„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Zdzisław Feldo

Określanie właściwości skór futerkowych
743[02].O1.04

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
dr inż. Jadwiga Rudecka
inż. Jolanta Górska



Opracowanie redakcyjne:
dr inż. Jadwiga Rudecka



Konsultacja:
dr inż. Zbigniew Kramek







Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej „Określanie
właściwości skór futerkowych” 743[02].O1.04, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu kuśnierz.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

5

3. Cele kształcenia

6

4. Przykładowe scenariusze zajęć

7

5. Ćwiczenia

12

5.1. Charakterystyka skóry surowej futerkowej

12

5.1.1. Ćwiczenia

12

5.2. Podstawy wyprawy i uszlachetniania skór futerkowych

16

5.2.1. Ćwiczenia

16

5.3. Ocena jakości skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych

18

5.3.1. Ćwiczenia

18

5.4. Charakterystyka podstawowych rodzajów skór futerkowych wyprawionych

i uszlachetnionych

21

5.4.1. Ćwiczenia

21

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

24

7. Literatura

34

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie kuśnierz.

W poradniku zamieszczono:

1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które uczeń

powinien mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.

2. Cele kształcenia, czyli umiejętności jakie uczeń powinien osiągnąć w trakcie realizacji tej

jednostki.

3. Przykładowe scenariusze zajęć, jako przykłady przeprowadzania zajęć z wykorzystaniem

aktywizujących metod nauczania.

4. Propozycję zestawu ćwiczeń, które umożliwią uczniom zweryfikować wiadomości

teoretyczne oraz ukształtować umiejętności praktyczne. Ćwiczenia można zmieniać
dostosowując do możliwości oraz wyposażenia dydaktycznego i technicznego pracowni
lub warsztatów szkolnych ewentualnie zakładu w którym uczniowie odbywają zajęcia.

5. Testy ewaluacji osiągnięć nauczania czyli zestaw pytań testowych i testu typu „próba

pracy”, sprawdzających opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej jednostki
modułowej.

6. Literaturę.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, na przykład ćwiczeń
praktycznych typu –„próba pracy”, tekstu przewodniego.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Schemat układu jednostek modułowych

743[02].O1

Podstawy zawodu

743[02].O1.03

Charakteryzowanie maszyn

i urz

ądzeń stosowanych
w ku

śnierstwie

743[02].O1.02

Sporz

ądzanie rysunku

technicznego i odzie

żowego

743[02].O1.04

Okre

ślanie właściwości skór

futerkowych

743[02].O1.05

Charakteryzowanie dodatków

i materia

łów pomocniczych

743[02].O1.01

Przestrzeganie przepisów

bezpiecze

ństwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

żarowej

oraz ochrony

środowiska

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji zawodowej,

−

interpretować podstawowe prawa i zasady chemii i fizyki,

−

charakteryzować podstawowe grupy związków chemicznych,

−

posługiwać się symbolami chemicznymi i wzorami pierwiastków i podstawowych
związków chemicznych,

−

wyjaśniać pojęcie – badania organoleptyczne,

−

określać cechy i właściwości różnych ciał i materiałów na podstawie badań

organoleptycznych,

−

dobierać i stosować odzież ochronną i środki ochrony osobistej do pracy na stanowiskach

produkcyjnych w zakładzie kuśnierskim,

−

stosować regulaminy i zasady bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować budowę histologiczną i topograficzną skóry surowej,

−

określić budowę włosa i okrywy włosowej w układzie topograficznym skóry,

−

wyjaśnić wpływ warunków bytowania na jakość okrywy włosowej zwierząt futerkowych,

−

wyjaśnić pojęcia – zmienność osobnicza, zmienność wzrostowa, zmienność sezonowa,

−

scharakteryzować poszczególne rodzaje włosów wchodzących w skład okrywy włosowej,

−

określić wpływ budowy okrywy włosowej na jakość wyrobów futrzarskich,

−

wyjaśnić cel wyprawy i uszlachetniania skór,

−

scharakteryzować poszczególne fazy wyprawy skór futerkowych,

−

rozróżnić podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych w stanie naturalnym,

−

rozróżnić podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych,

−

ocenić jakość okrywy włosowej - barwę, połysk, gęstość, długość, miękkość, sprężystość,
siłę osadzenia włosa, zdolność do filcowania,

−

ocenić jakość tkanki skórnej - wygląd mizdry, grubość, miękkość, pulchność i ciągliwość,

−

wyjaśnić cel i metody badania właściwości skór wyprawionych,

−

określić sposób pobierania i przygotowania próbek skór do badań,

−

określić jakość tkanki skórnej - powierzchnię i ciężar skór, grubość tkanki skórnej
w różnych częściach topograficznych, luźność, ścieralność tkanki, wytrzymałość na
rozciąganie i rozdzieranie, stopień wydłużenia,

−

określić temperaturę skurczu tkanki skórnej,

−

rozróżnić rodzaje skór futerkowych,

−

scharakteryzować skóry futerkowe zwierząt domowych, hodowlanych oraz dziko
żyjących,

−

posortować skóry futerkowe według ich przeznaczenia,

−

sklasyfikować wady skór,

−

zidentyfikować wady i uszkodzenia skór uszlachetnionych,

−

wyjaśnić system punktacji wad i uszkodzeń okrywy włosowej,

−

określić wielkość skór futerkowych,

−

rozróżnić imitacje skór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Podstawy zawodu 743[02].O1

Jednostka modułowa:

Określanie właściwości skór futerkowych 743[02].O1.04

Temat:

Rozpoznawanie podstawowych rodzajów skór futerkowych.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania skór różnych rodzajów zwierząt

futerkowych na podstawie charakterystyki ich okrywy włosowej.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
– rozpoznać rodzaj włosa,
– rozpoznać warstwy okrywy włosowej,
– rozpoznać części topograficzne skór futerkowych,
– scharakteryzować okrywę włosową różnych zwierząt.

Metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z instruktażem,
– ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
– indywidualna lub w zespołach 2-osobowych.

Czas: 90 min.

Środki dydaktyczne:
– eksponaty lub próbki skór różnych zwierząt futerkowych z naturalną okrywą włosową,
– przybory do pisania,
– szkło powiększające,
– linijka lub suwmiarka.

Przebieg zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3. Przypomnienie zasad i regulaminu bhp. Założenie odzieży ochronnej.
4. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
5. Realizacja tematu:

Uczniowie otrzymują eksponaty lub próbki skór ( np.5 szt.), a następnie:

–

dokonują szczegółowych oględzin okrywy włosowej skór,

–

rozpoznają i charakteryzują rodzaje włosów,

–

rozpoznają i charakteryzują części topograficzne skór,

–

rysują w zeszycie schemat okrywy włosowej poszczególnych skór i zaznaczają
strzałkami oraz wpisują nazwy rodzajów włosów,

–

rysują w zeszycie kształt skóry danego rodzaju zwierząt i zaznaczają części
topograficzne skór,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

–

dokonują pomiarów długości poszczególnych rodzajów włosów, określają ich
kształt i gęstość,

–

wskazują kolejno skóry i charakteryzują ich okrywę włosową.

6. Po wykonaniu wszystkich działań uczeń próbuje dokonać analizy wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć
1. Nauczyciel analizuje pracę ucznia i stwierdza czy wykonał ja poprawnie.
2. Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny pracy.

Praca domowa
Odszukaj w literaturze informacje na temat: Charakterystyka okrywy włosowej zwierząt
w zależności od pochodzenia, wieku i strefy klimatycznej z której pochodzą.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
– anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych

umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Podstawy zawodu 743[02].O1

Jednostka modułowa:

Określanie właściwości skór futerkowych 743[02].O1.04

Temat:

Wady i uszkodzenia okrywy włosowej i tkanki skórnej wyprawionych skór
futerkowych.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania wad i uszkodzeń skór futerkowych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
– rozpoznać występujące w skórach futrzarskich wady okrywy włosowej,
– rozpoznać występujące w skórach futrzarskich wady tkanki skórnej,
– określić przyczyny powodujące powstawanie wad.

Metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z instruktażem,
– ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
– indywidualna lub w zespołach 2-osobowych

Strategia: uczenie się przez doświadczenie

Środki dydaktyczne:
– skóry wyprawione różnych zwierząt futerkowych,
– normy przedmiotowe,
– katalogi ze zdjęciami i rysunkami różnych wad,
– stół sortowniczy,
– materiały do pisania i rysowania.

Czas: 180 min.

Przebieg zajęć:

Zadanie dla ucznia

Celem zadania jest prawidłowe rozpoznanie wad okrywy włosowej i tkanki skórnej

występujących w wyprawionej skórze futerkowej.

FAZA WSTĘPNA
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji.

FAZA WŁAŚCIWA

INFORMACJE
1. Jak dzielimy wady występujące w skórach futerkowych wyprawionych?
2. Jakie są przyczyny powstawania wad okrywy włosowej?
3. Jakie wady okrywy włosowej występują w skórach futerkowych wyprawionych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

4. Jakie są przyczyny powstawania wad tkanki skórnej w skórach futerkowych?
5. Jakie wady tkanki skórnej mogą występować w skórach futrzarskich wyprawionych?
6. Jakie wady nie mają wpływu na ocenę jakości skóry futerkowej wyprawionej?

PLANOWANIE (uczniowie określają):
1. Podział wad występujących w skórach.
2. Przyczyny powstawania wad okrywy włosowej.
3. Przyczyny powstawania wad tkanki skórnej.
4. Rodzaje wad, które mogą wystąpić w skórach wyprawionych.
5. Rodzaje wad, które nie mają wpływu na ocenę jakości.
6. Czynności przy określaniu wad okrywy włosowej:

−

rozłożenie skóry na stole sortowniczym,

−

wskazanie wady okrywy włosowej,

−

porównanie ze wzorcem z katalogu wad skór wyprawionych futerkowych,

−

odczytanie charakterystyki wad na podstawie normy przedmiotowej,

−

ustalenie i nazwanie wady lub uszkodzenia okrywy włosa,

−

wskazanie możliwej przyczyny powstania wady lub uszkodzenia okrywy włosowej.

7. Czynności przy określaniu wad tkanki skórnej:

−

rozłożenie skóry na stole sortowniczym,

−

wskazanie wady tkanki skórnej,

−

porównanie ze wzorcem z katalogu wad skór wyprawionych futerkowych,

−

odczytanie charakterystyki wad na podstawie normy przedmiotowej,

−

ustalenie i nazwanie wady lub uszkodzenia tkanki,

−

wskazanie możliwej przyczyny powstania wady lub uszkodzenia tkanki.

UZGODNIENIE
1. Omów wszystkie punkty z fazy planowania z nauczycielem.
2. Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela.

WYKONANIE
1. Przyjrzyj się dokładnie badanej skórze od strony okrywy włosowej, a następnie tkanki

skórnej.

2. Rozpoznaj dostrzeżone wady i uszkodzenia.
3. Porównaj ze wzorcem z katalogu wad i charakterystyką normy przedmiotowej.
4. Narysuj w zeszycie rozpoznane wady i uszkodzenia.
5. Określ prawdopodobną przyczynę wady.
6. Przedstaw rozpoznane wady.

SPRAWDZANIE
1. Czy poprawnie rozpoznano wszystkie wady i uszkodzenia?
2. Czy prawidłowo określono prawdopodobną przyczynę?

ANALIZA

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im najwięcej

trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje, jakie nowe i ważne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać
w przyszłości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

FAZA KOŃCOWA

Zakończenie zajęć
Nauczyciel wraz z uczniami analizują wykonaną pracę i dokonują oceny pracy każdego ucznia.

Praca domowa:
Zapisz w dzienniczku praktyki jakie wady skór futerkowych mogą powstawać:

−

za życia zwierzęcia,

−

w czasie transportu, magazynowania i konserwacji skór surowych,

−

podczas wyprawy i uszlachetniania skór,

−

podczas magazynowania skór gotowych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
– anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności podczas

realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

5. ĆWICZENIA

5.1. Charakterystyka skóry surowej futerkowej

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj obserwacji pod mikroskopem przekrojów poprzecznych skór surowych. Narysuj

zaobserwowane przekroje skór na arkuszu kartonu, oznacz strzałkami i wpisz nazwy
poszczególnych warstw.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zademonstrować sposób

przygotowywania preparatów mikroskopowych, omówić zakres i technikę wykonania
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) przygotować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) przygotować mikroskop i preparaty mikroskopowe skóry w przekroju poprzecznym,
4) dokonać obserwacji mikroskopowych próbek skór,
5) narysować na arkuszu kartonu obejrzane próbki,
6) zaznaczyć, nazwać i zapisać poszczególne warstwy budowy skór,
7) porównać warstwową budowę różnych rodzajów skór,
8) zaprezentować wyniki ćwiczenia,
9) zapisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

zestaw preparatów mikroskopowych przekrojów poprzecznych skór: owczej, nutrii,
cielęcej,

–

przybory do rysowania i pisania,

–

mikroskop,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dokonaj obserwacji pod mikroskopem różnych rodzajów włosów skór futerkowych.

Narysuj zaobserwowane widoki włosów i oznacz poszczególne warstwy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zademonstrować sposób

przygotowywania preparatów mikroskopowych, omówić zakres i technikę wykonania
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) przygotować mikroskop i preparaty mikroskopowe różnych rodzajów włosów

w przekroju poprzecznym,

4) dokonać obserwacji mikroskopowych różnych włosów,
5) narysować na kartonie obejrzane próbki i zaznaczyć poszczególne warstwy,
6) porównać warstwową budowę różnych rodzajów włosów,
7) zapisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw próbek skór różnych rodzajów włosów z różnych skór np. norki, nutrii, lisa,

−

przybory do rysowania i pisania,

−

mikroskop,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dokonaj rozróżnienia okrywy włosowej zewnętrznej i wewnętrznej różnych rodzajów

skór futerkowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

rozróżniania okrywy, zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) przygotować kawałki skór futrzarskich wycięte z części grzbietowej np. skóry lisa

niebieskiego, nutrii, norki, piżmaka, karakuła, królika, i innych,

4) dokonać obserwacji przekroju poprzecznego próbek skór wraz z okrywą włosową,
5) pokazać granice włosów puchowych, tj. okrywy wewnętrznej (podbicia) oraz okrywy

zewnętrznej (włosy ościste i kierunkowe),

6) wskazać różnice pomiędzy okrywą włosową różnych skór,
7) zapisać obserwacje w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbki skór futrzarskich z okrywą włosową naturalną,

–

lupa,

–

przybory do pisania i rysowania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Rozpoznaj części topograficzne różnych skór futerkowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

rozpoznawania części topograficznych skór futerkowych, zakres i technikę wykonania
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy ze stołem sortowniczym,
3) rozłożyć skóry na stole do sortowania skór,
4) rozpoznać części topograficzne skór: owczej i jagnięcej,
5) rozpoznać części topograficzne skór: lisa, norki tchórza i kuny,
6) rozpoznać części topograficzne skór: nutrii i piżmaka,
7) narysować na kartonie kontury profilu różnych skór i zaznaczyć części topograficzne,
8) wpisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

stół sortowniczy,

–

skóry zwierząt futerkowych: owczej, jagnięcej, lisa, norki, tchórza, kuny, nutrii i piżmaka,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Rozpoznaj typy okrywy włosowej różnych skór futerkowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

rozpoznawania

typy

okrywy

włosowej,

zakres

i technikę

wykonania

ćwiczenia

z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy ze stołem sortowniczym,
3) rozłożyć skóry,
4) określić rodzaj skóry futerkowej,
5) obejrzeć okrywę włosową poszczególnych skór, zwracając szczególną uwagę na długość

włosów i ich gęstość w różnych częściach topograficznych skóry,

6) ustalić typ okrywy włosowej różnych skór futerkowych,
7) zapisać wyniki w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

stół sortowniczy,

–

wyprawione skóry futerkowe w stanie naturalnym: lisa, norki, kuny leśnej, kota
domowego, tchórza, króla, nutrii, piżmaka,

–

przyrząd do pomiaru długości włosa,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

5.2. Podstawy wyprawy i uszlachetniania skór futerkowych

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na arkuszu kartonu narysuj schemat kolejnych operacji i procesów technologicznych

wyprawy skór futerkowych wybranego asortymentu w etapie przygotowania do garbowania.
Wyjaśnij cel poszczególnych procesów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przypomnieć jak

wygląda cykl technologiczny wyprawy skór futerkowych różnych rodzajów oraz omówić
zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) narysować na kartonie schemat kolejnych procesów w etapie przygotowania skór do

garbowania,

4) obok nazw procesów technologicznych wpisać sposób i cel prowadzenia procesu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

arkusz kartonu,

−

przybory do rysowania i pisania

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Na arkuszu kartonu narysuj schemat kolejnych procesów technologicznych wyprawy skór

owczych futerkowych w etapie wykończania mechanicznego skór. Wyjaśnij cel
poszczególnych procesów i sposób ich przeprowadzenia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przypomnieć sposób

mechanicznego wykończenia okrywy włosowej skór owczych różnych asortymentów, omówić
zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) narysować na kartonie schemat kolejnych procesów wyprawy skór owczych na biało,
4) obok nazw procesów technologicznych wpisać sposób i cel prowadzenia procesu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

arkusz kartonu,

−

przybory do rysowania i pisania

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Na podstawie próbek gotowych skór futerkowych określ metodę wykończenia skór.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przypomnieć uczniom

charakterystykę skór futerkowych wykończonych różnych rodzajów, omówić zakres i technikę
wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) rozłożyć i ponumerować próbki skór,
4) obejrzeć dokładnie przedstawione próbki skór futerkowych wykończonych,
5) scharakteryzować poszczególne próbki skór,
6) przydzielić odpowiednią metodę wykończenia skór, z których pochodzą próbki,
7) zapisać w dzienniczku praktyki swoje spostrzeżenia i wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

próbki skór futerkowych o różnym wykończeniu,

−

stół do pracy,

−

przybory do pisania,

−

dziennik praktyk,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

5.3.

Ocena

jakości

skór

futerkowych

wyprawionych

i uszlachetnionych

5.3.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zbadaj gęstość okrywy włosowej skóry futrzarskiej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób badania

gęstości okrywy włosowej, zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) wyciąć z przygotowanej skóry próbkę o powierzchni 0,5 cm

2

,

4) zestrzyc u nasady włosy tak, aby trzon włosa pozostał nieuszkodzony,
5) policzyć zestrzyżone włosy posługując się lupą, szpilką lub pincetą,
6) oblicz gęstość włosów na 1 cm

2

mnożąc otrzymaną liczbę przez 2.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbka skóry wyprawionej np. owczej grubowełnistej,

–

stół roboczy z płytą szklaną lub białym kartonem,

–

nóż do wycięcia próbki,

–

linijka,

–

lupa,

–

pęseta lub szpilka,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika

Ćwiczenie 2

Zbadaj organoleptycznie siłę osadzenia włosów w tkance skórnej różnych skór

futrzarskich.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób badania

siły osadzenia włosów w okrywie włosowej, zakres i technikę wykonania ćwiczenia
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) rozłożyć badaną skórę włosem do góry,
4) zwilżyć dłoń wodą,
5) przeciągnąć wilgotną dłonią po okrywie włosowej stosując średni docisk,
6) ocenić siłę osadzenia włosa na podstawie ilości przylepionych do dłoni włosów,
7) przeprowadzić badanie w ten sam sposób dla innych rodzajów skór,
8) porównać otrzymane wyniki,
9) uwagi zapisać w zeszycie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne

–

stół roboczy,

–

5 próbek wygarbowanych różnych skór futrzarskich,

–

dostęp do bieżącej wody lub pojemnik z wodą,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Rozsortuj skóry futrzarskie na grupy ze względu na rodzaj występujących wad:

1) skóry z wadami okrywy włosowej,
2) skóry z wadami tkanki skórnej dopuszczalnymi dla skór futerkowych,
3) skóry z wadami tkanki skórnej niedopuszczalnymi dla skór futerkowych.

Nazwij i scharakteryzuj te wady.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować metody

wyszukiwania wad skór futerkowych wyprawionych oraz omówić zakres i technikę wykonania
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia – stół sortowniczy,
3) rozłożyć skóry,
4) obejrzeć dokładnie okrywę włosową i stronę mizdrową skór zwracając szczególną uwagę

na występujące wady,

5) określić rodzaj wad dla każdej ze skór,
6) rozsortować skóry na grupy według zalecenia w zadaniu,
7) zapisać uwagi i spostrzeżenia w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

stół roboczy - sortowniczy,

–

wyprawione różne rodzaje skór futerkowych,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

5.4. Charakterystyka podstawowych rodzajów skór futerkowych

wyprawionych i uszlachetnionych

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj rodzaj skóry futrzarskiej na podstawie charakterystyki okrywy włosowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić charakterystyki

okrywy włosowej różnych skór futerkowych, zakres i technikę wykonania ćwiczenia z
uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika,
2) przygotować stanowisko pracy:

−

ułożyć i ponumerować próbki różnych rodzajów skór,

−

przygotować dzienniczek praktyki,

3) dokonać szczegółowych oględzin próbek skór
4) rozpoznać i zinterpretować cechy okrywy włosowej kolejnych próbek,
5) rozpoznać i nazwać rodzaj skóry,
6) zapisać wyniki oględzin i rozpoznania w dzienniczku praktyki,
7) zaprezentować wyniki oględzin i rozpoznanej skóry.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbki skór różnych rodzajów,

–

stół do rozłożenia próbek,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Określ rodzaje skór karakułowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować na

próbkach katalogowych skór karakułowych rodzaje loków w okrywie włosowej, omówić
zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek skór karakułowych,
4) zapisać wyniki oględzin w zeszycie,
5) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

skóry karakułowe o różnych rodzajach loków: rurki, fasolki, grzywki, pierścienie, groszki
korkociągi oraz skóry z morą

–

stół do rozkładania i oceny próbek,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Porównaj i scharakteryzuj różne części topograficzne okrywy włosowej skóry nutrii.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przypomnieć uczniom

topografię skór nutrii oraz omówić zakres i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) dokonać szczegółowych oględzin skór nutrii zwracając uwagę na okrywę włosowa

w różnych częściach topograficznych,

4) zapisać wyniki oględzin w zeszycie,
5) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

skóry nutrii,

–

stół do rozkładania i oceny próbek,

–

przybory do pisania

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Ćwiczenie 4

Otrzymałeś różne kawałki skóry z królika. Na podstawie charakteru włosa zidentyfikuj,

z jakiej części topograficznej pochodzą te kawałki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przypomnieć

charakterystykę okrywy włosowej skór króliczych oraz omówić zakres i technikę wykonania
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) dokonać szczegółowych oględzin kawałków skór z królika,
4) przydzielić poszczególne kawałki do odpowiedniej części topograficznej skóry,
5) zapisać wyniki oględzin w zeszycie,
6) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

kawałki skór z różnych części topograficznych ,

–

stół do rozkładania i oceny próbek,

–

przybory do pisania

–

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Określanie właściwości skór
futerkowych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 6, 7, 10, 11, 12, 13, 16, 17

są z poziomu podstawowego,

−

zadania 4, 5, 8, 9, 14, 15, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 8 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. d, 3. c, 4. c, 5. b, 6. a, 7. a, 8. a, 9. a, 10. c, 11. b,
12. a, 13. b, 14. c, 15. a, 16. b, 17. d, 18. a, 19. d, 20. a.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozpoznać i charakteryzować warstwy
histologiczne skór futerkowych

B

P

b

2

Określić części topograficzne skór
futerkowych

C

P

d

3

Wyjaśnić budowę histologiczną skóry

B

P

c

4

Wyjaśnić budowę chemiczną skóry

C

PP

c

5

Scharakteryzować budowę okrywy włosowej
skór futerkowych

C

PP

b

6

Określić części budowy włosa

A

P

a

7

Nazwać kształt różnych rodzajów włosów

A

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

8

Określić rolę pigmentu we włosach

C

P

a

9

Wyjaśnić rolę warstwy korowej włosa

C

PP

a

10 Rozpoznać rodzaje włosów

A

P

c

11

Wyjaśnić budowę okrywy włosowej skór
futerkowych

A

P

b

12 Określić rodzaje włosów skór nutrii

B

P

a

13 Wyjaśnić cel procesów wyprawy skór

C

P

b

14

Wyjaśnić sposób uszlachetniania skór
futerkowych na welur

C

PP

c

15 Określić surowiec skór futrzarskich

C

P

a

16

Wskazać przydatność futrzarską części
topograficznych skór futerkowych

B

P

b

17 Rozpoznać rodzaje włosów skór futerkowych

B

P

d

18

Scharakteryzować okrywę włosową skór
norek

C

PP

a

19

Wyjaśnić sposób uszlachetniania skór
futerkowych przez barwienie

C

PP

d

20

Określić urządzenia futrzarskie do
trocinowania skór

C

PP

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8. Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9. Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko

jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie na

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Rysunek przedstawia schematyczny przekrój skóry surowej. Warstwa termostatyczna

oznaczona jest cyfrą

a) 1.
b) 2.
c) 3.
d) 4.

2. Kłąb, bok, zad, brzuszek to nazwy

a) warstw budowy histologicznej skóry.
b) rodzajów skór surowych.
c) rodzajów okrywy włosowej skór.
d) części topograficznych skóry.

3. Warstwa rozrodcza wchodzi w skład

a) skóry właściwej.
b) skóry surowej.
c) naskórka.
d) trzonu włosa.

4. Główny składnik skóry surowej to

a) woda kapilarna.
b) tkanka tłuszczowa.
c) białko kolagen.
d) białko bezpostaciowe.

5. Okrywę zewnętrzną skóry tworzą włosy

a) ościste i puchowe.
b) ościste i kierunkowe.
c) kierunkowe i puchowe.
d) kierunkowe i czuciowe.

6. Część włosa wyrastająca ponad powierzchnię tkanki skórnej to

a) trzon włosa.
b) cebulka włosa.
c) torebka włosa.
d) korzeń włosa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

7. Przekrój poprzeczny trzonu włosa zbliżonego kształtem do walca nosi nazwę

a) owalnego.
b) kolistego.
c) spłaszczonego.
d) płaskiego.

8. Za barwę włosa naturalnego odpowiada

a) pigment.
b) elastyna.
c) torebka włosowa.
d) naczynia krwionośne.

9. Właściwości wytrzymałościowe włosa zależą przede wszystkim od

a) grubości warstwy korowej.
b) grubości warstwy łuskowej.
c) wielkości i kształtu łusek.
d) kształtu komórek warstwy korowej.

10. Długie, grube i sztywne włosy, wyrastające pojedynczo lub grupowo na niektórych częściach

skóry, jak np. na wargach i policzkach (wąsy), nad oczami (rzęsy, brwi), w okolicy
podżuchwowej, a także na końcu ogona to włosy

a) ościste.
b) pośrednie.
c) czuciowe.
d) puchowe.

11. Podbicie okrywy włosowej stanowią włosy

a) ościste.
b) puchowe.
c) czuciowe.
d) pośrednie.

12. Skóry nutrii posiadają dłuższy włos ościsty na

a) grzbiecie..
b) brzuszku.
c) kokach.
d) pachwinach.

13. Celem wstępnych procesów wyprawy skór jest

a) odbarwienie włosa..
b) nawodnienie tkanki skórnej.
c) rozkrój na części topograficzne.
d) zlokowanie okrywy włosowej.

14. Wykończenie skór futerkowych na welury futrzarskie polega na

a) nałożeniu na mizdrę sztucznego lica.
b) zestrzyżeniu włosa ościstego okrywy włosowej.
c) oszlifowaniu i wybarwieniu mizdry skór.
d) polofiksowaniu okrywy włosowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

15. Skóry karakułów to skóry z

a) jagniąt specjalnej rasy owiec.
b) nutrii standard barwionych
c) króli uszlachetnianych.
d) lisów polarnych barwionych.

16. W skórze futerkowej zdjętej workowo wyróżnia się dwie podstawowe części mające

znaczenie dla futrzarstwa

a) przednią i tylnią.
b) grzbietową i brzuszną.
c) dolna i górną.
d) środkową i boczną.

17. W okrywie włosowej skór futerkowych najdłuższe są włosy

a) puchowe.
b) ościste.
c) pośrednie.
d) kierunkowe.

18. Największym połyskiem charakteryzują się skóry z

a) norek.
b) nutrii.
c) królika.
d) piżmaka.

19. Uszlachetnianie skór futerkowych przeprowadzane jest przez

a) rozmoczenie surowca.
b) garbowanie chromowe.
c) natłuszczanie tkanki.
d) barwienie okrywy włosowej.

20. W bębnie trociniaku przeprowadza się operację

a) czyszczenia okrywy włosowej i tkanki skórnej.
b) garbowania i barwienia okrywy włosowej.
c) moczenia i prania okrywy włosowej.
d) szlifowania i barwienia tkanki skórnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Określanie właściwości skór futerkowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Test II

Test praktyczny typu -„próba pracy” do jednostki modułowej „Określanie
właściwości skór futerkowych”

Treść zadania

Charakterystyka i ocena wad i uszkodzeń skór wyprawionych pospolitych zwierząt

futerkowych.

Instrukcja dla nauczyciela

W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych

w celach jednostki modułowej zalecane jest przeprowadzenie zadania testowego typu „próba
pracy”. Zadanie jest tak dobrane, aby pozwoliło sprawdzić poziom umiejętności w zakresie
wiedzy teoretycznej i sprawności praktycznej uczniów w zakresie oceniania jakościowego
podstawowych rodzajów skór wyprawionych futerkowych.

Uczniowie powinni wykonywać zadanie indywidualnie. Jest to jednocześnie możliwość

samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności podczas ćwiczeń
praktycznych.

Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonanie

zadania zgodnie z normami przedmiotowymi i czynnościowymi z zachowaniem warunków
bezpiecznej pracy. Należy zapewnić uczniowi warunki do samodzielnego zaplanowania
poszczególnych etapów wykonania zadania:

−

zorganizowania stanowiska pracy,

−

doboru odpowiednich narzędzi i urządzeń pomocniczych,

−

sposób rozłożenia skór do oceny,

−

wykazania się umiejętnością wykonania kolejnych czynności,

−

sprawdzenia prawidłowości wykonanej pracy.

Uczeń powinien mieć udostępnione:

−

stanowisko pracy przy stole sortowniczym,

−

normy przedmiotowe dla skór futerkowych wyprawionych,

−

boczki garbarskie lub podesty do układania skór.

Przed rozpoczęciem wykonywania zadania nauczyciel powinien:

−

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska pracy w warsztatach szkolnych lub
zakładzie kuśnierskim,

−

przypomnieć uczniom zasady bezpieczeństwa i higieny pracy,

−

sprawdzić ubiór ochronny,

−

zatwierdzić ustalony przez uczniów plan i kolejność czynności,

−

określić kryteria oceny wykonywanego zadania,

−

na bieżąco kontrolować pracę uczniów,

−

dokonać oceny wykonanej pracy.

Instrukcja dla ucznia

Uczeń powinien wykonać następujące czynności:

−

dobrać i założyć odzież ochronną,

−

ułożyć skóry wyznaczone do oceny na boczku lub podeście,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

−

przygotować normy przedmiotowe dla skór wyprawionych futerkowych danego
asortymentu,

−

zapisać plan działania przez podanie kolejnych czynności i przedstawić do zatwierdzenia
nauczycielowi.

−

przeprowadzić kolejne czynności oceny i charakterystyki wad skór:

a. ułożyć skóry wyznaczone do oceny wad i uszkodzeń na boczku lub podeście,
b. rozkładać kolejno skóry na stole do sortowania,
c. ocenić organoleptycznie stan tkanki skórnej badając jej cechy: miękkość, grubość,

ciągliwość,

d. ocenić organoleptycznie uszkodzenia mechaniczne tkanki: rozdarcia, dziury, podcięcia

cebulek włosa, ścienienia,

e. wskazać wady dopuszczalne i niedopuszczalne oraz policzalne i niepoliczalne tkanki

skórnej,

f. ocenić organoleptycznie stan okrywy włosowej skóry: pełność okrywy włosowej, siłę

osadzenia włosa, łamliwość włosa, sfilcowanie, zgniatalność, puszystość, jedwabistość,
połysk, stosunek ilościowy różnych włosów charakterystyczny dla danego rodzaju
skór,

g. wskazać wady dopuszczalne i niedopuszczalne oraz policzalne i niepoliczalne okrywy

włosowej

−

scharakteryzować poszczególne wady i uszkodzenia skór,

−

ułożyć skóry po dokonanej ocenie wad i uszkodzeń

−

uporządkować stanowisko pracy,

−

zaprezentować i omówić wykonanie zadania.

Umiejętności podlegające ocenie

Lp.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do

uzyskania

Punkty

przyznane

1.

Dobranie odzieży ochronnej

5

2.

Zaplanowanie kolejnych czynności

10

3.

Przygotowanie stanowiska pracy:
- przygotowanie urządzeń pomocniczych,
- przygotowanie potrzebnych norm,

5

4.

Wykonanie zadania:

−

ułożenie skór,

−

sposób przeprowadzenia oględzin tkanki skórnej,

−

sposób przeprowadzenia oględzin okrywy włosowej,

−

wskazanie wad i uszkodzeń,

−

scharakteryzowanie i zakwalifikowanie wad i uszkodzeń
do odpowiedniej grupy wad,

−

ułożenie skór po wykonaniu zadania,

60

5.

Uporządkowanie stanowiska pracy

5

6.

Zaprezentowanie i omówienie wykonanego oznaczenia.

15

Razem

100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Normy wymagań na poszczególne oceny

Ocena

Liczba uzyskanych punktów

dopuszczający

70

dostateczny

85

dobry

90

bardzo dobry

100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

7. LITERATURA

1. Duda I.: Skóry surowe futrzarskie. AE, Kraków 1992
2. Duda I.: Towaroznawstwo gotowych skór futrzarskich, SWP, Łódź 1980
3. Persz T.: Technologia wyprawy skór cz.I Garbowanie. WSiP, Warszawa 1977
4. Persz T.: Materiałoznawstwo dla techników przemysłu skórzanego. WSiP, Warszawa

1992

5. Praca zbiorowa: Kuśnierstwo. WNT, Warszawa 1971
6. Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy. WSiP, Warszawa 1985