Ze zbiorów

Zygmunta Adamczyka

James Macpherson

Pieśni Osjana

–

"Do słońca"

tłum. Kazimierz Brodziński

2

[...............]

Ty, co się toczysz jak mych ojców tarcza,

Kto tobie wiecznie promieni dostarcza?

Ty gdy wystąpisz w złotej koronie,

Gwiazdy pokryją się w niebie,

A księżyc zimny i blady

Spuszcza się w zachód uchodząc sprzed ciebie,

A ty sam idziesz, własnymi ślady,

I nikt nie zdąży w biegu obok ciebie.

Walą się dęby ze skały,

Góra w płaszczyznę się mieni,

Morze napiętrza i zniża wały,

Księżyc się nawet gubi w przestrzeni:

Ty zawsze jedno, wspaniale

Występujesz w twojej chwale.

Gdy ziemia w chmurach się nurza,

Kiedy brzmi piorun i błyska wysoko,

Ty przez obłok rzucisz oko,

Wnet pierzcha wyśmiana burza.

Lecz ach! Na próżna patrzysz na Ossyjana!

Już on nie widzi twojego przechodu;

Czy włos roztaczasz na obłokach z rana,

Czy drżysz u bramy zachodu.

Lecz i ty może ostatniego roku

Skończysz twój zawód podobnie do ludzi:

Zaśniesz na twoim obłoku,

Głuche na ranek, co ciebie obudzi.

3

Ciesz się młodością, póki służy siła,

Bo starość ciemna, niemiła,

Jest jako księżyc, gdy z góry

Przez rozdarte patrzy chmury.

Kiedy wiatr wzgórza osiada,

A wiatr północny krąży w dąbrowie,

Błędny wędrowiec w połowie

Zaczętej drogi upada.

James Macpherson (1736-1796) - poeta i historyk angielski, ur. w Szkocji. Wydał wielotomowy zbiór poematów
epickich - Fragments of Ancient Poetry, Fingal i Temora - które miały być rzekomo angielskimi przekładami ze
starej, przez niego odnalezionej poezji gaelickiej.