04.12.2013
Fizjologia Roślin - Wykład
→ Gospodarka Wodna
H2o jest cząsteczką polarną dzięki czemu może tworzyć wiązania (tzw. mostki wodorowe) pomiędzy sobą, z innymi cząsteczkami polarnymi lub cząsteczkami obdarzonymi ładunkiem
Paradoksalnie prostota w budowie cząsteczki wody jest przyczyną wyjątkowych właściwości
Kohezja - wysoka spoistość wew. (współpraca pomiędzy własnymi cząsteczkami)
adhezja - przyciąganie pomiędzy cząsteczkami innych substancji
Właściwe zaopatrzenie komórki w wodę ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania każdego organizmu żywego:
1. woda jest doskonałym rozpuszczalnikiem i dlatego konieczna jest do przebiegu wszelkich reakcji chemicznych składających się na przemiany metabolicznej
związki jonowe (Kcl) rozpuszczają się w wodzie dzięki interakcjom pomiędzy jonami i dipolami wody
2. Woda uwadnia makromolekuły tworząc wokół nich tzw. otoczki wodne, co warunkuje utrzymanie właściwej konformacji przestrzennej a to z kolei decyduje o właściwym funkcjonowaniu
3. Woda w zamkniętej przestrzeni komórki wytwarza siłę fizyczną - ciśnienie hydrostatyczne, które:
decyduje o kształącie
jest siłą decydującą o powiększaniu objętości komórki, czyli jej wzroście
Transport wody przez błony plazmatyczne odbywa się BIERNIE (może być swobodny, nikłe; , na zasadzie osmozy
Osmoza obejmuje:
Dyfuzję prostą wody przez dwuwarstwę lipidową
dyfuzję ułatwioną poprzez specyficzne kanały białkowe, zwane akwaporynami
Akwaporyny są typowymi kanałami białkowimi o wysokiej selektywności
Peter Agre
Klasy akwaporyn roślinnych
PIP - plazmolema
TIP - Tonoplast
Akwaporyny to monomery białkowe z sześcioma transbłonowymi odcinkami
łańcuch polipeptydwy akwaporyn tworzy dwie zwierciadlane połówki jedną z wolną grupą aminową, drugą z grupą karboksylową
dwa trzyaminokwasowe motywy NPA (asparagina-prolina-alanina), z których jeden znajduje się na pętli cytoplazmatycznej, a drugi na pętli leżącej po stronie apoplastu lub wakuoli formują por kanału wodnego
ATP używane do fosforylacji kanałów, transport nie wymaga energii (Jest bierny); Fosforylacja sprawia że kanały działają
Transport wody przez błony plazmatyczne
transport wod przez błony plazmatyczne (osmoza) odbywa się zgodnie z GRADIENTEM POTENCJAŁU CHEMICZNEGO wody
w fizjologii zamiast pojęcia potencjału chemicznego wody używa się pjjęcia POTENCJAŁU WODY, który jest wartością potencjału chemicznego wody podzieloną przez objętość molową wody (Psi w)
potencjał wody jest więc miarą energii swobodnej wody w jednostce objętości (J m-3); może też być wyrażana w jednostkach ciśnienia (Pa, MPa)
Potencjał wody w komórce zależy od stężenia substancji osmotycznie czynnych (potencjału osmotycznego Psi s) cieśnienia hydrostatycznego (potencjału turgorowego psi p), siły grwitacji (potencjału grawitacyjnego, psi g) i sił imbibicyjnych (potencjał imbibicyjny, psi I)
ponieważ potencjał grawitacyjny i imbibicyjny (pęcznienie koloidów; pęcznienie) na ogół osiągają bardzo niskie wartości , to przyjmuje się psi w = psi s + psi p
Zmiany potencjału chemicznego wody względem wody czystej określa potencjał osmotyczny psi s roztworu, który powstaje na skutek obniżenia potencjału wody przez substancje w niej rozpuszczone i jest mniejszy od zera!!!. Im więcej jest substancji rozpuszczonych tym potencjał osmotyczny jest bardziej ujemny; dyfuzja wody jest z roztworu o większym do roztworu o mniejszym potencjale wody ; różnica między wysokością słupka roztworu a wysokością słupka wody
Pobieranie i transport daleki wody
transport wody w roślinie odbywa się biernie zgodnie z gradientem potencjału wody, istniejącym między środowiskiem glebowym a atmosferą tzn. woda przemieszcza się ze środowiska o wyższym potencjale wody do środowiska o niższym potencjale wody
słupy wody w naczyniach utrzymywane są dzięki siłom kohezji i adhezji
warunkiem biernego pobierania wody i jej dalekiego transportu jest różnica potencjałów wody w glebie i atmosferze.
Siłą decydującą o biernym pobieraniu wody jest tzw. siła ssąca liści
składa się naL
Transpiracje kutykulrną
transpiracja szparkowa
Tansport krótkodystansowy:
transport wody w korzeniu od komórek włośnikowych do ksylemu
długodystansowy
transport w ksylemie korzeni i łodygi oraz migracji wody w liściach (cewki u nagozalążkowych, ksylem u okryto)
Z gelby do korzenia krótki
Przez apoplast dostają się i podróżują do bariery
Symplastyczny - wnika do włośnika i plasmodesmami transportowana jest to ksylemu
obydwa łaczą się; i wchodzi poprzez komórkę endodermy (nieprzepuszalna wdla wody
Na zasadzie osmozy z udziałem kanałów wodnych
Daleki transport wody naczyniami
Parcie korzeniowe
wydziealnie cieczy przez korzeń, po odcięciu od niego łodygi
Wytłaczanie roztworu z wązek przewodzących ksylem nosi nazwę eksudacji (wydzielanie)
Jeśli w miejscu odciecia łodygi (ponieżej pierwszego liści) zamontuje się manometr przekonać się, że roztwór wtłaczany jest pod pewnym ciśnieniem, któe określamy ciśnieniem korzeniowym
POBIERANIE JEST AKTYWNE (PARCIE KORZENIOWE)
Mechanizm parcia korzeniowego: (hipoteza osmotycznej regulacji ciśnienia korzeniowego); aktywny transport jonów K- (i substancji osmotycznie czynnych) z komórek parenchymatycznych do naczyń → obniżenie potencjału wody w ksylemie → przepływ wody z komórek parenchymatycznych do naczyń zgodnie z gradnietnem potnejcąłu wody.
Hydroliza ATP; utworzenie gradientu; obniża to potencjał osmotyczny w naczyniach, umożliwa to transport bierny
Gutacja - wydzielanie kropli na brzegach iści
zachodzi w warunkach wysokiego wysycenia atmosfery parą wodną
wskutek zahamowania transpiracji następuje wykraplanie soku ksylemu przez pory przy zakończeniach wiązek przewodzących
pory te nazywamy hydatodami (wypotniki)
gutacja jest skutkiem parcia korzeniowego
Znaczenie - wentyl bezpieczeństwa; gdy pojawiaja się warunki utrudniające transpiracje,
Znaczenie ciśnienia korzeniowego
odgrywa rolę przy pobieraniu i zaopatrzeniu roślin w wodę w warunkach gdy rośliny są niezdolne do tranpiracji
wczesna wiosna gdy brak liści
całkowite wyłączenie transpiracji w warunkach pełnego nasyczenia powietrza parą wodną
Regulacja pobierania wody
Czynniki zew. Regulujące aktywne pobierania wody
temperatura gleby
natlenienie gleby
Bierne pobieranie wody - czynniki
czynniki zew. Regulujące transpirację
temp. Powietrza
wilgotność względna powietrza
ruch powietrza
światło \
Aparaty szparkowe
nerkowaty kształt (większość roślin)
buławkowaty (trawy i turzyce)
pod wpływem wzrostu ciśnienia turgorowego cienkie ściany rozciągają się wyginają, przez co środkowe grubościenne fragmenty komórek rozsuwają się, a w efekcie szparka powiększa się
zmiany potencjału wody w komórkach szparkowych decydują o stanie otwarcia aparatów. Woda przemieszcza się zgodnie z gradientem swego potencjału, co powoduje zmniejsenie lub zwiększenie ciśnienia turgorowego i zamknięcie lub otwarcia szparek.
Regulacja stanu otwarcia aparató szparkowych światłem niebieskim; akumulacja K+ i Cl- w wakuoli komórek szparkowych
no3- jest także jonem decydującym o aktywności aparatów
Sensory
1. Receptorem śiatłą niebieskiego w chloroplastu jest zeaksantyna. Światło niebieskie indukuje konwersję nieaktywnej formy trans zeatyny w aktywną formę cis. Jako aktywna aktywuje H+atpazy
2. receptorem fal światła niebieskiego w plazmolemie jest fototropina
ŚN aktywuje przyłączenie i gromadzi jony jabłczanowe i wchodzi do wakuloi obnizając potencjał osmotyczny
Regulacja stanu otwarcia aparatów szparkowych światłem czerwonym
akumulacja sacharozy w wakuoli komórek szparkowych
W godzinach porannych głównie jony potasu decydują o owarciu aparatów szparkowych (światło niebieskie, po południu komórki skupiają się na gromadzeniu sacharozy
Bilans Wodny (B) rośliny jest różnicą pomiędzy ilością wody pobranej przez rośline (P) a ilością wody oddanej podcas tranpiracji (t)
B = P - T
Bilans wodny może być zrównoważony, dodatni bądź ujemny
Decyduje o kondycji danej rośliny
Susza fizjologiczna - Stan fizjologiczny rośliny w którym roślina powinna teoretycznie pobrać, ale z jakiś fizologicznych przyczyn nie może być pobrana woda
utrudnienie: zbyt duże zasolenie wody, woda jest zamarznięta,