www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
R
ÓWNANIA I NIERÓWNO ´SCI
–
INTERPRETACJA GEOMETRYCZNA
Zacznijmy od równania postaci:
f
(
x
) =
g
(
x
)
.
O takim równaniu mo ˙zemy my´sle´c nast˛epuj ˛
aco: rysujemy wykresy funkcji y
=
f
(
x
)
i y
=
g
(
x
)
w tym samym układzie współrz˛ednych i odczytujemy ich punkty przeci˛ecia. Powinno
by´c jasne, ˙ze pierwsze współrz˛edne tych punktów to dokładnie rozwi ˛
azania interesuj ˛
acego
nas równania (w tych punktach warto´sci obu funkcji s ˛
a równe).
Przykłady
Interpretacja geometryczna równa ´n i nierówno´sci bywa niezwykle u ˙zyteczna. Na ogół o
wiele łatwiej jest nam my´sle´c o obrazkach (wykresach), ni ˙z o własno´sciach liczb (przekształ-
ceniach równa ´n/nierówno´sci).
Ile rozwi ˛
aza ´n mo ˙ze mie´c równanie ax
+
b
=
cx
+
d?
W pierwszej chwili pytanie wydaje si˛e bez sensu, bo nic nie wiemy o parametrach
a, b, c, d. Jednak wiemy jaka jest interpretacja geometryczna tego równania: wykre-
sy obu jego stron to proste na płaszczy´znie i rozwi ˛
azania równania odpowiadaj ˛
a
punktom wspólnym tych prostych.
Ile punktów wspólnych mog ˛
a mie´c dwie proste? – mog ˛
a by´c rozł ˛
aczne, mog ˛
a prze-
cina´c si˛e w jednym punkcie, mog ˛
a si˛e pokrywa´c. Zatem to równanie mo ˙ze by´c
sprzeczne, mo ˙ze mie´c jedno rozwi ˛
azanie, mo ˙ze by´c to ˙zsamo´sci ˛
a (ka ˙zda liczba je
spełnia). Tak wi˛ec znamy do´s´c dokładn ˛
a odpowied´z, pomimo, ˙ze nic nie wiemy o
liczbach a, b, c, d. W szczególno´sci nie da si˛e tak dobra´c tych parametrów, ˙zeby rów-
nanie miało np. dokładnie dwa rozwi ˛
azania.
Oczywi´scie do takich samych wniosków mo ˙zna doj´s´c przekształcaj ˛
ac równanie, ale
interpretacja geometryczna daje nam poczucie, ˙ze naprawd˛e wiemy o co chodzi – ra-
chunkami mo ˙zemy najwy ˙zej potwierdzi´c nasze przypuszczenia.
Materiał pobrany z serwisu
1
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
Je ˙zeli poprzedni przykład był zbyt prosty, to zastanówmy si˛e ile rozwi ˛
aza ´n mo ˙ze
mie´c równanie
ax
+
b
=
√
x.
Tu ju ˙z rachunki nie s ˛
a takie oczywiste. Mo ˙zemy jednak my´sle´c o wykresach. Wie-
my jak wygl ˛
ada wykres funkcji y
=
√
x, jest to połowa poziomej paraboli. Wykres
lewej strony to prosta.
-1
+1
+5
+10
x
-5
-1
+1
+5
y
Je ˙zeli zaczniemy sobie szkicowa´c ró ˙zne mo ˙zliwe konfiguracje to powinno by´c ja-
sne, ˙ze wyj´sciowe równanie mo ˙ze mie´c 0,1 lub 2 rozwi ˛
azania. Nigdy nie b˛edzie
wi˛ekszej liczby rozwi ˛
aza ´n (np. 3).
Dokładne rozwi ˛
azania
Po tych optymistycznych przykładach, trzeba sobie jasno powiedzie´c, ˙ze nie da si˛e nawet z
najdokładniejszego wykresu odczyta´c dokładnego rozwi ˛
azania równania. Mo ˙zna natomiast
(czasami) z wykresu takie rozwi ˛
azanie odgadn ˛
a´c, a potem sprawdzi´c, ˙ze si˛e zgadza.
Rozwi ˛
a ˙zmy graficznie równanie x
2
+
3x
−
1
= −
x
+
4.
-10
-5
-1
+1
x
-1
+1
+5
+10
y
y=-x+4
y=x +3x-1
2
Je ˙zeli wykonamy w miar˛e dokładny rysunek wykresów funkcji y
=
x
2
+
3x
−
1
oraz y
= −
x
+
4 to wida´c, ˙ze przecinaj ˛
a si˛e w okolicach punktów
(−
5, 9
)
i
(
1, 3
)
. W
takim razie sprawdzamy, czy liczby x
= −
5 i x
=
1 rzeczywi´scie s ˛
a rozwi ˛
azaniami
wyj´sciowego równania. Gdy si˛e to zrobi, oka ˙ze si˛e, ˙ze s ˛
a.
Materiał pobrany z serwisu
2
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
Liczba rozwi ˛
aza ´n
O ile samo graficzne rozwi ˛
azywanie równa ´n nie jest zbyt u ˙zyteczne, to ju ˙z graficzne usta-
lenie ile rozwi ˛
aza ´n ma równanie (cz˛esto z parametrem) potrafi by´c niezwykle wygodne.
Najcz˛e´sciej wyst˛epuj ˛
aca sytuacja to równania z parametrem postaci
f
(
x
) =
m.
W takiej sytuacji rysujemy wykres funkcji y
=
f
(
x
)
i badamy ile ma on punktów wspólnych
z poziom ˛
a prost ˛
a y
=
m, w zale ˙zno´sci od warto´sci parametru m.
Ustalmy dla jakich warto´sci parametru m równanie
|
2
− |
x
−
2
|| =
m ma dokładnie
cztery rozwi ˛
azania.
Szkicujemy wykres funkcji y
= |
2
− |
x
−
2
||
: zaczynamy od wykresu y
=
x
−
2 i
cz˛e´s´c powy ˙zej osi Oy odbijamy do na dół (mamy y
= −|
x
−
2
|
). Potem otrzymany
wykres przesuwamy o dwie jednostki do góry i odbijamy cz˛e´s´c poni ˙zej osi Oy do
góry.
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
y=m
y=|2-|x-2||
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
y=-|x-2|
y=2-|x-2|
Z wykresu wida´c, ˙ze równanie b˛edzie miało 4 rozwi ˛
azania dla m
∈ (
0, 2
)
. Oczywi-
´scie jest to bardzo elegancka metoda, dla porównania spróbujcie otrzyma´c t˛e sam ˛
a
odpowied´z algebraicznie.
Nierówno´sci
Warto´s´c wykresów dramatycznie ro´snie, gdy wkraczamy w ´swiat nierówno´sci. W przypad-
ku typowych nierówno´sci postaci
f
(
x
) >
g
(
x
)
pytanie o rozwi ˛
azania to po prostu pytanie o przedziały, na których wykres funkcji y
=
f
(
x
)
jest powy ˙zej wykresu funkcji g
(
x
)
. Dokładnie z tego powodu warto nauczy´c si˛e kształtów
wykresów najcz˛e´sciej pojawiaj ˛
acych si˛e funkcji.
Materiał pobrany z serwisu
3
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
Rozwi ˛
a ˙zmy graficznie nierówno´s´c
1
3
x
+
3
> |
2
x
−
4
|
.
Rysujemy wykresy obu stron nierówno´sci.
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
y=1/3x+3
y=|2 -4|
x
Wykres lewej strony to prosta przechodz ˛
aca przez punkty
(
0, 3
)
i
(
3, 4
)
. Praw ˛
a stro-
n˛e rysujemy zaczynaj ˛
ac od wykresu funkcji y
=
2
x
, potem przesuwamy go o 4
jednostki w dół i odbijamy cz˛e´s´c poni ˙zej osi Oy do góry. Z wykresu ’zgadujemy’
punkty przeci˛ecia:
(
0, 3
)
,
(
3, 4
)
, które sprawdzamy podstawiaj ˛
ac do wzorów. Wida´c
teraz, ˙ze lewa strona jest wi˛eksza od prawej na przedziale
(
0, 3
)
.
Podzbiory płaszczyzny
Inny popularny motyw to wyznaczanie podzbiorów płaszczyzny spełniaj ˛
acych zadane wa-
runki. Mo ˙zliwe s ˛
a tu ró ˙zne konfiguracje, ale na ogół staramy si˛e sprowadzi´c podane warun-
ki do kilku równa ´n (nierówno´sci) postaci y
=
f
(
x
)
(y
>
f
(
x
)
, y
<
f
(
x
)
). Ka ˙zdy z takich
warunków wyznacza na płaszczy´znie kawałek wykresu funkcji y
=
f
(
x
)
(w przypadku
nierówno´sci obszar powy ˙zej/poni ˙zej wykresu funkcji y
=
f
(
x
)
).
Wyznaczmy zbiór punktów płaszczyzny, których współrz˛edne spełniaj ˛
a równanie
log xy
=
log y.
Ze wzgl˛edu na praw ˛
a stron˛e, musi by´c y
>
0, co w poł ˛
aczeniu z logarytmem z
lewej strony daje x
>
0. Przy tych zało ˙zeniach opuszczamy logarytmy i mamy
xy
=
y
⇐⇒
y
(
x
−
1
) =
0.
Poniewa ˙z y
>
0, otrzymujemy st ˛
ad x
=
1.
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
Materiał pobrany z serwisu
4
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
Wyznaczmy wszystkie punkty
(
x, y
)
płaszczyzny, których współrz˛edne spełniaj ˛
a
nierówno´s´c
log
2
(
x
−
1
) >
y
> −
x
2
+
2x.
Szkicujemy wykresy obu stron nierówno´sci.
-1
+1
+5
+10
x
-5
-1
+1
+5
y
y=log (x-1)
2
y=-x +2x
2
Z obrazka widzimy, ˙ze wykresy przecinaj ˛
a si˛e w jednym punkcie
(
2, 0
)
(co spraw-
dzamy wstawiaj ˛
ac do wzorów!). Pozostało teraz zaznaczy´c obszar zawarty mi˛edzy
obydwoma wykresami.
Zadania
.info
Podoba Ci się ten poradnik?
Pokaż go koleżankom i kolegom ze szkoły!
T
IPS
& T
RICKS
1
Je ˙zeli tylko mamy pod r˛ek ˛
a jaki´s program do rysowania wykresów (lub kalkulator graficz-
ny) to zawsze warto narysowa´c sobie wykres rozwi ˛
azywanego równania/nierówno´sci (na-
wet je ˙zeli nie wymaga tego polecenie). Jest to najszybszy sposób na oswojenie si˛e ró ˙znymi
funkcjami pojawiaj ˛
acymi si˛e w zadaniach szkolnych. Jest to te ˙z najprostszy sposób spraw-
dzenia otrzymanych rozwi ˛
aza ´n.
2
Cz˛esto jest tak, ˙ze warto dane równanie/nierówno´s´c troch˛e przekształci´c zanim zaczniemy
rysowa´c wykresy.
Materiał pobrany z serwisu
5
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
Zbadajmy ile rozwi ˛
aza ´n ma równanie 4
−
m
=
x
2
+ |
x
|
w zale ˙zno´sci od warto´sci
parametru m.
Narysowanie prawej strony równania jest do´s´c kłopotliwe, wi˛ec zapiszmy rów-
nanie w postaci 4
−
x
2
= |
x
| +
m. Teraz jest ju ˙z łatwiej. Lewa strona to parabola
y
= −
x
2
przesuni˛eta o 4 jednostki do góry, a prawa strona to wykres funkcji y
= |
x
|
przesuni˛ety o m jednostek wzdłu ˙z osi Oy.
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
Gdy zrobimy rysunek to wida´c, ˙ze wykresy maja dwa punkty wspólne dla m
<
4,
jeden punkt wspólny dla m
=
4 i s ˛
a rozł ˛
aczne dla m
>
4.
3
Je ˙zeli opu´scimy ´swiat prostych i parabol to graficzne rozwi ˛
azywanie równa ´n zaczyna mie´c
charakter loterii. Nawet odczytanie liczby rozwi ˛
aza ´n mo ˙ze by´c niezwykle trudne.
Ile rozwi ˛
aza ´n ma równanie 3
x
=
x
3
?
Rysujemy wykresy funkcji y
=
3
x
i y
=
x
3
i sprawdzamy. Gor ˛
aco polecam spróbo-
wa´c to zrobi´c na komputerze lub kalkulatorze graficznym. Nawet przy do´s´c du ˙zej
precyzji wykresów bardzo trudno jest zobaczy´c ile maj ˛
a one punktów wspólnych.
-2.5
+1
+2.5
x
+2
+10
+20
y
y=x
3
y=3
x
Materiał pobrany z serwisu
6
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
No to ile rozwi ˛
aza ´n ma równanie 3
x
=
x
3
?
Jeden z problemów poprzedniego wykresu to fakt, ˙ze obie funkcje do´s´c szybko
rosn ˛
a i trudno je zmie´sci´c na wykresie. Jest na to prosta rada, wystarczy na osi
Oy wybra´c skal˛e logarytmiczn ˛
a, czyli szuka´c punktów wspólnych wykresów
y
=
log 3
x
i y
=
log x
3
(lewy wykres).
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
y=3 -x
x
3
+1
+2.5
+5
x
-2.5
-0.5
+0.5
+2.5
y
y=log(x )
3
y=log(3 )
x
Wida´c, ˙ze jest ju ˙z lepiej, przy odrobinie odwagi mo ˙zna ju ˙z pokusi´c si˛e o zgadni˛ecie
wyniku. Mo ˙zna jednak zrobi´c jeszcze lepiej i narysowa´c wykres funkcji y
=
3
x
−
x
3
(prawy wykres). Na nim wida´c wyra´znie, ˙ze interesuj ˛
ace nas wykresy maj ˛
a dwa
punkty wspólne.
Je ˙zeli poprzedni przykład wydawał wam si˛e dziwny, to mam dla was jeszcze dziw-
niejszy przykład. Ile punktów wspólnych maj ˛
a wykresy funkcji y
=
3
x
+
sin x i
y
=
3
x
?
Spróbujcie narysowa´c wykresy! Je ˙zeli odsuniemy si˛e chocia ˙z troch˛e od 0 (powiedz-
my dla x
>
3) to wykresy s ˛
a od siebie nieodró ˙znialne (bo warto´s´c sin x jest prak-
tycznie nieistotna przy warto´sci 3
x
). Z drugiej strony, ró ˙znica tych funkcji to sin x,
wi˛ec wykresy te maja niesko ´nczenie wiele punktów wspólnych (przecinaj ˛
a si˛e co
π
≈
3, 14).
+1
+2.5
+5
x
+4
+20
+40
y
y=3
x
y=3 +sin x
x
Spróbujcie to sobie wyobrazi´c (naszkicowa´c): dwa wypukłe wykresy (zaginaj ˛
ace si˛e
w lewo, jak 3
x
), które maj ˛
a niesko ´nczenie wiele punktów wspólnych! Pami˛etajcie,
˙ze ˙zaden z wykresów nie mo ˙ze si˛e ’odgi ˛
a´c w prawo’, bo oba s ˛
a wypukłe.
Materiał pobrany z serwisu
7
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
4
Były przykłady na to, ˙ze wykresy mog ˛
a by´c myl ˛
ace, zróbmy wi˛ec te ˙z przykład pozytywny,
gdzie wykres jest jedynym sposobem na rozwi ˛
azanie równania.
Rozwi ˛
a ˙zmy równanie log
3
x
= −
x
+
4.
Radz˛e spróbowa´c rozwi ˛
aza´c to równanie, po kilku chwilach powinno by´c jasne,
˙ze si˛e nie da. A jednak si˛e da. Je ˙zeli narysujemy wykresy obu stron równania, to
wida´c, ˙ze mog ˛
a si˛e przecina´c w co najwy ˙zej jednym punkcie (bo jedna funkcja jest
rosn ˛
aca, a druga malej ˛
aca).
-1
+1
+5
+10
x
-5
-1
+1
+5
y
W dodatku, na wykresie rzuca si˛e w oczy, ˙ze przecinaj ˛
a si˛e one w okolicach x
=
3.
Sprawd´zmy czy tak jest istotnie.
log
3
3
=
1
= −
3
+
4.
No i całkowicie rozwi ˛
azali´smy wyj´sciowe równanie (pomimo, ˙ze nie jeste´smy w
stanie wyliczy´c z niego x-a).
5
Spróbujmy jeszcze odpowiedzie´c sobie na pytanie, sk ˛
ad bior ˛
a si˛e takie przykłady, które
mo ˙zna rozwi ˛
aza´c graficznie, a których nie umiemy rozwi ˛
aza´c algebraicznie? Odpowied´z
jest do´s´c prozaiczna: nie umiemy, bo za mało si˛e staramy. Dokładniej, wykresy to przemy-
cone elementy rachunku ró ˙zniczkowego i je ˙zeli tylko zacz˛eliby´smy u ˙zywa´c pochodnych, to
ka ˙zdy przykład, który umiemy zrobi´c graficznie umieliby´smy rozwi ˛
aza´c badaj ˛
ac monoto-
niczno´s´c funkcji.
Rozwi ˛
a ˙zmy jeszcze raz równanie: log
3
x
+
x
−
4
=
0. Liczymy pochodn ˛
a funkcji
f
(
x
) =
log
3
x
+
x
−
4.
f
0
(
x
) =
1
x ln 3
+
1
>
0.
Skoro pochodna jest dodatnia, to funkcja jest rosn ˛
aca. Zatem wyj´sciowe równanie
mo ˙ze mie´c co najwy ˙zej jedno rozwi ˛
azanie. Pozostaje je odgadn ˛
a´c. Nie jest takie
trudne, je ˙zeli spodziewamy si˛e ładnej odpowiedzi (co mo ˙zna wstawi´c do log
3
x,
˙zeby wyszła ładna liczba?).
Materiał pobrany z serwisu
8
www.zadania.info – N
AJWI ˛
EKSZY
I
NTERNETOWY
Z
BIÓR
Z
ADA ´
N Z
M
ATEMATYKI
6
Skoro ju ˙z zaw˛edrowali´smy do ´swiata pochodnych, to powiedzmy sobie wyra´znie, ˙ze ryso-
wanie wykresów funkcji na ogół jest do´s´c trudnym zadaniem i umiemy to sprawnie robi´c
tylko dla bardzo prostych funkcji. Je ˙zeli chcemy umie´c szkicowa´c bardziej skomplikowane
wykresy, to jedyna droga wiedzie przez badanie przebiegu zmienno´sci, co jest standardo-
wym zastosowaniem pochodnych.
Jak narysowa´c wykres funkcji f
(
x
) =
4
−
x
2
x
2
−
1
?
Badaj ˛
ac przebieg zmienno´sci tej funkcji mo ˙zna sprawdzi´c, ˙ze ma ona asymptot˛e
poziom ˛
a y
= −
1 oraz dwie asymptoty pionowe x
= ±
1. Ponadto jest rosn ˛
aca i
wypukła na przedziale
(−
∞,
−
1
)
, rosn ˛
aca i wkl˛esła na przedziale
(−
1, 0
i
, malej ˛
aca
i wkl˛esła na przedziale
h
0, 1
)
oraz malej ˛
aca i wypukła na przedziale
(
1,
+
∞
)
. Te
informacje pozwalaj ˛
a do´s´c dokładnie naszkicowa´c wykres funkcji f
(
x
)
.
-5
-1
+1
+5
x
-5
-1
+1
+5
y
Materiał pobrany z serwisu
9