1

Absynt

Uroki Zielonej Wróżki

Przepisy na absynt

i

nalewki piołunowe

by Uncle thar
[e-mail]


Sierpień 2005

2

Spis treści

Słowo wstępne ........................................................................................................................... 3
Oryginalne przepisy ................................................................................................................. 4

Przepis wg Dr Arnolda ........................................................................................................... 4
Szwajcarski absynt z Pontarlier .............................................................................................. 4
Szwajcarski absynt z Montpellier .......................................................................................... 5
Przepis Dick’a #798 ............................................................................................................... 6
Praktyczny przepis na destylat ............................................................................................... 6
Szwajcarski absynt z Lyonu wg Duplais’a ............................................................................ 8
Szwajcarski absynt z Fougerolles wg Duplais’a .................................................................... 8
Szwajcarski absynt z Besancon wg Duplais’a ....................................................................... 9

Współczesne przepisy ............................................................................................................. 10

Przepis Bluehause ................................................................................................................ 10
Przepis #1 ............................................................................................................................. 11
Przepis #2 ............................................................................................................................. 11
Przepis #3 ............................................................................................................................. 11
Przepis #5 ............................................................................................................................. 12

Dodatek A: Nazwy roślin ....................................................................................................... 13
Dodatek B: Jednostki miar .................................................................................................... 14
Spis źródeł ............................................................................................................................... 15

3

Słowo wstępne

Zdecydowałem się na napisanie niniejszego tekstu, ponieważ w Sieci krąży dużo materiałów
zawierających informacje co najmniej niepełne. Dotyczy to również w dużej mierze źródeł
polskich. Wiele z tych tekstów traktuje głownie o nalewkach na piołunie, które choć proste w
przygotowaniu, w nie mogą niestety nosić miana absyntu. Jednak zamieszczę i te przepisy,
ponieważ zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdy ma chęć/możliwości samodzielnego
destylowania alkoholu, co niestety bardzo często pojawia się w oryginalnych, głównie
francuskich i szwajcarskich, przepisach. Bądźmy szczerzy – jeśli chcesz spróbować
prawdziwego absyntu, nie przeskoczysz konieczności wstępnej destylacji. Na pocieszenie (?)
powiem tylko, że moje pierwsze „absynty” też były nalewkami (i na takim poziomie sprawa
się jak dotąd utrzymuje…).
Źródła, z których korzystałem to głównie materiały znalezione na stronach WWW (ich spis
znajduje się na końcu). Przytaczając je tu w całości, w przekładzie, poczyniłem założenie, iż
autor strony wiernie oddał treść oryginału spisanego na papierze. Mam nadzieję, że to
założenie nie okazało się chybione :)
Większość z zamieszczonych przepisów, to tłumaczenia z angielskiego na polski. Nie władam
językiem francuskim ani niemieckim, a w tych głównie spisywane były pierwotnie
historyczne przepisy (jak można się domyślić lub przeczytać), musiałem się zdać więc na
tłumaczenie z tłumaczenia. Mam jednak nadzieję, że nie zrodzi to żadnych poważnych
przeinaczeń. Jeśli idzie o tłumaczenie nazw ziół metodykę zastosowałem prostą – szukałem
najpierw oficjalnego odpowiednika łacińskiego, a dopiero potem polskiego. Samo
tłumaczenie nie jest tłumaczeniem słowo w słowo.
Dokument będzie rozwijany w miarę własnych doświadczeń (w tłumaczeniu oczywiście;
żadnych takich… :P), czasu i dalszego zainteresowania.
Należy oczywiście pamiętać, że podane niżej teksty mają charakter jedynie edukacyjny i
poglądowy, bowiem produkcja absyntu, jako alkoholu zawierającego substancje
niebezpieczne dla układu nerwowego, jest w Polsce, według mojej najlepszej wiedzy,
zakazana, nie wspominając już o procesie destylacji alkoholi. Wypada też wspomnieć, że
absynt uzależnia szybciej niż zwyczajny alkohol. Różnice (w czasie i objawach) były tak
widoczne, że uzależnienie zyskało nawet własną nazwę – absyntyzmu. Wszystkie informacje
tu zawarte czytelnik wykorzystuje zatem na własną odpowiedzialność.

Uncle thar

[e-mail]

gg#: 3679067

4

Oryginalne przepisy

Tu znajdują się przepisy historyczne. Niestety większość jest raczej mało dokładna, głównie
jeśli idzie o proces destylacji. Myślę jednak, że synteza wszystkich opisów pozwoli ogólnie
rozeznać się w produkcji absyntu w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku, bowiem
ten właśnie okres obejmują.

Przepis wg Dr Arnolda

Przepis pochodzi z roku 1855, z Pontarlier we Francji [zamieszczony przez dr Arnolda w
magazynie „National Geografic” – przyp. tłum.].

•

2,5 kg wysuszonego piołunu zwyczajnego (bylica piołun, Artemisia absinthium

)

•

5 kg anyżu

•

5 kg kopru włoskiego

•

1 kg hyzopu lekarskiego

•

1 kg bylicy pontyjskiej

•

0,5 kg melisy lekarskiej

•

95 l spirytusu 85%

•

45 l wody

Maceruj piołun, anyż i koper włoski w 95 litrach spirytusu. Niech mikstura moczy się
przynajmniej przez 12 godzin w naczyniu, które posłuży do jej późniejszej destylacji. Dolej
45 litrów wody i zacznij podgrzewać. Zbierz 95 litrów destylatu. Do 40 litrów destylatu dodaj
hyzop lekarski i bylicę pontyjską oraz melisę lekarską; wszystkie zioła muszą być wysuszone
i dobrze rozdrobnione. Pozostaw miksturę w letniej temperaturze, a następnie zlej płyn znad
osadu, filtrując i dolewając do pozostałych 55 litrów destylatu. Rozcieńcz wodą do pełnych
100 litrów absyntu dla uzyskania około 74% alkoholu.

Szwajcarski absynt z Pontarlier

Przepis pochodzi z roku 1899. Bedel - „Traktat o alkoholach”. [Pontarlier to miasto we
Francji; jest to przepis na odmianę trunku oryginalnie produkowanego w Szwajcarii – przyp.
tłum.]

•

2,5 kg wysuszonego piołunu zwyczajnego (bylica piołun, Artemisia absinthium

)

•

5 kg zielonego anyżu

•

5 kg kopru włoskiego

•

95 l spirytusu 85%

•

45 l wody

Wszystkie składniki macerować z alkoholem nie dłużej niż 12 godzin, w pojemniku do
destylacji, następnie dolać 45 litrów wody podgrzanej do temperatury 60 – 80 stopni
Celsjusza, destylować powoli, najlepiej za pomocą pary wodnej, aby otrzymać 95 litrów
płynu, który posłuży do przygotowania alkoholu. Jednak kontynuuj destylacje maceratu, aż
do momentu, gdy wskaźnik alkoholu w wypływającym destylacie wskaże zero [dawniej
używano wskaźników w postaci cienkiej szklanej rurki zakończonej lejkiem z jednej strony;
pozwalał on oszacować ilość alkoholu w cieczy raczej z niewielką dokładnością, lecz
wystarczało to w zupełności do kontrolowania win – przyp. tłum.]. Ten końcowy destylat,

5

choć o znikomej zawartości alkoholu, jest cenny. Zawiera dużo esencji i jest dolewany do
późniejszych partii z alkoholem i ziołami.
Wydestylowany płyn, bardzo aromatyczny, jest biały lub bezbarwny jak woda. Aby zrobić z
niego absynt należy nadać mu odpowiedni kolor i wzmocnić jego aromat.
Do otrzymania zielonego koloru, będą potrzebne:

•

1 kg bylicy pontyjskiej

•

1 kg hyzopu lekarskiego

•

0,5 kg melisy lekarskiej

Wszystkie składniki należy rozdrobnić tak jak to możliwe, następnie umieścić je razem z
uprzednio uzyskanym destylatem w kotle lub, jeszcze lepiej, urządzeniu zwanym
koloryzatorem, zbudowanym z galwanizowanej miedzi, ogrzewanym przez strumień gorącej
wody lub pary wodnej oraz pogrzać do temperatury około 50 stopni Celsjusza. Pod wpływem
tej temperatury zioła nadają alkoholowi charakterystyczny zielony kolor, wydzielając do
niego chlorofil, oraz odpowiedni aromat. Następnie alkohol należy ostrożnie schładzać i
przepuścić przez sito z włosia [dawna metoda odfiltrowywania – przyp. tłum.], pozwalając
ziołom dobrze odeschnąć. Na koniec dolać odpowiednią ilość wody, aby zmniejszyć stężenie
alkoholu do 74% i otrzymać 100 litrów produktu. Przelać do beczek i odpowiednio długo
trzymać. Jest to czas, który zapewni lepszą jakość produktu.

Szwajcarski absynt z Montpellier

Przepis pochodzi z roku 1899. Bedel – „Traktat o alkoholach”. [Montpellier też leży we
Francji; przepis podobnie jak wyżej – przyp. tłum.]

•

2,5 kg wysuszonego piołunu zwyczajnego (bylica piołun, Artemisia absinthium

)

•

6 kg zielonego anyżu

•

4 kg kopru włoskiego

•

1 kg kolendry

•

0,5 kg nasion arcydzięgla (arcydzięgiel litwor)

•

95 l spirytusu 85%

•

45 l wody

Do procesu koloryzacji alkoholu potrzebne będą:

•

1 kg bylicy pontyjskiej

•

0,75 kg melisy mołdawskiej (ususzonej)

•

0,75 kg kwiatów hyzopu lekarskiego (ususzonych)

Postępować tak samo, jak przy poprzednim przepisie.

Przepis Dick’a #797

Dick Brisbane - „Encyklopedia praktycznych przepisów Dick’a – Jak to robili w latach 70-
tych?”, pierwsze wydanie z roku 1870.

•

1,5 funta ziela piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium

)

•

2 funty bylicy pontyjskiej (Artemisia pontica)

6

•

2,5 funta długiego kopru włoskiego

•

2,5 funta anyżu gwiazdkowatego

•

2,5 funta zielonego anyżu (nasion)

•

6 uncji nasion kolendry

•

1 funt hyzopu lekarskiego

•

12 galonów spirytusu 95%

•

10 galonów wody

Zwilż wszystko odrobiną wody i pozwól by zioła nieco zmiękły i nabrzmiały; potem dodaj 12
galonów spirytusu i zostaw na 2 do 3 dni; następnie dolej jeszcze 10 galonów wody i odstaw
na jeszcze jeden dzień. Destyluj miksturę, a otrzymasz około 15 galonów absyntu o mocy 65
do 70% alkoholu. [Tu powinna się znaleźć informacja na temat sposobu destylacji, ale zależy
ona ściśle od zastosowanej aparatury, na temat której nie znalazłem nic w przepisie – przyp.
tłum.] Destylat uzyska odpowiednie zabarwienie po 10 - 15 dniach moczenia z mieszaniną:

•

0,5 funta liści mięty

•

0,25 funta liści melisy lekarskiej

•

0,5 funta bylicy pontyjskiej

•

6 uncji skórek z cytryny

•

0,5 funta korzenia lukrecji

Odcedź i przefiltruj.

Przepis Dick’a #798

Dick Brisbane - „Encyklopedia praktycznych przepisów Dick’a – Jak to robili w latach 70-
tych?”, pierwsze wydanie z roku 1870.

Postępowanie jest podobne jak w poprzednim przepisie, jednak przy zastosowaniu poniższych
składników:

•

20 funtów kopru włoskiego

•

20 funtów zielonego anyżu (nasion)

•

16 funtów piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

1 funt kolendry (nasion)

•

40 galonów spirytusu 75%

•

20 galonów wody

Po destylacji należy zabarwić płyn dodając 4 funty bylicy pontyjskiej i podgrzewając tak
mocno, jak tylko będziesz w stanie chwycić kadź; wtedy zgaś płomień, wystudź, odcedź i
odfiltruj.

Praktyczny przepis na destylat

Przepis zaczerpnięty z książki „Destylacja w praktyce” autorstwa Leonarda Montzert’a, 1889.

Destylacja francuskich alkoholi, takich jak anyżówka, absynt, curaccao, maraskino itp.
powinna być przeprowadzana w specjalnym urządzeniu wyposażonym w wodną wanienkę
[dosłowne przetłumaczenie sprawia pewną trudność bez żadnego opisu tego urządzenia; w

7

ang. oryginale: „a regular cordial still, fitted with a water bath” – przerosło to moje
umiejętności językowe :) - przyp. tłum.]. Absynt jest trunkiem szwajcarskim. Jest bardzo
dobrze znany na obu kontynentach jako bardzo mocny środek pobudzający i jest bardzo
wysoko ceniony we Francji. Większość produktu spożywanego w kraju [USA – przyp. tłum.]
jest importowana w butelkach ze Szwajcarii. Tajemnica wytwarzania tego alkoholu była
przez wiele lat trzymana w ścisłej tajemnicy i była przekazywana z ojca na syna przez całe
pokolenia. Obecnie jest przygotowywany w dużych ilościach przez francuskie zakłady, z
powodzeniem produkujące absynt dojrzały, który dorównuje pod każdym względem temu
importowanemu i w rzeczywistości jest od niego nieodróżnialny.
Weź:

•

20 funtów piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

24 funty bylicy pontyjskiej

•

33 funty nasion zielonego anyżu

•

33 funty kopru włoskiego

•

33 funty anyżu gwiazdkowatego

•

4 funty nasion kolendry

•

10 całych roślin hyzopu lekarskiego

•

125 galonów spirytusu 80%

•

15 galonów wody

Wrzuć wszystkie składniki do 125 galonów (473 litrów) spirytusu 80%. Pozostaw je tam na
20 dni, mieszaj codziennie, a kiedy minie ten czas przelej wszystko do destylatora
[dokładniej, do urządzenia, o którym mowa wcześniej – przyp. tłum.] razem z 15 galonami
wody i destyluj.
Destylacja w tym wypadku wymaga ogromnej uwagi i ostrożności w całym procesie. Należy
utrzymywać stałą temperaturę w trakcie całej destylacji, aby destylat wypływał regularnie; nie
zbyt szybko, żeby napój nie zrobił się gorzki i nie za wolno, ponieważ zrobi się zbyt mleczny
[w kolorze i konsystencji, mulisty – przyp. tłum.].
Prawidłowa ekstrakcja cieplna może być w tym przypadku wyuczona jednie poprzez
doświadczenie; przeprowadzający destylację musi zdać się na zapach i aromat destylatu w
trakcie procesu.
Gdy destylat już prawie cieknie, należy zwróć szczególną uwagę na jego konsystencję,
porównując płyn wydestylowany z zawartością destylatora; końcowy destylat ma często
konsystencję mleczną.
Na tym etapie trzeba oddzielić początkowy destylat od końcowego, ponieważ ten drugi nie
nadaje się do mieszania z czystym płynem. Jakość produktu będzie zależała właśnie od
wielkiej dokładności przy obserwacji w tym końcowym okresie destylacji.
Jeżeli ilość jest jednak ważniejsza od jakości lub gdy pożądany jest raczej produkt drugiej
jakości, jak tylko pojawi się płyn o mlecznej konsystencji, należy dolać wody do zawartości
destylatora i przedestylować ponownie; ten drugi wypęd może być zmieszany z pierwszym
lub zostać użyty jako produkt drugiej klasy.
Kiedy destylacja jest już skończona, należy zająć się kolorem napoju. Do tego celu będą
potrzebne:

•

5 funtów liści mięty

•

2,5 funta liści melisy lekarskiej

•

3,5 funta hyzopu lekarskiego

•

5 funtów bylicy pontyjskiej

8

•

5 funtów korzenia lukrecji (rozdrobnionego)

•

1,5 funta skórek z cytryny

Dodaj wszystkie składniki do wydestylowanego alkoholu i pozostaw na tak długo, aż
mieszanina nie osiągnie pożądanego koloru; następnie odcedź płyn do innej beczki i zmniejsz
jego moc do 60% [przez dolanie wody – przyp. tłum]. Tak przygotowany alkohol jest gotowy
do butelkowania.

Szwajcarski absynt z Lyonu wg Duplais’a

Przepis pochodzi z książki „Traktat o produkcji napojów i destylacji alkoholi” autorstwa
P. Duplais’a (wyd. M. Arpin i E. Portier, Gauthier-Villars, Paryż, 1900). Na 100 litrów
napoju.

•

3 kg wysuszonego piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

8 kg zielonego anyżu

•

4 kg włoskiego kopru

•

0,5 kg nasion arcydzięgla (arcydzięgiel litwor)

•

95 litrów spirytusu 85%

Kolor:

•

1 kg melisy lekarskiej (starannie dobranej i ususzonej)

•

1 kg bylicy pontyjskiej (wysuszonej)

•

0,5 kg kwiatów hyzopu lekarskiego (ususzonych)

•

0,5 kg przetacznika leśnego (ususzonego)

[Należy postępować zgodnie z poniższym przepisem – przyp. tłum.]

Szwajcarski absynt z Fougerolles wg Duplais’a

Przepis pochodzi z książki „Traktat o produkcji napojów i destylacji alkoholi” autorstwa
P. Duplais’a (wyd. M. Arpin i E. Portier, Gauthier-Villars, Paryż, 1900). Na 600 litrów
napoju.

•

16 kg rozdrobnionego piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

45 kg zielonego anyżu

•

25 kg włoskiego kopru

•

570 litrów spirytusu 85%

•

300 litrów wody

Kolor:

•

4,5 kg melisy lekarskiej

•

4 kg bylicy pontyjskiej

•

3,5 kg hyzopu lekarskiego

•

4 kg przetacznika leśnego

9

Maceruj składniki z alkoholem w aparacie [do destylacji – przyp. tłum.] przez przynajmniej
12 godzin; dolej wodę w czasie destylacji by otrzymać 570 litrów aromatyzowanego
alkoholu; kiedy ta objętość zostanie wydestylowana, kontynuuj proces dla otrzymania
gęstszego destylatu, który oddzielony posłuży dla innych celów; zmniejsz stężenie do 74%.
[Niestety nie znalazłem wzmianki na temat przeznaczenia gęstszej frakcji; prawdopodobnie
chodzi rozcieńczenie jej i ponowne przedestylowanie z uwagi na intensywniejszy smak i
aromat – przyp. tłum.]

Szwajcarski absynt z Besancon wg Duplais’a

Przepis pochodzi z książki „Traktat o produkcji napojów i destylacji alkoholi” autorstwa
P. Duplais’a (wyd. M. Arpin i E. Portier, Gauthier-Villars, Paryż, 1900). Na 600 litrów
napoju.

•

24 kg rozdrobnionego piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

30 kg zielonego anyżu

•

40 kg włoskiego kopru

•

4 kg kolendry

•

570 litrów spirytusu 85%

•

300 litrów wody

Kolor:

•

3 kg melisy lekarskiej

•

6 kg bylicy pontyjskiej

•

5,5 kg hyzopu lekarskiego

•

4 kg przetacznika leśnego

Postępuj podobnie jak poprzednio.

10

Współczesne przepisy

Ta grupa receptur obejmuje opisy sporządzania nalewek na bazie piołunu. Nie jest to niestety
prawdziwy absynt, ale, jak wspomniałem na początku, takie podejście do sprawy nie wymaga
destylowania po pierwszej maceracji, co w sposób istotny wpływa na łatwość przygotowania.
Pomimo zasadniczej niezgodności nazwy trunku podawanej zazwyczaj przez autorów
przepisów ze stanem faktycznym, nie zmieniłem żadnego słowa „absynt” na „piołunówka” w
tekście, z uwagi na kwestię praw autorskich. Należy jednak o tym pamiętać. W
przeciwieństwie do przepisów oryginalnych podane ilości produktu wyjściowego
odpowiadają potrzebom przeciętnego gospodarstwa domowego :)

Przepis Bluehause

•

1,5 uncji piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

0,33 uncji hyzopu lekarskiego

•

0,33 uncji korzenia tataraku zwyczajnego

•

0,12 uncji kopru włoskiego

•

1 łyżeczka mięty*

•

1 łyżeczka goździków*

•

1 łyżeczka kolendry*

•

0,5 łyżeczki gałki muszkatołowej*

Najpierw utrzyj w moździerzu koper włoski, kolendrę i goździki. Zmieszaj z resztą suchych
składników (piołun, hyzop lekarski, tatarak i mięta). Wymieszaj z butelką Everclear (750 ml,
95%) [spirytus – przyp. tłum.]. W zasadzie, jeśli chcesz uzyskać 750 ml absyntu, będziesz
musiał użyć 1 litra Everclear, żeby skompensować straty alkoholu wchłoniętego przez masę
ziołową. Pozostaw mieszaninę do moczenia na 1 do 2 tygodni. To być może zbyt długo, ale
nie pijam absyntu zbyt często, więc zazwyczaj nie śpieszy mi się z produkcją następnej
butelki. Pod koniec drugiego tygodnia przefiltruj alkohol przez cienki materiał (gazę albo
chustkę do nosa) żeby oddzielić go od farfocli.
Teraz dodaj:

•

0,5 opakowania esencji piołunowej [być może chodzi o konkretny produkt; oryg. ang.
Wormwood Essential Oil – w USA sprzedawany z opakowaniach z zakraplaczem – przyp.
tłum.]

•

0,33 do 0,66 butelki ekstraktu anyżowego* (dla smaku)

•

1 łyżeczka ekstraktu z mięty*

•

2 do 10 kieliszków Ouzo* (dla smaku)

Teraz jesteś przygotowany na spotkanie z zieloną wróżką!
Jeżeli Everclear jest nieosiągalny, to, z tego co słyszałem, rum 151 też będzie odpowiedni
(nigdy tego nie próbowałem). Jednak alkohole o umiarkowanym woltażu (do 50%) nie
zadziałają! Twój absynt zamieni się w coś brązowego. Fuj!
Składniki oznaczone gwiazdką „*” nie są konieczne, ale uczynią napój bardziej strawnym.
Jeśli chcesz możesz wymieszać absynt pół na pół z Ouzo żeby otrzymać alkohol nieco
bardziej znośny w smaku, ale straci na mocy. Najlepszym sposobem jest jednak dodawanie
ekstraktu anyżowego, ale nawet to ma swoje granice.
Jeżeli dodasz więcej tataraku absynt zadziała mocniej; niestety ma to swoją cenę. W
poprzednich moich przepisach używałem pół uncji korzenia tataraku – kończyło się to 12-sto

11

godzinnym zawieszeniem następnego dnia. W końcu doszedłem do tego, że to właśnie tatarak
wywołuje taki efekt i zmniejszyłem porcję. Ale oczywiście nie czuj się skrępowany,
eksperymentuj!

[Kolejne są jedynie ponumerowane, ponieważ autor strony, na której je znalazłem nie uznał
za stosowne podać ani źródła, ani autora. Poza tym większość przepisów podaje tylko
składniki. Prawdopodobnie metoda wyrobu nalewki jest tu standardowa - tzn. jak w innych
nalewkach]

Przepis #1

•

1 uncja rozdrobnionego wysuszonego piołunu (bylica piołun, Artemisia absinthium)

•

1 łyżka arcydzięgla (arcydzięgiel litwor)

•

1 łyżeczka hyzopu lekarskiego

•

1/2 łyżeczki nasion kolendry

•

1/4 łyżeczki kminku

•

1 szczypta strąków kardamonu

•

1 łyżka kopru włoskiego lub nasion anyżu

•

750 ml wódki 50%

Przepis #2

•

2 uncje piołunu (ewentualnie 3 uncje paczkowanego)

•

1 uncja proszku piołunowego

•

1 uncja startych nasion anyżu

•

1 butelka olejku z nasion anyżu (sklepowego)

•

1 uncja kopru włoskiego

•

0,25 łyżeczki koperku

•

0,25 łyżeczki Parslay’a

•

2 uncje tataraku

•

750 ml spirytusu Clear Spring 85% (rozcieńczyć przed spożyciem)

Przepis #3

•

1 pinta wódki

•

2 łyżeczki nasion anyżu

•

4 strąki kardamonu

•

4 łyżeczki zmielonej kolendry

•

2 łyżeczki rozdrobnionego wysuszonego piołunu

•

1,66 filiżanki karmelu [woda z cukrem 1:2 gotowane na wolnym ogniu – przyp. tłum.]

•

2 łyżeczki nasion kopru włoskiego

•

1 łyżeczka majeranku

•

2 łyżeczki posiekanego korzenia arcydzięgla

Wlej wódkę do dużego słoja z ciasno dopasowanym wieczkiem. Dodaj piołun i dobrze
wstrząśnij; pozostaw na 48 godzin i odcedź. Zmiel w moździerzu nasiona i strąki. Dodaj je
oraz wszystkie pozostałe składniki do wódki i pozostaw na tydzień w ciepłym miejscu.
Odfiltruj i dosłódź.

12

Przepis #5

2 łyżeczki wysuszonych liści mięty
2 łyżeczki wysuszonego tymianku
2 łyżeczki wysuszonego hyzopu lekarskiego
2 łyżeczki szałwii
2 pinty portu [mocne czerwone portugalskie wino – przyp. tłum.]
2 łyżeczki wysuszonego piołunu
2 łyżeczki wysuszonej lawendy
2 łyżeczki wysuszonego majeranku

Mocz zioła przez tydzień, przefiltruj i przelej do butelki (ci, którzy próbowali opisują napój
jako gorzki, aromatyczny i mocny).

13

Dodatek A: Nazwy roślin

Zamieszczam ten dodatek z bardzo konkretnego powodu. Doskonale zdaję sobie sprawę z
tego, jak trudno znaleźć w Sieci dostatecznie obszerny słownik ziołowy (a może to ja jestem
jakiś lewy :) ). Poniżej znajduje się spis roślin które występują w tym dokumencie,
posortowany alfabetycznie wg kolumny nazw angielskich (z przyczyn praktycznych). Mam
nadzieję, że się przyda.

Nazwa angielska

Nazwa polska

Nazwa łacińska

Angelica

Arcydzięgiel litwor

Angelica archangelica

Calamus

Tatarak

Acorus calamus

Caraway

Kminek

Carum carvi

Cardamon

Kardamon

Elettaria cardamomum

Clove

Goździk

Syzgium aromaticum

Corrandier

Kolendra

Coriandrum sativum

Fenel (of Florence)

Koper włoski

Foeniculum vulgare

Hyssop

Hyzop lekarski

Hyssopus officinalis

Lavender

Lawenda

Lavendula angustifolia

Lemon Balm

Melisa lekarska

Melissa officinalis

Licorice

Lukrecja

Glycyrrhiza glabra

Majoram

Majeranek

Origanum majorana

Nutmeg

Gałka muszkatołowa

Myristica fragrans

Petite Wormwood

Bylica pontyjska

Artemisia pontica

Roman Wormwood

Bylica pontyjska

Artemisia pontica

Sage

Szałwia lekarska

Salvia greggii

Thyme

Tymianek

Thymus vulgaris

Wormwood

Bylica piołun

Artemisia absinthium

14

Dodatek B: Jednostki miar

Jak sądzę większość czytelników nie operuje na co dzień w anglosaskich jednostkach wagi,
objętości itp. Poniżej mała ściąga.

1 funt (angielski) = 0,45 kg
1 uncja (wagowa) = 28,34 g
1 uncja (objętościowa) = 0,028 l = 1/8 łyżki stołowej
1 pinta (angielska) = 0,56 l
1 pinta (amerykańska) = 0,47 l (dla płynów)

Nie mam zupełnej pewności o jakie dokładnie uncje i pinty mogło chodzić autorowi, ale
myślę, że na zdrowy rozsądek najlepiej będzie przyjąć, że przepisy współczesne odnoszą się
do miar amerykańskich i objętościowych (pierwsze, bo są popularniejsze, a materiały
ściągałem właśnie ze stron amerykańskich; drugie z uwagi na łatwość odmierzenia – nie
każdy ma w domu wagę kuchenną).

Jeszcze jedna uwaga dotycząca oznaczania mocy alkoholi. Mianowicie część przepisów
podaje procentarz w jednostkach proof. Jest to miara nierzadko spotykana w Stanach
Zjednoczonych. Odnosi się do objętościowej zawartości czystego alkoholu na 200 części całej
objętości (w przeciwieństwie do zwykłego procenta, który liczymy na 100 części), w
temperaturze 60 F (czyli około 15,5

0

C). Jak łatwo można przeliczyć:

1 proof = 0,5%
1% = 2 proof

Dla bardziej złożonych kalkulacji polecam stosowne strony (jedną podałem w spisie źródeł)
albo programy (np. darmowy Podręczny kalkulator młodego inżyniera, autorstwa Pawła
Wróblewskiego i Pawła Nowaka, z którego ja sam często korzystam w wersji 1.0b :) ).

15

Spis źródeł

Poniżej zamieszczam adresy stron, z których korzystałem przy pisaniu tego dokumentu. Być
może przydadzą się przy dogłębniejszym studiowaniu tematu.

http://www.feeverte.net/recipes.html

- stąd pochodziły wszystkie angielskie teksty (głównie

tłumaczenia z francuskiego) przepisów historycznych;

http://www.newspeakdictionary.com/pf-absinthe.html

- tu znalazłem przepisy na nalewki

(strona w języku angielskim);

http://www.herbnet.com/eng-lat%20A-H.htm

– nieoceniona pomoc przy znajdowaniu

łacińskich nazw roślin; świetny słownik z rzadka, ale jednak, obejmujący również inne języki;

http://www.farmakognozja.farmacja.pl

– tu z kolej można na podstawie nazw łacińskich

odnaleźć odpowiedniki polskie;

http://www.google.com

– jak wyżej plus inne :)

http://www.ling.pl

– bardzo bogaty (multi)słownik on-line; ja korzystałem oczywiście ze

słownictwa angielskiego;

http://www.onlineconversion.com

– polecam przy szukaniu i zamianie różnych jednostek;

można tam również znaleźć kalkulator jednostkowy;

Takich stron jest oczywiście dużo więcej. Zamieściłem jedynie te, które dla mnie okazały się
najprzydatniejsze.