14 LUTEGO 2011 ROKU

ANTYFONA NA WEJŚCIE

Święci mężowie stali się przyjaciółmi Boga, gorli-

wie głosząc prawdę Bożą zasłużyli na wieczną chwa-

łę.

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W.

Amen.

Potem kapłan zwraca się do ludu i rozkładając ręce pozdrawia go mówiąc:

Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa

Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech
będą z wami wszystkimi.

Albo:

Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Je-

zusa Chrystusa niech będą z wami.

Albo:

Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i któ-

ry przychodzi, niech będą z wami.

Albo:

Pan z wami.

W.

I z duchem twoim.

AKT POKUTY
FORMA PIERWSZA

W.

Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam,

bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową,
uczynkiem, i zaniedbaniem: moja wina, moja wina,
moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą
Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świę-
tych, i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do
Pana Boga naszego.

K.

Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący

i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do ży-
cia wiecznego.

W.

Amen.

FORMA DRUGA

K.

Zmiłuj się nad nami, Panie.

W.

Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.

K.

Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.

W.

I daj nam swoje zbawienie.

K.

Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący

i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do ży-
cia wiecznego.

W.

Amen.

FORMA TRZECIA

K.

Panie, który jesteś drogą prowadząca do Ojca,

zmiłuj się nad nami.

W.

Zmiłuj się nad nami.

K.

Chryste, który jesteś światłością oświecającą

każdego człowieka, zmiłuj się nad nami.

W.

Zmiłuj się nad nami.

K.

Panie, który umarłeś na krzyżu, aby dać nam

życie, zmiłuj się nad nami.

W.

Zmiłuj się nad nami.

K.

Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący

i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do ży-
cia wiecznego.

W.

Amen.

HYMN

Chwała na wysokości Bogu,

*

a na ziemi pokój lu-

dziom dobrej woli.

*

Chwalimy Cię.

*

Błogosławimy Cię.

*

Wielbimy Cię.

*

Wysławiamy Cię.

*

Dzięki Ci składamy,

*

bo wielka jest chwała Twoja.

*

Panie Boże, Królu nieba,

*

Boże, Ojcze wszechmogący.

*

Panie, Synu Jednorodzony,

*

Jezu Chryste.

*

Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca.

*

Który gładzisz grzechy świata,

*

zmiłuj się nad nami.

*

Który gładzisz grzechy świata,

*

przyjm błaganie nasze.

*

Który siedzisz po prawicy Ojca,

*

zmiłuj się nad nami.

*

Albowiem tylko Tyś jest święty

*

Tylko Tyś jest Panem.

*

Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste.

*

Z Duchem Świętym

w chwale Boga Ojca.

*

Amen.

KOLEKTA

Módlmy się.
Boże, Ty przez świętych braci, Cyryla i Metodego,

doprowadziłeś narody słowiańskie do światła
Ewangelii,

†

otwórz nasze serca na zrozumienie

Twojego słowa

*

i uczyń z nas lud zjednoczony w

wyznawaniu prawdziwej wiary. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,

†

który z Tobą żyje

i króluje w jedności Ducha Świętego,

*

Bóg, przez

wszystkie wieki wieków.

W.

Amen.

LITURGIA SŁOWA

PIERWSZE CZYTANIE

Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Paweł i Barnaba powiedzieli do Żydów: "Należało

głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzu-
cacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia
wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem na-
kazał nam Pan: «Ustanowiłem Cię światłością dla po-
gan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»". Poga-
nie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a
wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli.
Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.

Oto słowo Boże.

W.

Bogu niech będą dzięki.

PSALM RESPONSORYJNY

Refren: Idźcie i głoście światu Ewangelię.
Chwalcie Pana, wszystkie narody,

*

wysławiajcie

Go, wszystkie ludy,

*

bo potężna nad nami Jego łaska,

*

a wierność Pana trwa na wieki.

Refren: Idźcie i głoście światu Ewangelię.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim głosił dobrą nowi-

nę,

*

więźniom głosił wolność.

Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Pan z wami.

W.

I z duchem twoim.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W.

Chwała Tobie, Panie.

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze in-

nych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch
przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd
sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: "Żni-
wo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście
więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swo-
je żniwo.

Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie

noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo
w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mów-

cie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka czło-
wiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli
nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie,
jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swą
zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.

Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was,

jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, któ-
rzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was kró-
lestwo Boże»".

Oto słowo Pańskie.

W.

Chwała Tobie, Chryste.

Po czym czytający całuje księgę, mówiąc cicho:

Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.

HOMILIA

Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wyznanie wiary:

Wierzę w jednego Boga,

*

Ojca Wszechmogącego,

*

Stworzyciela nieba i ziemi,

*

wszystkich rzeczy wi-

dzialnych i niewidzialnych.

*

I w jednego Pana Jezusa

Chrystusa,

*

Syna Bożego Jednorodzonego,

*

który z

Ojca jest zrodzony

*

przed wszystkimi wiekami.

*

Bóg

z Boga, Światłość ze Światłości,

*

Bóg prawdziwy z

Boga prawdziwego.

*

Zrodzony a nie stworzony,

*

współistotny Ojcu,

*

a przez Niego wszystko się stało.

*

On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z

nieba.

*

I za sprawą Ducha Świętego

*

przyjął ciało z Ma-

ryi Dziewicy i stał się człowiekiem.

*

Ukrzyżowany rów-

nież za nas,

*

pod Poncjuszem Piłatem został umęczo-

ny i pogrzebany.

*

I zmartwychwstał dnia trzeciego,

*

jak oznajmia Pismo.

*

I wstąpił do nieba; siedzi po

prawicy Ojca.

*

I powtórnie przyjdzie w chwale

*

są-

dzić żywych i umarłych,

*

a Królestwu Jego nie bę-

dzie końca.

*

Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Oży-

wiciela,

*

który od Ojca i Syna pochodzi.

*

Który z Oj-

cem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę;

*

który mówił przez Proroków.

*

Wierzę w jeden, świę-

ty, powszechny i apostolski Kościół.

*

Wyznaję jeden

chrzest na odpuszczenie grzechów.

*

I oczekuję

wskrzeszenia umarłych.

*

I życia wiecznego w przy-

szłym świecie. Amen.

[MODLITWA POWSZECHNA]

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
PRZYGOTOWANIE DARÓW

K.

Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświa-

ta, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb,
który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie
go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia.

W.

Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Diakon lub kapłan wlewa wino i nieco wody do kielicha, mówiąc cicho:

Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w bó-

stwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo.

K.

Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświa-

ta, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino,
który jest owocem winnego krzewu i pracy rąk
ludzkich; Tobie je przynosimy, aby stało się dla nas
napojem duchowym.

W.

Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Potem kapłan pochylony mówi cicho:

Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i

z sercem skruszonym; niech nasza ofiara tak się dzisiaj dokona
przed Tobą, Panie Boże, aby się Tobie podobała.

Kapłan stojąc z boku ołtarza myje ręce mówiąc cicho:

Obmyj mnie, Panie, z mojej winy i oczyść mnie z grzechu

mojego.

Następnie stojąc przed środkiem ołtarza kapłan zwrócony do ludu, roz-

kładając i składając ręce, mówi:

Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg,

Ojciec wszechmogący.

W.

Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich

na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek nasz i całego Kościoła
świętego.

Albo: w Mszach koncelebrowanych bez udziału ministrantów i ludu,

główny celebrans mówi:

Módlmy się, aby Bóg Ojciec wszechmogący przyjął

ofiarę Kościoła na swoją chwałę i za zbawienie całego
świata.

Koncelebransi modlą się przez chwilę w ciszy.

MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, wejrzyj na dary, które składamy

Twojemu majestatowi wspominając świętych Cyry-
la i Metodego,

†

spraw, aby się stały znakiem nowej

ludzkości

*

pojednanej z Tobą przez miłość. Przez

Chrystusa, Pana naszego.

W.

Amen.

PREFACJA

K.

Pan z wami.

W.

I z duchem twoim.

K.

W górę serca.

W.

Wznosimy je do Pana.

K.

Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

W.

Godne

to i sprawiedliwe.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zba-

wienne, abyśmy Tobie składali dziękczynienie i
Ciebie wychwalali, Panie, Ojcze niebieski, wszech-
mogący i miłosierny Boże.

W zgromadzeniu Świętych jaśnieje Twoja chwała,

bo dzięki Twojej łasce zdobyli zasługi, które nagra-
dzasz. W ich życiu ukazujesz nam wzór postępowa-
nia, przez ich wstawiennictwo udzielasz nam pomo-
cy, a we wspólnocie z nimi dajesz nam obiecane
dziedzictwo. Umocnieni przez tak licznych świad-
ków, toczymy zwycięski bój z wrogami zbawienia,
aby osiągnąć razem ze Świętymi niewiędnący wie-

niec chwały, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Dlatego z Aniołami, Archaniołami i wszystkimi

Świętymi głosimy Twoją chwałę, razem z nimi wo-
łając:

Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne

są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wyso-
kości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Ho-
sanna na wysokości.

MODLITWA EUCHARYSTYCZNA

[MODLITWA EUCHARYSTYCZNA]

OBRZĘDY KOMUNII
Kapłan ze złożonymi rękami mówi w ten lub inny sposób:

Módlmy się do Ojca niebieskiego, jak nas nauczył

Jezus Chrystus:

Kapłan rozkłada ręce i razem z ludem mówi dalej:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię

Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja
jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego po-
wszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze
winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złe-
go.

Mając ręce rozłożone, kapłan mówi dalej:

Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz na-

sze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miło-
sierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bez-
pieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczeki-
wali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystu-
sa.

Kapłan składa ręce.
W.

Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.

Kapłan z rozłożonymi rękami mówi głośno:

Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apo-

stołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam
daję.

Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na

wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą na-
pełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W.

Amen.

Kapłan rozkładając i składając ręce, mówi:

Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.

W.

I z duchem twoim.

K.

Przekażcie sobie znak pokoju.

Kapłan łamie hostię i cząstkę wpuszcza do kielicha, mówiąc cicho:

Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa, które łączymy i

będziemy przyjmować, niech nam pomogą osiągnąć życie
wieczne.

W tym czasie śpiewa się lub mówi:

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmi-

łuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmi-

łuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, ob-

darz nas pokojem.

Kapłan złożywszy ręce, mówi cicho:

Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, Ty z woli Ojca, za

współdziałaniem Ducha Świętego, przez swoją śmierć dałeś ży-
cie światu, wybaw mnie przez najświętsze Ciało i Krew Twoją
od wszystkich nieprawości moich i od wszelkiego zła; spraw
także, abym zawsze zachowywał Twoje przykazania i nie do-
zwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie.

Kapłan przyklęka, wstaje, bierze hostię i trzymając ją nieco podniesioną

nad pateną, zwrócony do ludu, głośno mówi:

Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.

Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego
ucztę.

Razem z ludem dodaje:

Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do

mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona
dusza moja.

Kapłan zwrócony do ołtarza mówi cicho:

Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne.

Po przyjęciu Ciała Chrystusa, bierze kielich i mówi cicho:

Krew Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Uczniowie poszli i głosili Ewangelię, a Pan współ-

działał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej
towarzyszyły.

Podczas oczyszczania pateny i kielicha:

Panie, daj nam czystym sercem przyjąć to, co spożyliśmy

ustami, i dar otrzymany w doczesności niech się stanie dla nas
lekarstwem na życie wieczne.

MODLITWA PO KOMUNII

Módlmy się.
Boże, Ojcze wszystkich narodów, Ty przez jeden

Chleb i jednego Ducha czynisz nas dziedzicami i
uczestnikami wiecznej uczty,

†

spraw, za wstawien-

nictwem świętych Cyryla i Metodego,

*

aby wszyst-

kie Twoje dzieci trwając w tej samej wierze budo-
wały Królestwo sprawiedliwości i pokoju. Przez
Chrystusa, Pana naszego.

W.

Amen.

Następnie kapłan zwrócony do ludu, rozkładając ręce mówi:

K.

Pan z wami.

W.

I z duchem Twoim.

K.

Niech was błogosławi Bóg wszechmogący,

*

Ojciec i Syn,

†

i Duch Święty.

W.

Amen.

K.

Idźcie w pokoju Chrystusa.

W.

Bogu niech będą dzięki.