© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
1
Wprowadzanie numerów działek, topologia i przenoszenie do bazy
1. Ponowne rozpoczęcie pracy w EwMapie.
Otwieramy EwMape, następnie: Baza Otwórz bazę KATASTER
.
A następnie wybieramy Odczyt wszystkiego
Po wektoryzacji granic działek należy wprowadzić ich numery.
2. Wprowadzanie numerów działek ewidencyjnych
Uaktywniamy warstwę numerów działek (EDZTD): Grunty
Numer działki (GNE)
prawy
klawisz myszy wywołuje okno Tekst.
Pojawi się okno wprowadzania numeru działki. W dole okna tekstowego wpisujemy numer działki w
postaci „nr obrębu-nr działki” , przy czym dla potrzeb ćwiczeń: nr obrębu = nr grupy ćwiczeniowej,
nr działki przepisujemy z rastra (np. 5-12/3).
Numery działek możemy wprowadzać poziomo lub pod kątem ( Pod kątem tylko w przypadku
długich i wąskich działek).
Wprowadzanie poziomo wymaga odznaczenia opcji „Pod kątem”, oraz sprawdzenia czy w
polu „Kąt” wpisana jest wartość 0.
Wprowadzenie tekstu pod kątem wymaga zaznaczenia opcji „Pod kątem”. Nie trzeba
wpisywać wartość kąta w polu „Kąt”. Odpowiedni kąt zaznaczymy po wstawieniu tekstu.
Wychodzimy z okna Text
zamknij
kliknięcie lewym przyciskiem wewnątrz działki
(wstawia się w tym miejscu numer). Jest ważne, aby punkt wstawienia znajdował się wewnątrz
działki, reszta tekstu numeru może wychodzić poza jej granice.
Przy zaznaczeniu opcji „Pod katem” możemy teraz dowolnie zmieniać kąt położenia tekstu.
Należy uważać, aby nie nacisnąć potwierdzenia w postaci zielonego znaczka
, gdyż numer
zostanie wstawiony w miejscu podanych liczbowo współrzędnych, domyślnie (0,0). Objawi się to
komunikatem:
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
2
Aby wstawiać kolejne numery działek, wystarczy prawym klawiszem myszy wywołać okno
tekstowe, albo nacisnąć
z listwy dolnej, albo wybrać: Grunty
Numer działki (GNE), co
samoczynnie uaktywnia tą ikonę, i dalej postępować jak powyżej, zmieniając tylko numer.
Należy pamiętać, aby punkt wstawienia numeru był zawsze wewnątrz działki (niekoniecznie w
środku), nawet jeśli nie mieści się cały numer, np. w przypadku wąskiej drogi.
Można dla lepszego komfortu pracy wyświetlić punkty wstawienia testu. W tym celu wybieramy:
Mapa Ustawienia Wyświetlać – Punkty wstawienia. Warto również zaznaczyć Wyświetlać
końce odcinków.
Punkty wstawienia tekstu i końce odcinków zaznaczone będą małym krzyżykiem.
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
3
3. Modyfikacja obiektów liniowych i tekstowych
Modyfikacja położenia linii lub tekstu: Do modyfikacji położenia wprowadzonych linii służy opcja
(modyfikacja pozycji). Opcja ta pozwala na przesunięcie równoległe całej wybranej linii
(Czarny krzyżyk
), lub przesunięcie tylko jednego jej końca (biały krzyżyk – po przesunięciu
kursora do jednego z końców linii), podczas gdy drugi koniec jest nieruchomy. Opcja ta pozwala
również na modyfikację położenia
i obrotu tekstu
.
Modyfikacja węzła (punktu łączenia kilku linii): Kliknięcie na ikonę
prawym przyciskiem myszy
pozwala na wybór opcji modyfikacja węzła
, ikona zmieni wtedy swój
wygląd na
. Po kliknięciu na wybrany węzeł możliwa jest zmiana jego pozycji, podczas gdy
pozostałe końce linii pozostają nieruchome.
Modyfikacja cech linii lub tekstu: Do modyfikacji cech linii i tekstu ( łącznie ze zmianą tekstu np.
poprawa numeru działki) służy ikona
. Po wyborze obiektu możemy modyfikować jego cechy.
4. Topologia
W celu podziału długich linii biegnących granicą kilku działek na mniejsze odcinki musimy wykonać
jeszcze jedną czynność, polegającą na wstawieniu punktów przecięcia linii. W każdym miejscu
styku dwóch linii, nawet jeśli były dociągane zatrzaskiem, trzeba utworzyć punkt przecięcia linii.
Długa linia nadal pozostanie prosta, ale utworzą się na niej punkty w miejscach dochodzenia
innych linii.
- przechodzimy na warstwę granic działek z wektoryzacji Grn działki (GPEw)
- wywołujemy listwę do operaji blokowych : Warstwy Operacje blokowe Pokaż listwę .
Pojawi się listwa
. Wybieramy
.
- Dodajemy elementy do bloku wybierając ikonę
i zaznaczając oknem obszar naszego
opracowania. Wszystkie zwektoryzowane linie powinny zmienić kolor.
- Wybieramy: Warstwy Operacje blokowe Topologia
- Pojawi się okno Topologia:
- Potwierdzamy OK.
- Odznaczamy blok
.
5. Przeniesienie warstw granic i numerów działek do bazy.
Przed przeniesieniem danych o działkach z warstw do bazy konieczne jest wykonanie kilku czynności.
Pierwszą z nich jest zamknięcie bazy: Baza/Zamknij bazę.
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
4
Następnie trzeba wejść do katalogu: H:/KATASTER/Ewmapa_baza/Geodezja/dzialki. Znajdują się tu
pliki z danymi o działkach, które powstały wskutek utworzenia bazy działek podczas pierwszego
uruchomienia Ewmapy z bazą KATASTER, kiedy baza działek jeszcze nie istniała. Trzeba te pliki
usunąć, bo w ich miejsce będziemy tworzyć nowe, przenosząc nasze działki do bazy.
W każdorazowym procesie przenoszenia do bazy, po poprawieniu wskazanych błędów, należy
zawsze najpierw usunąć istniejące pliki w katalogu działki i ponownie utworzyć bazę działek.
Otwierając po usunięciu plików bazę KATASTER pojawi się okno, potwierdzamy Tak i akceptujemy
domyślne parametry dla bazy działek.
Przystępujemy do przenoszenia obiektów do bazy
- Działki Przeniesienie z warstw Rozwinąć Mapa ewidencyjna znaczkiem +
Pokaże się lista warstw rozwinąć warstwę z numerami działek EDZTD zaznaczyć podwarstwę 0
NR DZ EW
(Wskazanie warstwy, z której mają być importowane numery działek).
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
5
rozwinąć warstwę z połączeniami EDZPD zaznaczyć podwarstwę 1 DZ-wekt
(Wskazanie warstwy, z której mają być importowane połączenia)
w polu „Początkowy numer punktu” wpisujemy „1-„ .
Po wskazaniu warstw w polu Początkowy numer punktu wpisujemy "1-" i okno wygląda tak:
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
6
Potwierdzamy OK
W tym momencie pojawi się nam informacja: „Podaj nazwę pliku z raportem o błędach”. Domyślnie
jest proponowane WarBledy. Można podać ścieżkę, gdzie ma być zapisany plik, np. na pulpit
Teraz najprawdopodobniej pojawi się komunikat:
Potwierdzić TAK. Wyświetla się treść błędów. Można ten plik wydrukować, chyba że jest niewielka
ilość błędów, to można sobie odpisać, i przystąpić do usuwania błędów.
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
7
Informacje o błędach podawane są w odniesieniu do numerów działek. Podawany jest także typ
błędu. Nie zawsze jednak precyzyjnie opisują miejsce występowania błędu i jego charakter. Należy
szczegółowo przyglądnąć się wskazanym w raporcie działkom oraz działkom sąsiednim.
Błędy zawsze należy usuwać po uaktywnieniu odpowiedniej warstwy. Powinna być aktywna tylko
warstwa EDZPD.
Częstym błędem jest brak kontynuacji połączenia spowodowany brakiem dociągnięcia linii A do
innej linii B lub narysowanie zbyt długiej linii wychodzącej poza węzeł (tzw. bagnet)
Podczas wykrywania błędów bardzo przydatna jest funkcja obliczania pól działek. Wybieramy
Ikonę
i klikamy wewnątrz działki. Jeśli jest błąd w przebiegu linii granicznych wyświetlona
powierzchnia będzie wynosiła 0. Zmieniony zostanie kolor części linii granicznych działki (część
linii będzie nadal czarna). W miejscach zmiany koloru linii granicznych istnieje duże
prawdopodobieństwo błędu ich przebiegu. Tam w pierwszej kolejności szukamy błędu.
W przypadku bagnetu powierzchnia zostanie obliczona. Taką przeciągniętą linię można usunąć za
pomocą kosza wskazując wyłącznie ten kawałeczek linii przeciągniętej. Przez Topologię
podzieliliśmy wcześniej linie, które się przecinały. Dlatego teraz możemy usunąć tylko niepotrzebną
końcówkę, która stanowi już osobną linę.
© Anna Przewięźlikowska, Małgorzata Buśko, Paweł Hanus – AGH Kraków 2013
8
Jeżeli błąd polegał na konieczności dociągnięcia linii A do B, to trzeba powtórzyć operację
Topologia aby w miejscu przecięcia wstawić punkt.
Podczas poprawiania błędów korzystamy z opcji modyfikacji linii i węzłów.
Po poprawieniu błędów Zamykamy bazę, następnie kasujemy zawartość katalogu DZIAŁKI i
jeszcze raz wykonujemy procedurę przeniesienia z warstwy do bazy.