

3

] ,

f

d

=235 MPa=23,5

kN

cm

2

.

Obliczeniowa nośność przekroju przy zginaniu jednokierunkowym wynosi:

M

R

=

p

⋅W⋅ f

d

=1,07⋅429,0⋅23,5=10787,0[kNcm]=107,87[kNm] .

background image

Sprawdzenie nośności elementu (belki)

Nośność (stateczność) elementu jednokierunkowo zginanego sprawdza się ze

wzoru

M

L

⋅M

R

1 ,

gdzie:

M

- maksymalny moment zginający w elemencie od obciąŜeń obliczeniowych,

L

- współczynnik zwichrzenia, dla elementów zginanych względem osi

najmniejszej                   bezwładności oraz dla elementów zabezpieczonych przed

zwichrzeniem  

L

=1 ,

background image

M

R

- obliczeniowa nośność przekroju.

W naszym przypadku moŜemy załoŜyć, Ŝe Ŝelbetowa płyta ułoŜona na belkach

stropu stworzy dostatecznie sztywną tarczę, pozwalającą przyjąć konstrukcyjne

zabezpieczenie przed zwichrzeniem. Czyli  

L

=1

M

L

⋅M

R

=

97,22

1,0

⋅107,87

=0,91

WNIOSEK:

Element spełnia warunki nośności przy jednokierunkowym zginaniu.

background image

Nośność na ścinanie określona jest zaleŜnością:

V

R

=0,58⋅

pv

⋅A

v

⋅f

d

, gdzie

pv

- współczynnik niestateczności miejscowej przekroju przy ścinaniu,

A

v

- pole czynne przekroju przy ścinaniu,

f

d

- wytrzymałość obliczeniowa stali.

Określenie wraŜliwości ścianki środnika na utratę stateczności przy ścinaniu

Smukłość ścianki środnika

h

w

t

w

=

270

6,6

=40,9 ,

graniczny warunek smukłości

b

t

=70⋅=70⋅

215

f

d

=70⋅

215
235

=66,96 .

Wobec 

h

w

t

w

=40,970⋅=66,96  przyjmujemy, Ŝe środnik jest niewraŜliwy na utratę

stateczności przy ścinaniu.

PowyŜsze stwierdzenie upowaŜnia nas do moŜliwości przyjęcia  

pv

=1 .

background image

Pole czynne przy ścinaniu określane zgodnie z tablicą 7 (PN-90/B-03200) w

zaleŜności od typu przekroju.

Dla dwuteownika ścinanego wzdłuŜ środnika wynosi ono

A

v

=h

w

⋅t

w

=27,0⋅0,066=17,82[cm

2

] .

Nośność na ścinanie analizowanej belki wyniesie

V

R

=0,58⋅

pv

⋅A

v

⋅f

d

=0,58⋅1,0⋅17,82⋅23,5=242,88[ kN ] .

V

ymax

=68,95 [kN ]V

R

=242,88[kN ]

WNIOSEK:

Warunek nośności przekroju na ścinanie jest spełniony.

WNIOSEK:

Belka zaprojektowana z I PE 270 odpowiada warunkom I stanu granicznego.

background image

Sprawdzenie II stanu granicznego (uŜytkowania)

Maksymalne ugięcie belki

f

max

=

5

384

q

k

 p

k

⋅L

4

EJ

=

5

384

7,51113,2⋅10

2

⋅550,0

4

20500

⋅5790

=2,1[cm]

Dopuszczalne ugięcie belki stropowej wynosi:

f

dop

=

L

250

=

550

250

=2,2 [cm]

Widzimy zatem, Ŝe

f

max

=2,1[cm ] f

dop

=2,2[cm ]

.

WNIOSEK:

Belka zaprojektowana z I 270 PE spełnia warunki II stanu granicznego.

PODSUMOWANIE:

Belka stropowa o schemacie belki wolno podpartej zaprojektowana 

z I 270 PE spełnia warunki obu stanów granicznych.

background image

Zaprojektowanie oparcia bezpośredniego na ścianie

Obliczenia, jakie naleŜy przeprowadzić:

1. Ustalenie długości oparcia belki

150

[mm]L

op

150

h
3

[mm] .

background image

2. Sprawdzenie nośności podpory (beton) na docisk miejscowy

Schemat obliczeniowy:

A

co

=a b - pole docisku bezpośredniego,

A

c1

=a⋅2⋅ab

 - pole rozdziału obciąŜenia,

Współczynnik 

u

u

=

A

c1

A

co



umax

,

background image

Średnie napręŜenie ściskające na powierzchni rozdziału

poza powierzchnią docisku

cum

=

R

max

A

c1

 A

co

,

Współczynnik  v

cu

v

cu

=

u

u

f

cd.

⋅

u

1 ,

Wytrzymałość betonu na docisk miejscowy

f

cud

=v

cu

⋅f

cd

,

Współczynnik korekcyjny z uwagi na nierównomierność

rozkładu napręŜeń od docisku

u

=

1
3

⋅2

u , min

u , max

,

Nośność przy docisku miejscowym

N

Rd

=

u

⋅f

cud

⋅A

co

.

Sprawdzenie warunku nośności

N

sd

=R

max

N

Rd

.

background image

3. Sprawdzenie nośności środnika belki pod obciąŜeniem

skupionym

Określenie szerokości wpływu obciąŜenia skupionego

c

o

=c2,5⋅t

f

r  ,

Współczynnik redukcyjny

c

=1,250,5⋅

c

f

d

,

Sprawdzenie warunku nośności

P

=R

max

P

R , w

=c

o

⋅t

w

⋅

c

⋅f

d

background image

Przykład 5: Zaprojektowanie oparcia bezpośredniego na

podporze.

Przyjęto oparcie bezpośrednie na wieńcu Ŝelbetowym

wykonanym z betonu B20.

Wytrzymałość na ściskanie w konstrukcjach Ŝelbetowych

betonu B20 wynosi:

f

cd

=10,6[ MPa]

Nie przewiduje się wykonania dodatkowego zbrojenia ze

względu na docisk.

Obliczeniowa reakcja na podporze dla schematu belki

wolno podpartej

R

max

=68,95[kN ]

.

Długości oparcia bezpośredniego belki powinna być w

granicach

150

[mm]L

op

150

h
3

[mm ] .

W odniesieniu do I PE 270 otrzymamy:

150

[mm]L

op

150

h
3

=150

270

3

=240[mm]

Przyjęto  ostatecznie  L

op

=240[mm]=24,0[cm] .

background image

Sprawdzenie nośności podpory na docisk (element

niezbrojony na docisk). Belka bezpośrednio oparta na

wieńcu Ŝelbetowym o szerokości 24,0cm.

Do sprawdzenia przyjęto schemat obciąŜenia elementu na

docisk wg. Rys. 29e (PN-B-03264:1999).

Pole powierzchni docisku wynosi:

A

co

=b

f

⋅L

op

=13,5⋅24,0=324,0[ cm

2

]

Pole powierzchni rozdziału obciąŜenia:

A

c1

= L

op

⋅ 2⋅L

op

b

f

=24,0⋅2⋅24,013,5=1476,0 [ cm

2

] .

background image

Współczynnik 

u

u

=

A

c1

A

co

=

1476,0

324,0

=2,13

umax

=2,0

Średnie napręŜenie ściskające na powierzchni rozdziału

poza powierzchnią docisku

cum

=

R

max

A

c1

 A

co

=

68,95

1476,0

324,0

=0,06[

kN

cm

2

]=0,6[ MPa ] .

Współczynnik  v

cu

v

cu

=

u

u

f

cd

⋅

u

1=2,0

0,6

10,6

⋅2,01=1,94

Wytrzymałość betonu B20 na docisk miejscowy wyniesie:

f

cud

=v

cu

⋅f

cd

=1,94⋅10,6=20,5[ MPa]

.

Przyjmujemy równomierny rozkład napręŜeń na powierzchni

docisku, czyli  

u , max

=

u , min

=

u

. W związku z tym

załoŜeniem współczynnik  

u

 będzie równy

u

=

1
3

⋅2

u

u

=

1
3

⋅21=1,0

.

Sprawdzenie warunku nośności na docisk w elemencie

niezbrojonym na docisk

N

sd

=R

max

=68,95[ kN ] N

Rd

=

u

⋅f

cud

⋅A

co

=1,0⋅2,05⋅324,0=664,2

WNIOSEK: 

Oparcie bezpośrednie na ścianie zostało

zaprojektowane prawidłowo. 

background image

Sprawdzenie stateczności środnika I PE 270 pod obciąŜeniem skupionym.

W omawianym przykładzie został przyjęty następujący schemat obliczeniowy

Określenie szerokości wpływu obciąŜenia skupionego

c

o

=c2,5⋅t

f

r =240,02,5⋅10,215,0=303,0[mm]=30,3[cm]

.

Występujący w zaleŜności na nośność środnika pod obciąŜeniem skupionym

współczynnik  

c

w przypadku, gdy w środniku na wysokości jego połączenia z

pasem występują napręŜenia ściskające nieprzekraczające  0,5⋅ f

d

, przyjmuje

wartość 1,0. W przypadku, gdy takowe napręŜenia przyjmują wartości w

granicach  0,5⋅ f

d



c

 f

d

wartość współczynnika redukcji określa się na

podstawie wzoru

c

=1,250,5⋅

c

f

d

.

W omawianym przypadku napręŜenia ściskające normalne przy braku sił

podłuŜnych (normalnych) mogą powstać jedynie od momentu zginającego, który

na podporze skrajnej przyjmuje wartości zerowe. Zatem u nas  

c

=1,0 .

P

=68,95[kN ] P

R , w

=c

o

⋅t

w

⋅

c

⋅f

d

=30,3⋅0,66⋅1,0⋅23,5=469,9[kN ]